TTC

Na de toepassing van diverse ggz-adviezen werd het hen snel duidelijk dat ze hier best ggz-experten voor konden interpelleren, omdat ze sterk de indruk kregen dat men zich daar toch niet altijd bewust van was. Aanvankelijk bracht hen dit aan het lachen omdat je zo eigenlijk jezelf een rad voor de ogen draait, tot de diepe ernst en de perifere gevolgen daarvan steeds dieper in het hart en geweten doordrongen, het innerlijke verwoestend met totale vereenzaming tot gevolg, ondanks alle hoop en enthousiasme die de toepassing had weten op te wekken.

Sinds kort bestaat er ook zoiets als overweldigende hoop, het is immers om schrik van te krijgen dat het nog waar blijkt te zijn ook wat we in deskundig studiemateriaal kunnen nalezen. Maar tegen dan zit je al misschien in de overlevingsfase, omdat je dacht dat het wel raadzaam zou zijn om hierover ggz-experten te interpelleren, het is apart.

Apart is het, met de huidige digitale fotoapparatuur is het volgens sommige mensen (veelal New Age aanhangers) mogelijk om deva's te fotograferen, iets wat bij ouderwetse fotoapparaten spookbeeld werd genoemd. De deva's zouden door de digitale fotoapparatuur geregistreerd worden als veelal kleine bollen licht, waar soms ook grotere bollen tussen zitten.

Om te kunnen beoordelen of ervaringskennis gewaardeerd wordt, dienen we al heel voorzichtig te zijn en rekening te houden met alle facetten die we binnen het menselijke groeipotentieel kunnen of dienen te respecteren, wat finaal misschien betekent dat er net omwille daarvan misschien nooit waardering voor komt, subjectief gezien.

Als we als E-werkers onze diepste noodkreten in mooie volzinnen met dure woorden omzetten, lijkt er precies niets aan de hand, keurig verpakt. Het zegt echter niets over het innerlijke van hoe iemand zich daarbij voelt, of wat voor een lijdensweg die hier niet enkel aan vooraf gaat, maar ook onverminderd verder gaat. En het enige dat je misschien zoekt is een gezellig terrasje, niet allerhande gedreun van waaruit nu net al je hulpvragen geventileerd worden, van harte.

Men zegt dat God ooit heel eenzaam was, en dat toch wou delen met iemand.

Wat een aantal E-werkers al enige tijd probeert te zeggen is dat derde orde veranderingen zoals geambieerd door de nieuwe ggz ook heel wat deining kunnen teweegbrengen, veel variaties en opties zijn hier technisch denkbaar. Maar dat is geen zaak van wat zonderlinge E-werkers die als een stelletje dwazen op een wachtlijst staan te dansen, ze nemen dit zeer ernstig met de nadruk op een fluweelzachte aanpak, door ggz-experten in de eerste plaats, vanuit hun meldingsplicht.

Vlindereffecten zijn wanneer ze onze aandacht genieten en naargelang perceptie werkelijk hoopvolle dingen, tot je het raadzaam acht om in alle bedachtzaamheid hierover ggz-experten te interpelleren omwille van de potentiële impact op het sociale weefsel waarbinnen ze werkzaam zouden kunnen zijn. We spreken dan over een onderzoek naar een aantal fenomenen die zonder deze attractor niet of nauwelijks opgemerkt worden, in het bijzonder een kwestie van perceptie.

Als in alle integriteit hulpvragen stellen zoiets wordt als binaire opties, zijn we in ieder geval al wel sociaal aangepast bezig.

De meeste mensen kunnen dit wellicht maar amper geloven, en het staat iedereen vrij om het zelfstandig te onderzoeken, niets verplicht of zo. Het volgende, vandaag worden psychisch kwetsbare mensen ingezet als zogeheten pioniers om iets te bewijzen waarvan een aantal al geruime tijd stelt dat ze helemaal niets hoeven te bewijzen, en ggz-experten die schijnbaar maar geen idee blijken te hebben waar ze het dan precies over hebben. Het beste moet dan nog komen, E-werkers proberen nu ggz-experten te charmeren om hun eigen handleidingen terug onder de loep te nemen, omdat ze denken dat ze iets verg

Het voordeel van diverse ggz-adviezen zoals grensverleggend denken is dat je fouten mag maken die geheel per toeval ook tot andere inzichten kunnen leiden. Het enige dat je niet mag doen is uit morele overweging hulpvragen stellen, omdat hierdoor het vermoeden zou kunnen ontstaan dat diverse ggz-adviezen ook tot resultaten kunnen leiden die niet passen binnen het kader waarbinnen ggz-experten aan psychisch kwetsbare mensen opdrachten geven. Wees integer en vreedzaam, blijf vriendelijk lachen en sterf op je dooie gemak alsof je nooit bestaan hebt, in liefde en nog wat, van harte.

Wij, die van de onderwereld, minderwaardig aan die van de bovenwereld, dienend, vanuit het nederige hart, in liefde.

Eigen kracht therapieën dragen tegenwoordig ook wel iets absurds in zich, dan kunnen psychisch kwetsbare mensen vijf jaar lang hulpvragen proberen te stellen en diegene aan wie je de vraag stelt kan ze niet horen, en dat proces empoweren ze met veel liefde en overgave. Enfin, misschien is het leven op basis daarvan niet meer dan een absurde grap, zij het een tragisch pijnlijke. Hou moed lieve mensen, je bent niet alleen, van harte.

