Maria K.

In een discussie worden nu eenmaal woorden gebruikt die niet door iedereen gewaardeerd worden. En?

Voor een zindelijke discussie moet het duidelijk zijn wat iemand bedoelt.

Andere betekenissen aan woorden geven, dan het algemeen beschaafd Nederlands en de norm overal elders, kan grote strubbelingen veroorzaken.

Het maakt mij niet uit door wie.

Nogmaals:

Ik ben nu actief in dit topic.

Ik hoop van harte dat we dit punt nu achter ons kunnen laten, en terug kunnen naar het topic

Ik dacht dat we volledig on topic waren met het beoordelen van het onderwerp als zijnde occult of niet.

Als mijn argumentaties je niet zinnen, dan kun je komen met tegenargumentaties.

Met verwijzen naar andere topics waarin dingen gezegd worden, komen we hier niet verder.

Ik ben niet gewend om met antwoorden te komen in een discussie:

"Maar hij doet dat ook, daar en daar."

Dat maakt niets duidelijker en is alleen maar kinderachtig.

En volledig off topic.

Kan iemand mij uitleggen waarom Ineke-kitty zich bezig zou houden met occulte zaken, als ze het verhaal waar het omgaat serieus neemt?

Eigenlijk heb je het antwoord al gegeven.

Wat vind je dan van dit antwoord van mij?

Het gebruik van het woord occult door gelooft.com heeft duidelijk een andere bedoeling en wel datgene wat er meestal mee wordt bedoelt, zeker binnen het Christendom.

Occultisme is het bestuderen van of bezig zijn met het verborgene, dat wil zeggen het bovennatuurlijke.

Occultisten richten zich op dat deel van de bovennatuurlijke wereld dat in duisternis gehuld is, afgesneden van het licht van God.

Ik denk toch dat je mijn antwoord dan helemaal verkeerd hebt begrepen.

Want anders zou je niet meteen weer in dezelfde fout vervallen.

Of je hebt tweemaal het woord "bovennatuurlijk" niet tot je door laten dringen.

Overigens wordt het sterker gemaakt dan het is.

Dat is niet aan degene, die de ander betichtte van in occulte zaken te geloven, maar aan degene waarop het van toepassing is.

Als het niet jou bedoeling was dat dit als "erg" wordt opgevat, dan zul jij dat ook duidelijk moeten maken aan haar en niet aan mij.

Of ze zich "bezig houdt" met occulte zaken, zou ik niet weten.

Ineke-Kitty stelt duidelijk dat ze dit verhaal gelooft.

Jij stelt duidelijk dat dit occulte zaken zijn.

Wat moeten wij er dan van maken?

Wat ik wel weet is dat een deel van de door haar gebrachte leer zeker op occulte zaken gebaseerd is, zoals de holle aarde theorie.

We hebben het nu niet over de holle aarde.

Daar is een ander topic voor.

Maar ook over dat onderwerp.

Dan mag jij vertellen wat daar occult aan is.

(niet hier in dit topic, maar daar )

Verder, m.b.t. het Engeland-verhaal:

..........

Waarom dit zo is, ontgaat me, het duidt op een verborgen agenda!

Omdat het jou ontgaat is het voor jou verborgen idd.

De term: "Verborgen agenda" heeft hier wel een zeer negatieve connotatie en nogmaals ook hier:

Wat heeft een verborgen agenda te maken met occultisme?

Ik mag de mening hebben dat dit occulte vormen aanneemt. En, nogmaals, het gaat me om de leer, niet om de personen.

Van mij mag je ook in een gevleugeld paard geloven.

Daar zou je ook niet de enige in zijn.

Net als iedereen mag geloven, wat hij gelooft.

Maar daarom is het nog geen valide argument in een discussie.

Je schuffelt al je inspanningen om je mening te onderbouwen zelf onderuit.

Plus je geloofwaardigheid

Maar daarom zou het wel zo prettig zijn als in een gedachten wisseling daarover wat minder beladen woorden gebruikt zouden worden, waardoor er een meer respectvolle discussie gevoerd kan worden.

Het resultaat is nu, dat degene met de grootste retoriek zijn gelijk probeert te halen, terwijl de ander, die hier geen verweer meer tegen heeft of hier niet meer aan mee wil doen, zich wijselijk terugtrekt.

Dwaalleer zou ik begrijpen maar waarom occult?

