TTC

Morgen de volgende les, handelend over utilitarisme.

Ik zou het allemaal toch niet onderschatten, het gaat tenslotte over mensen.

Ofschoon water vloeit en geen weerstand biedt heeft het toch in zich graniet te eroderen.

Apart is het, het loslaten van welk referentiekader dan ook, zou betekenen dat we door de mand vallen. Wittgenstein heeft in zijn logisch filosofisch traktaat een logische waarheidstaal ontwikkelt, zodat de gewone taal omgezet kan worden in de formele taal van de logica, om door middel van bijvoorbeeld waarheidstafels te kunnen aantonen wat geldige redeneringen zijn.

Ceteris paribus, het overige gelijk blijvend, zegt men in de sociale wetenschappen (met name de economie) wanneer men de invloed van veranderingen in één grootheid (de verklarende variabele) op één andere grootheid (de te verklaren variabele) onderzoekt. Het duidt dan de aanname aan dat alle overige grootheden gelijk blijven, wat feitelijk nooit het geval is, maar een onmisbare aanname voor de vorming en toepassing van wetenschappelijke theorieën.

Vandaag gaat het over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, niet meer, niet minder.

Natuurlijk staat de bewustzijnsevolutie, wanneer ze als verklarend principe gebruikt wordt, voor een aantal zwaarwegende moeilijkheden. Daarom hebben we een aantal basisprincipes nodig die zowel vooruitgang als terugval kunnen verklaren, het goede en het slechte nieuws, de positieve en de negatieve kanten van een evolutionaire stuwkracht die niettemin in mensen actief is als in de rest van de Kosmos. Anders worden we geconfronteerd met de extreem bizarre situatie dat we een krachtige wig dwars door de Kosmos slaan – alles wat niet menselijk is, is aan evolutie onderhevig, alles wat menselijk i

Dat is het simpele stuk, tenzij we heel de geschiedenis nog eens gaan herhalen.

Ervaring leert dat een overvloed aan lijstjes niet stopt bij de suggestie het een keertje simpel te houden, niet om afbreuk te doen aan de waarde van die lijstjes maar om enige helderheid te kunnen vrijwaren.

Sommige logica’s hebben iets kinderlijks, heel anders dan binnen referentiekaders waarin gehanteerde logica’s nu net aanleiding geven tot heel wat wrijvingen en misverstanden die het quasi onmogelijk maken om er überhaupt een hulpvraag over te kunnen stellen. Binnen deze context vinden we de hoop op een fluweelzachte paradigmashift, tegelijk veel vaker ook weggeschreven als niet meer dan mierenneukerij dat ons van een pijnlijk zitje op wachtlijsten verzekerd, sterkte.

Als je het zo ziet, zie je dat niet anders.

Er zijn volgens dat ene referentiekader 84 verschillende manieren om een en ander te beschouwen, net zoals we een hamer op verschillende manieren kunnen aanwenden.

Op voorhand kan je maar moeilijk weten tot waar een aantal ggz-adviezen leiden, maar misschien ook in verbazing en verwondering doet verblijven.

Ervaring leert dat bij toenemende complexiteit vereenvoudiging veel hoop kan opwekken, maar ook de ervaring van machteloosheid op de spits kan drijven.

Inductieve herkadering mag ons dan misschien wel een op spoor brengen dat we voordien niet kenden, het zegt niets over de ontvankelijkheid bij toepassing van onze meldingsplicht.

Geduld koesteren is verder prutsen, al heb je misschien geen flauw idee waarom.

Door dat ene te waarderen werd het andere als een vanzelfsprekendheid.

Ergens gelezen dat alles vanuit hetzelfde voortkomt en er ook toe herleidbaar is, wat smal en/of breed maar al te vaak tot niet meer dan een chaotisch kluwen maakt. Maar interessant, van 84 naar 613 is alweer een getuigenis dat het voor hetzelfde geld nog iets anders kan worden.

Staat in een vorige post, weet niet of je ze alle 84 al eens geprobeerd hebt. Anders wordt het een beetje verwarrend allemaal.

Het behoort tot één van die 84 invalshoeken, wellicht nog wel meer wanneer we ze allemaal door elkaar halen.

Met die logicakwesties zijn we toch alweer een eindje opgeschoven, misschien komt het nog goed.

De twaalf waarheidsperspectieven geven de inhoud van het denken aan, de zeven zielestemmingen geven aan hoe je denkt. Dat geeft al 84 mogelijkheden om tot waarheid te komen en om tot een gemeenschappelijk geïntegreerde waarheid te komen.

Sommige logica's hebben iets kinderlijk, maar dat zei Einstein ook al.

Dan is hiermee het tweetal ook weg, we schieten op. Gelukkig dat we het niet op dezelfde manier een invulling geven, dat zou te simpel worden.

Ik schrijf dat, ben in de lering geweest bij Hopper. Een smal pad zegt niets over de lengte, daarom dat de brede weg misschien meer soelaas biedt.