TTC

Hoop is als een vergiftigd geschenk en het kost ervaringswerkers in de GGZ een relatieve nanoseconde om te begrijpen waarom dat zo is, behalve voor een aantal waardoor we in verschrikking en verbijstering getuige zijn van een wereld die het ongeloof tart en meer inzicht hierin verhindert, het drama der mensheid.

Meer is het ook niet, optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, en dan het onwaarschijnlijke dat zoiets eenvoudig niet begrepen zou kunnen worden. En dat noemen we systematische theologie, omdat God ons voorzien heeft in de middelen om te gebruiken.

Wat een miserie, allemaal om een A4'tje en een paar lijntjes, het onwaarschijnlijke kan niet anders dan een mysterie zijn, zoveel is wel duidelijk. Twijfel in relatie tot de doos van Pandora ... Volgens een andere, pessimistische versie is hoop echter het enige wat de mensen onthouden blijft. Een derde interpretatie impliceert dat de hoop zelf ook een vergiftigd geschenk is. Hoop op iets anders is immers non-acceptatie van wat zich hier en nu manifesteert.

Vraag ze eens of ze dat wel weten van die obstakels, ga dan wel voorbij aan alle clichés die het heldere inzicht verduisteren, zoals meestal gebeurt.

Beetje zoals het gaat worden wanneer iedereen zou sterven?

Wat ben je dan aan het filmen?

Je bent dan ook geseind ondertussen, met G5 kan er veel.

Ontelbare variaties die op verschillende niveaus andere betekenissen krijgen, soms niveaus die onmogelijk kunnen bevat worden zonder ervaringskennis. Ja, twijfel en angst wordt dan eerder regel dan uitzondering, waardoor we nu net misschien missen wat we zoeken. De zoeker is het gezochte, zo men pleegt te zeggen. Zelfs helikoptergeld komt van boven, wat van binnenuit komt.

De duivel moet nu eenmaal z'n werk doen zodat anderen het kunnen doorzien, het werkt perfect voor wie het zien wil. Als de donkere nacht van de ziel ten individuele titel doorlopen kan worden, zou het dan geen logisch gedachte kunnen zijn dat we dit ook collectief kunnen doorlopen? Wie dan oog krijgt voor wat reeds beschikbaar is en al zo lang geweten is, schrikt zich misschien een ongeluk waardoor ook het bijhorende inzicht het ongeloof tart op zo’n wijze dat twijfel en tweestrijd ons verlamt.

Het is allemaal zo eenvoudig dat je het amper zal willen geloven, als je al weet over wat het nu precies gaat natuurlijk.

Dat er nog veel werk is, zeker vandaag gezien al die obstakels die in het systeem en bijhorende denken geslopen zijn. Het is als de donkere nacht van de individuele ziel maar dan collectief, maar finaal de eenvoud zelve wanneer je daar aandacht voor zou hebben.

Het onwaarschijnlijke eerst, wellicht bedoeld om het denken te activeren en er wijzer van te worden, zonder garantie weliswaar.

Inmiddels past het op een bierviltje, dat is wat systematische theologie zo verwonderlijk maakt. En om dat uit te leggen, duizenden boeken die niet begrepen worden.

Onwetendheid heeft zo z'n gevolgen, niet omdat er geen alternatieven zouden zijn. Maar dat vergt dan weer een inspanning om er ook over na te denken, daar stopt het bij de meesten dan ook. Verder volgen we Jezus, laat het niet aan je hart komen.

Het is al eeuwen hetzelfde proces dat we weerspiegeld vinden in het Elaboration Likelihood Model, in het andere geval hadden we ook niet kunnen spreken over tijdloze waarheden. Het is de vanzelfsprekendheid zelve, tenzij we er hopeloos in verstrikt raken en niet meer zien wat mensen al eens gezegd hebben, ook tijdloos.

