TTC

Misschien wordt er iets vergeten in het verhaal?

Er is nog veel om te herverbinden, zo blijkt.

Zal voor interpretatie vatbaar zijn, meen ik. Ik hoor ook veel Westerlingen zeggen dat onze cultuur immoreel is, er zijn meer dan genoeg argumenten om dat ook aan te tonen. Op die manier hebben we toch iets gemeen, niet?

Maar als er toch iemand leidt aan dit effect is het toch de gelovige? Die weet zeer stellig zeker dat God bestaat. Geen twijfel mogelijk. Zij missen doorgaans, zoals de definitie laat zien, het metacognitieve vermogen om in te zien dat hun keuzes en conclusies soms verkeerd zijn. Juist een wetenschapper (de slimmerik) weet dat hij of zij vrijwel altijd verkeerd zit. Alle andere wetenschappers zullen altijd weer proberen de theorie te testen (herhalen) of te falsifieren. Er kunnen veel vragen gesteld worden, vraag aan een wetenschapper of hij kan bewijzen dat hij bestaat en hij zal je het ant

Stel dat het leven een spel is waarin je jezelf mag/moet proberen te vinden, zou het leven dan een betekenis hebben?

Zullen een eenvoudig voorbeeld geven, met mildheid. Voor dit denkexperiment begeven we ons in een na-oorlogse situatie, alles ligt plat en de heropbouw kan beginnen. Aangezien we geen geld meer hebben, lenen we. In de eerste fase is er volledige tewerkstelling, het is alle hens aan dek en we bouwen nieuwe huizen. In de tweede fase is de welvaart gerealiseerd en daalt de benodigde arbeid, dit is logisch omdat onderhoud minder arbeidsintensief is als de opbouw. Gemakshalve nemen we aan dat iedereen nu halftijds kan werken, tot hier geen probleem. Maar dan komt het, het voordeel van de lening ke

Vind dergelijke zaken altijd bijzonder, zo vinden absurdisten dat ze evengoed zelfmoord zouden kunnen plegen maar ook dat vinden ze absurd. Wat rest is zingeving en het menselijke lijden trachten te verzachten, elkaar pijnigen is immers ook absurd. Op den duur lijkt zowat alles op een kosmische grap, zij het een bijtijds zeer pijnlijke. En dit alles laat vermoeden dat er nog een optie over het hoofd gezien wordt.

Welke term vind je ingewikkeld? Misschien is dat slechts een kwestie van perceptie, onderzoek laat dat vaak blijken. Ook dit gaat over moraliteit, niet altijd even prettige materie gezien de maatschappelijke malaise, jammer genoeg.

Misschien is het antwoord eenvoudig maar hoe we dat kunnen realiseren iets moeilijker, het begint mi bij de aanvaarding van het antwoord.

In algemene zin meen ik dat het onderstaande het mooi omschrijft, het niet oplossen van de 'anomalie' kan ook leiden tot een oorlog van wereldformaat. Het precedent WOII is daar een perfect voorbeeld van, is eenvoudig aantoonbaar.

Denk persoonlijk dat die 'helaas' altijd voor nader onderzoek vatbaar is, zeker wanneer de acties van IS ter sprake komen. Dit geldt zeker wanneer beide partijen elkaar niet zo goed begrijpen, zoals je dat ook aangeeft. Anders gezegd, als beide partijen elkaar wel zouden begrijpen dan ontstaat ook een andere cultuur, een gedeelde. Ter diepgaander reflectie:

In dit topic de vier elementen van Foucault, deze worden tot expressie gebracht in onderstaand exploot. Deze elementen kunnen/mogen vrij geïnterpreteerd worden waardoor mag blijken dat we grotendeels onszelf gevangen houden in een labyrint van systemen en wetten die onze vrijheid ernstig beperken. Met deze premisse openen we graag het debat, als 'trigger' de vier elementen met een aantal kernwoorden in een beeld.

