Flash Gordon

Uit

Ik ben niet zo'n bijbelstudeerder. Voor mij is lezen in de bijbel zoiets als kijken in een fotoboek. Ik kan genieten van een mooie foto, maar ben niet bijzonder geïnteresseerd in foto's als studieobject. Welke belichtingstijd, lens, filter, dat zal me worst wezen. De fotoboeken waar ik graag in kijk, zijn míjn fotoboeken. Foto's van mijn kindertijd, onze trouwdag, de kinderen, onze vorige huizen, dat soort dingen. Foto's die mijn leven raken.
Een fotoboek is geen historisch verslag, hoewel er historische elementen in zitten. Het is een boek met impressies. Het is niet volledig, maar dat hoeft ook niet. Het "klopt" ook niet altijd. Er kunnen foto's omgedraaid zitten of verkeerde bijschriften bij staan. Beetje jammer, maar geen ramp. Waar het om gaat, is de gebeurtenis of de persoon waar ik naar kijk. Soms lijken foto's tegenstrijdig te zijn. Terwijl ik bij de ene foto denk 'dit was het mooiste kind van de wereld!' denk ik bij andere (van hetzelfde kind) 'ouch... gelukkig is ze goed opgedroogd'. Of is een foto uit zo'n rare hoek genomen dat je bijna niet ziet wat het moet voorstellen. Soms zitten er foto's bij die niet bepaald een foto award verdienen omdat ze bewogen of veel te donker zijn, maar die voor mij toch het meest bijzonder zijn omdat ze herinneren aan een bepaald moment.
Lezen in de bijbel doe ik niet omdat ik het een interessant studieobject vind, maar omdat het iets in mij raakt. Het is ingebed in de context van mijn geloof. En daarom lees ik erin. Soms lees ik de bijbel ook heel lang niet. En dan gebeurt er niks ergs, je zit toch ook niet de hele dag fotoboeken te kijken? Daarna lees ik er, om wat voor reden dan ook, ineens weer eens wat vaker in. Dan laat ik de tekst gewoon op me inwerken. Ik probeer ernaar te luisteren. Waar ging dit ook alweer over? Wanneer speelde dit? Wat wordt hier gezegd? Hoe kan ik mij hierdoor laten inspireren of aan slijpen? Soms zegt het me weinig en soms veel. Soms is een tekst mooi geschreven. Soms is het confronterend. Soms leer ik er iets bij, soms vind ik er niet veel aan.
Zo is voor mij lezen uit de bijbel. Heel anders dan jouw manier, denk ik. En dat is ook goed. We zijn allemaal verschillend. Een ding dat ik wel voor je hoop, is dat je de bijbel mag (blijven) zien in de context van je geloof.
Naar wat voor kerk ga je?

Niemand verwacht dan ook de Spaanse Inquisitie!

Om het heel simpel te houden: iets + anti-iets = niets
 
dus het niets kan ook uiteenvallen in iets en anti-iets

Nee, ik bedoel niet dat het niets al iets is. Ik bedoel letterlijk dat het niets uiteen kan vallen in iets en anti-iets. Daar is geen enkel logisch bezwaar tegen. 

Ik nodig ook jou dan toch even uit te lezen wat ik schreef en hoe nikie dat vervolgens weergaf. Jullie reageren beiden op wat je uit de fysica weet, en niet op wat ik zei, maar nikie zegt wel degelijk dat ik dat zei.
Dat wat ik zei een extreme simplificatie is weet ik en zei ik er meteen bij. Neemt niet weg dat ik zei wat ik zei en niet zei wat nikie beweerde dat ik zei, en dat zou je zien door wat nauwkeuriger lezing.

