Eenheid binnen het christendom

[Olorin 154]

Is eenheid haalbaar?

Waarom denk je van wel/niet?

[Thorgrem 430]

Ik denk dat het zeker haalbaar is. Zodra het voortbestaan van het Christendom wereldwijd in gevaar komt zullen we ons verenigen om zo schouder aan schouder de vijand tegemoet te kunnen treden.

Of wanneer Jezus terugkomt op aarde.

Of in hele kleine stapjes.

[Ol Moth 0]

Ik geloof dat eenheid binnen het christendom nooit haalbaar zal zijn vanwege trots. Men heeft documenten en visieregels, Dogma's opgesteld en alhoewel niet altijd fundamenteel komen die binnen het christendom niet overeen. Ten tweede persoonlijke interpretatie, visie. Zaken worden anders geinterpreteerd en beleefd en uitgevoerd en als er genoeg mensen zijn die dat delen met jou heb je een denominatie. En die denominaties kunnen nooit samensmelten tot een geloof-tot-in-elk-detail-delend geheel.

Enige eenheid die het christendom nu kan behalen is die we nu hebben, De eenheid dat ze zich allen christen noemen.

[Eli7 0]

Eenheid in de zin van één kerkgenootschap is denk ik onmogelijk. Omdat de theologische verschillen daarvoor te groot zijn. En omdat het gevaar daarbij denk ik ook te groot is om teveel te verliezen. Het ontstaan van de PKN is in mijn ogen ook geen doorslaand succes.

Als ik denk aan eenheid, dan denk ik veel meer aan het kunnen overkomen van verschillen. Niet dat je dan de verschillen weg gaat werken. Maar meer dat de verschillen geen belemmering vormen om samen het werk van God te kunnen doen. En ik denk dat een eenheid in die zin zeker mogelijk is. Dat mensen elkaar zullen erkennen als medebroeders en -zusters in Christus. En dat men om die reden samen wil gaan, ondanks de verschillen die er altijd zullen blijven.

[Jipperd 0]

ik weet het niet, ik denk niet dat het kan.

Wat we wel opvalt: ik heb met verschillende jongeren uit verschillende soorten stromingen gepraat over eenheid in de kerk, en iedereen wilde een eenheid. Het verlangen is er dus wel, maar omdat er zoveel leringen in het christendom zijn ontstaan vrees ik dat dit ideaal niet kan worden verwezenlijkt, iedereen houdt namelijk vast aan zijn/haar eigen overtuiging.

[Antonius 0]

Ef. 4:13

"...totdat wij allen samen door ons geloof en door onze kennis van de Zoon van God een eenheid vormen, de eenheid van de volmaakte mens, van de tot volle wasdom gekomen volheid van Christus."

en

1 Kor. 12:12

"Een lichaam is een eenheid die uit vele delen bestaat; ondanks hun veelheid vormen al die delen samen één lichaam. Zo is het ook met het lichaam van Christus."

Ik denk dat bij Christus' wederkomst de Waarheid openbaar zal worden, zichtbaar en begrijpelijk voor alle mensen, en dat er dan sprake is van eenheid.

[The Black Mathematician 82]

Het probleem is of je het voorrecht tot interpretatie wilt laten aan ? iemand of aan iedereen. Als je voor het laatste kiest, zal er zeker nooit eenheid komen omdat iedereen wat anders denkt. Daarom hebben de katholieken gelijk dat zij het voorrecht alleen aan de Paus laten. Jammer dat protestanten dit niet inzien, want dit verstoort dus de eenheid.

[Aimé 0]

Het is interessant dat de Franse Encyclopædia Universalis (1989) verklaart dat het doel van het oecumenisme is, de verdeelde familie der christenen een innige en zichtbare eenheid terug te geven, in harmonie met de leer van Jezus. . . . Niet-christenen zouden als zij zien hoe christenen elkaar liefhebben, tot het geloof moeten komen en zich moeten aansluiten bij de Kerk, als afschaduwing van de nieuwe wereld waarin dienstbaarheid, rechtvaardigheid en vrede de leidende beginselen zullen zijn, zoals voorzegd en gedemonstreerd door Christus. . . . Het is opmerkelijk dat . . . het Epistel aan de Hebreeën (II, 5) spreekt van de toekomende oi kou me ne [bewoonde aarde], daarmee beklemtonend dat de christelijke hoop niet gericht is op een niet-aardse geestelijke wereld, maar op deze bewoonde wereld [aarde] verzoend met haar Schepper.

