Hoe kregen jullie verkering?

[Joëlle 0]

Quote:

Op woensdag 19 juli 2006 22:58:18 schreef Iriacynthe het volgende: Wauw, het valt me op dat er best veel mensen hun lief via het internet kennen.

ik ook...

alleen vond hij me na bijna 1.5 jaar verkering niet meer zo lief als ik hem vond..

[Aviator 0]

Internet vriendjes/ vriendinnetjes zijn ook niet altijd positief, het kan natuurlijk ook behoorlijk niet leuk zijn.

Verder nog iemand die zijn/ haar verhaal wilt vertellen?...

[Jyoti 0]

Edit: eigenlijk was dit off-topic, sorry.

[hopeloos 0]

Ik heb mijn vriend ontmoet toen ik naar een introductieweek ging van mijn (eerste) opleiding (informatica). Dat was een soort ontgroening dus. Er waren 50 mannen mee en 2 vrouwen, dus keus genoeg

Ik was feut en Mark (mijn vriend) hoorde bij de 'bikkels'. Dat waren dus de eikels die ons de hele week afbeulden en uitscholden enzo . Ik vond hem al gelijk wel leuk, maar hij was vooral heel erg bot tegen mij (dat moest natuurlijk ook). Op een keer ging ik naast hem zitten en zei iets in de trant van 'je vind me toch wel leuk' en toen zei hij heel bot terug 'Sorry, ik heb smaak'

Maargoed, de laatste avond mocht iedereen weer aardig zijn tegen elkaar en toen hebben we verschrikkelijk veel lol gehad met z'n tweeen (elkaar bekogeld met bier en cola enzo en gezellig andere mensen gepest...). Toen hebben we ook gelijk telefoonnummers uitgewisseld.

De dag daarna (toen we weer terug gingen) kon ik hem echter nergens meer vinden. Bleek dat hij al heel vroeg naar huis was gegaan omdat z'n opa was overleden. Ik balen natuurlijk. Daarna heb ik twee weken niets meer van hem gehoord en ik was zelf te schijterig om te bellen . Gelukkig belde hij na twee weken zelf op en hebben we een afspraak gemaakt en sinds dat moment zijn we onafscheidelijk (al bijna 5 jaar nu )

[Dwarrel 43]

coowl

[Joëlle 0]

gaaaf!

[The Empire 0]

Bij mij ging het in een soort stormloop. Toen het verenigingsseizoen begon, had ik bijna geen contact met mensen uit mn eigen kerk. Ik werd uitgenodigd door mijn buurmeisje in hun vriendengroep. Een groep met 10 meiden en 2 jongens. Met die groep ging ik naar jeugdvereniging e.d. Na een week dat ik in de groep zat, was er een soosavond. En mijn vriend en zijn beste vriend waren aan het tafelvoetballen, maar zijn vriend had een kapotte hand. Dus vroegen ze of ik mee wilde helpen. (Had ik door kunnen hebben maar goed, ik had nix in de gaten). Dus stond ik daar tussen 2 jongens te tafelvoetballen.

Daarna gingen we die dag erna met de groep een spelletje doen bij mijn vriend thuis. Party & Co. Toevallig zaten ik en mijn vriend naast elkaar, maar niet bij elkaar in de groep. Ik moest verliefd uitbeelden, en ik wist niet hoe ik dat moest doen... Toen zei hij: Je mag mij wel als voorbeeld gebruiken. Ik natuurlijk knalrood, want ik vond m wel leuk.

Ik was net een kwartier thuis en toen kreeg ik een sms. Hij vond me leuk, en vond dat ik lief bloosde... Ik nog nix in de gaten hebben natuurlijk. Die week erna hebben we ongeveer 200 smsjes over en weer gestuurd. Dinsdag moest en zou hij mee om foto's op te halen. Toen hebben we 2 uur gepraat...

in november... k was helemaal bevroren. We hadden een afspraak gemaakt voor die vrijdag om film te kijken. Dat hebben we gedaan en toen heeft hij me gevraagd. We hebben nog tot 3 uur s'nachts rondgelopen.