Herlees nog gewoon even

1. Nee, dat valt mij echt totaal niet op. je bericht is de eerste keer dat ik over dit verschijnsel hoor/lees. Wel van de, imho absurde, angst voor alles wat occult zou zijn. Maar ook dat alleen van afstand, ik verkeer niet in de kringen waar men daar ingewikkeld over doet.
2. Aandacht besteden aan alles wat geen expliciet christelijke bron heeft lijkt me een dagtaak. Ik zou daar mijn kostbare tijd niet aan besteden.
3. "onder de douche hebben gestaan en goed gewassen zijn", "een viespeuk zijn"

Dan kan ik verder geloven zoals ik geloof. Ook als de ET vervangen wordt door een betere naturalistische verklaring voor het ontstaan van de soorten is dat geen probleem. Als echter zou blijken dat de evolutietheorie echt fundamenteel onjuist is en we het creationisme serieus zouden moeten nemen, dan zal ik mijn geloof volledig moeten herzien. Ik vrees dat ik dan van mijn geloof val.

Ik weet niet of het aan mij is om een topic als dit te openen, ik miste hem hier in elk geval een beetje. Gewoon voor dingen die gebeuren tijdens het leven van alle dag. Grote of kleine dingen, you name it if you want so.
 
Ik zal aftrappen: Ik merk bij mijzelf steeds meer constante rust. Ook bij nieuwe dingen, al vind ik die nog wel eens eng. Alsof ik gewoon stevig sta terwijl er om mij heen in mijn directe omgeving veel reuring is. Het scheelt ook als zelf besloten heb zo te zijn en te blijven die dag. Alsof ik bewust besloot mijn bron aan die van God aan te sluiten, en daar ook uit te gaan putten. 
 
Sorry als het wat zweverig klinkt... Ik hoop dat jullie iets met dit topic kunnen! 

Hij sprak ook helemaal niet over de hel, maar over "in het vuur geworpen worden." En dat is wat jullie wel degelijk leren, doch dan wel een vuur ter vernietiging.

Voor wat betreft de RKK klopt dat leerstellig en juridisch, niet altijd praktisch. Iedereen is inderdaad welkom in de kerk, maar in vrij behoudende katholieke kringen is het helaas niet zo uitzonderlijk om de omgang met mensen die "niet deugen" af te wijzen. Mijn ouders werden nog geacht niet met protestanten om te gaan, en dat was in die tijd vrij normaal. Maar het klopt, dat is nooit kerkelijke leer geweest.

Het lijkt me bij dit soort discussies altijd wel goed om je een paar dingen te realiseren:
Uit het NT blijkt vooral dat Jezus een hellenistisch jood was, in een tijd dat het hellenisme al vrij vaste voet aan de grond had in Israel. De meer hardliners klassiekers verzetten zich daar tegen. Het is vrij ondenkbaar dat vanuit die hoek Jezus als messias zou worden (h)erkend. De boeken "makkabeeen", onderdeel van de katholieke canon, die niet eens zo heel ver voor de tijd van Jezus geplaatst moeten worden, laten aardig zien hoe hard het verzet tegen het hellenisme was. Dat verzet was er, juist omdat het Griekse denken en de Griekse cultuur toen al stevig voet aan de grond hadden in Israel. Het OT is vrijwel vrij van hellenistisch denken, het NT zit er vol mee. Met een afstand van 20 eeuwen is vrij eenvoudig te zien dat het NT onmogelijk logisch kan volgen uit het OT. Start bij het OT en je kan Jezus niet als messias zien. Christenen beginnen dan ook vanuit het NT en her-verklaren van daaruit het OT. Als je oorzaak en gevolg zo omdraait, wijst echt alles in het OT naar Jezus. Dat is immers de start van iedere christelijke exegese: Jezus is de vervulling van het OT. Dat is geen redenering of argumentatie, het is simpelweg een axiomatische start van ieder argument. Van de vermeende kerk van Jeruzalem was ten tijde van het schrijven van het NT al zo goed als niets meer over. Het christendom is in essentie Grieks, niet Joods, ook al baseert het zich op het judaïsme.De basis van het christendom ligt bij een door Grieks gebied rondtrekkende jood, Paulus, en bij een Griekse toevoeging, het NT, aan de joodse Bijbel.  

Voor wat betreft de RKK klopt dat leerstellig en juridisch, niet altijd praktisch. Iedereen is inderdaad welkom in de kerk, maar in vrij behoudende katholieke kringen is het helaas niet zo uitzonderlijk om de omgang met mensen die "niet deugen" af te wijzen. Mijn ouders werden nog geacht niet met protestanten om te gaan, en dat was in die tijd vrij normaal. Maar het klopt, dat is nooit kerkelijke leer geweest.