Steeds meer leden van de kerken der christenheid komen tot het besef dat de leer van hun kerk niet in harmonie is met Jezus leer. Zij zien vol schaamte dat de leden van hun religie elkaar niet liefhebben.

[Olorin 154]

De laatste tijd neem ik gelukkig iig waar dat men meer toenadring zoekt. Men gaat in gesprek met elkaar en er ontstaan ook veel samenwerkings verbanden op verschillende schalen.

Van kerken in het dorp, tot internationaal. Van kerkstromingen onderling, tot (bijna) het gehele christendom.

Ook vinden er bepaalde fusies plaats. Een bekend voorbeeld is de PKN (hoewel ik moet zeggen, dat in de leer er soms grotere verschillen bestaan dan tussen bepaalde pkn kerken en niet-pkn kerken).

Maar ook bijvoorbeeld zijn er evangelische stromingen die samen voegen.

Wat me gelijk opvalt is dat door dat samenvoegen het aantal stromingen juist toenemen, omdat dus niet iedereen mee wilt gaan in de fusie. Je hoeft maar even in het ND te lezen, en je kunt alweer genieten van de ruzie om een kerkgebouw tussen de pkn een een gereformeerde kerk hersteld verband, of wat het zich ook noemt.

Dus twee kerken die samen gaan, vormen drie kerken. De nieuwe fusie kerk, scheuring 1 en scheuring 2.

[Aimé 0]

Toch kunnen we zeggen dat in betrekkelijk recente tijd heeft de Katholieke Kerk drie dogma’s heeft afgekondigd die de barrière tussen haarzelf en de protestantse kerken hebben verhoogd.

Deze zijn: de onbevlekte ontvangenis van Maria 1854)

de lichamelijke ten-hemel-opneming van Maria (1950)

de leerstellige onfeilbaarheid van de paus (1870).

Zijn dit geen struikelblokken die eenheid met andere religies in de weg staan?

[Olorin 154]

Wat ook niet bevorderend is voor de eenheid van het christendom is als men over en weer elkaar gaat beschuldigen van misdaden uit het verleden, zaken met afgoderij gaat vergelijken, een stroming met de hoer van babylon vergelijken, een meer van dit soort dingen.

[jeffrey_1989 0]

Eenheid. Ik zou het wel willen maar ik zie het niet snel gebeuren. Het kan wel maar voorlopig niet omdat er daarvoor teveel ''meningsverschillen'' zijn. Maar gelukkig mogen we weten dat wanneer we allemaal in de hemel zijn dat er dan wel een eenheid zal zijn!

[Olorin 154]

Maar we kunnen nu toch al beginnen met naar eenheid te zoeken?

Een totale eenheid zullen we misschien (nog) niet bereiken. Maar als we al iets meer eenheid tot stand brengen en we misschien ietsje meer naar elkaar toe groeien, dan is dat beetje eenheid toch ook al iets heel moois?

[Robert Frans 1.544]

Eenheid willen brengen in het christendom, betekent een zeer langdurig, zwaar en heel pijnlijk proces willen ondergaan. Tenminste, als je eenheid op basis van orthodoxie wil, dus op basis van het algemene, christelijke geloof. En dat wil je, anders krijg je een flauwe, vrijzinnige hap waar niemand, laat staan God, op zit te wachten.

De geschiedenis heeft laten zien dat het bewaren van de eenheid ook betekent dat je oprechte, maar dwalende christenen zult moeten uitsluiten van de gemeenschap. Je zult moeten bepalen wanneer iets christelijk is en wanneer niet, en je zult leerstellingen moeten verkondigen die elke christen moet geloven. Eenheid bewaren is dus een heel pijnlijk proces.