Ik kende hem goed en wel 2 weken... Maar ik hou nu zo ontzettend veel van m. Het gaat niet altijd even lekker, maar ik kan m niet meer missen.

[Étoile 0]

oe dit is zo'n leuk topic

* karin1204 krijgt een glimlach op haar gezicht als ze al die geschiedenisjes leest

[Naeva 182]

Mijn vriend zat bij mij in de kerk en op de jeugdclub. Voor ik 16 was en naar die club toe mocht kende ik hem echt totaal niet, maar daarna viel hij me blijkbaar wel op. Hij leek me heel aardig en gezellig dus ik besloot een keer te vragen wat hij in het dagelijks leven deed. Hij vertelde over zijn werk en het was leuk tot hij zei "ik kan anders wel een keer folders voor je meenemen als je dat interessant vindt?" Ik dacht echt "owwwww dat was niet de bedoeling."

Maar goed, blijkbaar klikte het toch wel want we konden goed met elkaar opschieten. Bij een paar uitjes van de club kwam hij wel eens naast mij zitten en ik hield hem natuurlijk uit mijn ooghoeken uit de gaten. Wel durfde ik eigenlijk niet te hopen dat hij wat in mij zou zien, want ik was 16 en hij 21 en verwachtte dat hij mij te jong zou vinden. Gelukkig kreeg ik van zijn broertje zijn msn-adres en kwam er wat meer schot in de zaak.

Voortaan bleven we (hij en zijn broertjes en ik en mijn broer) na de vereningsavonden nog best wel vaak een beetje hangen. Dat was altijd leuk, maar mijn toen-nog-niet-vriend was altijd degene die zei "we gaan maar eens naar huis", wat mij natuurlijk weer onzeker maakte. Maar. Op een gegeven moment had hij het over een cafeetje waar hij vaak heenging. Ik zei dat ik het niet kende (subtiele hint). En toen zei hij "dan ga je toch een keertje mee!"

Op een gegeven moment hadden we op msn afgesproken dat we na een verjaardag waar we allebei heengingen naar het cafeetje zouden gaan. Maar nu wilde het noodlot dat zijn broertjes met hem mee moesten rijden. En het zou natuurlijk heel erg opvallend zijn als zij met iemand mee moesten rijden en dat hij en ik samen zouden vertrekken. Dus toen gingen we gewoon niet, zonder iets te zeggen. Ik was echt... teleurgesteld.

Gelukkig begon hij er op msn later zelf over en spraken we af dan maar een andere keer te gaan. En nu komt de meest domme poging ooit om subtiel te zijn. Hij zei "maar als we daar al om 8 uur zijn dan zijn er nog mensen aan het eten dus we kunnen beter eerst ergens iets gaan eten ofzo of naar film gaan." Is zei natuurlijk graag ja, dus zo ging het. Uiteindelijk zijn we helemaal niet meer naar het cafeetje geweest maar in Amsterdam uit eten geweest (we konden de bioscoop niet vinden) en nog wat wezen drinken.

De week daarop spraken we een paar keer wat af. En toen was het aan. En dat is nu 4 jaar en 2,5 maand geleden. Er valt nog veel meer te zeggen maar ik weet de volgorde niet meer precies dus laat ik het maar hierbij.

Oja, dit moet ik nog vertellen: Het was natuurlijk wel een dappere actie van mij dat ik met een uiterst goede smoes (er was geen plaats meer in de bank bij mijn broertjes) naast hem in de kerk ging zitten.

En verder kan ik me nog goed herinneren dat ik hele wiskundelessen volgeklaagd heb met opmerkingen als "maar hij vindt me vast te jong" en dat anderen dan moesten zeggen "nee joh anders wil hij toch niet met je uit eten" en zo.

