Flash Gordon

Jammer Hanny dat je alleen de makkelijke vragen beantwoordt en de rest botweg negeert.

Nee, protestanten verwerpen niet zozeer de katholieke traditie, zij verwerpen het gezag van die traditie. Ook het protestantisme bouwt in meer of mindere mate voort op de katholieke traditie, maar zij is voortgegaan in een eigen traditie. Deze traditie is op kerkelijk niveau net zo gezaghebbend als de katholieke traditie dat is voor katholieken, maar op individueel niveau niet. Het individu wordt geacht vanuit eigen geweten en eigen interpretatie van de Bijbel, de traditie te zoeken die hij/zij als "waar" ziet. Nee dus. Die splitsingen en "ruzies" zijn juist een uiting van dat fundamentele

Tussen katholiek en protestant (waarbij ik wel moet generaliseren, want de variatie binnen het protestantisme is vrij groot) bestaat een opvallend verschil in de verhouding tussen Schrift en geweten. Beide takken hechten grote waarde aan het geweten, maar beiden op een zodanig verschillende manier dat het over en weer vaak niet zo begrepen wordt. Waar zit dat in? In de bron waaruit het geweten haar normen kan putten. Voor "de" protestant is die bron de Bijbel. Het menselijk geweten is ernstig feilbaar, zo niet gecorrumpeerd, en heeft dus een externe toets nodig. Om te weten wat goed en fout

Open een topic broeder, open een topic

Binnen de katholieke traditie zijn er uiteenlopende leefwijzen en vormen van gebed, spiritualiteit en liturgie. De geloofstraditie is dus niet allesbepalend tot in de kleinste details, maar geeft veel ruimte voor je eigen weg daarin, met je eigen geweten als belangrijkste gids. Maar wel binnen het katholieke geloof inderdaad. Dezelfde vraag kun je dan ook stellen over protestanten in relatie tot (hun interpretatie van) de bijbel. Het grappige is overigens dat het andersom is. Maar dat is van een nuance die ik hier maar niet ga uitwerken

Hoor je zelf de arrogantie van deze woorden niet? Arme jij.

uh oh. Je kent je eigen geloof dus ook al niet. Dat maakt je gesprekspositie er niet veel beter op.

Ik kan je hele colleges geven over katholieke moraaltheologie. Maar misschien vind je het heel gek dat ik denk dat je daar nog niet helemaal aan toe bent.

Maar bestaat dan niet het gevaar dat je alleen maar gaat leven zoals de traditie zegt dat het moet? Doe jij iets anders? Probeer eens de intellectuele eerlijkheid op te brengen naar je eigen geloofstraditie te kijken en te zien dat ook dat niet meer en niet minder is dan een traditie.

Maar als je bijvoorbeeld de tweede van de 10 geboden bekijkt dat mensen geen gesneden beelden mogen maken en er voor knielen en aanbidden? De katholieken bidden wel tot beelden, tot Maria en de heiligen. Precies. Je weet dus gewoon niet waarover je praat, maar je treedt anderen tegemoet vanuit een houding van superioriteit, met een houding van "zwijg, want ik spreek, en ik weet waarover ik spreek". Los van het feit dat je jezelf daar een beetje mee voor schut zet, heb je enig idee hoe zwak je dat maakt in een discussie? Zou je niet minstens het fatsoen moeten hebben je een beetje te verdie

Tsja, protestantse jeugd met beschermde opvoeding, nooit bloot gesteld aan een echte filosofische uitdaging. Dat kweekt niet de sterkste apolegeten. Daag jezelf eens uit, en beantwoord deze vragen: - weet je werkelijk wat de RKK leert? Van wie weet je dat? Je dominee, je ouders, of andere protestanten? Of heb je zelfstandig echte bronnen geraadpleegd? - Weet je wel zo zeker dat die leer strijdig is met de Bijbel, of denk je dat omdat anderen je dat verteld hebben? Ken je de gehele Bijbel, de ontstaansgeschiedenis van de Bijbel, en heb je al ontdekt dat de uitleg die jij in je opvoeding hebt

Heb je enig idee hoe het klinkt wat je zegt? "hoewel ik er eigenlijk niets van af weet, en vooral onjuiste waanideeën heb, weet ik wel dat ik volledig gelijk heb. Ik mis echter de argumenten en eigenlijk kan ik mijn eigen geloof niet eens behoorlijk onder woorden brengen, maar dat maakt niet uit want gelijk heb ik toch" Eerlijk gezegd is het niet zozeer beledigend en lomp, laswel vrij komisch. Het lijkt me wel vervelend voor je als je door krijgt wat je hier nu echt schrijft. Maar goed, daag jezelf eens uit en vertel hier welk overtuigend argument je achteraf bedacht hebt tegen de stelling

Dank!