De enige manier om op een orthodoxe en gezonde manier eenheid te bewaren, is een centrale leer te onderhouden, waar iedereen zich aan moet onderwerpen. Er kan dan wel veel vrijheid in denken zijn, maar er moeten een groot aantal dingen zijn die christenen moeten geloven. Op straffe van uitsluiting.

Dat willen veel christenen echter niet. Bovendien zullen er altijd kleinere groepen zijn die zich afscheiden van die ene kerk. Die ene kerk rest dan niets anders dan die kleinere groepen radicaal de rug te te keren en ze niet of slechts gedeeltelijk te erkennen als zijnde van God.

Eenheid is mogelijk, als christenen hun trots inslikken en inruilen voor gehoorzaamheid aan een centrale leer. Wat die centrale leer dan is, dat doet er nu even niet toe. Eenheid is mogelijk, als christenen hun eigen wil inruilen voor Gods wil, ook als deze hun tegen de haren instrijkt. Zolang (een aantal) christenen dat echter niet kunnen of willen, dan kun je eenheid vergeten.

[Thorgrem 430]

Er is een pauselijke raad voor de Eenheid van de Christenen. Deze schijnt goed werk te leveren. Ik kan er helaas niet veel info over vinden.

[The Black Mathematician 82]

Quote:

Op maandag 21 augustus 2006 15:10:39 schreef Aim?et volgende: Toch kunnen we zeggen dat in betrekkelijk recente tijd heeft de Katholieke Kerk drie dogma?s heeft afgekondigd die de barri? tussen haarzelf en de protestantse kerken hebben verhoogd. Deze zijn: de onbevlekte ontvangenis van Maria 1854) de lichamelijke ten-hemel-opneming van Maria (1950) de leerstellige onfeilbaarheid van de paus (1870). Zijn dit geen struikelblokken die eenheid met andere religies in de weg staan?

Het eerste punt: Het is zaak dat Jezus niet belast is met de erfzonde, dus daarom was het ook zaak dat Maria zonder zondes geboren is. Dit om ervoor te zorgen dat Jezus kon opgroeien zonder dat zijn moeder voor problemen zorgde.

Van het tweede punt zie ik niet echt in waarom daar nou zo'n heisa over is.

Het derde punt is het belangrijkste. Als ieders waarheidscriterium even belangrijk geacht wordt krijg je te maken met een uiteensplinterende kerk, zoals je ziet bij de protestanten. Als we daarentegen met zijn allen het waarheidscriterium van een iemand accepteren boven dat van alle andere mensen heb je veel minder last van dat probleem. Daarom heeft God de Paus onfeilbaar gemaakt, zodat er bij disputen de mening van de Paus uitkomst geeft.

Helaas verpesten protestanten het weer door zich af te scheiden van de ware kerk. Jammer hoor.

[Eli7 0]

Quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 01:19:58 schreef The Black Mathematician het volgende: [...] Het eerste punt: Het is zaak dat Jezus niet belast is met de erfzonde, dus daarom was het ook zaak dat Maria zonder zondes geboren is. Dit om ervoor te zorgen dat Jezus kon opgroeien zonder dat zijn moeder voor problemen zorgde.

En hoe komt het dan dat Maria geen last had van erfzonde? Want als zij zonder zonde geboren is, zou zij die ook niet mogen hebben. Wat dan bij mij de vraag oproept of de moeder van Maria ook onbevlekt ontvangen zou zijn...

Voor zover het praktische bezwaar. Het grote bezwaar dat de protestanten hiertegen hebben, is dat er iemand (buiten Jezus) zou zijn die al zonder zonde was. Terwijl de protestanten juist belijden dat er niemand is die zonder zonde is (naar wat Paulus zei). Als Maria zonder zonden zou zijn, zou zij haar eigen redding bewerkstelligd hebben, iets wat naar protestantse visie onmogelijk is. Omdat redding er alleen is door het werk van de Christus.

Dus ik snap op zich wel dat dit een redelijk struikelblok is.

