TTC

Ervaring leert dat een overvloed aan lijstjes niet stopt bij de suggestie het een keertje simpel te houden, niet om afbreuk te doen aan de waarde van die lijstjes maar om enige helderheid te kunnen vrijwaren.

Sommige logica’s hebben iets kinderlijks, heel anders dan binnen referentiekaders waarin gehanteerde logica’s nu net aanleiding geven tot heel wat wrijvingen en misverstanden die het quasi onmogelijk maken om er überhaupt een hulpvraag over te kunnen stellen. Binnen deze context vinden we de hoop op een fluweelzachte paradigmashift, tegelijk veel vaker ook weggeschreven als niet meer dan mierenneukerij dat ons van een pijnlijk zitje op wachtlijsten verzekerd, sterkte.

Als je het zo ziet, zie je dat niet anders.

Er zijn volgens dat ene referentiekader 84 verschillende manieren om een en ander te beschouwen, net zoals we een hamer op verschillende manieren kunnen aanwenden.

Op voorhand kan je maar moeilijk weten tot waar een aantal ggz-adviezen leiden, maar misschien ook in verbazing en verwondering doet verblijven.

Ervaring leert dat bij toenemende complexiteit vereenvoudiging veel hoop kan opwekken, maar ook de ervaring van machteloosheid op de spits kan drijven.

Inductieve herkadering mag ons dan misschien wel een op spoor brengen dat we voordien niet kenden, het zegt niets over de ontvankelijkheid bij toepassing van onze meldingsplicht.

Geduld koesteren is verder prutsen, al heb je misschien geen flauw idee waarom.

Door dat ene te waarderen werd het andere als een vanzelfsprekendheid.

Ergens gelezen dat alles vanuit hetzelfde voortkomt en er ook toe herleidbaar is, wat smal en/of breed maar al te vaak tot niet meer dan een chaotisch kluwen maakt. Maar interessant, van 84 naar 613 is alweer een getuigenis dat het voor hetzelfde geld nog iets anders kan worden.

Staat in een vorige post, weet niet of je ze alle 84 al eens geprobeerd hebt. Anders wordt het een beetje verwarrend allemaal.

Het behoort tot één van die 84 invalshoeken, wellicht nog wel meer wanneer we ze allemaal door elkaar halen.

Met die logicakwesties zijn we toch alweer een eindje opgeschoven, misschien komt het nog goed.

De twaalf waarheidsperspectieven geven de inhoud van het denken aan, de zeven zielestemmingen geven aan hoe je denkt. Dat geeft al 84 mogelijkheden om tot waarheid te komen en om tot een gemeenschappelijk geïntegreerde waarheid te komen.

Sommige logica's hebben iets kinderlijk, maar dat zei Einstein ook al.

Dan is hiermee het tweetal ook weg, we schieten op. Gelukkig dat we het niet op dezelfde manier een invulling geven, dat zou te simpel worden.

Ik schrijf dat, ben in de lering geweest bij Hopper. Een smal pad zegt niets over de lengte, daarom dat de brede weg misschien meer soelaas biedt.

Logos is een zinloos woord als er geen innerlijke betekenis aan gegeven kan worden. Maar dat is cognitieve inhoud, belachelijk.

Het rationalisme en het dynamisme zijn tot een hogere synthese gebracht door Johannes de Evangelist, die zich in Efese aansloot bij het denken van Heraclitus en gesteld heeft dat de Logos bij God is, dat de Logos het leven en het licht der mensen is en dat de Logos vlees is geworden bij de doop in de Jordaan. Hierdoor is de mens geworden Logos, of in de terminologie van Rudolf Steiner de Christusimpuls geworden, die aan de ene kant de Heilige Geest brengt en aan de andere kant, vanuit de diepten van de menselijke wil, de wilsactiviteit van de liefde geboren kan laten worden, waarover ook Nietz

Alsof niets in het Chinees anders zou zijn dan in het Portugees? Ervaring leert dat wanneer een probleem potentieel oplosbaar is, er geen afbreuk wordt gedaan aan de vrijheid van besluitvorming daarover.

Je hoeft niets aan te hangen, jij kan ook getallen op een blad schrijven.

Tussen Harry Potter en Harry Hopper zijn de nuances subtiel, de laatste weet dingen die er zijn weg te toveren.

Bij de pythagoreërs (volgelingen van Pythagoras) was de monade het eerste ding dat 'was'. De monade bracht de dyade voort, die de getallen baarde. De nummers kregen punten, die de lijnen voortbrachten. Uit lijnen kwamen tweedimensionale entiteiten voort, die lichamen vormden. Uit de lichamen ontstonden de vier elementen aarde, water, vuur en lucht waaruit de rest van de wereld is opgebouwd. De monade was dus een centraal concept in de pythagorese kosmologie, die ervan uitging dat de wereld - letterlijk - opgebouwd was uit getallen.

Niks tellen, getallen zijn gewoon symbolen. Vroeger hadden we spijkerschrift, waarvan een aantal om mensen aan een kruis te nagelen misschien?

Komt geen wiskunde bij kijken, dat is wat jij ervan maakt. Wiskunde is iets voor naakte apen.