TTC

Mooi gezegd, binnen dat kader kunnen we zelfs dingen simpelweg vergeten, of nooit geweten hebben maar er wel prat op gaan dat al wie hiernaar verwijst dan wel dwazen moeten zijn. En dat manifesteert zich als een duister en schimmig spel waarbinnen elke waarachtige dialoog onmogelijk wordt gemaakt, het licht gekaapt door het duister en alles meesleurend alsof we dieren zouden zijn, als een metafoor die zelfs dieren niet verdienen.

Onwetendheid kan als dierlijk gezien worden door het gemis aan ontvankelijkheid voor bevrijdende inzichten, net zoals parels voor de zwijnen.

Ik betreur me nog steeds die dag dat ik een aantal stellingen van Einstein ter harte nam en aan een grondiger onderzoek onderworpen heb, met in het verlengde een voor iedereen eenvoudig te begrijpen financiële relativiteitstheorie die ik als synthese daarvan zie. De droefheid en bijhorend psychisch lijden ligt echter niet gelegen in de bevrijdende en tot euforie stemmende inzichten die ik hieruit kon ventileren, dan wel in het overweldigende contrast met een wereld die onbewust het beschikbare potentieel veronachtzaamt en normaal definieert op basis van een systeem van beperkte rationaliteit.

Als steeds meer bewustwording inherent is aan het menselijke groeipotentieel dan kunnen we ons ook de vraag stellen van wat precies we ons bewust kunnen worden, zoals gesuggereerd door introspectie en herstelonderzoek. Het goede en het slechte nieuws, groei impliceert de verrijking van het individuele zelf maar krijgt hiermee ook te kampen met problemen die in de voorgaande stadia afwezig waren. Op deze manier kunnen we systemen onderzoeken en tot inzichten komen die we misschien amper voor mogelijk houden, en door een meerderheid, zij het ondanks de principiële eenvoud, onbewust gevoed worden

Werkelijk, het is amper geloofwaardig voor wie het z’n gerichte aandacht schenkt, er getuige van zijn hoe een systeem heel onze realiteit kan vervormen en tot expressie gebracht wordt door een manier van spreken die onbewust ook beïnvloedingswaan kan induceren. Zie het als een premisse, onderzoek het grondig en er schiet spontaan een lans in je hart, om vervolgens als een dwaas te blijven hangen door herstel ernstig te nemen, hoop doet bloeden.

Verschillende wereldbeelden, de diepe verankering laat niet toe om het ruimere perspectief te bevatten waardoor er dan ook geen redelijk debat mogelijk is.

Een bot ja, het zou goed staan bij de rest van de robotten. Fascinerend om zien is hoe de geest zich kan verankeren aan dat wat het voor zichzelf in het leven roept, en dan verloren loopt zonder ooit op het idee te komen dat het misschien wel eens totaal anders zou kunnen zijn. Maar die diepgang is niet het doel van een aantal, zelfs niet op een christelijk forum dat we als ernstig beschouwen omwille van het menselijke lijden. Net zoals versteende zielen zich kunnen gaan groeperen, maar al te vaak het eigen groeipotentieel blokkerend en hiermee ook alles in duisternis omhullend.

Dat is je standaard antwoord, en al de rest te simpel. Nee, diepgaander ontleden is wellicht niet christelijk, zo blijft de ziel zichzelf verstenen om vanuit die hoedanigheid op aparte manieren om hulp te schreeuwen, door destructie.

Het staat in het citaat dat je aanbrengt, of post je dingen die je zelf niet begrijpt misschien? Kan natuurlijk, zielen groeien middels voortschrijdend inzicht, het is nog iets anders om er op een sociaal aangepaste manier mee om te gaan, wat voor een aantal een onmogelijke opdracht lijkt.

Kaderen is het toverwoord en rationaliseren een psychisch afweermechanisme, alsof psychisch lijden wordt opgelost door er een doctoraat over te schrijven? De realiteit is voor velen anders, het zijn de onbewuste afweermechanismen die nu net het pijnlijke stigma vormen, zelfs wanneer je je herstel ernstig hebt genomen en in alle integriteit diverse inzichten deelt tot nader onderzoek. Kaderen kan iedereen, zelfs waarom het allemaal zo’n pijn doet, steeds indringender.