Een aantal E-werkers is het al meermaals pijnlijk opgevallen dat voor ggz-experten alles samenhangt, behalve wanneer ze tabellen met getallen zien verschijnen, dat is een parallelle wereld die ontdaan werd van logisch boerenverstand die dan ook de interesse niet geniet. Kortom, laat ons het vooral niet te eenvoudig maken, dat zou energieverspilling zijn, van harte.

Hoe moeilijk kan het voor ggz-experten zijn om twee tabellen naast elkaar te leggen, en het verschil te zien als een denkproces waarvan de uitkomst kan variëren naargelang deze of gene denkpiste die gevolg wordt? Met alle respect, E-werkers wanen zich prompt in fantasialand wanneer ze deze vraag nog maar durven stellen, in liefde en verbondenheid, het hart gebroken.

Als een gewezen logistiek manager tegen een ggz-expert zegt dat het altijd handig is om eerst aandacht te geven aan bottlenecks om een proces vloeiend te laten verlopen, ben je een dwaas.

Niet alleen schrijnend maar ook tragisch absurd is een situatie waarin psychisch kwetsbare mensen aan ggz-experten hulpvragen stellen over vergeten basiskennis die ingebed wordt binnen inflatoire contexten en dan zelf nog moeten toelichten dat ze dat gedaan hebben door gebruik te maken van diverse ggz-adviezen, en dan gedaan wordt alsof er geen vraag gesteld is geweest. Iets later krijg je wel het advies om een keertje mindfulness te volgen, hoe achterlijk denken ggz-experten dan dat we zijn? Of moeten we dan ook nog eens uitleggen dat de hulpvragen er nu net komen door mindfulness te volgen?

Ken je dat, ggz-experten hebben het altijd over een fluweelzachte paradigmashift maar ze zijn de bouten vergeten los te schroeven waardoor alles begon te barsten op een manier dat ze niet hebben zien aankomen, niet eens wetend over welke schroeven het nu precies ging. En toch, het noemde allemaal liefde en verbondenheid, het menselijke lijden een toevallig bijverschijnsel, van harte.

Voor velen is het misschien maar goed dat ze niet de diepe pijn kunnen voelen die netjes geordende woorden trachten te weerspiegelen, maar dat het pijn doet, mag je zeker van zijn.

Hoe op neutraliserende impulsen gereageerd wordt wanneer ze binnen stereotiep inflatoire contexten gebracht worden, geeft werkelijk een verfrissende kijk op het door velen verafschuwde hokjesdenken. In het bijzonder valt echter op dat een en ander niet of slechts zelden gezien wordt vanuit het hokjesdenken zelf, wat zo gezien tragisch absurd lijkt omdat op die manier ook die verfrissende kijk buitenspel wordt geplaatst, als hoop die we in de riool dumpen.

Wanneer E-werkers op basis van ervaringskennis gewetensvol hulpvragen stellen waarin ze ggz-experten inductieve herkadering en mindfulness suggereren om tot een beter communicatief model te komen met betrekking tot lotgenoten die ze heel wat onnodig stigma willen besparen, zegt dat niet automatisch dat ze daar ook enige interesse in hebben, het is een optie.

Vergaderen over de perverse effecten die gegenereerd worden zonder zich bewust te zijn van de onderliggende problematiek die zich makkelijk laat opmerken als economische paradoxen, kunnen we bezwaarlijk bezigheidstherapie noemen. Wat wel kan is een overweldigend aantal therapievormen bedenken die psychisch kwetsbare mensen in staat moet stellen om bestand te zijn tegen dat waar ze uit preventieve bezorgdheid alsmaar hulpvragen over stellen, maar paradoxaal genoeg niet begrepen kan worden wegens te eenvoudig om waar te kunnen zijn, hiermee in alle onwetendheid het definitieve failliet van de kl

Het meest bevreemdende aan getallen is dat wanneer je vandaag twee getallen optelt de som exact hetzelfde is dan wanneer je dat vijfduizend jaar geleden zou gedaan hebben, en mysterieus wordt het pas wanneer je hierover om deze of gene reden een hulpvraag aan ggz-experten zou willen stellen, onbevattelijk.

Een bijzonder effectieve manier om diep doorwinterde ervaringskennis op te doen is door eerst een gegeven probleem op te lossen en er pas dan in alle integriteit hulpvragen over te stellen, wat eigenlijk gewoon maar wil zeggen dat je voorleest uit een goed boek omdat het probleem al heel lang geleden opgelost werd. En wat je dan ervaart gelooft niemand, maar het staat wel deskundig beschreven in dat boek, van harte.

Als ggz-experten de woorden derde orde veranderingen en paradigmashift in de mond nemen, wees dan vooral niet zo dom om daar ook enthousiast en hoopvol van te worden, schromelijk is de misvatting. Het ontploft voor wie er eerder al interesse in had als een boemerang in je gezicht en toch dacht je over hetzelfde te spreken, niet meer dan traumatisch, zorgwekkend en ontnuchterend. Maar dan zou je ook al moeten weten waar het dan precies over gaat, wat E-werkers paradoxaal genoeg in de handboeken van de ggz terugvinden, de hartenpijn nog dieper.