Peter79

😘
 
Ik kijk nergens meer van op.. ook niet als jij nu geband wordt omdat je dit schrijft. Of ik nu.. ellke keer als ik denk dat het niet gekker kan.. kan het toch. 
 
 

Hallo HJW, 
dat was inderdaad ook wat ik heb kunnen vinden. Wat Sjako zegt, is verifieerbar onjuist.
Het is jammer dat ons gesprek voortijdig wordt afgebroken. We zouden emailadressen kunnen uitwisselen, pb me dan. Anders: het ga je goed!

ok, je vertrouwt de bron niet, en suggereert dat men de Farizeeers wat in de mond heeft gelegd, maar wat geen werkelijkheidsgehalte heeft, anders dan dat men zich ertegen uitsprak.
Er staat o.a.: Now he was just Satan or, in Greek, diabolos, the Devil, and the Jews began assigning all evil to Satan instead of God. Er staat ook: The demons were now under the control of Satan; he sent them to possess those in darkness to commit evil.
Dit sluit aan bij/ komt overeen met de teksten van Piebe. Ik zoek nog even door voor wat betreft de hel.
In de Tenach is een ontwikkeling te vinden die je met voortschrijdend inzicht kunt aanduiden. Het hellenistisch Jodendom was vervolgens goede aarde waarin het christelijk geloof gezaaid werd.

Wijs jij Piebes argumentatie af omdat je de bron niet vertrouwt?

Mjah, mij maakt het eigenlijk niet zoveel uit of God dat kannibalisme nu direct oplegt of als gevolg van een belegering. Het blijft een heftige tekst met een heftige straf, zoals je die onder meer in Ezechiël volop tegenkomt. En ook in Deuteronomium zelf, als Hij het verbond plechtig laat oplezen.
Ik denk dat het voor de inwoners zelf ook bepaald niet veel zal hebben uitgemaakt...
Alleen zullen ze in die tijd iets anders naar die tekst hebben gekeken dan wij nu, omdat dat nu eenmaal de gewone manier van oorlogvoeren was daar. Israël belegerde zelf ook steden als zij in het offensief ging.
En ook vandaag de dag zien we de belegering en of de hongersnood nog steeds als strategie gebruikt worden om te proberen een winst af te dwingen.
Voor de Israëlieten was God 'gewoon' als een strenge koning, met Israël als zijn vazal, die Hem trouwe dienst beloofde en zwaar gestraft kon worden als zij die trouw niet waarborgde of zelfs overliep naar andere koningen. Voor hen was dit dus een normale uiting van koninklijke rechtvaardigheid.
Vandaag de dag kijken we daar natuurlijk wat anders tegenaan en ik geloof dat dat óók Gods voorzienigheid is, dat Hij in heel de geschiedenis elk volk geleidelijk tot de voor ons meer herkenbare universele, meer geestelijke godsdienst te brengen.
Waarbij wijzelf ongetwijfeld ook nog lang niet uitgeleerd zijn. En soms ook denk ik weer teveel sentimentaliteit toelaten bij ons beeld van een liefdevolle Vader, want een vader in de bijbelse tijd, en in veel culturen nog steeds, kon ook heel streng en directief zijn bij ongehoorzaamheid of onachtzaamheid.
God is liefde, maar niet per se lief.
Ongetwijfeld staat God het ruimhartig toe dat we in elke tijd weer vanuit het eigen vaderschap (en moederschap!) zijn liefde duiden en ervaren, maar we mogen daarbij nooit onze voorvaderen passeren. Elk beeld dient mijns inziens altijd ter aanvulling op, nooit ter vervanging.
Die heftige teksten, al dan niet gelezen in de juiste context en geestelijke gesteldheid, horen er daarom inderdaad gewoon bij en zeggen net zo goed iets over God en zijn voorzienigheid dan de mooie, ons aangenaam klinkende teksten.
Ze hebben voor ons weliswaar een andere betekenis, maar wel betekenis.

Wel, indien jet het wel meeneemt dat de eerste christenen joden waren en de hel toch een christelijk concept noemt, dan ben je gewoon vooringenomen. In werkelijkheid is de hel een Grieks concept dat eerst is overgenomen door de joden en dientengevolge in het christendom terecht is gekomen.
Dit wordt verworpen door mensen die niet in een hiernamaals geloven dus is die straf niet relevant. Of heb je je intussen bekeerd en vrees je de levende God? Dan heb ik natuurlijk niks gezegd.

