Peter79

Dank, Peter79 voor je reactie. Ik denk dat je een aantal zaken ten onrechte op 1 hoop gooit. In de profetie die ik behandelde wordt het vliegen op een totaal andere manier gebruikt. Het is niet voor niets dat Newton op basis daarvan de verwachting uitsprak dat de Joden terug zouden vliegen. Hij werd belachelijk gemaakt door niet Christelijke wetenschappers. Op een totaal andere manier: ja, de manier die in jouw straatje past. Want onderbouwing lever je niet voor deze totaal andere manier. Hier is geen sprake van "vliegen" De vogelmetafoor is wijd verbreid in de Bijbel. Daarom ben jij d

De eerste keer dat God zijn hand ophief, was is vanaf Jesaja 5: De eerste keer gebruikt God zijn hand om te slaan, de tweede keer om het volk terug te brengen. Vliegveld en vliegtuig - het is een beetje gezocht. Het is in de Bijbel niet vreemd om vogels als metafoor te gebruiken: En: Je overvraagt deze metaforen als je denkt dat het gaat over letterlijk vliegen.

Al eerder: vanaf Handelingen 2: Parten en Meden en Elamieten, en bewoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en het Libische gebied bij Cyrene, en hier woonachtige Romeinen, Joden en proselieten, Kretenzen en Arabieren

Paulus deed het (Hand 28). Als je dat niet wilt geloven, ...

De vraag is dan hoe de eenheid van gelovige mens en God tot stand komt. Ik maak hier gebruik van deze bron: G. van den Brink. De geestelijke groei van de nieuwe mens; op het snijvlak van theologie en psychologie. In: H. Veldhuis (red) (1994) Onrustig is ons hart ... Mens-zijn in christelijk perspectief. Boekencentrum, Zoetermeer. In deze bron worden drie modellen van de Amerikaanse godsdienstfilosoof W.P. Alston beschreven: 1. De meest voor de hand liggende wijze waarop de vernieuwing van ons hart gestalte krijgt, is door middel van communicatie. God maakt zijn wil en zijn bedoelingen aan

Het praktisch nut van Nicea, Constantinopel en Chalcedon lag in de eerste plaats in die tijd, waarin er behoefte was om duidelijkheid te scheppen. Of het terecht was om de kerk zo te scheuren, laat ik hier even in het midden. De gereformeerde kerken hebben in hun "DNA" de Heidelbergse Catechismus die voor de rooms-katholieke mis de stevige bewoordingen gebruikt van "vervloekte paapse mis". Nu zouden gereformeerden zich anders uitdrukken, want de scheuring ligt ver in het verleden. Wanneer iemand instemt met zo'n belijdenis heeft hij op dit punt wel iets uit te leggen. Net zoals dat iemand die

Dat vind ik inderdaad ook onbegrijpelijkheden Ik dacht dat daar veroordeeld werd de opvatting dat Jezus' menselijke natuur geheel werd opgeslokt door zijn goddelijke natuur. Met andere woorden - een zeer goddelijke Jezus waarin het menszijn weinig plek meer had. Als je de Bijbel leest, staat Jezus' menselijkheid toch als een paal boven water, lijkt me. Goede vragen, maar méér dan het evangelie hebben we niet. De vraag is daarom altijd: Maar gij, wie zegt gij dat ik ben? Ik geloof dat ieder mens uniek is. Toch denk ik dat als er één mens is, die uniek is, Jezus is. Jezus is niet e

Eens. Nee, het is een verwoording waar destijds behoefte aan was. Iedere gelovige zal zelf de vraag moeten beantwoorden wie Jezus is. Wie Hij is, is geen statisch gegeven. Nee, daar gaat het niet om. Het antwoord wie Jezus is, beweegt zich altijd tussen de menselijke pool (Hij was mens zoals wij) en de goddelijke pool (door Hem werd Gods voornemen volbracht). De drieëenheid trekt een grens die soms misschien nodig is, maar vaak de weg doorkruist die een gelovige in relatie met God gaat.

Mijn vraag zou zijn, of Jezus hiermee een eenheid bedoelt van "substantie" zoals de drie-eenheidsleer zegt; "consubstantialem Patri", of een éénheid in willen, een onderwerping van Jezus' eigen wil aan Gods wil, een welbewuste éénmaking met een bepaald doel. In de context van Johannes 10:30 betekent eenheid: - Jezus doet de daden van de Messias, namens de Vader. Als je iets doet, namens de ander, veronderstelt dat eenheid in of overeenstemming over wat er gedaan moet worden; - Wat door de Vader aan Jezus is toevertrouwd, kan niemand ontrukken, want het niemand zal het aan de hand van

Christenen hebben willen uitspreken dat zij één God dienen en niet drie goden. Min of meer door de omstandigheden voelde men zich ertoe genoodzaakt de drieëenheid te formuleren. God wil dat mensen Hem kennen, maar dat is in de eerste plaats een persoonlijk kennen. Jezus heeft ons geleerd om God aan te spreken als onze Vader. Wat het betekent dat Jezus de Zoon van God is, en niet één of andere profeet, is een vraag die ieder die geïnteresseerd is in het christelijk geloof zich zal moeten stellen. Een antwoord dat boven het bevattingsvermogen van een simpele mens uitgaat, hoort zeker tot

Hoewel ik het niet met alles van je eens ben, zeg ik ook volmondig als iemand gelijk heeft, dat doe ik bij iedereen. Inderdaad is Satan de heerser van de wereld, nog wel, daar zal verandering in komen als Jezus daadwerkelijk zijn koningschap opneemt en de duivel voor 1000 jaar gebonden wordt, wat volgens mij in de zeer nabije toekomst is Jezus heeft daadwerkelijk zijn koningschap opgenomen, Hij heeft zijn daad gesteld zijn leven, sterven en opstaan op aarde. Er is nog tijd om Hem aan te nemen en je voor te bereiden op zijn wederkomst.