Quote:

Van het tweede punt zie ik niet echt in waarom daar nou zo'n heisa over is.

Ik denk dat hier vooral zo'n heisa om wordt gemaakt, vanwege het idee dat de hemelvaart van Maria niet in de Bijbel staat. En dat men honderden jaren later opeens zegt dat men nu toch echt zeker weet dat die hemelvaart van Maria wel heeft plaatsgevonden. Maria zou hiermee een (te) uitzonderlijke positie krijgen, die niet Bijbels gefundeerd is. (en daar komt het Sola Scriptura dus weer om de hoek kijken)

Maar ik denk idd niet, dat dit een zéér voornaam punt is.

Quote:

Het derde punt is het belangrijkste. Als ieders waarheidscriterium even belangrijk geacht wordt krijg je te maken met een uiteensplinterende kerk, zoals je ziet bij de protestanten. Als we daarentegen met zijn allen het waarheidscriterium van een iemand accepteren boven dat van alle andere mensen heb je veel minder last van dat probleem. Daarom heeft God de Paus onfeilbaar gemaakt, zodat er bij disputen de mening van de Paus uitkomst geeft. Helaas verpesten protestanten het weer door zich af te scheiden van de ware kerk. Jammer hoor.

Ik ben het met je eens dat het heel praktisch is dat wanneer er meningsverschillen zijn, we gewoon naar één persoon kunnen gaan die ons onfeilbaar zal zeggen hoe het zit.

Maar in de protestantse visie is dat onfeilbare gezag, met het verdwijnen van de apostelen ook verdwenen. Men vindt het zo ongeveer godslasterlijk dat er iemand is die beweert dat hij een direct lijntje heeft met God. En dat hij in die zin een veel beter Gods stem kan verstaan dan wie dan ook. (evangelischen zouden zich dan afvragen of de paus wel gedoopt is met de Heilige Geest )

Men accepteert niet een persoon als het absolute hoofd van de Kerk. Omdat men zegt dat alleen Christus dat kan zijn, en ja, dat belijden de katholieken ook. Maar protestanten zien het dan als onmogelijk dat een mens die plaats als plaatsvervanger in zou nemen.

Dus dit punt van twijfel snap ik op zich ook wel.

En verder heeft het allemaal nog voor een heel groot deel te maken met trots, zoals al eerder is aangehaald. Dat men niet wil toegeven, omdat ze daarmee ook zouden zeggen dat ze het al die tijd fout hebben gedaan.

Daarom geloof ik ook niet in een eenheid, als in een eenheid van leer, of als in één kerkgenootschap. Maar ik geloof wel in een eenheid, als in het accepteren van de verschillen. En dat men ondanks de verschillen wel samen God wil dienen en aanbidden.

(dat iedereen 'hand in hand, kameraden' zingt, hoewel de één Erwin Koeman een fluttrainer vind en de ander hem juist de hemel inprijst. )

[Thorgrem 430]

Je bedoeld eenheid in verscheidenheid? Dat vind ik een nietszeggende term. Dan kun je overal en bij alles wel over eenheid spreken.

Nee die term gebruikt men alleen maar om eigen gebreken te bedekken.

Zei Christus niet zelf tegen zijn volgelingen om de eenheid te bewaren? Ik denk dat dat ondubbelzinnig duidelijk was voor alle aanwezigen. En dan proberen ze het in deze tijd te verdraaien om de scheuringen goed te praten.

[Antonius 0]

Joh. 17:20-23

"20 Ik bid niet alleen voor hen, maar voor allen die door hun verkondiging in mij geloven. 21 Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals u in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden. 22 Ik heb hen laten delen in de grootheid die u mij gegeven hebt, opdat zij één zijn zoals wij: 23 ik in hen en u in mij. Dan zullen zij volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat u mij hebt gezonden, en dat u hen liefhad zoals u mij liefhad."

