TTC

Beetje relevante kennis kan nooit kwaad, maar dan spreken we over alledaagse dingen. Veel leven zit er inderdaad niet meer in, ben je de weg kwijt misschien?

Zeer benieuwd wanneer je mens gaat worden, het is een heikele kwestie zo precies. Je brengt ook een ander belangrijk punt naar voren: ondanks alle verzamelde kennis, ondanks alle theorieën en diepgaande filosofieën, blijft de uitkomst onzeker. Dit doet denken aan het concept van fundamentele onzekerheid dat in veel wijsheidstradities wordt aangekaart. Hoe diep onze inzichten ook zijn, we kunnen nooit volledig voorspellen hoe iemand zal reageren of welke richting de menselijke evolutie zal nemen. Elk individu, elk moment, bevat een inherente onvoorspelbaarheid, en juist dat maakt het le

Wie zitten al op het niveau van basiskennis, bij de homo ludens die dat in al z'n spelvreugde vergeten kan.

Wie of wat is er dan zoekende, dat gezaaide lichaam?

Keertje wat anders, een oefening uit een workshop. Gaat als volgt: Stel dat je een wondervraag mag stellen aan imaginaire feeën en daarop een antwoord krijgt, wat zou dan de reactie zijn van je omgeving wanneer je hierover iets zegt?

Derhalve weer netjes verdrongen, doch tijdloos en gratis.

Waarom zou je die non-lineaire katalysator dan steeds trachten weg te dringen? Klopt dan je redenering niet meer?

Had even de indruk dat dit voorbij ging aan wat als onveranderlijk ter dialoog werd gesteld, het lijkt haast een mysterie.

In de zee van ideeën, methoden en concepten, is het belangrijk om simpliciteit te behouden. Terugkeren naar de kern van mindfulness kan helpen om het proces helder te houden. Het gevaar is dat we verstrikt raken in de theorieën, interpretaties of terminologie, terwijl de essentie van mindfulness volgens de auteurs eenvoudig en direct is.

Heb eigenlijk geen idee of we nu over hetzelfde spreken, en mogen van geluk spreken dat het onveranderlijk is.

Het heeft overigens niets met jou te maken, anders had het ook niet van onpersoonlijke signature kunnen zijn.

Ja, daarom dat we dat doorheen de tijd kunnen schuiven, evident.

Kunnen dat zelfs doorheen de tijd schuiven, wonderbaarlijk is het.

Houden het amper voor mogelijk, maar doe rustig voort.

Heel ondoordacht inderdaad, doch afleidbaar van stimuli die als non-lineair kunnen begrepen worden.

Einsteins stelling, waarin hij stelt dat zonder tijd en ruimte alles tegelijkertijd zou gebeuren, raakt aan de kern van zijn visie op de relativiteit van tijd. Zijn humor en benadering van deze fundamentele vraagstukken zijn inderdaad fascinerend en wijzen op een diep begrip van de paradoxen die zich voordoen in de natuur van het universum.

Het is maar om te zeggen dat een katalysator op verschillende manieren kan aangewend worden. Ergo, de actualiteit binnen het voortschrijdende hier en nu is daar het resultaat van, zelfs het wegredeneren van de katalysator zelf. Het 'Zwart Vierkant' van Malevich kan gezien worden als een radicale expressie van de zoektocht naar de essentie en de fundamenten van kunst en bewustzijn. Het vertegenwoordigt een afwezigheid van representatie en een nadruk op abstractie en pure vorm.

In relatie tot externe impulsen denk ik aan pseudocode, beetje als zeggen dat een kind het zou kunnen bedenken maar niet over de competenties beschikt om er verder iets mee te doen. Dit verhoudt zich tegelijk tot een reeks kwetsbaarheden, hiermee zeggend dat leken zeer frivole en goedbedoelende ideeën in het hart kunnen dragen, maar eigenlijk nooit tot expressie kunnen brengen binnen memen die 'anders' zijn. Dit, neurotypisch vis à vis neurodivers, laat zich vaak opvallen tijdens workshops binnen de geesteswetenschappen, afleidbaar van veel therapievormen.

Een katalysator die op verschillende manieren kan aangewend worden, verandert de katalysator niet.

Binnen bepaalde bewustzijnsvelden worden nieuwe technologieën, filosofieën of economische systemen gezien als een logisch vervolg op de huidige ontwikkelingen, terwijl andere velden diezelfde concepten misschien beschouwen als utopisch of zelfs absurd. Dit is vergelijkbaar met hoe memen zich vermenigvuldigen en verspreiden, ze nemen de 'ruimte' in beslag waar ze worden geaccepteerd en aangepast, terwijl ze in andere contexten worden afgewezen of zelfs bespot.

Het goede nieuws is dat er aan kennis geen schaarste is, en blijven hopen is gratis.

Is er nu echt geen andere plek om dit te bespreken? Ja, soms lijkt het alsof tijd en ruimte noodzakelijke voorwaarden zijn om het tijdloze of non-duale op het spoor te komen, zodat we op die manier misschien terug uitkomen bij de vertegenwoordiging van absoluut nul middels een zwart vierkant. Maar dat zegt nog niets over hoe een en ander verder evolueert binnen het duale leven, het menselijke welzijn of het alledaagse.

Zo gaat het verder, geen idee. Het onderzoek loopt tijdloos verder, haast onwaarschijnlijk. Procesfilosofie is een filosofische stroming die stelt dat verandering, ontwikkeling en dynamiek de fundamentele kenmerken van de werkelijkheid zijn, in tegenstelling tot statische en onveranderlijke entiteiten. Het benadrukt processen boven vaste substanties, waarbij alles voortdurend in beweging en evolutie is. Deze filosofie wordt vaak geassocieerd met het werk van Alfred North Whitehead en ziet de wereld als een netwerk van relaties en gebeurtenissen, waarin alles in interactie staat

Laat ons dit niet echt een verrassing noemen, maar je kan wel goed oordelen over iets waarvan je niets weet.

Het is erg moeilijk, zoniet onmogelijk.