Een afvallige jood had niks te vrezen? Het is maar wat je niet vreest, want afvallige joden werden gedood zonder barmhartigheid (Hebr. 10:28) vanwege ongehoorzaamheid aan Mozes en/of homoseksualiteit (Lev. 20:13) en de eeuwige hel is volgens jou geen joods concept dus was het gevaarlijker om joods te zijn. 
Voorts waren de eerste christenen allemaal joods en dat jij dat niet meeneemt in je betoog maakt dat gegeven niet minder waar. Paulus heeft na zijn bekering zelfs Timótheüs nog besneden (Hand. 16:3) om de joden ter wille te zijn. Dat de eerste christenen joods waren staat als een paal boven water en die verhalen over de hel komen bij hen vandaan. De eerste joden veranderden niet als bij toverslag in Romeinen toen ze christen werden.

Heer is inderdaad geen naam maar een titel. Zo ook God of Eloha of Elohim en vele andere titels die de Schepper aanduiden. Zo ook Vader of Heer of Schepper. Namen hebben een betekenis. Het gaat dan niet over de juiste spelling of uitspraak maar over de betekenis van de naam. Joden hebben dat veel beter begrepen dan het WTG. De meeste christenen begrijpen dat ook veel beter dan het WTG. Jezus betekent bijvoorbeeld "God redt". Dat is de betekenis van de naam. Of je die naam dan uitspreekt of schrijft als Jeshua of Jehoshua of Jozua of Jezus of Jesus doet daar helemaal niets aan af. Nogmaals: Jullie concentreren je op onbelangrijke details en waarom het gaat omgaat jullie. Dat leidt alleen maar af van de boodschap van Jezus.
Jullie hangen alles op aan de naam van God. De zevende dag adventisten hangen alles op aan het houden van de zaterdag als sabbat en zo hebben alle sektes hun wettische dogma's waardoor de boodschap van het evangelie wordt verduisterd. Dit is geen kattenpis. Het is heel erg ernstig. De satan doet er alles aan om ons van het evangelie af te houden. Wij moeten en hoeven niet in zijn listen en bedrog verstrikt te raken. 

Ik denk van wel. Want jouw conclusie negeert de bijbel. Want God was er volgens de bijbel eerst, daarna de patriarchen. 

De Heidelbergse Catechismus vraagt: wat eist God in zijn wet van ons? Zo gesteld is eisen een soort van befehl ist befehl. Dat roept bij mij weerzin op. Ik denk niet dat befehl ist befehl de bedoeling is. Die weerzin zegt iets over hoe ik God zie.
Bij eisen denk ik nu eerder aan vereisen. Het is vereist, dat is: het is nodig dat. Maar God walst niet over ons heen. Het is geen kadaverdiscipline. Alleen in vertrouwen kan je de weg gaan die God wijst. God heeft geduld, je mag met Hem in discussie gaan. God staat niet tegenover je of boven je, maar naast je. Hij geeft je de kracht die vereist is.

Ik denk dat er een plicht is, maar dat je die beter zelf kan ontdekken, omdat psychologisch een opgelegde plicht niet goed werkt.
Met de genade van God zijn we ook weer van de plicht ontheven. 

De Heidelbergse Catechismus vraagt: wat eist God in zijn wet van ons? Zo gesteld is eisen een soort van befehl ist befehl. Dat roept bij mij weerzin op. Ik denk niet dat befehl ist befehl de bedoeling is. Die weerzin zegt iets over hoe ik God zie.
Bij eisen denk ik nu eerder aan vereisen. Het is vereist, dat is: het is nodig dat. Maar God walst niet over ons heen. Het is geen kadaverdiscipline. Alleen in vertrouwen kan je de weg gaan die God wijst. God heeft geduld, je mag met Hem in discussie gaan. God staat niet tegenover je of boven je, maar naast je. Hij geeft je de kracht die vereist is.

De Heidelbergse Catechismus vraagt: wat eist God in zijn wet van ons? Zo gesteld is eisen een soort van befehl ist befehl. Dat roept bij mij weerzin op. Ik denk niet dat befehl ist befehl de bedoeling is. Die weerzin zegt iets over hoe ik God zie.
Bij eisen denk ik nu eerder aan vereisen. Het is vereist, dat is: het is nodig dat. Maar God walst niet over ons heen. Het is geen kadaverdiscipline. Alleen in vertrouwen kan je de weg gaan die God wijst. God heeft geduld, je mag met Hem in discussie gaan. God staat niet tegenover je of boven je, maar naast je. Hij geeft je de kracht die vereist is.