[Eli7 0]

Quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 11:46:18 schreef Thorgrem het volgende: Je bedoeld eenheid in verscheidenheid? Dat vind ik een nietszeggende term. Dan kun je overal en bij alles wel over eenheid spreken. Nee die term gebruikt men alleen maar om eigen gebreken te bedekken. Zei Christus niet zelf tegen zijn volgelingen om de eenheid te bewaren? Ik denk dat dat ondubbelzinnig duidelijk was voor alle aanwezigen. En dan proberen ze het in deze tijd te verdraaien om de scheuringen goed te praten.

Ik bedoel inderdaad een eenheid die niet gebaseerd is op het overal precies hetzelfde over denken. Dat is ook binnen de RKK niet zo. Ik doel meer op een eenheid zoals die voor een deel ook bij iets als Taizé te vinden is. Daar komen allemaal mensen met totaal verschillende meningen en visies. Maar toch zijn ze één, omdat ze samen dezelfde God de eer toezingen.

Dat mensen samen kunnen zijn, samen kunnen werken. En dat men elkaar gewoon ziet als broer en zus in Christus. En dat al het andere geen belemmering is, om elkaar zo te mogen zien. Dat bij wijze van spreken katholieken en protestanten gezamenlijk een evangelisatie-actie houden. En dat het ze niet uitmaakt in welke kerk de bekeerlingen terecht komen. Omdat ze weten dat ze goed terecht zullen komen. Dat zie ik als een voorbeeld van eenheid.

[Annatar 0]

Ik denk niet dat er eenheid zal komen binnen de christelijke wereld. Voor iedere kerk die samengaat met een andere kerk ontstaan vijf nieuwe kerken van ontevreden radicalen. Eenheid binnen de christelijke wereld lijkt misschien dichterbij te komen maar in realiteit zijn we lichtjaren verwijderd van dat ideaal. Als christenen totale eenheid willen dan bedoelen ze eigenlijk dat de andere kerken maar moeten erkennen dat ze al die tijd verkeerd zaten door hun dogma's en regels te ontkennen.

Als katholieken het over complete eenheid hebben willen ze dat de andere kerken de rol van de paus erkennen en zich onderwerpen aan het leergezag van de Roomse Kerk. Oosters-orthodoxen geloven niet in de bijzondere status van de paus en Rome en hebben verder ook niet zoveel behoefte aan de nieuwe dogma's en bindende leerstellingen die in de RKK zijn vastgesteld na de kerkscheuring. Verder is de Oosters-orthodoxe kerk verschrikkelijk nationalistisch-georienteerd is en dat de gemiddelde Oosters-orthodox een broertje dood heeft aan de Rooms-katholieke Kerk. Daar komt nog eens bij dat de Oosters-orthodoxe kerk bestaat uit een heleboel verschillende kerken. De patriarch van Constantinopel is officieel misschien wel de "primus interparis" maar in de praktijk wordt zijn functie steeds symbolischer, dat is ook niet gek als je bedenkt dat hij als een soort gevangene leeft in het islamitische Istanbul. De patriarch die in realiteit de meeste macht heeft is de patriarch van Moskou en het is geen geheim dat die geen boodschap heeft aan de toenaderingspogingen van het Vaticaan. Hoewel er dus wel een toenadering is zie ik totale eenwording tussen katholicisme en het orthodoxisme nog lang niet gebeuren.

Eenwording tussen katholieken en protestanten zie ik helemaal nog niet gebeuren. Protestantse kerken kunnen zich nog niet eens met elkaar verenigingen laat staan met een totaal andere denominatie. Er zijn teveel cruciale verschillen tussen de ideeen van protestanten en katholieken om tot eenwording te komen. Ik koester weinig hoop.

Zolang katholieken een houding hebben van "nou protestantjes, kom maar bij de Moederkerk, geef maar toe dat je fout zat" zal er trouwens sowieso nooit iets van de grond komen. De Kerk zelf gedraagt zich gelukkig niet zo maar veel individuele katholieken wel, dat zie ik ook op dit forum.

[Olorin 154]

Quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 11:46:18 schreef Thorgrem het volgende: Je bedoeld eenheid in verscheidenheid? Dat vind ik een nietszeggende term. Dan kun je overal en bij alles wel over eenheid spreken. Nee die term gebruikt men alleen maar om eigen gebreken te bedekken.