Einstein meende dat wetenschap niet anders is dan een verfijning van het menselijke denken, van waaruit mijn logica deed vermoeden dat ik met hulpvragen hieromtrent wel terecht zou kunnen bij de GGZ. Het enige resultaat is dat de stellingen van Einstein bekrachtigd worden, maar verder nog geen GGZ-experten gevonden die dit hun aandacht willen schenken, nog niet eens om een en ander te willen onderzoeken op waarachtigheid, derhalve niet om dit zomaar te geloven als zoete koek. Maar dat ligt aan mij, omdat ik nu eenmaal een gevaarlijk monster ben.

Is dit ook systematische theologie of gewoon een zoveelste poging van hetzelfde?

Op een christelijk forum kan je zelfs een harnas gebruiken, het is amper geloofwaardig wat we nog te zien krijgen. Nochtans, het valt allemaal netjes na te lezen in de Bijbel, zelfs in veel andere studiewerken die hetzelfde in moderner woorden brengen. Via deze oprecht gewaardeerde cursus tracht ik toch nog enige zingeving te vinden, me ten diepste beseffend dat vermijdende, palliatieve- en/of depressieve reacties geen soelaas bieden, nog minder zal frustratie, wrok en/of wensdenken hierbij helpen. M’n motivatie kan hiervan afgeleid worden, sociaal/financieel isolement en zich niet be

Oplossingsgerichte denkers denken anders, anderen cultiveren duisternis door duisternis te blijven omschrijven zonder kennis van de alternatieven die ze daarenboven ook nog eens binnen hun traditionele denken kaderen. Hier dagelijks getuige van zijn, het vergt niet alleen engelengeduld maar ook een ijzeren hart.

Iedereen weet wel dat kennis kan vervagen, zo kan ik me met moeite m’n schoolse wiskunde herinneren, de schade mild. Anders wordt het met economen die basisfuncties overboord kieperen en volledig opgaan in wat hieruit voortvloeit, zelfs van geluk mogen spreken dat GGZ-experten hier ook geen kennis van hebben. Steeds meer mensen verzinnen dan ook allerhande neologismen om een tragisch absurde situatie te omschrijven, wat amper in woorden te vatten is.

De hoop die in de doos van Pandora is achtergebleven zou je wel eens naar de keel kunnen grijpen, niet omwille van de hoop zelf maar omwille van het contrast met wat we de alledaagse realiteit noemen. Maar misschien dat er meer interesse bestaat voor Pandora dan voor de hoop die ze wil laten stromen, net zoals licht door duisternis gekaapt kan worden.

Er zijn zo duizenden filmpjes, zeggen ze dan ook iets over wat er vergeten werd?

Bizar bij omdenken is dat je hierna terug kan omdenken om in de normale wereld te stappen, maar andersom lijkt voor velen niet zo eenvoudig, wat dan ook tot vreemde dialogen leidt. Maar finaal is het niet meer dan de knop omdraaien met als risico dat heel de wereld in elkaar zakt, of toch datgene wat zo prominent het vigerende wereldbeeld bepaalt en iedereen altijd over bezig is. De term fluweelzachte paradigmashift komt er dan ook niet zomaar, wat pas duidelijker wordt na toepassing van wat schijnbaar moeilijk te begrijpen valt, zo eenvoudig dat het hart bloedt in hoop op een goede afloop.

Op een christelijk forum lijkt dat precies ook geen licht gegund, wat menig een natuurlijk met verstomming verbaasd, vooral zij die Jezus volgen.

Het lijkt me logisch om te veronderstellen dat zelfrealisatie pas mogelijk wordt wanneer z’n tegengestelde ook bestaat, anders zou het een beetje absurd worden om dat te willen ambiëren middels allerhande workshops, therapievormen, meditatie, religie en diens meer, meen ik. Het praktische nut is me echter veel minder duidelijk maar dat heb ik als ervaringswerker ook wanneer het over ervaringskennis mag gaan. Aparte humor wil dus zeggen dat we in een wereld leven die strijd levert tegen problemen die niet bestaan, en dan doen alsof ze wel bestaan door ze te blijven bedenken, en dat normaal noem