Ik ken geen groep die zoveel andere (christelijke) groeperingen schoffeert dan de JG, dat is de reden waarom ik er ben uitgestapt en me eens heb toegelegd op theologie en inmiddels bezig ben aan mijn (eerste) master. Hoeveel keren op lezingen naar voren kwam dat ze des Satans waren en in het vuur zouden geworpen worden. Zum Kotsen was het. En dan te bedenken dat ik door die fijne uitsluitingsregel mijn grootouders vroegtijdig heb begraven.  Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er geen positieve punten te vertellen zijn over de JG uiteraard.
Toen ik voor het eerst een Katholieke mis bezocht was ik oprecht verbaasd dat er daar uit de bijbel werd gelezen.
Spijtig genoeg is dat wel de tendens... Maar zo wordt het vaak in bepaalde christelijke groeperingen wel geleerd, denk ik dan.
Twee jaar geleden moest ik voor seksuele ethiek een commentaar schrijven op Amoris Laetitia van Paus Franciscus (https://malakhahavah.wordpress.com/2016/07/04/commentaar-op-amoris-laetitia-van-paus-franciscus/) wat mij vooral opviel was zijn verzoenende toon (al heb ik uiteraard ook kritiek op de zienswijze van de Katholieke Kerk, Bonny heeft ook een tijd geleden zijn hoop uitgesproken dat het weigeren van de communie eindelijk eens tot het verleden zou behoren (zo mogen gescheiden en hertrouwde personen niet ter communie), maar Paus Franciscus stelt wel expliciet, ondanks dat hij vasthoudt aan de verboden van vroeger, dat men respect moet hebben voor ieders eigen zijn, en dat vond ik mooi...
Het grote verschil is (althans in evangelische en pinksterkring en als ik Dei Verbum lees (het stuk over leken) ook de Katholieke Kerk) dat deze personen niet als onchristelijk worden beschouwd, of dat we ze naamchristenen noemen.

Maar niet “oude garde”

31 oktober kan me niet gruwelijk genoeg zijn. Het is de dag van de ultieme gruwel

Nee hoor, herhaling van zetten. Ieder zijn overtuiging toch? Iedereen moet leven met zijn eigen geweten.

Bedankt voor je heldere antwoord. 
(heb weer eens geen pijltjes meer)

Interessante interpretatie van de teksten van Bernard 3, het doet me groot plezier deze interpretatie te lezen daar Bernard 3 tracht het antipapisme te verspreiden. Hij faalt dus jammerlijk. 

Het is slechts een eenmalige toelichting van mij. Meer niet. En dat doe ik frontaal, omdat ik de pb en mail uitgezet heb en uit laat.  Ik heb alle christenen even lief (dat heb ik al in een andere topic geschreven), inclusief de Jehova's Getuigen, ook al deel ik op een aantal belangrijke punten hun geloof niet. Als ze door een pak wolvengedrag helemaal in een hoek worden gedreven, dan kan en zal ik dat niet met lede ogen blijven aanzien en dan zal ik daar zeker en indien nodig stevig iets van zeggen.  Maar ik zit dus kwa persoonlijk geloof reeds enige jaren (tegen mijn eigen vroegere verwachting in trouwens) dichter bij de RKK dan bij het protestantisme.  Ik ben het dus met Flash Gordon in behoorlijk hoge mate eens in dezen. En dat wilde ik maar even toelichten. That's it.