Mis ik iets?

Het woord occult betekent idd.letterlijk "verborgen".

Het gebruik van het woord occult door gelooft.com heeft duidelijk een nadere bedoeling en wel datgene wat er meestal mee wordt bedoelt, zeker binnen het Christendom.

Het komt dan ook wel degelijk ook op mij over als een insinuatie, dat als ineke-kitty dit soort zaken gelooft, ze zich met occulte zaken bezighoudt.

Dus ik kan ineke-kitty volledig begrijpen hierin.

In welk zinsverband of bewoordingen je het ook noemt, want de bedoeling is duidelijk, niet in het minst door de herhaling.

Maar kun je hier wel spreken over occult?

Ik kan je verschillende vormen van occultisme en de betekenis ervan aanreiken, maar mij lijkt nu hier in dit verband en door gelooft.com gebruikt het meest deze uitleg geëigend.

http://www.eo.nl/magazines/visie/artike ... occultisme]

Tien vragen over occultisme

1. Wat betekent het woord ‘occult’?

Het woord occult betekent ´verborgen´. Occultisme is het bestuderen van of bezig zijn met het verborgene, dat wil zeggen het bovennatuurlijke.

2. Wat valt er allemaal onder occultisme?

Occultisten richten zich op dat deel van de bovennatuurlijke wereld dat in duisternis gehuld is, afgesneden van het licht van God. Want in die bovennatuurlijke of geestelijke werkelijkheid zijn er twee kampen. Enerzijds de kant van het licht, van de liefdevolle, almachtige Schepper. Omdat Hij zichzelf en zijn koninkrijk door zijn zoon Jezus Christus aan de mens heeft geopenbaard is Zíjn rijk niet verborgen. Het rijk van de duisternis, waar Gods tegenstander, de duivel of Satan, de scepter zwaait zolang God het toelaat, is dat wel. Het is een rijk van misleiding, leugens en duisternis. Occultisme is dus per definitie verweven met duistere geestelijke machten die strijd voeren tegen God en zijn koninkrijk.

Kan iemand mij uitleggen waarom Ineke-kitty zich bezig zou houden met occulte zaken, als ze het verhaal waar het omgaat serieus neemt?

@Maria K.

Niet ik heb dat bericht geplaatst, maar Kwispel,

Sorry vergissing.

Misschien dat ik wat te snel reageerde.

Ik vond je opmerking wat vreemd.

Hoe goed ken je mij?

Ik wist dit inderdaad al eerder door de buiten-bijbelse geschiedenis te bestuderen in de literatuur die daarover is uitgebracht.

[.......]

Engeland heeft wat betreft deze verhalen inderdaad een zeer rijke historie.

Geschiedenis en cultuur heeft altijd mijn belangstelling, omdat je eruit kunt leren hoe mensen kunnen zijn, binnen een bepaald tijdsbestek en cultuur, en wat de rode lijn zou kunnen zijn die ons allen verbindt.

Dus juist per definitie ook de overleveringen die te maken hebben met datgene waar wij als (ex)christenen zo van doordrenkt zijn, dat we eigenlijk geen idee meer hebben waar het allemaal vandaan komt en waardoor het is ontstaan.

Jammer dat de enige "feiten" die we kennen bestaan uit overleveringen en het materiaal waarin die zijn opgetekend.

Oude kunstuitingen, maar het opgetekende schrift is in West Europa pas van veel latere datum.

Veel ervan is ondertussen onderzocht en gekwalificeerd.

Wat is er mythe van en wat de legende en wat is die kleine kern, waardoor het verhaal zich heeft kunnen vastzetten.

Ik noem het wel eens "His Story" .

Wat wezenlijk wat anders is dan "His history"

Overigens heb ik zowat elk boek over Koning Arthur gelezen, waaronder de bekendste "Le Morte d'Arthur", dat bijna de hele zoektocht naar de Heilige graal bevat, en de historische romans en legenden uit de 13e, 14e en 15e eeuw.

De uitgebreide literatuur over de "zoektocht naar de Heilige Graal" dateert overigens uit ongeveer 1200.

Altijd weer spannende verhalen, waar we veel van kunnen leren uit de periode van de late Middeleeuwen.

Om dit soort interesse te verplaatsen naar het heden:

Dan vind je misschien de verhalen zoals de Da Vinci Code, ook wel intrigerend.