Ik ben daar ook niet zo weg van. Maar goed, ik ben dan ook van mening dat een kerkgenootschap primair om de leer draait, als samen bindende factor.

Alleen kun je ook meer eenheid bereiken zonder persé één groot kerkgenootschap te worden.

Als je juist de nadruk legt op de zaken waar je wel het zelfde over denkt, dan denk ik imo dat je er daar meer van kan vinden dan dat er verschillen zijn. En van de dingen die verschillen zijn er imo heel veel best op te lossen. Want ruzies ontstaan soms om de meest niet-relevante zaken.

En dan zullen er uiteindelijk punten zijn die niet zo makkelijk te overbruggen zijn. Een totale eenheid ben ik pat persimistisch over, maar meer eenheid is geloof ik zeker te bereiken.

Interkerkelijke projecten, oecomenische kerkdiensten, werkgroepen, etc. geven me toch hoop.

[Annatar 0]

Quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 11:55:13 schreef Eli7 het volgende: [...] Dat mensen samen kunnen zijn, samen kunnen werken. En dat men elkaar gewoon ziet als broer en zus in Christus. En dat al het andere geen belemmering is, om elkaar zo te mogen zien. Dat bij wijze van spreken katholieken en protestanten gezamenlijk een evangelisatie-actie houden. En dat het ze niet uitmaakt in welke kerk de bekeerlingen terecht komen. Omdat ze weten dat ze goed terecht zullen komen. Dat zie ik als een voorbeeld van eenheid.

Dat ben ik met je eens. Imho gaat eenheid ook dieper als jezelf hetzelfde naampje geven en dezelfde papieren ondertekenen. Het gaat om een fundamenteel begrip van de goddelijke genade die ons deel is geworden door de liefde van onze Schepper en de manier waarop wij omgaan met deze genade. Wat mij betreft kan er in dat opzicht ook eenheid bestaan tussen christenen en bijvoorbeeld joden en moslims.

Maar algehele eenheid, in de zin van één Kerk met leerstellingen die iedereen onderschrijft, zie ik de komende eeuwen nog niet van de grond komen.

[Annatar 0]

Quote:

Op dinsdag 22 augustus 2006 11:46:18 schreef Thorgrem het volgende: Je bedoeld eenheid in verscheidenheid? Dat vind ik een nietszeggende term. Dan kun je overal en bij alles wel over eenheid spreken. Nee die term gebruikt men alleen maar om eigen gebreken te bedekken. Zei Christus niet zelf tegen zijn volgelingen om de eenheid te bewaren? Ik denk dat dat ondubbelzinnig duidelijk was voor alle aanwezigen. En dan proberen ze het in deze tijd te verdraaien om de scheuringen goed te praten.

Wat je zegt klinkt wel leuk maar je benadert het ook vanuit een verschrikkelijk arrogante positie. Jij bent van mening dat jijzelf het enige ware geloof hebt en dat andere christenen hun gebreken dus maar moeten erkennen en opgeven. Een een andere christen denkt echter weer exact hetzelfde over jouw ideeen waardoor het nooit iets wordt. Snappie?

[Light Jr. 0]

Als men de basisbeginselen, die in de Schrift zeer duidelijk staan vermeld allen zou accepteren, alle heidense afwijkingen uit zou bannen en de onduidelijke, discutabele standpunten (zoals de drie eenheid) open zou laten voor interpretatie zonder elkaar voor satanist, hoer van babylon of onechte christen uit te maken, komen we misschien al een aardig eind...

Jezus wil dat zijn volgelingen een eenheid vormen, dus alle personen die beweren dat het niet mogelijk is, denken misschien niet in de juiste, constructieve richting.

Het is me een doorn in het oog dat men over allerlei onduidelijke zaken die voor velerlei interpretatie vatbaar zijn oneindig bljift redetwisten en zijn broeders en zusters veroordeelt...

Heeft Jezus daar niet iets over gezegd, dat we niet over woorden vruchteloos dienen te redetwisten?