Zoals je het aangeeft, het gaat hier niet om God te bewijzen. Twijfel laat toe om een aantal zekerheden te onderzoeken, op deze manier kom je ook tot het 'gevaar van wetenschap'. Het zegt echter niet dat wetenschap gevaarlijk is, integendeel. Het is immers wetenschap die tot fenomenen komt zoals het Dunning-Krugereffect (om er maar eentje te noemen). Dan krijg je het onderstaande:

Perfect, ben ook pragmaticus, hoe pakken we dat aan? We nemen dit wel ernstig, de reden daarvoor laten we in vertrouwen nog wel weten. Ik stuur je even een pb hiervoor, alvast dank.

Misschien helpt het onderstaande, het komt nochtans van wetenschappers van waaruit we kunnen besluiten dat je een te nuanceren punt hebt. Dank TTC, maar hoe heeft dit precies n relatie met mijn stelling? Ik kan zelf wel n aantal manieren verzinnen maar hoor liever wat je bedoelde. De axioma's werken als factum stultus cognosit, na de daad komt de dwaas tot inzicht. Simpel gezegd, als we lang genoeg met onze kop tegen de muur lopen dan zal wetenschap je vertellen dat een mens gemaakt is om met z'n kop tegen de muur te lopen, het bewijsmateriaal overweldigend en moeilijk te ontkennen. Het ve

Via de logica en het denken daarover? Cartesiaanse twijfel?

Dacht ik vroeger ook, je kan er zelfs mee bewijzen waarom hedendaagse economen hun verstand toch niet zo goed gebruiken. Over de gevaren van de wetenschap?

Interessant dat je zus hoogleraar wiskunde is, zou ze geïnteresseerd zijn om eens iets bijzonder te bekijken? Het 'doetje-aspect' is vooral een verwijzing naar de psychologische gevolgen dat het kan hebben. Denkmakker is ook wiskundige overigens, weliswaar geen hoogleraar. Maar begrijp wat je wil zeggen, interessant inderdaad.

Het is beslist een aanrader ter diepgaander reflectie, het zegt uiteindelijk dat ook de atheïst een uitvinding moet zijn. Niet voor doetjes, zeg maar.

Misschien helpt het onderstaande, het komt nochtans van wetenschappers van waaruit we kunnen besluiten dat je een te nuanceren punt hebt.

Wat soms doet herinneren aan Schopenhauer die daar het volgende over opmerkte: Elke 'waarheid' doorloopt drie fasen (1) ze wordt belachelijk gemaakt (2) ze wordt krachtdadig tegengewerkt (3) ze wordt als vanzelfsprekend aangenomen De getuigenissen legio.

Wat prompt doet denken aan interessante lectuur daarover, is God een wiskundige?

Zoiets, een mens kan geloven in wat hij gecreëerd heeft, inclusief de mens waarvan hij denkt dat hij het is. Die egotransverwarring kan dan ook zeer verwarrend worden, vervolgens wordt het logischerwijs zoeken om zichzelf te hervinden. Hij hoopt daarin te slagen maar dat lukt pas wanneer hij tot het besef komt dat er niets te vinden is dan slechts dat wat hij vergeten is.

Enkel als hij de juiste verbindingen weet te leggen, in het andere geval beginnen de klanten misschien te sputteren en steigeren.

Het leven zou mi niet het leven zijn als er niet op alles een antwoord is, hoe zouden we anders op de vragen komen? Het antwoord vinden is een andere zaak, naar mijn mening een kwestie van gedegen zelfonderzoek en introspectie. Ben er altijd benieuwd naar, stel dat iedereen hetzelfde (zelf)onderzoek start, zouden we dan ook allemaal tot dezelfde conclusie komen? Interessante vraagstellingen vinden we overal, het kan mi ook de emotie dermate beroeren dat er oorlog van komt, net het averechtse effect. Bijvoorbeeld het onderstaande, vergt mi even wat tijd: