Hitchens

Dit is een teken van zwakte en slaafsheid. Een kind moet ook naar zijn ouders luisteren, maar gelukkig ontwikkelt het ook een eigen gevoel voor rechtvaardigheid waardoor het opstandig kan zijn en een eigen mening kan hebben. Daar zijn we ten slotte mensen voor, geen klei. 'Wee degene die de strijd aanbindt' is een vorm van onderdrukking. Onderdrukking die vanuit het geloof gewillig wordt ondergaan, omdat ze daardoor dichterbij bij God komen. Maar waarom niet voor jezelf en je medemens opkomen en zeggen: ik ben het op dit punt niet met God eens en aanvaard de consequenties. Kan me voorstellen

Wee degene die de strijd aanbindt met hem door wie hij gevormd is – een potscherf tussen de potscherven. Zegt klei soms tegen wie hem vormt: Wat ben je eigenlijk aan het maken? (Joh.3:16-21 en Jes.45:9) Dit is een teken van zwakte en slaafsheid. Een kind moet ook naar zijn ouders luisteren, maar gelukkig ontwikkelt het ook een eigen gevoel voor rechtvaardigheid waardoor het opstandig kan zijn en een eigen mening kan hebben. Daar zijn we ten slotte mensen voor, geen klei. 'Wee degene die de strijd aanbindt' is een vorm van onderdrukking. Onderdrukking die vanuit het geloof gewillig w

Een keten van oorzaak en gevolg geeft geen ruimte voor een vrije wil, want de vrije wil zou inbreken in deze keten van oorzaak en gevolg.Dat is toch geen probleem? Dan gaat de keten bij het maken van een keuze een andere richting op. Is dat niet wat er in feite continue gebeurd? Je ziet waarschijnlijkheid los van oorzaak en gevolg? Waarom? Je kunt toch invloed uitoefenen. Als ik een pak kaarten heb en ik haal 12 schoppen er uit, dan wordt de kans dat ik een schoppen trek kleiner. De vraag is of in mijn brein al is vastgelegd dat ik de 12 schoppen er uit ga halen. Vrije wil is m.i. een factor d

Wat ik nooit snap is die volgzaamheid vanuit het geloof als het gaat om het Bijbelse 'standpunten' die duidelijk schadelijk zijn voor bepaalde groepen mensen, zoals praktiserende homoseksuelen. Waarom kun je als christen niet gewoon zeggen: God, ik ben het grotendeels met je eens, behalve dan dat dingetje met die homo's. Waarom zou je daarover geen meningsverschil mogen hebben?

Vind jij. De grotere betekenis komt van je eigen voorkeuren. Dat heeft niks te maken met wat het is. Het is een schilderij van Leonardo Da Vinci. Het is x en jij vindt het x+y, maar ik vind het nog steeds x. Het beschrijven van een schilderij als verf en doek is geen degradatie, het is gewoon een omschrijving van wat het is. Je eigen willekeur maakt dat het schilderij voor jou persoonlijk meer betekenis heeft. En dat vind jij inderdaad. Let's agree tot disagree? Waar ik overigens wel naar benieuwd ben is of jij de vrije wil ziet als een goed werkende illusie, of als daadwerkelijk bestaand? E

Vind jij. De grotere betekenis komt van je eigen voorkeuren. Dat heeft niks te maken met wat het is. Het is een schilderij van Leonardo Da Vinci. Het is x en jij vindt het x+y, maar ik vind het nog steeds x. Het beschrijven van een schilderij als verf en doek is geen degradatie, het is gewoon een omschrijving van wat het is. Je eigen willekeur maakt dat het schilderij voor jou persoonlijk meer betekenis heeft.