Verbolgen bleef ik achter na al de labels die ik prompt op m’n bord kreeg en in de nasleep werd het nog erger, toen ik steeds beter het systeem kon leren kennen. Op deze manier werd het onderzoek dat hieraan voorafging bekrachtigd op een manier dat niet anders dan als weerzinwekkend kan beschreven worden, om redenen die we vanuit het verruimde perspectief als tragisch absurd kunnen benoemen. Kortom, de weg naar zelfrealisatie mag dan misschien wel verrijkende en bevrijdende inzichten opleveren, tegelijk wordt ook het haast onwaarschijnlijke menselijke lijden helder om ons vervolgens de vraag t

De vraag is niet langer hoe lang je dit nog kan volhouden, de vraag is of je hier ook van kan herstellen. In het kielzog is de schade immens, zeker wanneer we dit naar een ruimere maatschappelijke context projecteren zoals we in het veel geschriften kunnen nalezen. Levensbeschouwelijk, in de zin van individuele bewustwording of het menselijke groeipotentieel, is het fascinerend om deze hoedanigheid als object te doorgronden en er gepast mee om te gaan, het is nog een heel andere zaak wanneer dit zich begint te clusteren tot grotere groepen waarbinnen verdrongen frustraties in georganiseerde vo

Het grote voordeel van het panarchisme is dat alles mogelijk wordt, zo zouden we bijvoorbeeld door anders te gaan denken tot oplossingen kunnen komen die anders niet gezien worden, quasi letterlijk. En zo blijft ook alles, als eigen aan het panarchisme, netjes gescheiden zonder interferentie, een wereld met schuldenbergen, pensioen- en begrotingstekorten, en een wereld zonder. Het grote nadeel is echter wel dat het paard ook in het water kan vallen, het wordt dan pompen of verzuipen, teveel hoop en voor het mensenhart aanverwante neveneffecten, in verschrikking en verbijstering.

Dat is wat beperkte rationaliteit nu eenmaal stelt, het niet toelaten van die opties.

Hoe vals is dit niet? Ben je weer aan het stoken? Het klopt in veel opzichten dat ons leven ons bewustzijn weerspiegelt. We leven in een geestelijk universum van oneindige overvloeden die soms worden beperkt door onze eigen gedachten en opvattingen over de werkelijkheid. Tijdsbesef, liefde en gedachtekracht zijn middelen die hiertoe positief kunnen aangewend worden. Steeds hetzelfde, het trolgedrag. Laat je niet steeds vangen Kaasjeskruid, het is de doelstelling om telkens deze situaties te creëren. Het komt van veel dieper in gevangenschap.

Is een van de opties, wellicht daarom ook dat anderen het panarchisme hebben bedacht. Is minder makkelijk dan het lijkt, naargelang hoe dat ingevuld wordt.

Simpel gaat het soms zo, in voortschrijdend inzicht: egocentrisch denken etnocentrisch denken wereldcentrisch denken eenheidsdenken En als horizontaal en verticaal door elkaar heen beginnen te lopen, chaos en duisternis. Vandaar de vraag, waarom zou je uitsluiten wat ingesloten kan worden?

Over welke politieke revolutie heb je het dan, door aandacht te hebben voor wat evident is?

Wellicht zal na deze pandemie alles veranderen, dan kan jij je ook met andere dingen bezighouden. Laat ons hopen, als God het wil.

Hebben eerder die collage al eens gedeeld, het is eenvoudiger dan we bij aanvang willen denken en net daarom misschien ongeloofwaardig? De mensheid krijgt haar problemen niet opgelost met dezelfde manier van denken dan waardoor ze veroorzaakt worden. Maak alles zo eenvoudig mogelijk, maar ook niet eenvoudiger dan dat. De gehele wetenschap is niets meer dan een verfijning van het alledaagse denken. Creativiteit is besmettelijk, geef het door. Als bij aanvang een idee niet absurd is, dan is er geen hoop voor. Blijf weg van negatieve mensen, ze hebben een prob

De duisternis lijkt me een metafoor voor het niet meer zien van wat werkelijk is, alsof we in een waas zouden leven en tal van problemen in stand houden door geen rekening te houden met de sociale alternatieven die veel minder aandacht krijgen. Technisch gezien zouden we dan meer bekendheid hieraan kunnen geven en co-creatief een fluweelzachte paradigmashift begeleiden zodat de duisternis opklaart en diverse problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon, om op die manier steeds meer zicht te krijgen op die werkelijkheid die een harmonieuzer samenleving in zich herbergt. Voor velen zal het op een

De lokroep Gods waardoor we tot andere inzichten kunnen komen, zo krijg je meer inzicht in de duisternis vanuit ander perspectief.

Het is een groot complot in de duisternis, dat is geweten. Communisten die kapitalisten aanvallen met virussen, en we gaan terug naar een wereld waar we geen geld kunnen eten die enkel in Vlaanderen bestaat. Waarom laat je God niet toe in je leven?

God en economie staan niet los van elkaar, alles is wezenlijk verbonden. Over welk westen heb je het, jouw westen?

Wat met al de rest van de oproepen, krijgen die dan nog wel ruimte met al die complotten?