'fact-fiction': Mooie term voor dit soort literatuur.

@Maria K.

Ik zou zeggen, bekijk de film eens, dan krijg je nog wat geschiedenis te horen.

Zoals je begrepen zou kunnen hebben, ken ik het verhaal al veel langer dan van gisteren toen jij dit bericht plaatste.

Ook de achtergronden en de kritieken hierop heb ik al meerdere malen onder ogen gekregen.

Daarom weet ik ook waar en hoe te zoeken om de gegevens op een rijtje te krijgen.

Engeland heeft wat betreft dit soort verhalen een zeer rijke historie.

Heb jij deze achtergrond info ook al doorgenomen of wist je dit ook al eerder?

Of vaar je alleen op wat je in Engeland te horen en te zien hebt gekregen?

Glastonbury

Glastonbury is een provinciestadje (ongeveer 8800 inwoners) in Zuid-West Engeland, Somerset. Het is een belangrijke heilige plaats en bedevaartsoord zowel voor christenen als voor aanhangers van natuurgodsdiensten. Volgens de overlevering zou dit de plaats zijn waar het Keltische christendom ontstond nadat Jozef van Arimatea zich hier gevestigd had. Tevens zijn er ter plaatse verwijzingen naar de heilige Graal en de legende van koning Arthur.

Je bevindt je daar dus in illuster gezelschap, want er zijn meerdere redenen waarom mensen daar heen gaan.

Wat achtergronden van het verhaal.

http://www.heiligen.net/heiligen/03/17/ ... -jozef.php

http://www.vergadering.nu/kerkgeschiede ... mathea.htm

Als je gelooft in de legende van Jozef van A. kun je ook geloven in de legende van Koning Arthur en de heilige graal.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Jozef_van_Arimathea

Jozef van Arimathea is een persoon die voorkomt in de Bijbel. Hij was, volgens Lucas, een lid van het Sanhedrin, maar oneens met de veroordeling van Jezus.

...

Volgens een 14e eeuwse legende ving Jozef het bloed van Jezus op in een beker, de Heilige Graal, en vluchtte hij hiermee naar Glastonbury in Engeland.

Zijn lichaam wordt als relikwie vereerd in de Armeense Vank-kathedraal in Isfahan, Iran.

Volgens de Bijbel was hij lid van het Sanhedrin, een geleerde.

Tegelijkertijd een tin handelaar, die vaak maandenlang weg was?

En waarom zou zo'n rijke man zich in de eerste eeuw in dat Engelse dorpje vestigen?

Ik weet niet wat ik een man voor emotican mee moet geven als opsteker.

Deze moet maar voldoen.

En dat noemt zich nachtbrakers.

Nou, ik breek de nacht nogal eens, maar zie hier dan niemand om me mee bezig te houden.

Je muziek is wel ontspannend, Lobke.

De woorden hoor ik niet, maar het geheel is nu wel slaapverwekkend.

Misschien toch het bedje nog maar even opzoeken.

Er is geen opdracht dan die binnen in jezelf.

Lastig als je die niet kent.

Idd. kan dat heel erg lastig zijn.

Een half leven heb ik ook gezocht naar een hoger doel, door anderen op gewezen, en er achter gekomen dat je slechts de volle aandacht hoeft te richten op het eerste stuk van het eigen pad, dat je hebt gekozen en dat nu op dit moment voor je voeten ligt.

Wel goed links en rechts kijken, misschien wil je toch ooit je richting herzien.

En om de essentie van het leven te doorgronden.

Ook die vind je in de praktijk van het leven zelf.

Maar idd.

Je moet wel leren zien en horen met je "geestelijke oren en ogen".

Wat betreft de ontwikkeling en het toepassen, denk ik dat je misschien te hard oordeelt over jezelf?

Ik weet niet of dat oordelen is, Anja.

Elke mens heeft zijn zwakheden.

Ik probeer realistisch te zijn naar mezelf toe, alleen dan kan ik ze onder ogen zien.

Wat in het ene hoofdstuk is geleerd, althans zo heb ik het ervaren hoor, moet in het volgende hoofdstuk of in een hoofdstuk nog wat verderop in het levensboek, weer tijdelijk worden losgelaten of beter gezegd, even worden geparkeerd.

Dat laatste moet ik even laten doordringen.

Is een diepe.

Kun je dat op meerdere manieren zien?