1.
De kwestie is dus dat er helemaal niet zonder meer sprake is van persoonlijke keuze. Dat ik Gods liefde (op dit moment) niet zo sterk ervaar, is niet omdat ik het zo zou willen, maar omdat God dat nu zo wil. De enige keuze die ik kan maken is Hem trouw blijven in alles wat ik doe en zo openstaan voor zijn Wil. Wat Hij mij verder wel of niet wil geven, dat is aan Hem. Er zijn dan ook verschillende gemeenschappen, orden, congegraties, etc. binnen de katholieke kerk met elk hun eigen accenten in het geloofsleven. Maar de vraag tot welke jij geroepen bent, kan enkel door God beantwoord worden. Niet door jouzelf.
Daarom schrijf ik dus dat vreugdevolle ervaringen niet per se aanwijzingen zijn van Gods liefde, omdat ook berouwvolle, droevige ervaringen je gegeven kunnen worden. Of gewoon helemaal niets op dat gebied. Liefde komt voort uit de vrije wil, niet uit het gevoel.
Ik schrijf ook bewust niet over positieve of negatieve ervaringen of denkwijzen. Je omschrijft bijvoorbeeld het je nietig en onwaardig voelen als negatief, maar ik doe dat niet. Het is nu eenmaal wat wij zijn tegenover een grote, almachtige God (ook als deze slechts hypothetisch zou zijn), en als we zien hoe Hijzelf zich volmaakt openbaart in Christus, is er voor ons geen enkele reden meer om een dergelijke kwetsbaarheid en kleinheid uitsluitend als negatief te beschouwen.
2.
Het grote verschil tussen de hemel en de aarde is dat in de hemel er geen zonde is. Daar kun je dus vrijelijk doen wat je maar wil, omdat je er niet meer zondigt en er nooit kwaad kan doen. Op aarde is een dergelijke vrijheid maar heel weinigen direct gegeven. Hier op aarde is een strijd gaande tegen de zonde, tegen het kwaad, waar elke gelovige bij betrokken is. Daarom spreken we over de strijdende Kerk op aarde en de zegevierende Kerk in de hemel (en de lijdende Kerk in het vagevuur). En daarom spreekt Christus over jezelf verloochenen, je kruis opnemen en Hem volgen. Omdat wij dat van nature dus níét meer doen.
Ik heb ook geen moeite met blijde of droevige gevoelens. Ze zijn er gewoon en God geeft een ieder wat degene daarin nodig heeft. Maar de basis van Gods liefde is niet een set gevoelens of ervaringen, maar is trouw aan zijn verbond, in goede en slechte tijden. Het is de navolging van Christus, ook als deze je niet meer smaakt en ook als de geboden je bij tijd en wijle tegenstaan.
Idealiter mag het dan zo zijn dat die geboden niet als geboden aanvoelen en de liefde voor God onbetwist in je hart blijft opbloeien. Maar we leven niet in een ideale wereld, we hebben God niet zomaar uit onszelf lief, dus moeten we wel degelijk op God vertrouwen en niet op onszelf, en soms wel degelijk Hem gehoorzamen om het gehoorzamen.

Zeker. Vond het gewoon wel aardig dat jij de chaoot bent en je vrouw de planner, terwijl dat bij ons 180 graden anders is.

