TTC

Hoe fascinerend is het niet om zien hoe een systeem een loopje neemt met de mensheid en dat we hier ook immuun voor kunnen worden? Een mens kan beter geen gevoelens hebben om dit te willen onderzoeken op waarachtigheid, nog minder kan je eenvoudige oplossingen bedenken voor complexe problemen. De E-therapie of het E-pad kan je daar heel doelgericht bij helpen van waaruit heel wat hulpvragen spontaan volgen, de laatste vergissing die je dan nog kan maken is om hiermee naar de GGZ te stappen. En zo hebben we nood aan een nieuwe GGZ, het systeem werkt in die zin dat een verbeterde versie uit het

Om er zeker van te zijn dat we elkaar niet kunnen begrijpen? Ik stel voor dat we dan een economie onderhouden die berust op beperkte rationaliteit waarin we een paar anomalieën verstoppen waar niemand aandacht voor heeft, vooral de GGZ niet die geen kennis heeft over economie en aanverwante zaken maar ook geen subsidies om dit nader te onderzoeken. En laat dan de wachtrijen rustig groeien en pak uit met derde orde veranderingen om ervaringswerkers in de GGZ te lokken die integere hulpvragen hadden over al het voorgaande, omdat ze zich een beetje ongerust maakten en vervolgens voor gek verklaar

Ik leef in een wereld die in mij leeft, die pijn doet om dat wat er leeft en niet geweten is. Dat is OPS-lijderschap, leven in het hier en nu en het kan alle kanten op, met problemen die geen problemen zijn wanneer daar de nodige aandacht voor gevonden zou kunnen worden. En mensen die zich afvragen waar die gek nu alsmaar over zit te lullen, de dwaas die niet tot twee kan tellen en portfolio’s schrijft die niet eens gelezen worden, we mogen niets meer zeggen.

Op de vraag hoe we nu te weten kunnen komen dat Einstein gelijk had? Dat is simpel, door aandacht en de bereidheid om over iets te willen nadenken, niet door te zeggen te luisteren en er niets van te begrijpen. En hoe deze cognitieve processen nu precies werken weten psychologen maar al te goed, het is het omgekeerde van wat schools naar de achtergrond verdrongen werd, meer eigenlijk niet. Ja, op die manier leren we Einstein begrijpen, niet eens zo moeilijk maar heel misschien is het resultaat niet zo prettig om te moeten (h)erkennen, alsof men dat al niet veel vroeger had kunnen weten? En nu

Ik weet dat ik er niets van begrijp, ik ken mensen die zeggen dat alles illusie is en vanaf dan leven ze een gelukzalig leventje, jaloers ben ik. Vraag me zelfs af hoe ze dat nu precies doen, alsof een nakend wereldconflict niet tot dezelfde illusie zou behoren en ze daar volstrekt geen voeling mee hebben. Maar dan zien we het weer verkeerd wellicht, of alle indicatoren daartoe zijn verzonnen binnen mijn illusie en onbestaand binnen die van hen. Mysterieus is het, de inhoud van mijn wolken bij de mindfulness blijkt altijd anders, doch kristalhelder om dan weer heel andere redenen die niet alti

In volle onbewustheid blijft de zon nog steeds schijnen, tegelijk zijn er anderen die zich diep van binnen ernstig zorgen maken om redenen die in die onbewustheid niet gekend zijn. Het verstoren van die onbewustheid lijkt daarom ook niet gepast, ondanks misschien wel wenselijk in relatie tot wat volgt in de toekomst. En dat is niet omdat we dat zomaar verzinnen maar omdat we kennis hebben toegelaten die voor iedereen vrij beschikbaar is, van waaruit nuchter doordacht heel andere dingen blijken die als minder prettig ervaren kunnen worden, ondanks de zon. Maar als het niemand deert, we blijven

Ja, je ziet het, in volle onbewustheid blijft de zon nog steeds schijnen, christenen hebben meer aandacht voor het menselijke lijden zodat nog meer mensen van de zon kunnen genieten, dat is het verschil.

Het onwaarschijnlijke komt eerst om pas daarna de logica en eenvoud te kunnen begrijpen, ervaringswerkers in de GGZ hebben vandaag niet meer nodig dan drie doordachte vragen om heel de GGZ op stelten te zetten, niet zozeer omdat ze dat zo graag willen maar door het haast ongeloofwaardige gemis aan kennis en aandacht voor het leven.

Om dit beeld te duiden, de twee bovenste balken is een schets van de realiteit zoals we ze kennen, economie als monopoly met de neveneffecten zoals we ze kennen, goedschiks, kwaadschiks. Links vier triggers die inspelen op het schuldencomplex, met technisch gezien telkens een tabula rasa waardoor de eerste twee blokken ernstig in vraag gesteld kunnen worden. Dan volgt een indicatieve lijn in de richting van het verloren paradijs van Keynes, een metafoor voor een co-creatieve economie die middels derde orde veranderingen tot stand komt. Vanaf dan hebben we de GGZ nodig, om aandacht te willen he

Zelfs angst om iets te weten te komen, wat nooit geweten wordt zonder er ook over na te denken. Maar het gaat goed in deze wereld, zo moet het wel een psychodrama zijn door God in het leven geroepen om zichzelf te amuseren wellicht.

