TTC

Dat is wat je denkt, hij werd wel voor knettergek versleten, pas veel later zijn dergelijke inzichten gemeengoed geworden. Vandaag zien we hetzelfde gebeuren, met andere onderwerpen die niets aan het toeval overlaten. Doch, in verticale zin wat betreft zielsexpressie is er niets veranderd, anders zouden we ook niet steeds over hetzelfde kunnen praten, wat religie betreft.

Is naargelang de groeifasen waarin de ziel zich bevindt een variabel en maar al te vaak woelig proces, een unieke weg die een universele rode draad laat opmerken. Om goed en volledig te zijn zouden we dus telkens een heel boek moeten neerpennen, praktisch onmogelijk uiteraard. Dat zou leuk zijn, ervaringskennis leert heel andere dingen. En dat gaat over perceptie, diep culturele inprentingen en het geloof in problemen die niet werkelijk zijn wanneer we ze anders belichten, wat letterlijk genomen mag worden.

Als licht gekaapt wordt door duisternis, hebben we aan eenvoudig taalgebruik inderdaad niets, met je eens. Het metaforische moeras een valkuil, denkend dat het des levens is, zielsworstelingen zoals we allen voorgeschoteld krijgen.

Tomega heeft een volwassen antwoord op z'n vraag gekregen, het is goed geweest met je. Bij parels voor de zwijnen kunnen we denken aan het Jahori-venster, in het voor velen onbekende gebied vinden we informatie met een directe weerslag op het leven van alledag.

Mooi voorbeeld en direct van toepassing op deze wereld. Maar wat als je aan de andere kant van die berg ziet dat die berg niet werkelijk is, hoe kunnen ze je dan horen als die berg in de weg staat?

Dat is wanneer een bondige synthese gemaakt wordt, of wanneer we starten met een aantal verklarende beginselen. Verschillende technieken zijn hier mogelijk, abstrahering is daar een voorbeeld van, met vaak zeer ontnuchterende resultaten die niet altijd gezien worden door er allerhande overtolligheden bij te betrekken. De vele religieuze strekkingen die elkaars vijanden zijn, die elkaar wegdrummen en goden claimen, zonder naar de overeenkomsten te zien die hen verbindt.

Is vergelijkbaar met de zogeheten Reis van de Held, een proces met verschillende stappen voor wie de oproep tot het avontuur hoort, en er ook voor kiest. Mooi, die samenhang vanuit verschillende invalshoeken belicht.

Vernederend? Waarom zou dat zo zijn, of je bedoelt nederig?

Vanuit verscheidenheid naar hetzelfde punt leidend, wat anders is dan tribalisme en scheiding cultiverend. In de verbindende focus zien we dan ook veel meer overeenkomsten dan wat het oppervlakkige debat laat vermoeden, maar niet gezien wordt zonder diepgaander introspectie/reflectie, voorbij aan de strijd.

Mooi gezegd, religieus of innerlijk weten impliceert verantwoordelijkheid jegens het geheel der dingen, onze medemensen, niet de simplistische veroordeling vanuit een voor zichzelf gefabriceerde verhevenheid die finaal geen oplossing biedt maar nu net alles mistig maakt zonder de voor iedereen beschikbare en gegunde sleutels ook toe te passen, in respect en vertrouwen, in vrijheid van denken, menselijk, eenvoudig, vanzelfsprekend.

Theosofisch, esoterisch, wetenschappelijk, psychologisch, kwantumtechnisch ... en zoveel meer, wat verruiming en andere inzichten niet uitsluit, aanvullend en vervullend.

Vind hierin niet onmiddellijk een antwoord op de vraag, over wat Jezus Christus zei met specifiek betrekking tot Abraham. Wat ik eruit afleid is dat voorafgaand aan elke manifestatie bewustzijn is, als grondbeginsel zonder oorzaak, en wanneer we hier connectie mee maken of ons dat herinneren middels ervaring, dat we dan ook voorbij gaan aan elke manifestatie. In die zin deel ik in je mening dat God als scheppend vermogen alles in zich draagt, als tijdloos, wat vanaf dan elke lineaire of chronologische claim dubieus maakt. Religie betrekken binnen een stamcultuur lijkt in deze geen volledig bee

Het is kunst om niet telkens in een moeras betrokken te raken, maar ons nu net te bevrijden hiervan. Op deze manier wordt transcendentie mogelijk, wat een ander perspectief toelaat binnen hetzelfde verhaal, van waaruit het idee van de twee-naturenleer zich manifester in het navigerende zelf, hiermee zeggend het individuele ik als gemanifesteerde vorm binnen tijd en ruimte, kan gronden en er expressie aan geven in functie van geheel, vanuit het hart in de richting van meer harmonie en verbondenheid.