Moleculen ja. Toeval nee. Ik denk dat vrije wil of keuzes maken grotendeels wel bestaat, maar dat een deel van je keuzes al vast ligt in je hersenen. Dus puur toeval dat de Mona Lisa is gemaakt zou ik het niet noemen. ?? Dit komt een beetje uit de lucht vallen. Kan ik mij erg goed in vinden dat verhaal van Nietzsche. We zijn primaten met oerinsticten en iets meer intelligentie dan onze neven en nichten. Ik denk dat we met behulp van diezelfde intelligentie alleen een hoop dingen erbij zijn gaan verzinnen. Ik denk ook dat ons intellectuele laagje beschaving vrij dun is. Neemt de orde en veilig

En precies dit is dus de vraag: gaat het om precies wat het is, een doek met verf en kunnen we dat doek verschillende betekenissen geven vanuit de verschillende invalshoeken die we eraan geven. Of maken die verschillende invalshoeken mogelijk dat we zien dat het om veel meer gaat dan alleen wat verf op doek. Is het object alleen maar 'verf op doek' waar wij betekenis aan geven. Of zijn die betekenissen in feite waarnemingen van dat wat de Mona Lisa eigenlijk is? De eerste optie. Het is verf op een doek. Als je jouw optie neemt (de tweede) dan moet je in feite alle individuele ervaringen van a

Je kunt water ook benoemen als 'he jakkes' wanneer je onverwacht een emmer met dat spul over je heen krijgt. Wetenschap bemoeit zich volgens mij ook niet met de ervaring op zich. Hoewel je die ervaring ook weer kunt 'terugbrengen' naar reacties in je hersenen, wanneer je een plens water over je gezicht krijgt. Jij hebt het over 2 verschillende dingen. Ik heb het over water, jij hebt het over het woordje nat als poging om water te omschrijven. Je had ook blauw of transparant kunnen noemen of vloeibaar of 'dat spul wat je moet drinken als je dorst hebt'. Als we het hebben over liefde dan geldt h

2x

Is het herleiden van water naar 2 waterstofatomen en een zuurstofatoom redelijk beperkt? Het feit dat iets onbewijsbaar is levert je anders geen problemen op bij andere gebieden. Waarom wel als het gaat om liefde? Daarom vind ik ook dat de wetenschappelijke schoenmaker zich bij zijn wetenschappelijke leest moet houden en geen uitspraken moet doen over dingen waarover zij geen uitspraken kán doen. Ik heb helemaal geen problemen met de scheikundige formule van water. Scheikundig gezien kun je water omschrijven als H2O, puur praktisch gezien is water vooral nat. En nat is iets heel anders dan

Is het herleiden van water naar 2 waterstofatomen en een zuurstofatoom redelijk beperkt? Het feit dat iets onbewijsbaar is levert je anders geen problemen op bij andere gebieden. Waarom wel als het gaat om liefde?

Orde is een aanwijzing richting God? Hoe? En wat maak je dan van de wanorde? Is wanorde ook een aanwijzing richting God? Zeker indrukwekkend allemaal. Ben ik met je eens. Nu komt de schepper opeens om de hoek kijken. Hoe kom je op een schepper, wanneer we kijken naar atomen?

De vraag is hoe vind je die sporen en vervolgens nog lastiger: hoe link je sporen aan een schepper. Dat lijkt mij een onmogelijke taak. Uit de voorbeelden die ik hier lees lijken de goddelijke sporen in de natuur vooral te bestaan uit indrukwekkende natuurverschijnselen en bijzondere diersoorten. Deze linkt men naar God omdat ze daarin in 'iets van God' herkennen. Maar als ik vervolgens vraag wat dat 'iets van God' dan is dan blijft het bij persoonlijke voorkeuren en houdt het een beetje op...Ik zou dan ook stellen dat je in de natuur helemaal niets van God kunt herkennen, behalve wat voortkom

O.

Bedoel je dat wanneer God er zijn hand in heeft gehad dat het alleen van toepassing is op de dingen die wij zelf goed en mooi vinden?

Alles kan. Ik vind het alleen frappant dat men een sterke voorkeur heeft voor 'mooie dingen' als het gaat om het zien van God's hand in de natuur. Alsof die mooie dingen beter kunnen aantonen dat God een rol heeft gespeeld dan lelijke dingen. Ah. En in een aardbeving zie je God's hand omdat je weet dat God de aarde heeft geschapen? Zoiets?

Ik zat ook even met mijn ogen te knipperen... Huh? lees ik dat nu goed? Ik schrijf nota bene dat de kerk een belangrijke rol heeft gespeeld bij het bewaren én voortbouwen op de antieke kennis. Klopt hoor. Maar dat was blijkbaar niet positief genoeg richting de kerk...