Nog maar een anekdote (het zal wel niet helpen, maar ja). In mijn huis hangen twee mooie schilderijen van Boeddha. Op tafel staat een wierookdoos (en in de la van de tafel onder de glasplaat ligt zowel Indiase wierook als kerkwierook en ik vind dat lekker ruikten)  en in het midden van de kamer hangt een kruisbeeld mét Jezus erop (dat hangt toevallig iets hoger dan de Boeddhaschilderijen). Ik draag sinds 1999 een gouden kruisje aan een ketting om mijn nek.  Op mijn nachtkastje hangt (over het hoofdbord van het bed) de rozenkransketting van mijn oma, en waarschijnlijk is die rozenkrans nog veel ouder en is het een familie-erfstuk. We weten dat niet helemaal zeker, maar zo ziet het er wel uit en mijn moeder meende zich te herinneren dat dit al van haar overgrootmoeder is geweest. De familie vond het in een kast en wilde het weggooien. Toen herinnerde mijn tante zich dat ik gelovig ben en kwam me vragen of ik het wilde hebben. 
Vroeger bevond ik mij wel eens in wat men noemt "new age" kringen. Zelf was ik te kritisch daarvoor, dus ik was er wel maar hoorde daar nooit helemaal bij en vond dat ook prima. Zelf ging ik liever op kloosterretraite in Doetinchem. Maarrrrr......op een gegegen moment kwam ik iemand uit dat wereldje tegen toen ik zelf allang christen was.  Na een ontmoeting elders, nodigde die persoon zichzelf bij mij thuis uit (zo ging het ongeveer). Ze wist dat ik christen was,  en ze zag het Boeddhaschilderij en de wierookdoos en zei " oh, gelukkig, een wierookdoos, en Boeddha, pffff, gelukkig".   Ze zag mijn tekendoos en de onafgemaakte mandala op tafel, en was opgelucht.  De moderne spirituele mens is doodsbenauwd voor de benauwde koude kille protestantse schraalheid en de angstspookbeelden.  Mandala tekenen is van de duivel. Muziek is van de duivel. Een schilderij van een grote geestelijke leraar van vijfhonderd jaar voor Christus, van de duivel.  Sport is van de duivel. Volgens mij vergeet ik nu nog veel op te noemen dat ook van de duivel is.  Je kunt het zo gek niet verzinnen, of het is van de duivel. En ja, ik ken de verschillen. Ik heb namelijk zelf een goed eigen verstand en kan zelf wel onderscheiden wat juist is of goed en wat niet juist is of niet goed. 
De geestelijke verarming en verschraling in de kerken heeft veel mensen weggejaagd.    Doordat die mevrouw die dingen aantrof in mijn christelijk huis, was er ontspanning, en een ingang voor een fijn gesprek. Zij voelde zich niet bij voorbaat al afgewezen.  Als je geen contact hebt, kun je ook niet praten en dan kun je het met je evangelie ook wel vergeten.
 

Persoonlijk sta ik heel veel dichter bij de RKK dan bij bet Protestantisme. Mijn oma en moeder zijn van oorpsrong katholiek en in mijn moeder is dat altijd in haar hart aanwezig gebleven. Maar wij, de kinderen, zijn niet gelovig opgevoed, mijn vader was atheist, vanwege zijn nare ervaringen als kind tijdens de oorlog als kind met zijn zwarte kousen opa en oma kon hij niet meer geloven.
Wat protestanten steeds doen (ik weet niet van welke denominatie die lieden zijn gekomen) is het Heilige van God in het hart van mensen ontheiligen, met hun ziekelijke achterdocht willen ze grijpen wat er in iemands hart is en wat juist tot het Heiligdom van God alleen behoort. Ik schreef laatst aan zo'n persoon die mij per email als een hyena trachtte te ontleden, dat de grootste zonde die een "christen" kan doen, is een "wedergeboren" christen trachten te bekeren..... (en dat vanwege de catweazleachtige angst spookbeelden die ze hebben van van alles en nog wat). Dit ben ik bij katholieken nog nooit tegengekomen, daar heeft de liefde gezegevierd.
Gods Liefde overstijgt alle kennis. En dat kan een protestant kennelijk niet "vatten"......  En als het protestantisme zich er niet van bekeerd om hun kennis daar boven te zetten, dan begaat ze schadelijke zonde. 

Zonder enige terughoudendheid. Ik heb nooit anders beweerd dan dat ik beter weet wat voor ellende er in de RKK en haar geschiedenis zit dan al die papenvreters met hun fantasietjes bij elkaar

Niet noodzakelijk. De taal doet er niet toe, de gecommuniceerde waarheid wel. Het opvallende van die geperverteerde takken is de gerichtheid op vijandschap en strijd. Hoe de weg genoemd wordt doet er niet toe, waar ze toe leidt wel.