Willempie

Ja, we zijn eigenlijk priesters, bemiddelaars tussen de hemel en de aarde. Je wordt er koud van als je dit beseft. En heel erg klein en nederig tegelijkertijd. Ik ben een bemiddelaar tussen mens en God. Ik bemiddel, ik bid, vergeef en bied hulp, in de naam van Jezus die mij daartoe machtigt.

Mee eens, broeder.

Ik strijdt nog steeds maar kom er ook steeds meer achter dat dat strijden niet voldoende is. Ik faal vooral met mijn tong. Het beangstigt me te bedenken hoeveel schade ik daar mogelijk al mee heb aangericht. Ik probeer mijn best te doen maar ben me er tegelijkertijd van bewust dat ik het zonder bovennatuurlijke hulp niet red. Misschien is het inderdaad wel een ogenblik. Dat kan. Nee. Maar ik heb de indruk dat God sommige mensen "voortijdig" bij zich roept omdat ze er eigenlijk al zijn.

Nee. Het proces is bij ons sterven nog niet geheel voltooid. Het zal daarna doorgaan, verwacht ik. Dit zeggende bedenk ik dat er mij al een aantal dierbaren op jonge leeftijd zijn ontnomen waarvan ik nu denk dat zij de volmaaktheid al zo waren genaderd dat God hen bij zich riep. Dit is een gedachte die sterk bij mij speelt maar ik weet het natuurlijk niet zeker.

Nee, dan faal ik. Maar mijn vertrouwen is dat Hij mij volmaakt zal maken zoals mij beloofd wordt in de Bijbel. Dat gaat niet ineens maar het is een proces. En in mijn geval is er nog veel te doen. Maar zelf red ik het echt niet, zoveel is mij inmiddels duidelijk. Als je een drenkeling probeert te redden moet die zich overgeven. In sommige gevallen is het zelfs nodig de drenkeling bewusteloos te slaan om hem te kunnen redden.

Het is inderdaad een zorgelijke ontwikkeling. We zijn alreeds tot een soort van slaven gedegradeerd en dat proces gaat steeds verder. En dan komt er een moment dat ik het niet langer pik. En ik ben niet de enige. Ik voorzie dat er veel mensen zullen zijn die op een gegeven moment wakker gaan worden en dan zelfs liever hun leven opofferen dan zich te conformeren aan de nieuwe orde. De Bijbel spreekt daar ook over. Het moment van beslissing komt met sprongen naderbij.

Natuurlijk. Ik bid elke dag het gebed dat Jezus zijn discipelen leerde. Vergeef ons onze schulden zoals wij ook onze schuldenaren vergeven.

Ik overwin mijn zonden niet door er tegen te strijden. Integendeel. Hoe meer ik er tegen strijdt hoe meer ik erdoor in beslag wordt genomen en hoe meer ik het onderspit delf. De enige manier waarop ik tot nu toe overwinning ervaar is door mijn strijd te staken en die over te dragen aan Jezus. Ik strijd niet meer maar vraag Hem om voor mij te strijden omdat ik het zelf niet red. Ik zondig trouwens nog steeds maar hoop daarvan volkomen verlost te worden maar niet door mij eigen inzet.

Het gesprek aangaan i.p.v. steeds je eigen standpunt te herhalen. Het strijden tegen onze zondige natuur heeft inderdaad weinig tot geen zin. We bestrijden de duisternis niet beter dan door het licht aan te steken. Het is de ontdekking van een glimpje van God's liefde die mij aanzet tot een antwoord daarop.

De mensen die hieraan meewerken worden uiteindelijk ook zelf slachtoffer van "het systeem". Ik heb hier al verschillende voorbeelden van meegemaakt/waargenomen.

Inderdaad. Niet "zoals" maar "in plaats van". Dank je voor de correctie.

Ik accepteer je als een broeder maar ben het volstrekt oneens met jouw "dogma". Er zijn op deze aarde geen twee mensen en ook geen twee christenen die overal hetzelfde over denken en juist dat is voor mij kostbaar en het verschaft ons de mogelijkheid en de uitdaging om anderen lief te hebben ondanks die verschillen. Dat neemt niet weg dat ik van jou verlang om inhoudelijk op zaken in te gaan en daarmee bedoel ik niet het eindeloos citeren van anderen of het eindeloos herhalen van jouw eigen persoonlijke opvattingen.

Nee, het woord antichrist betekent niet, zoals velen denken, tegen Christus maar zoals Christus. Het betreft dus een imitatie.

Doel je hiermee op de beslissing van keizer Constantinus na of tijdens het eerste concilie te Nicea?

Niet als jij alle teksten zodanig inkleurt dat ze jouw visie bevestigen dat die alleen maar te maken hebben met "het einde van het oude verbond", volgens mij een onjuiste visie die je alleen maar in stand kunt houden door alles wat er over de toekomst van Israël in de Bijbel staat te negeren of te vergeestelijken.

