TTC

Ben dit precies op wikipedia ook al eens tegengekomen, heb je die brug ook al gezien?

Kenmerkend aan hulpvragen van preventieve aard is dat ze ons terugvoeren naar een ver verleden, dan wel verfrissend accuraat van toepassing in het hier en nu.

Het is amper nog een leven wanneer iedereen begint over dat waar je mee bezig bent.

Plotinus noemt een hoogste, volledig transcendente 'Ene', dat geen opdeling, meervoudigheid of onderscheid bevat. Het 'Ene' staat buiten alle categorieën van zijn en niet-zijn. Het concept "zijn" wordt door ons mensen afgeleid uit de dagelijks objecten van de menselijke ervaring, en is een attribuut van deze objecten, maar het oneindige, transcendente 'Ene' valt buiten bereik van deze dagelijkse objecten. Het 'Ene' kan niet een bestaand object zijn, noch de som zijn van alle bestaande dingen: het gaat vooraf aan alle bestaan. Er kunnen dus geen attributen aan het 'Ene' worden toegekend.

Aan de beheerders van het windmolenpark werd geheel vrijblijvend een aantal anomalieën tot nader onderzoek ingediend.

Het Griekse woord pleroma betekent 'volheid'. Het heeft vooral een theologische betekenis. In de brief van Paulus aan de Kolossenzen staat bijvoorbeeld In Hem heeft heel de volheid willen wonen (Kolossenzen 1:19 NBV). In de brief van Paulus aan de Efeziërs staat Dan zult u [...] de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid (Efeziërs 3:18-19 NBV). In totaal wordt het woord in het Nieuwe Testament zeventien maal gehanteerd. Hulpvragen van preventieve aard hebben meestal betrekking op dat wat in de toekomst ligt.

De sleutel ligt onder de mat waar we veel vaker onbewust dan wel stampevoetend onze voeten aan vegen.

Non-lineair betekent dan ook tijdloos beschikbaar, en door kenners in smalle en/of brede paden weggemoffeld.

Troebel wordt het pragmatische waarheidsconcept binnen zones waar conflicterende doelen de eigenheid van een perceptiesfeer bepalen, tegelijk zeggend dat het quasi onwaarschijnlijk is dat vreedzaam neutraliserende katalysatoren ooit tot het besluitvormingsproces zullen toegelaten worden.

Na plichtsgetrouw de aanbevolen richtlijnen gevolgd te hebben, is het geduldig wachten.

En onderweg is die brug prompt verdwenen, het is een heel gedoe.

Onderhand past de synthese van heel dit topic op een A4'tje, het is dan ook een lange weg.

Vaak pijnlijk ontnuchterend is de ervaring dat vakbekwame schema’s in theorie dan wel veel hoop kunnen opwekken, maar in praktijk soms heel anders uitpakken dan de fluweelzachtheid van het geschreven woord.

Alleen de stilte spreekt?

We oogsten wat we zaaien, zoiets?

Een hedonist streeft naar zo veel mogelijk genot, wat in scherpe tegenstelling staat met het epicurisme van de oudheid waar men naar de som van geluk keek en men dus soms direct geluk moet opofferen om later er meer geluk uit te halen. Lijkt een beetje op dat verloren paradijs van Keynes, wanneer we ons beperken tot de laatste 80 jaar tenminste.

In een potje waarin al een keertje geroerd werd, hoeven we niet nog eens te roeren.

Het hoeft je niet te boeien, er werd enkel gezegd dat die smalle weg hierin terug te vinden is wanneer je dat wel zou interesseren.

Dat is uiteindelijk irrelevant, je kan immers zelf zo een set axioma's wel bedenken.

Vreemd, die smalle weg komt precies ook terug in die axioma's van Herbert Simon, sterk afhankelijk van het toepassingsgebied.

Van de aandachtsfocus en/of het denkspoor verleggen kunnen we maar moeilijk zeggen dat het herstel- en/of groeiprocessen niet ten goede zou kunnen komen, aandacht voor hulpvragen die hier spontaan uit volgen net iets minder.

Binnen het kader van besluitvorming is het berusten in dat wat Herbert Simon daarover in een aantal axioma’s wist te formuleren, gekoppeld aan een reeks speltheoretische inzichten die door wetenschappers in een waaier aan simulaties kunnen worden omgezet.

Planeet 55 Cancri e heeft een verrassende samenstelling, onder een dunne schil van grafiet zit namelijk een dikke laag diamant. Het diamant omringt een gesmolten ijzeren kern. De planeet draait om een ster die vergelijkbaar is met de zon, op een afstand van zo’n 40 lichtjaren van de aarde.

Ondanks alle aangeleverde informatie blijft dat eerder paradoxale fenomeen angst voor vrijheid toch een moeilijk te overwinnen kaap, maar dat zal wellicht een subjectieve interpretatie zijn.

Verstand gebruiken is een optie, net zoals de beschikbaarheid van algoritmen de beslisbaarheid bepaalt.