Tja, dan wordt het lastig uitwisselen natuurlijk. Ik ga immers wel uit van het hele Evangelie, niet enkel de aangenaam klinkende gedeelten. En ook niet enkel de moeilijke stukken.
Ik doelde op gelovigen die mooie ervaringen als bewijs zien van Gods liefde. Maar dat zijn ze dus niet per se. Ervaringen die God je geeft, mooi of zwaar, hebben niet als doel je zijn liefde te bewijzen, maar om in zijn liefde te groeien. Ook als je Hem totaal niet ervaart, hoeft dat niets af te doen aan jouw liefde voor Hem en zijn liefde voor jou. Zijn liefde heeft Hij immers al bewezen aan het Kruis.
Maar de relatie met God is ook een overeenkomst, een verbond. De twee delen van de Bijbel, het Oude en Nieuwe Testament, zijn zelfs naar twee verbonden genoemd. Het christendom is een verbond, bekrachtigd door het Offer, waarin wij God liefde en trouw beloven en Hij ons zijn genade schenkt door het gebed en de sacramenten. En Gods liefde beantwoorden wij door het houden van zijn geboden, het regelmatig (liefst dagelijks) tot Hem bidden en het ontvangen van de sacramenten. Dan zal ook onze liefde voor Hem en onze naasten groeien.
Gevoelens van liefde, vreugde en schoonheid zijn daarbij prachtig, net zoals gevoelens van berouw en droefheid. En net zoals het totale gebrek aan gevoel. Want alles wat God jou geeft of onthoudt, doet Hij uit liefde. Ze kunnen je helpen om in Gods liefde te groeien, te herkennen waar je nog in zondigt en nu al een voorsmaak van de hemelse vreugde te proeven. Maar ze zijn niet Gods liefde zélf. En jouw liefde voor Hem is ook níét meetbaar aan jouw gevoelens, maar allereerst aan jouw trouw.
De Kerk is dan ook een veldhospitaal op het slagveld, geen hotel aan het thuisfront. Dus ja, alles wat gebroken, zondig, schuldig, bedroefd, leeg en zwak is, vind je precies dáár. De kunst is vervolgens je te beseffen dat je ten diepste geen haar beter bent dan wie dan ook.
Het naleven mag dan inderdaad niet het doel op zichzelf zijn, maar ze zijn wel noodzakelijk om die groei te maken. Net zoals bij het voetballen het niet om de spelregels draait, maar de spelregels er wel voor zorgen dat je überhaupt aan voetballen toekomt. Je kunt ze dus niet zomaar aan de kant schuiven en dat is ook niet wat Jezus zelf leert.
Ik heb het niet over onderdrukken. Ik heb het over geen acht slaan op jezelf en niet teveel belang hechten aan wat je zelf denkt of voelt.
Ik ontken niet dat ervaringen meetellen, maar geef wel aan dat godservaringen niet altijd vreugdevol zijn, dat ze zelfs lang niet altijd gegeven hoeven te worden, en dat het liefhebben van God allereerst een bewuste akte van de vrije wil is en daarna pas een gevoel of hartstocht.
Er zijn genoeg heiligen geweest die Hem decennialang totaal niet ervaarden, die zelfs met allerlei zware beproevingen te maken kregen, maar Hem toch bleven liefhebben en gehoorzamen. En dat is het enige wat telt.
Wat het goddelijke wel of niet zou overstijgen, is voor ons echter niet relevant en ook helemaal niet na te gaan. We hebben het te doen met hoe God zich openbaart. En dat is niet zelden echt totaal anders dan hoe wij ons met onze beperkte geesten God voorstellen.
God is ongetwijfeld méér dan de Kerk, maar Hij heeft de Kerk wel aangenomen als zijn Lichaam, zijn Bruid, waarmee Hij een eeuwigdurend verbond heeft gesloten met zijn eigen Bloed. Als God zich dus op zo'n intieme wijze verbindt met de Kerk en zo met zijn kinderen, dan hebben wij het recht niet dat te bagatelliseren, laat staan af te wijzen.

Als jij gelooft dat God deze wereld heeft geschapen dan liggen de antwoorden voor de hand.   Heeft God kunstmest geschapen?   Staat er ergens in de bijbel dat er winstmaximalisatie moet worden nagestreefd?
Gezonde planten en dieren worden minder snel ziek dan planten en dieren die opgejaagd worden met kunstmest.  En komen er toch plagen voor dat heeft God predators (natuurlijke vijanden) geschapen die bv op luizen jagen en deze eten.
Respect voor de natuur is respect hebben voor de Schepping.  Dat gaat voor de gelovige net zo goed op als voor de ongelovige.  Voor eigen gebruik kweek ik groenten en fruit op natuurlijke wijze.  D.w.z. zonder kunstmest en pesticide.  Ik kan je vertellen dat je dat wel  proeft met het eten er van.   Dicht bij de natuur staan beschouw ik als goed voor de mens.   Een varken hoort niet in een megaschuur, maar in een dorp met een modderpoel waar hij restjes en afval eet.  Dan is het varken nuttig en heeft een varkenswaardig leven.