En ook het kwaad wordt steeds ernstiger, precies zoals de Bijbel ons voorspelt. We gaan momenteel met duizelingwekkende snelheid naar een climax toe, die door sommige wetenschappers al wordt aangeduid met "singulariteit". Zoals ik het begrijp doelt dat op totale verbrokkeling en fragmentering die, metaforisch gesproken, tot niets anders kan leiden dan tot een uiteenspatting van deze wereld. Gelukkig belooft God dat Hij dat niet zal toelaten en op de juiste tijd zal ingrijpen.

Ook voor mij is dit een grens die ik niet zal overschrijden. Dan hakken ze mijn kop er maar af. Genoeg is genoeg.

Vanwaar jouw onderscheid tussen Jezus van Nazareth en Christus? Houdt dat verband met de Romeinse god die de Romeinse keizers van Hem hebben gemaakt? Misschien wel iets te maken met de antichrist waar Johannes het over heeft? Demonen zijn entiteiten die ons gevangen houden. Het goede nieuws is dat we daarvan kunnen worden verlost. Jezus heeft de vijand allang verslagen. Bevrijding is voor ieder mens binnen bereik.

Hier wordt inderdaad al vele jaren voor gewaarschuwd maar tot voorkort deden de meeste mensen er een beetje lacherig over. Maar we gaan onmiskenbaar een bepaalde richting op die eigenlijk al feilloos in de Bijbel voorzegd wordt. Zelf houdt ik het met argusogen in de gaten maar vrees heb ik niet sinds ik volkomen op onze hemelse Vader vertrouw. "Wat kan een mens mij aandoen?" Helemaal niets. De zonde moet eerst in al zijn vuilheid en slechtheid voor ieder mens duidelijk aan het licht komen (ja, ook o.a. onze volkomen respectloze en wrede houding t.o.v. van dieren) voordat er een finale oplossin

Dit klinkt in ieder geval al weer heel anders dan uw eerdere bewering. Mijn dank daarvoor. Wilt U vanaf nu alstublieft proberen ons niet op het verkeerde been te zetten door onjuiste uitspraken over de wetenschap te doen en de laatste en uw persoonlijke conclusies strikt gescheiden te houden?

Ik meen dat de meeste hedendaagse ziekten worden veroorzaakt door stress, angst, wrok, jaloezie en dat soort zaken, waarmee natuurlijk niet alles wordt gedekt. Er zijn al vele, door God gezonden, zendelingen gestorven aan ziektes die ze opliepen tijdens de uitoefening van hun opdracht, net zoals er vele zijn vermoord of op andere onnatuurlijke wijzen zijn omgekomen.

Dat is niet correct. Ik gaf alleen maar aan dat Paulus en de andere apostelen die vraag niet stelden. Paulus geeft ergens zelfs aan dat één van zijn metgezellen ziek was geworden vanwege zijn inspanningen voor het Koninkrijk. Ik had het niet over nog onwetende leerlingen die door Jezus de eerste beginselen van het Koninkrijk werden bijgebracht.

En wat antwoordde Jezus zijn leerlingen toen? De discipelen stelden vele vragen aan Jezus omdat ze van Hem wilden leren. In dit geval gingen ze er ten onrechte van uit dat de blindheid het gevolg was van een door iemand begane zonde, zo'n beetje zoals jij dus ook lijkt te doen. Jezus legde ze daarop uit dat dat helemaal niet het geval was.

We moeten m.i. twee zaken onderscheiden. 1. Een geestelijk of hemels Koninkrijk, waar we nu inderdaad al deel aan kunnen hebben, namelijk op het moment dat we Jezus als onze Koning aanvaarden. 2. De weerslag van dat Koninkrijk op deze aarde, als Jezus lijfelijk terugkomt te Jeruzalem, om vandaar Zijn rechtmatige koningschap over de hele wereld uit te oefenen, zoals dat ook vele malen en duidelijk in de Bijbel wordt vermeld. Kunt U mij dan verwijzen naar publicaties over het wetenschappelijk onderzoek naar het bestaan van Adam en Eva en de resultaten daarvan? In uw laatste zin

Jezus genas alle zieken die Hem daarom vroegen. Hij wilde echter niet dat er teveel ruchtbaarheid aan werd gegeven (waarom denk je?). Het was een teken van het Koninkrijk. Het Koninkrijk voor Israël was vlakbij omdat de Koning lijfelijk aanwezig was. Ziekten horen niet thuis is dat Koninkrijk. Na Zijn dood en opstanding was het Koninkrijk nog steeds dichtbij. Stefanus zag Jezus nog staan, klaar om terug te keren. Later is Hij gaan zitten. Een voorwaarde voor het Koninkrijk was namelijk wel dat Israël Hem zou accepteren als de Koning. Als Jezus zijn leerlingen erop uitstuurt om deze blijde bood