Wie is volgens jou "Hem" in deze tekst? Als er maar een speld tussen de eenheid van Vader en Zoon te krijgen is, zijn zij verdeeld en is geloof in de Zoon afgoderij. Je vergeet Johannes 10:30: Ik en de Vader, Wij zijn één. Wat beoog jij ermee om af te doen aan die eenheid?

Dat zegt ineke-kitty. Het is duidelijk dat we over de uitleg van de Bijbel van mening verschillen. Het is goed om deze zaken van verschillende zijden te belichten, dan kan de lezer uitmaken wat hij of zij geloofwaardig vindt.

Het wordt zo een herhaling van zetten, maar elke keer dat er een demon wordt uitgedreven of een slang wordt vertrapt, wordt daarmee Christus' heerschappij opgeeist en bevestigd. viewtopic.php?f=13&t=30636&start=80#p1171156

Maar wat heeft Christus dan aan het kruis gedaan als hij niet de heerschappijen en de machten ontwapend, hen openlijk aan de kaak gesteld en over hen getriomfeerd heeft? Als Christus daar niet overwonnen heeft, kan Romeinen 8 dan nog wel waar zijn: Ik ben ervan overtuigd, dat noch de dood noch het leven, noch engelen noch machten, noch wat is noch wat komt, geen macht in den hoge of in de diepte, noch enig ander schepsel, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die in Christus Jezus onze Heer is.

Dat gebeurt dus al in Handelingen: En Romeinen begint jubelend over Christus' regering: Het geloof overwint, ondanks de tegenstand!

Je zou ook kunnen zeggen dat Hij nu al regeert met ijzeren staf, en, in de aanloop naar zijn wederkomst, die staf gebruikt om te verpletteren (http://davidwilkerson.teenchallenge.nl/ ... van-ijzer/) Dat kan je ook lezen in Openbaring 19:

Gods wil is dat je geen slaaf bent. Hij wil je van slavernij bevrijden, als je Hem toelaat. Je komt hier met een noodkreet. Als ik die vertaal naar een situatie die ik zelf ken, dan is er sprake van een soort cyclus: zondigen - berouw - vragen om vergeving en je voornemen het niet weer te doen - zondigen - enzovoort. Die cyclus kan je aleen maar doorbreken als je besluit om een keer anders te reageren dan dat je eerder deed. Je noemt het overgeven aan de verslaving - net alsof verslaving dan wint. Nee, je geeft het op wat betreft je eigen kunnen. Hier is de kans om je over te geven aan G

Dat is ook de thematiek van Romeinen 6. Romeinen 7 schetst het dilemma. Je doet wat je niet wil. En eindigt met: Wie zal je verlossen? Als het antwoord is, dat je jezelf moet verlossen, ga je terug naar de wet en probeer je je aan de regel daarvan te houden. Maar als het antwoord is: Jezus Christus, wat betekent dat dan? De neiging bestaat om dan toch weer op de wet terug te grijpen als middel tot verlossing. Het motto kan dan zijn: 'bid en werk' of uit dankbaarheid de wet doen. Het geeft een goed gevoel om wat aan de zonde te doen. Maar als Jezus Christus het doet, omdat je het zelf ni

Wat betreft Vader, Zoon en Heilige Geest, zou ik als volgt theoretiseren: God wordt Vader genoemd, want Hij is de Vader van Jezus Christus, maar ook Vader van de mensen die Hij geschapen heeft. God alleen bezit onsterfelijkheid en Hij woont in ontoegankelijk licht. Geen mens heeft Hem gezien of is in staat om Hem te zien (1Tim 6:16). In relatie tot de schepping is God er in de eerste plaats als de Geest die over de wateren zweeft. Het is die Geest die ook diverse richteren en profeten aangrijpt om te vertellen en te doen wat God zegt. Maar Johannes ziet in Genesis nog een manifestatie van

Ook dat is een parallel met Mattheus; ben ik met je eens.

Als het off-topic is, moeten we er hier inderdaad niet over doorpraten.

Mannelijkheid kan ook duiden op heersen en daar gaat het in de rest van het vers ook over. De gemeente wordt vergaderd uit de volken. Als het Kind heerst over de volken, dan wordt het Kind onderscheiden van de volken. Kind kan daarom niet zijn inclusief de gemeente. Het is dan ook een beeld, een visioen. Wat opvalt is de snelheid: nauwelijks is het Kind gebaard, of het wordt al weggevoerd naar de troon van God. Binnen het visioen krijgt dit gebeuren weinig tijd, het is wat de mensen al weten. De bedoeling is dan ook niet om de hemelvaart te beschrijven, maar de geschiedenis van de vr

Want .... Volgens de door mij gegeven teksten wel. De tekst uit Jesaja overtuigt mij niet. Deze teksten uit Lukas 10: 17-19 en Mattheus 12:28 en 29 wel (Willibrordvertaling): Dus Christus is het Kind, wie anders? Waarom gaat het niet over de hemelvaart? Mee eens

In Openbaring 12:10 kan je lezen dat hij uit de hemel is geworpen. Openbaring 12 beschrijft het leven van Jezus: De draak stond klaar om het kind van de vrouw te verslinden, zodra zij het gebaard had (12:4). Dit kan je ook lezen in de geschiedenis van de kindermoord. Het kind werd weggevoerd naar God (12:5). Dit is de hemelvaart. In Openbaring 12:10 staat (Willibrordvertaling): Nu zijn de redding en de macht en het koningschap van onze God gekomen en de heerschappij van zijn Messias. Dit kan je ook lezen in het slot van de evangeliën: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Zie