TTC

Dank voor de tip, dosha betekent vertaald fout of vlek, en onder de dosha's worden fouten of vergissingen gerekend die het levensritme zouden verstoren en chaos zouden veroorzaken.

De kruiskatalytische cycli om een moeilijk woord te gebruiken, alles hangt samen. Daarom ook dat fundamentele kennis zo cruciaal is, optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, en simpel houden. Die periodieke verandering is vandaag van een andere orde, ongezien in de(ze) menselijke geschiedenis.

Als A tussen onze twee oren zit, hoeven we dat inderdaad niet in de Hema te gaan zoeken.

Het niveau waar jij over spreekt is aan ons jammer genoeg niet besteed, maar misschien is dat een kwestie van fases. Wat ons opvalt is dat wanneer een gegeven A onveranderlijk veranderlijk inzetbaar is, dat het tot zoveel variaties leidt dat A haast onzichtbaar wordt. Dit is bizar in die zin dat A zowel debet is aan problemen die schijnbaar onoplosbaar zijn, als dat ze daarmee kunnen opgelost worden. Nog bevreemdender wordt het maar al te vaak wanneer naar A verwezen wordt, simpelweg omdat het over fundamentele kennis gaat. De knop omdraaien heeft hier niets mee te maken, noch met basa

Het kan zoals altijd slechts een voorlopige conclusie zijn, maar honderd keer dezelfde knop omdraaien leidt niet tot een ander resultaat dan wanneer we dat maar één keer zouden doen.

Heb eigenlijk geen idee over welke paradoxen je het hier precies hebt, er zijn er nogal wat. Sommigen daarvan grenzen aan het absurde, maar dat zal wellicht subjectieve interpretatie zijn. We kunnen alleen maar hopen dat ze weer niet over die epistemologische obstakels beginnen, of we voelen ons weer aangesproken.

Het is een beetje als zeggen dat wanneer je een reeks paradoxen en bijhorende tegenstrijdigheden niet oplost, dat het dan wel helder zou zijn. Het is dan veel makkelijker om een aantal clichés of tegelwijsheden van buiten te leren, je kan immers niet zeggen dat ze niet onwaar zijn.

Het volgende leerstuk handelt over het idee dat alles een kwestie van perceptie is, het is maar hoe je het bekijken wil.

Misschien heb je een andere versie dan de meesten, wellicht een kwestie van perceptie.

Op wikipedia staan veel antwoorden waarover de meningen altijd verdeeld zijn, helpt aanzienlijk om er nooit wegwijs uit te geraken.

We merken dat steeds meer mensen de aandacht richten op Sattva, wellicht is het dat wat je bedoelt?

Ondertussen zijn we hier bezig met geld te recycleren, door al die strijd valt zoiets natuurlijk niet op. 😏 Wie is Peda? Het Noösfeer-project is in volle expansie, maar wellicht valt niet iedereen dat op.

Het zou niet meer dan een warboel geworden zijn door die referentiekaders door elkaar heen te blijven gooien, om dan nog maar niet te spreken over een aantal paradoxen die niet lieten vermoeden dat een aantal tegenstrijdigheden ooit helder zouden gemaakt kunnen worden.

Oneigenlijk en haast onvermijdelijk marginaliserend is een discours waarin ontbrekende elementen die nu net onderwerp vormen van hulpvragen structureel buitenspel worden geplaatst. Dat nu net hierin de macht der gewoonte haar onbewuste dominantie laat gelden en het kwetsbare mensen quasi onmogelijk maakt te ontpoppen tot dat wat ggz-experten zo graag promoten, vinden we dan ook terug in allerhande bemoedigende tegelwijsheden die handelen over het basale, het simpele. Het melige, niet het zweverige, het bikkelharde.

Niet alle mensen hebben het genoegen om even te kunnen stilstaan bij de dingen, bij een realiteit in beweging met alle vreugden en pijnen die daartoe onvermijdelijk horen. Maar op dat moment weet je nog niet dat zelfonderzoek ook het einde wordt van je leven, net wanneer je denkt dat het pas interessant gaat worden en zingeving geen holle kreet meer is. En zo mag je proberen verder te leven, alsof tijdens dat niet altijd even makkelijk doorlopen onderzoeks- en/of bewustwordingsproces die stilte iets in je oor zou kunnen gefluisterd hebben dat niet jou toekomt dan wel anderen die het in jouw pi

Zo wordt de verrassing enkel maar groter, en het discours oneigenlijk omdat overboord gekieperd wordt waar het over gaat.

Tekstje lezen over de noösfeer kan iedereen, maar wat het voor kwetsbare mensen betekent?

Misschien dat het makkelijker wordt met een prentje, kwestie van perceptie.

Ervaring leert dat ggz-experten eindeloos lang vergaderen over steeds dezelfde hulpvragen, of in ieder geval toch over die van categorie 2.25, 4.12+, 3,5-, +/-5,24, 0,12² en alle mogelijke varianten hierop.

Een polemiek is een openlijk gevoerde pennenstrijd, die zich vaak afspeelt tussen vakgenoten.

Misschien wordt het duidelijker door binnen these-antithese-synthese de synthese in het midden te plaatsen, het is immers het midden van twee uitersten waarin we balans trachten te houden, of te hervinden.

Het simpele in het complexe zijn wij die het op deze of gene manier organiseren.

Volgens het incrementalisme is het besluitvormingsproces een serie kleine, veelal intuïtieve veranderingen in plaats van enkele grote, zorgvuldig geplande wijzigingen en eerder evolutionair dan revolutionair.

Het wil eigenlijk gewoon zeggen dat wanneer er geen aandacht is voor wat beschikbaar is, de rest van de tijd opgevuld wordt met gokken waar het nu precies over gaat.

Beperkte rationaliteit of begrensde rationaliteit is rationaliteit van de mens in besluitvorming waarbij er rekening wordt gehouden met de beperkte beschikbaarheid van informatie, cognitieve beperkingen en de beperkte tijd om tot een besluit te komen. Serendipiteit is het vinden van iets onverwachts en bruikbaars, terwijl de vinder op zoek was naar iets totaal anders.