Trump had nooit toegestaan dat Oekraïne zo uit de hand zou lopen?  Denk je dat Trump Rusland had kunnen tegen houden?  Trump had niks in te brengen bij Poetin.  Het wat duidelijk wie van de twee 'het mannetje' was.    Biden levert dan nog wat defensie materiaal aan Oekraïne , zodat ze zich kunnen verweren tegen de verkrachters en moordenaars.
Het is een teken aan de wand dat de couppleger Trump niet direct is gearresteerd op 6 januari ten tijde van de coup.    Het is een teken dat de democratie wankelt in de VS.  Voor zover er nog sprake is van een democratie natuurlijk.

Je bedoelt dezelfde Trump die urenlang niet ingreep toen het Capitool door duizenden demonstranten werd bestormd en binnengebroken, met galgen en vlaggen van gewelddadige milities op zak, nadat ze door Trump zelf nota bene na een urenlange toespraak vol felle verwijten en valse beschuldigingen omtrent het verloop van de verkiezingen werden opgezweept om samen met hem naar het Capitool te wandelen en de senatoren daar 'aan te moedigen' de verkiezingsuitslag niet te honoreren?
Je bedoelt deze 'vredebewarende' Trump?

Kleine tip vooraf: als je Shift+Enter indrukt, krijg je een normale volgende regel, zonder witruimte ertussen.
Allereerst moet gezegd worden dat Jezus werd gegeseld, voordat Hij aan het kruis werd geslagen. En de mate waarop de Romeinen geselden kun je heel legitiem als 'kapotslaan' definiëren. De gesel was zodanig ontworpen, dat het de huid van je rug afscheurde en uiteindelijk ook de organen daaronder tot moes sloeg.
Ik kan je aanraden om dit bekende artikel van professor Smalhout te lezen, die heel gedetailleerd ingaat op hoe zo'n kruisiging nu precies te werk ging. Je zult dan al snel inzien dat ik niets overdreven heb.
En ja, Hij hing daar naakt. Sommigen menen dat gekruisigden in Israël nog een lendendoek om mochten omwille van de joden en in kruisbeelden wordt Jezus uit piëteit altijd met lendendoek afgebeeld, maar Hij was ook dan verder echt naakt.
Ik ben in mijn schrijven wellicht wat zwaar op de hand, net zoals anderen weer lichter op de hand zijn. Ook binnen de katholieke kerk vind je verschillende stromingen daarin. De kwestie is dat de Schrift echter beide kanten volop toont. Tegenover teksten over Gods liefde en barmhartigheid vind je ook teksten over Gods toorn en strengheid, soms zelfs nog uitgebreider. En dat God liefhebben het houden van zijn geboden betekent, staat gewoon letterlijk in het Evangelie; ik heb je de teksten daartoe aangereikt.
Net zoals het opnemen van je kruis en het verloochenen van jezelf letterlijk een opdracht van Jezus zélf is. Ook als je dus meer van de vrolijke kant bent, kun je deze teksten níét negeren of als onbelangrijk afdoen. Ze staan er, dus moeten we daar iets mee.
Ik probeer alleen maar dat tegenwicht te geven, in een samenleving waar alles om genieten en het goede gevoel lijkt te draaien. En in een christendom waar nogal eens wordt gezegd of geïmpliceerd dat mooie ervaringen met God bewijs zouden zijn van zijn liefde, of jouw liefde voor Hem.
Het geloof is niet vrijblijvend, draait niet om gevoelens maar om keuzes en je gaat zelfs niet automatisch naar de hemel als je gewoon een brave burger bent. Het kán wel en misschien is de hel wel leeg, maar het wordt ons niet geleerd, dus kunnen we daar niet zonder meer vanuit gaan. De weg met Christus is een bewust gekozen weg die elk mens binnen de eigen mogelijkheden dient te gaan.
En natuurlijk, wie God volmaakt liefheeft, zal zijn geboden niet als geboden ervaren. Alleen doen wij dat niet altijd. Wij hebben Hem niet altijd volmaakt lief en dan is het dus wél soms een kwestie van gehoorzamen, van je vrije wil aanwenden om Hem toch te blijven volgen, ook al geniet je er niet meer van. Om de goede grond te blijven waarin het Woord kan ontkiemen en vrucht kan dragen.
Er zijn dan misschien vele wegen die naar Christus leiden, maar Christus zelf is de enige Weg naar God. En hoe je Hem volgt en liefhebt, dat lees je in het Evangelie en leer je van de Kerk, die haar leer ook baseert op grond van talloze ervaringen in Gods liefde en talloze lessen uit het verleden. Vele heiligen zijn ons immers voorgegaan en geen enkele heilige zegt dat zelfverloochening níét noodzakelijk zou zijn. Zelfs in andere mystieke tradities is het vergeten van jezelf en geheel openstaan voor God, of hoe ze Hem ook noemen, essentiëel.
Wie de kerkelijke leer afwijst, wijst wel degelijk een essentiëel deel van Gods liefde en waarheid af, want de Kerk is het Lichaam van Christus. Dat is geen gemakkelijke boodschap, zeker in een tijd waar men elke waarheid behalve de eigen als relatief beschouwd, maar dat is wel wat het christendom al vanaf het begin heeft verkondigd.