Ligt dat in lijn met de stelling van Jezus Christus: voor Abraham, ben ik?

Wetenschap weet onderhand wel veel meer dan wat velen niet weten, zowaar religieuzer dan wat een aantal pretendeert. Wie zoekt, vindt.

Binnen deze context worden in de vakliteratuur alvast vijf verschillende concepten van waarheid gehanteerd, met betrekking tot wat waargenomen en beleefd kan worden. Correspondentieconcept Coherentieconcept Pragmatisch concept Metaforisch concept Presentationeel concept Wetend dat er ook zoiets bestaat als een groeipotentieel van het zelf, woelig en veranderlijk, met inbegrip van dendritische overprikkeling.

Klopt Sjako, het ware zelf ontdekken we door wat we geleerd hebben terug af te leren, dan rest wat je zoekt, voorbij aan tijd en ruimte waarin al die kennis gelegen is, om er iets zinnigs mee te doen. Wees liever eerlijk, als we zeer gegronde argumentatie aanleveren dan zijn we plots honden, leugenaars, fundamentalisten en kippen zonder kop, en dat noemt een aantal christelijk? Het christendom in Jip en Jannekes taal?

Vandaag kent iedereen God van binnen en van buiten, tot de schoenmaat aan toe, vraag echter niets over een aantal fundamentele problemen die kristalhelder voor onze ogen verschijnen. Als een financiële relativiteitstheorie eenvoudig tot stand kan komen middels inductieve herkadering en grensverleggend denken, en je hierover in alle integriteit en preventieve bezorgdheid hulpvragen zou willen stellen, weet je nog niet wat je te wachten staat, verschrikking en verbijstering volgt, verworpen en verdrongen, verguisd en vergald, alsof elementaire basiskennis een mysterie zou zijn, kinds be

Waarom wissen als uitloggen ook kan? Hoeft niet, misschien zijn er teveel christenen die het onechte van het echte kunnen onderscheiden, het is een smalle weg.

Misschien heb je iets aan het Dunning-Krugereffect en het Elaboration Likelihood Model, in combinatie met een aantal hogere impulsen die iedereen in de overkoepelende waarheid kan terugvinden, zo kan je zelfstandig onderzoeken wat je hier allemaal aanricht onder het mom van dat wat je christendom pleegt te noemen. Maar doe rustig verder, het is een goede graadmeter om te kunnen inschatten hoe diep en ernstig de situatie heden is, we spreken dan over échte mensenlevens, van vlees en bloed, met een hart en gevoelens, over het maatschappelijke welzijn en de toekomst van onze kinderen. Over wat va

Al stamp je een dwaas in een vijzel, tussen de graankorrels met een stamper, zijn dwaasheid zal niet van hem wijken.

Handig om weten, we hoeven zelf niet zo kinderachtig te zijn, als je hier de ene christelijke blunder na de andere postuleert en zelfs de fundamenten niet eens kent, dan reageren we zodat anderen niet in je mistige verhalen zouden verdrinken, is dat niet duidelijk misschien?

Simpelweg de twee-naturenleer, meer zegt Thom niet, ook niet minder.

Misschien dat we dan verder kunnen met waar het echt om gaat, zou bijzonder zijn. Soms zegt men dat één van de grootste problemen in de Westerse samenleving de kloof tussen arm en rijk is, dat is waar. Echter, dit is een ‘Westerse’ manier om ernaar te kijken, louter gekwantificeerd als de inkomenskloof. En hoe alarmerend die kloof ook is, er is nog een zorgwekkender kloof nl. de innerlijke kloof, een cultuurkloof, een kloof in bewustzijn, een kloof in de diepte. Als het zwaartepunt van een samenleving meer en meer verschuift, als steeds meer mensen overgaan van egoce

Je bent zowaar de redder in nood, hopen natuurlijk dat het allemaal nog goed komt, maar dan zijn we weer leugenaars.