Wat mooi en goed is, is relatief. Evenals schoonheid. Als iemand stof mooi vind, dan kan diegene daar dus de hand van God in zien. Je brengt het als universele waarden. Dit is mooi en dit is goed en daar herken ik God in. Ik herken zijn stem en zijn stijl, omdat ik hem eerder heb horen en zien zingen en ik daaraan kan referenen. Ik heb dus bewijs dat hij het is. Als ik zijn stem hoor, maar ik weet niet dat die stem bij Bruce Springsteen hoort, dan kan ik er alle kanten mee op. Ik snap dat je deze vergelijking wilt trekken met God, maar die gaat m.i. gewoon niet op. Dat blijkt ook wel uit je e

Als we stellen dat de wetenschap begon met de Grieken, wiens cultuur door de Romeinen werd opgenomen dan is het makkelijk om ook het christendom daar een rol in te geven: De kerk is namelijk aan te wijzen als een voortzetting van het Romeinse rijk... Het zal voor iedere historicus duidelijk zijn welke belangrijke rol het christendom heeft gehad bij het behouden en ontwikkelen van die antieke kennis. Al heeft ze daarnaast ook wel een remmende invloed gehad, vooral toen de voortgang zo ver gevorderd was dat het niet meer verenigbaar was met een letterlijke lezing van bepaalde bijbelboeken. Ee

Ow, maar de esthetiek gaat voor mij een stuk verder dan dat hoor. Schoonheid kan in het kwetsbare zitten, in hoe iets fantastisch en ingenieus aangepast is aan z'n omgeving, in het gedrag, het kleine, het grote, etc. Ik zie de schoonheid in de vlinder en ook in de spin die hem in het web gevangen heeft. Mijn punt is eigenlijk, waarom wordt de nadruk gelegd op schoonheid wanneer je vraagt naar hoe je God kunt herkennen in de natuur. Het is mij te simpel: kijk een mooi lief egeltje, dat moet God's creatie zijn, want God maakt mooie dingen. Nee, God maakt dingen die wij als mens toevallig ervar

Een esthetisch component waar ik de hand van God in herken en dat is wat lastig onder woorden te brengen, zoals dat denk ik wel in z'n algemeenheid met esthetiek is. Hoe herken je de hand van God erin dan? Als het esthetische component van een egel de link legt naar God, wat legt dan de link naar God bij natuurlijke verschijnselen die wij als mens als lelijk beschouwen? Hoe heeft God zijn hand gehad in de Blobfish?

Je metafoor was longkanker staat tot een door God geschapen egel als stof staat tot een schilderij. Nu zegt dat dus iets over het eerste gedeelte. Dus is mijn vraag hoe weet je dat die verhoudingen in je metafoor kloppen met wat je zegt over de egel. Naar mijn idee komt je metafoor namelijk volledig uit de lucht vallen als je het niet verder onderbouwt. Vandaar de vraag 'hoe weet je dat'? Ik ga hier geen antwoord geven op het probleem van het kwaad/lijden. Grotendeels ook omdat het voor mij ook nog steeds een probleem is. Het punt blijft dat je uit de natuur iets van God kunt zien. Ik vroeg

Ander voorbeeld: De larve van een sluipwesp die een rusp van binnenuit opeet verwijst naar dezelfde maker? In principe is het 'de schepping' die verwijst naar God. Net zoals het 'het schilderij' is dat naar de schilder verwijst. Soms kun je van een bepaald detail zeggen dat het op zichzelf al een duidelijke verwijzing is naar de schilder. In andere gevallen kun je zeggen dat het donkere vlak er eigenlijk alleen maar is om een ander vlak extra te laten oplichten. In een dergelijk geval kun je dus niet zeggen dat het donkere vlak op zichzelf een verwijzing is naar de schilder. Het is het contr

Dank Eli voor deze verheldering. Nu weet ik wat een metafoor is, want dat wist ik nog niet Natuurlijk snap ik dat het een metafoor is. Geen antwoord op mijn vraag naar mijn idee. Maar ik maak eruit op dat je longkanker niet als iets ziet wat de schepper heeft gemaakt, maar dat het een soort ongewenst bijproduct is van de schepping die de schepper blijkbaar tolereert. Dan is mijn vraag: hoe weet je dat God niet longkanker heeft geschapen, zoals hij ook het egeltje heeft geschapen. Omdat het niet zo 'mooi' is als het egeltje?