Elk beest wat poept en plast produceerd stikstof. 
Biologische veehouderij lijkt beter te zijn dan niet biologisch. Hetzelfde geld voor landbouw.
https://m.youtube.com/watch?v=e6z2c6CuYzQ
https://m.youtube.com/watch?v=7y1E1LuiqwE
Pesticiden worden in verband gebracht met de ziekte van Parkinson. Wie met pesticiden werkt heeft meer kans om het te krijgen. 
https://m.youtube.com/watch?v=KICQCTYjCYo
Plagen zoals bijvoorbeeld spint kan je bestrijden met sluipwespen ipv pesticiden.
We kunnen er ook voor kiezen om insecten te gaan eten. Klinkt misschien vies maar 1 miljard mensen doen dit dagelijks. De kans dat een ziekte overslaat van een insect naar mens is kleiner dan van een koe naar mens. Waarom? Wij zijn veel verwanter aan een koe dan aan insecten, we hebben meer overeenkomsten met koeien dan met insecten, dus kleinere kans dat ziektes van insecten ons als gastheer zullen gebruiken. Waarschijnlijk is dit bij corona gebeurd. Insecten producten ook minder schadelijke mest en de opbrengst is hoger. Beter voor het milieu dus. 
https://m.youtube.com/watch?v=O6GimGZz6a8
Door er voor te zorgen dat we onze aarde minder belasten. Minder vlees eten en vaker vegetarisch, minder pesticiden gebruiken, minder kunstmest en dieren eten die minder belastend zijn voor het milieu. Hoe meet vlees we eten en hoe lager de opbrengst van het vlees is, hoe meer gewassen je moet produceren om vlees te maken. Landbouwgrond die gebruikt had kunnen worden om mensen te voeden. Er zijn nu 8 miljard mensen op de wereld en die moeten allemaal gevoed worden en het worden er waarschijnlijk nog meer.

Recentelijk is er veel nieuws geweest rond het stikstofprobleem en de boeren. Daarbij is er één bericht geweest dat mij trof. Een aantal vrouwen vroeg aandacht voor de ecologische boer.
In het verhaal van Gideon wordt Israël lastig gevalen door met name de Midjanieten en daarbij vernielden zij de veldgewassen en lieten ook geen dieren over voor de Israëlieten. In ons land zijn het vnl. de boeren die de veldgewassen telen en dieren houden.
Bij een ecologische boer wordt er gebruikt gemaakt van het natuurlijk systeem dat dicht bij de natuur en Gods ontwerp staat. De dieren zijn veel gezonder en zij produceren geen overtollig stikstof (voor zover ik begrijp). Zij maken gebruik van het ecologisch systeem waarbij natuurwaarden in acht genomen worden waarbij allerlei planten in het graasgebied van het vee groeien. De koeien zijn veel gezonder.
Ook is er sprake van een ecologisch systeem waarbij allerlei dieren en insecten evenwichtiger aanwezig zijn en bv plagen zoals de processierups mogelijk helpen bestrijden. Ziektes zoals we gezien hebben in grote veehouderijen (varkenspest en vogelgriep) worden ook biologisch bestreden door dit systeem.
Dieren en planten zijn een deel van de schepping en de mens is gemaakt om met plant en dier om te gaan. Mensen behoeven planten en dieren, maar hoe gaan we goed daarmee om?