En wie daar geen angst voor heeft, wordt wakker in een onwaarschijnlijke wereld waar de clichés je rond de oren vliegen zonder dat er ooit over nagedacht is geweest maar wel pretenderend expert te zijn.

Je eigen leven kan je nog het best vergallen door voor jezelf vooral heel domme vragen te stellen, om vervolgens verbijsterd wakker te worden in een wereld waar optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen als bij wonder plots verschrikkelijk moeilijk blijkt. Hierna ontwikkel je al even domme dingen zoals een E-therapie, die je dan ook maar in de schuif legt omwille van te eenvoudig om waar te kunnen zijn. Gelukkig zijn we niet alleen, een hele troost.

Om heel voorzichtig mee te zijn Noël, daarom dat we pleiten voor een fluweelzachte paradigmashift dat natuurlijk niet kan zonder enige vorm van oprechte samenwerking. En wie er aantal kent, gelooft z'n ogen misschien niet meer, dermate hoopvol dat je begint te denken dat iemand de optie verstand gebruiken heeft uitgeschakeld in de rest van de wereld. Naar schuldigen heeft inderdaad geen zin, dan duurt het nog eeuwen vooraleer iemand begrijpt waar het nu echt om gaat vandaag. Opvoeding is georganiseerde verdediging van de wereld der volwassenen tegen de jeugd, dixit Mark Twain. Als erv

Vlindereffecten of katalysatoren zijn op zich kleine dingen, ze kunnen echter wel verregaande gevolgen hebben die ook een invloed hebben op onze manier van denken, hiertussen bestaat een wisselwerking. Zo heb je bijvoorbeeld ook de kruiskatalytische cycli die niet zichtbaar zijn met het blote oog maar wel op een dieper niveau meespelen, interessant voor de nerds onder ons. Maar aan de oppervlakte worden ze nu net geïnspireerd door eenvoudige ideeën die tot meer harmonisatie leiden, maar ook heel ons wereldbeeld transformeren. Ook hier gaat de sleutelrol van de GGZ niet onopgemerkt voorbij, wan

In een schuldeconomie is de stelling ‘geld is schuld’ niet onwaar, het is er immers eigen aan omdat het systeem nu eenmaal zo werkt, niet gelogen dus. Binnen dit systeem kunnen we echter ook alle schulden periodiek tot nihil herleiden om dan het systeem verder te zetten, dat is een kwestie van besluitvorming en niet omdat dit technisch niet zou kunnen. We kunnen ook heel het systeem veranderen waardoor de stelling ‘geld is schuld’ niet langer waar is, om zodoende de neutraliteit van geld terug in herinnering te brengen. Dat laatste is wat een klein kind van zes je mogelijks zal voorstellen wan

De ervaring van de kritische instabiliteit die tot doorbraken leidt, gaat meestal gepaard met hevige emoties, zoals angst, verwarring, zelftwijfel of verdriet. Dit kan zelfs het karakter van een existentiële crisis aannemen. Uiteraard hoeven niet alle crisis- en doorbraakervaringen extreem te worden ervaren. De hevigheid van de doorbraakervaring kent vele gradaties, van kleine, plotselinge inzichten tot pijnlijke en euforisch stemmende transformaties. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is het gevoel van onzekerheid en verlies aan houvast dat op zijn minst onbehagen wekt. Creatieve mensen weten d

Dan is het voor iedereen duidelijk, dat maakt het makkelijker.

Mensen groeien verticaal, het zijn dimensies of een groeipotentieel dat in platland niet (h)erkend wordt. Wie van de drie denk je te zijn? Er zijn veel gradaties tussenin uiteraard, maar er is eigenlijk geen probleem.

De twee bovenste lijnen is alles wat vandaag betreft, alles daaronder valt buiten de collectieve aandacht maar is wel geweten.

Ja, als we kennis nemen van het psychodrama en daar nog wat domme denkfouten aan toevoegen, dan is het al een wonder te noemen dat onze economie schijnbaar redelijk goed georganiseerd is. De perverse effecten laten we dan even buiten beschouwing, een aantal vinden we zelfs normaal, we zijn er immuun voor.

Weet niet waarom maar je komt me over als een stuk zeep, vreemde waarneming.

Ze weten toch ook hoe ze het 'beestensysteem' kunnen transformeren? Het is net alsof je doet dat internet niet bestaat.

Je bent erelid van het VB, vraag het eens aan je bewindvoerders. Zo bouw je ervaringskennis op, de kleur van de kat speelt hierbij geen rol. Van Grieken kent het onderstaande als het binnenste van z'n broekzak, je kan hem hierover bevragen. Het vergt wellicht enige samenwerking om het verloren paradijs van Keynes effectief te realiseren, je kan hierover ten individuele titel even dieper over nadenken en een SWOT-analyse opstellen.

Je kan er duizenden commentaren op geven of het probleem oplossen, en dat gaat principieel over heel eenvoudige dingen die zelfs boer Jan begrijpt.

Zo ben je er weer vanaf, je kent ze ook niet en toch gebruik je ze elke dag, om het dan over overwoekering te willen hebben?