Ik doelde op steeds weer nieuwe situaties en altijd weer nieuwe lessen.

Door moeten blijven leren, omdat hetgeen je in een stuk leven tegenkomt en waarmee je moet leren omgaan in een later stuk vaak weer heel anders is en je weer helemaal opnieuw lijkt te moeten te beginnen.

Dat is misschien ook één van de redenen, waarom ik het gevoel heb, dat al die stukjes los staan van elkaar.

En dat "even" kan soms best iets langer duren dan je zou verwachten. Maar het is tijdelijk, en kan later weer worden geintegreerd.

Klopt.

Maar vaak zie je dat pas achteraf, als je er weer uit bent, dat je deze keer sneller leerde.

Maar ook soms niet en lijkt het alsof je weer helemaal teruggeworpen bent naar je "kinderlijke staat" van primaire reacties.

En of je nooit iets hebt geleerd.

Is meteen ook een aanvulling voor je eerste vraag.

Nee dat heb ik niet. Ik heb ook maar één leven denk ik.

In hetzelfde teksthoofdstuk als waar TS in staat.

[11] Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, voelde ik als een kind, dacht ik als een kind; nu ik volwassen ben, heb ik het kinderlijke achter mij gelaten

Hoe vaak zullen er nog stukjes kind in ons het hoogste woord voeren?

Mag het dan ook een vermoeden zijn van een eigenschap.

Gewoon een gokje wagen?

Ik denk, dat als jij iets in je hoofd hebt en er achter kunt staan, er ook helemaal voor kunt gaan.

Niet alleen bescheidenheid maar ook positief denken over de medemens heeft Robert Frans hoog in het vaandel.

Hemzelf noem ik daar een goed voorbeeld van.

Ik heb ook al diverse levens geleefd in dit huidige leven, Kwispel.

En voor de goede verstaander;

in elke fase leer je.

Maar vergeet je ook wel weer vaak wat je ooit hebt geleerd.

Voor mij persoonlijk geldt:

In de geest weet ik het zo vaak beter, dan in het leven van alledag.

Ik weet het vaak zo goed, maar mijn ego is soms zo onnoemelijk machtig.

OO hoeveel levens heb jij dan al geleefd Maria?

Veel Kwispel.

Vaak een aantal jaren, die op zich lijken te staan.

Er zijn perioden geweest dat elke 5 jaar mijn hele leven op zijn kop werd gegooid.

En het vervolg totaal anders was als het vorige.

Bij iedere periode is er rouw om het voorbijgaan van de goede dingen en voor de volgende periode is er hoop op een nieuw begin.

Van en in iedere periode kun je leren.

En ben ik geen goede verstaander?

Geen idee; Waarom vraag je dat aan mij?

Dat weet je zelf het beste.

En wat bedoel je dat je iets in de geest beter weet dan in het leven van alledag.

Er is zoveel geleerd, je hebt zoveel wijsheid opgedaan, maar in de praktijk van alledag, op het moment dat het moet worden toegepast, lijken we daar zoveel van te zijn vergeten.

Later erop terugkijkend zeg ik dan:

"En ik weet het zo goed, waarom handel ik er dan niet naar?"

Want dat begrijp ik niet. Ik heb maar één geest en ook één denken en dat pas ik toe op het leven van alle dag. Mis ik iets?

Zoals ik het ervaar:

Het lijkt vaak of we 2 personen zijn, één voor het denken en praten, dus de theorie en één in de praktijk.

Of heb jij dat niet?

Ik heb wat veranderd, omdat ik de gong nog niet had geplaatst

Daarom staan de berichten nu andersom.

Maar dat mag de pret niet drukken.

Dat is een prachtig en nobel streven Maria en dat meen ik van harte.

Ik doe met je mee.

Ik heb ook al diverse levens geleefd in dit huidige leven, Kwispel.

En voor de goede verstaander;

in elke fase leer je.

Maar vergeet je ook wel weer vaak wat je ooit hebt geleerd.

Voor mij persoonlijk geldt:

In de geest weet ik het zo vaak beter, dan in het leven van alledag.

Ik weet het vaak zo goed, maar mijn ego is soms zo onnoemelijk machtig.

Ja, ik wil weten. Omdat het een aandrang is. Niet om de meerdere te zijn, maar omdat het mij ligt. Ik vind het prettig om te weten.