Hoe begrijp jij dan een Evangelietekst als deze:
Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben.
God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden gered.
Wie in Hem gelooft, wordt niet geoordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de Naam van de eniggeboren zoon van God.
Hierin bestaat het oordeel: het licht is in de wereld gekomen, maar de mensen beminden de duisternis meer dan het licht, omdat hun daden slecht waren.
Ieder die slecht handelt, heeft een afschuw van het licht en gaat niet naar het licht toe uit vrees dat zijn werken openbaar gemaakt worden.
Maar wie de waarheid doet, gaat naar het licht, opdat van zijn daden moge blijken dat zij in God zijn gedaan.
-Johannes 3,16-21
Of deze tekst:
Jezus gaf hem ten antwoord: “Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen.
Wie Mij niet liefheeft, onderhoudt mijn woorden niet; het woord dat gij hoort, is niet van Mij, maar van de Vader die Mij gezonden heeft.
-Johannes 14,23-34
Mij lijkt het namelijk dat onder meer uit deze teksten twee dingen blijken:
1. Zij die God niet liefhebben en niet geloven in Christus, zijn al veroordeeld en beminnen de duisternis meer dan het licht.
2. God liefhebben is een activiteit die je uit vrije wil onderneemt, namelijk het gehoorzamen aan zijn geboden, en niet zozeer een ervaring.
Velen hebben Gods liefde ervaren, maar vervolgens afgewezen. Zij verkozen hun eigen feel good lifestyle boven het berouw, de zelfverloochening en het kruis dat Christus samen met hen wilde dragen. Omdat zij niet begrepen dat enkel door het Kruis we uiteindelijk de diepe vrede en vreugde ontvangen van God en enkel door het Kruis Gods liefde aan ons geopenbaard wordt.
En velen aanvaardden blijmoedig Gods woord, maar verlieten deze weer toen God hun godservaringen na enige tijd van hen afnam en ze zich dor, leeg en ongeïnspireerd voelden. Omdat zij niet begrepen dat God ervaringen geeft en afneemt ter versterking van het geloof, opdat zij zouden leren Hem louter om Hemzelf altijd en overal lief te hebben, los van wat zij ervaren, denken en weten.
Zoals Plato al zei: ' We kunnen kinderen gemakkelijk vergeven dat ze bang zijn voor de duisternis; een echte tragedie is het pas wanneer volwassenen bang zijn voor het daglicht.'
Bedenk wel dat de verloren zoon eerst een diep, overweldigend berouw had en inzag hoe diep hij gezonken was in zijn leefwijze. Dat was beslist geen prettige ervaring voor hem. Pas toen hij terugkeerde, kon hij binnengaan en delen in de vreugde van zijn vader.
Zonder dat berouw, zonder dat pijnlijke besef en zonder het inslikken van zijn trots had hij nog bij de varkens gezeten en was hij in ellende gestorven.

Sorry, ik vind deze stelling de grootste onzin, en komt wederom aan op zelfverheffing, Ik haat dat.

Dat snap ik. En gelukkig maar. 
Ik denk dat elk wereldbeeld iets persoonliijks/subjectiefs is of je nou gelovig bent of niet. 
 
Wetenschap onderzoekt de vruchten, de takken van de boom, de stam van de boom. Kennis over de wortels staat nog maar aan het begin. Kent men daadwerkelijk de boom aan de vruchten of denkt men dat maar en is het een beperkt kennen? Zijn alle vruchten aan een boom hetzelfde ? 
 
Yep.. dat -beter- gevoel zit er wel in. Wat ik mee afvraag is of iedereen bij dat -beter- wel hetzelfde ideaalbeeld voor ogen heeft.  Ik denkt van niet. (Hence; mijn eenheid in verscheidenheid i.p.v. koekoekeenzang). 
 
Ah, je bedoelde dus dat veel gelovigen het geloof verlaten omdat God het kwaad toelaat. (toch?)
Ik kan me wel voorstellen dat het lastig is als je christen bent en je hartstikke je best doet maar toch met een zootje narigheid/ellende/ziekte geconfronteerd wordt. Wat dat betreft had het een geweldige promotie voor het christendom (of welk geloof dan ook) geweest als je in het dagelijkse leven opmerkt dat die er prettiger/fijner uitspringen. Was het maar waar, dan was iedereen morgen bekeerd, opgelost en klaar, denk ik. Maar helaas, zo werkt het niet. Ellende treft net zo makkelijk de meest rechtvaardige gelovige als de meest criminele ongelovige. Of.. hm .. soms lijkt het wel alsof het slechterikken zelfs meer voor de wind gaat dan goeierikken.