Dat zou niet mijn bedoeling zijn overigens. Ik wil niet al te braaf klinken, maar ik heb nooit enige behoefte gevoeld mensen aan te vallen in hun geloof. Ik reageer wel eens wat fel als mensen inconsistent zijn, liegen of vanuit een ivoren toren praten. En die felheid komt me met een vrij grote regelmaat op bannetjes te staan van moderators die zichzelf wat al te snel aangevallen voelen. Maar ik denk niet dat je me er in alle eerlijkheid op kan betrappen het geloof van mensen aan te vallen, of in enig hemd te zetten. Wat ik zelf geloof is redelijk krankzinnig, en op alle mogelijke manieren "

Ja, dat kan. En nee, daar is op zichzelf niets mis mee.

Je moet dit soort teksten in hun Bijbelse context zien denk ik. Bijvoorbeeld Matteus 6: Wat God geeft is "de wensen van uw hart" en "al wat gij bidt en begeert". Maar dat wordt gegeven aan de gelovigen, niet aan iedereen. En een gelovige heeft zijn hart bij God, niet bij schatten op aarde.

De armoede-raad komt uit Matteus 19:21 Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:. 21 Jezus zeide tot hem: Zo gij wilt volmaakt zijn, ga heen, verkoop wat gij hebt, en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in den hemel; en kom herwaarts, volg Mij. (Je ziet, ik snap de bijbel-tag niet )

Van wikipedia:

Geen zoegen, ik voel me zelden aangevallen.

Interessant! Zijn er ook plannen om een (derde) regel te volgen? We zijn zoekende daarin. Ik denk dat er een goede kans is dat we vrij dicht tegen de franciscaanse spiritualiteit gaan aankruipen, niet eens zozeer omdat die ons het meeste aanspreekt, maar omdat die het meest lijkt te passen. We hopen een kloostergebouw in een grote stad te kunnen betrekken, en we zullen afhankelijk worden van wat mensen bereid zijn te geven. Ik neem aan dat je daar wel wat franciscaanse elementen in herkent

Je onderschrift, grapjas. Scherp opgemerkt! Maar in ieder geval weet ik iets meer over het katholicisme. Ik waag dat te betwijfelen.

Ik denk dat we hetzelfde bedoelen hoor Ik benadrukte slechts dat die ene specifieke interpretatie zich niet verhoudt tot orthodox geloven

Meer praktisch: op dit moment ben ik ondernemer, en werkt mijn vrouw in een leidinggevende positie, en samen harken wij een aanzienlijk bedrag binnen elke maand. Ruimschoots meer dan modaal, om het maar vaag te houden. Dat geeft ons ruimte om leuke dingen te doen, om op vakantie te gaan, om een zwembad in de tuin te zetten, om auto's voor de deur te hebben, etc. Allemaal heel leuk, heel prettig, heel aangenaam. En heel tijdelijk, heel "wereld-gebonden", heel werelds. Als alles een beetje mee zit, zullen we binnenkort ons leven radicaal om gooien. Dan gaan we leven op een manier die gezinslev

Ik vind dat Wies Moens het uitstekend heeft verwoord: Scheiding der werelden Wereld van de valse goden, van ééndagsmachten, waan en schijn, ik heb een zwaard gezet tussen mij en u. Anderen deden zoals ik. Honderden of enkelen maar? Niet het aantal zwaarden telt mee, slechts de kracht van het staal waaruit zij werden gesmeed. Wereld, gij dà à r, ik wil uw woordgesnor niet horen, uw voze vertoning niet zien. Wat gij vooruitgang noemt, laat me koud. Ik erken alleen den opgang, versta dit goed: den op-gang van Mens en Volk. Ik wijs uw aanpassing af, die nooit anders is dan aanp

(* orthodoxie dan wel opgevat met "glorie, eer" als betekenis van het δόξα: men doet God pas met recht "op de juiste wijze" eer aan als men zich door Hem - en alleen door Hem - als mens wil laten "opbouwen"...) Mijn uitspraak was wat kort door de bocht, jouw nuances zijn terecht en boeiend. Ik denk overigens wel dat het idee dat waarheid pas waarheid is als het jouw waarheid is, extreem relativistisch en daarmee onorthodox is. Maar ik ben met je eens dat een orthodoxe interpretatie van die uitspraak mogelijk is. En interessant.