Maar het is niet de essentie.

Ik ook HJW.

Vroeger om me te onderscheiden.

In mijn door God gegeven verstand zag ik mijn (eigen)waarde.

Dankbaar en met de plicht mijn talent niet onder een lantaarn te zetten, maar te laten schijnen.

Maar dat was, voordat ik de arrogantie en de hoogmoed daarvan inzag.

Niemands talenten zijn meer waard, dat die van de ander.

Zij zijn allemaal geschonken.

Geen verdienste.

Er is geen opdracht dan die binnen in jezelf.

Maar nog steeds is er die leergierigheid en de behoefte om kennis te ontwikkelen.

Maar nu om mensen en mijn naasten beter te kunnen leren begrijpen.

En hen allemaal als gelijkwaardig te kunnen leren zien, ondanks de grote verschillen en denkwijzen, die zo vaak tot storingen kunnen leiden in een relatie.

Die verschillen onderling maken de mens juist zoveel boeiender.

En dat is juist waar ik van houd.

@ Credible.

Dank je.

Ik wilde al de gongs en cymbalen gaan laten zien.

In jouw post lees ik een roep om liefde. Eigenlijk een gemis aan liefde. De toonzetting van de topictitel ervaar ik als negatief. Volgens mij heb je de titel zo gekozen omdat je de wereld zo ervaart. Die wereld kan je niet veranderen. Jezelf wel. Is de topictitel een uiting van liefde?

Ondertussen wil ik niet over de kwestie die je aansnijdt, heenstappen. Tenminste, ik neem aan dat je iets aansnijdt. Alleen, nu kan ik er slechts over speculeren. Doe je een appèl op de mensen hier? Of zit je zelf in persoonlijke nood? Of ...?

Ik kwam deze tekst weer eens tegen en hij raakte me voor de zoveelste keer.

Kreeg er vele gedachten bij en ging gewoon aan het schrijven.

Maak ervan wat je er zelf in ziet en wat je zelf wil.

Ook de andere lezers gaan associëren, denk ik.

Jou interpretaties en ook die van de anderen laat ik aan jullie.

De topictitel is zo gekozen, omdat de zin te lang was, ik een aantal letters moest kiezen, het de sterkste woorden uit de hele tekst zijn en het snelst herkenbaar.

Het antwoord op je vraag vind je in de eerste paar zinnen.

Maak er niet meer van dan het is.

Is het nog niet genoeg?

Probeer ook eens een pakkende tekst te nemen en zo een stel regels spontaan neer te pennen zonder al te veel na te denken.

Misschien ben je dan ook wel verrast over wat er bij jezelf uitkomt en ook wat de ander erover denkt.

Leuke en leerzame oefening.

Voor zowel de schrijver als de lezer.

Ik heb een nieuw onderschrift gekozen.

Geïnspireerd op alle "kennis" en alle "wijsheid" die, ik hier zo vaak lees.

En ook omdat ik zelf nog wel eens een spiegel voorgehouden krijg.

Ik schrijf er niet bij waar deze tekst staat, omdat ik deze woorden als universeel zie en ik denk, dat iedereen ze wel zal kennen.

‘Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal.’

We willen zo graag weten.

We willen zo graag meer en beter weten.

We willen ons zo graag laten horen

Zo vaak, dat het lijkt alsof we elkaar willen overstemmen.

We willen zo graag anderen laten weten, wat wij weten.

Zo graag, dat we niet meer kunnen luisteren.

We willen anderen zo graag helpen.

Ook als die ander er niet om vraagt.

We willen anderen zo graag overtuigen.

Ook als die ander al een eigen overtuiging heeft.

We denken, dat wie het slimste is, ook de meeste kennis op kan doen.

Maar gelukkig zijn de armen van geest.

We denken zo vaak, dat wie veel weet ook heel wijs is.

Maar worden als de kinderen, is het advies.

Zoveel tegenstellingen in ieder van ons.

We weten zoveel, en toch kunnen we er vaak niet zoveel mee.

Wat is kennis en wijsheid om te laten zien?

Wat en waar brengt het ons zonder ook de liefde voor elkaar te tonen?

Maar zou dat dan niet voor elke christen moeten gelden?

Ik denk het wel.

Vlg. De Bijbel zei Jezus ooit, dat je zelf alles moet onderzoeken en dan het goede moet behouden.

Maar niet iedereen is zoekende.

Als je zoekende bent en hongert naar kennis, dan probeer je zoveel mogelijk te weten te komen.

Niet om direct alles aan te nemen, maar om goed te kunnen omgaan met kennis die je opdoet.

Niet alle kennis is nl. ook waarheid.

Maar hoe kom je daar achter?

Vaak is dat een leven lang zoeken.

Veel gelovigen "weten het allemaal al zo goed".

Ik heb net wel heel veel geschreven over wat ik denk, dat Devootje denkt.

Misschien heb ik het wel helemaal mis.

Aan Devootje om dat te zeggen.

Omdat Devootje hier expliciet om vraagt in dit topic.

En omdat ik denk dat Devootje een intelligent persoon is, die nog vol met vragen zit.

En omdat ik denk dat zij zal kunnen begrijpen wat ik bedoel.

Zoals ook TTC zijn gedachten heeft en er over schrijft.

En omdat het allerbelangrijkste om een duurzame rust te vinden is, dat je alles meeneemt en voor voldoende kennis zorgt, om ook in de toekomst hier op te kunnen teren.

En ook op een andere spirituele wijze rust kunt vinden, als je daar gevoelig voor bent en dat zoekt.

En omdat ik van mensen houd en denk dat alleen een wezenlijke duurzame verandering in denkpatronen kan leiden tot ware rust.

Dat Devootje nu alles aan het onderzoeken is en alleen zo een eerlijke info krijgt en een eerlijke beslissing kan nemen.

En last but not least:

Omdat ik ooit in zo'n situatie was en niet geholpen ben door van het ene dogma in het andere te rollen.

Maar het allerbelangrijkste:

En omdat ik denk dat Devootje niet voor de gek gehouden wil worden, maar een eerlijke discussie wil.

Bij deze Devootje.

Als jij wil dat ik uit dit topic zal verdwijnen, omdat je onrustig wordt van mijn woorden en mijn visie, dan zal ik me terugtrekken.

Als laatste voor Willempie.

Ik begrijp waar je heen wil.

En je hebt helemaal gelijk als Devootje alleen haar getuigenissen topic geopend had en ik daar dit soort berichten had geplaatst.

Maar Devootje wil verder, dacht ik.

Daarom ben ik ook niet verder gegaan in het topic getuigenissen, maar heb daar naar hier verwezen.

viewtopic.php?p=1180646#p1180646

Geloof algemeen, waar ook ruimte is voor andere levens beschouwingen.

Jij weet drommels goed hoe ik daar over denk en zou dat ook zelf hebben kunnen bedenken.

Maar nu ervaar ik dat wel.

Ik kan ervaringen hebben van grote spirituele aard, als ik een intens geluksgevoel ervaar door naar de wonderlijk mooie natuur te kijken.

Door in de ogen van een innocent kind te kijken, als het blij is.

Hoe het direct weer blij is na een verdrietig voorval, als het een aai over de bol krijgt of een knuffel.

Ik heb geen idee van hoe het voelt en hoe ik zou kunnen weten en ervaren, als dat van God zou komen.

Kun je dat concretiseren?

Of heb je uitsluitend nu sinds de laatste dagen een blij gevoel, als je aan God denkt ipv. van dat diepe ongelukkige gevoel van de tijd daarvoor?

Besef je hoe subjectief dat is?

Niet dat gevoel, want dat is realiteit.

Dat geloof ik direct.

Maar de verklaring die jij eraan geeft.

De reden waarom dat is; je geloof.

Ik weet dat een moment van overgave, waaraan dan ook, een je neerleggen bij een gevoel dat er nu eenmaal is, ook het effect kan hebben dat het minder wordt.

Dat is ook een verklaring die veel meer valide is.

Je hoeft nl. ook niet meer te vechten tegen steeds weer negatieve gedachten en hebt dan ook ruimte over om mooie dingen te zien.

Wat zegt het over het werkelijke bestaan en over de interacties van en met God?

Waarom zou het niet komen door je eigen ingebouwde mogelijkheid van zelfredzaamheid, die nu wat sterker vertegenwoordigd is?

Die niet meer overruled wordt door negatieve gedachten?

En/of door de prikkels die op dit moment je amygdala krijgt?

Dit vooral door jouw eigen positieve gedachten van de laatste paar dagen.

Dit in tegenstelling tot de tijd daarvoor.