[shiri 0]

wat een verhaaltjes allemaal!

zullen we een hoe-kregen-jullie-verkering-bundel maken?

[WonderfulStar 0]

Quote:

Op donderdag 20 juli 2006 16:35:08 schreef karin1204 het volgende: oe dit is zo'n leuk topic * karin1204 krijgt een glimlach op haar gezicht als ze al die geschiedenisjes leest

ik word alleen maar jaloers

[Étoile 0]

ja dat ook wel eigenlijk.. maar ik dacht: laat ik dat maar neit zeggen

* karin1204 heeft geen verhaaltje om op te schrijven..weeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh

[WonderfulStar 0]

* Mortal ook niet *huilsmiley*

[The Empire 0]

aaaach... Hopen dat je snel iemand vind... kan je ook je verhaaltje neer zetten...

[WoBoW 0]

Quote:

ik word alleen maar jaloers

Idem hier

Wel erg gaaf al die verhalen!

Helaas heb ik nog niet zo'n succesverhaal te vertellen.

[WonderfulStar 0]

Quote:

Op donderdag 20 juli 2006 18:38:50 schreef The Empire het volgende: aaaach... Hopen dat je snel iemand vind... kan je ook je verhaaltje neer zetten ...

ach ik hoef voorlopig niemand, eerst mnaar aan mezelf werken Niet dat ik daar nou helemaal achter sta maar ht moet maar.

[Aviator 0]

dan kunnen we nu ook weer BOT gaan

Zijn er meer steltjes die elkaar via Credible.nl heeft leren kennen? Als ik het goed heb zijn mijn vriend en ik het eerste Credible stel, hoewel er anderen eerder waren met trouwen dan wij...

Liefs diaan

[jvm 0]

Het ging toch over verkering krijgen in het algemeen, niet om credible-stelletjes...

Wordt een beetje eentonig als het alleen over credible mag

zelf heb ik nog geen verhaaltje, misschien binnenkort, misschien niet...

[Groninger 0]

Quote:

Op donderdag 20 juli 2006 16:31:08 schreef The Empire het volgende: Toen zei hij: Je mag mij wel als voorbeeld gebruiken. Ik natuurlijk knalrood, want ik vond m wel leuk. [..] Ik was net een kwartier thuis en toen kreeg ik een sms. Hij vond me leuk, en vond dat ik lief bloosde...

Dit zijn de opmerkingen waar ik van hou

[christa_111 0]

ik heb nog geen verhaal te vertellen maar de verhalen die hier lees zijn heel erg leuk

[Ol Moth 0]

Ik verheug me op mijn verhaal.

[christa_111 0]

Quote:

Op donderdag 20 juli 2006 19:17:20 schreef WoBoW het volgende: [...] Idem hier Wel erg gaaf al die verhalen! Helaas heb ik nog niet zo'n succesverhaal te vertellen.

gelukkig ben ik niet de enige.. maar ik kan wel genoeg verhalen vertellen van mensen dien me afwezen hoor maar een love story kan ik er nu nog niet opzetten

[The Empire 0]

Quote:

Op vrijdag 21 juli 2006 11:15:42 schreef Groninger het volgende: [...] Dit zijn de opmerkingen waar ik van hou

Haha, ik wist niet waar ik moest kijken... Iedereen keek me zo raar aan, en ik maar rooier worden. En t ergste was nog dat ik bij iemand uit de groep bleef slapen, en dat ik op de wc zat toen t smsje kwam. Dat meisje heeft dat smsje gelezen... en nou jah, dan kan je wel bedenken wat er gebeurde

[Gast Anon_phpbb]

we zaten allebei bij dezelfde kerk gemeenschap door heel nederland verspreid, en die organiseerde 3x in het jaar een jeugdweekend en daar gingen we allebei heen, ik kende hem dus al een jaar. we spraken heel veel op msn en ik begon wat voor hem te voelen. ik heb daar een half jaar mee rondgelopen zonder het iemand te vertellen aangezien hij in zeeland woont en ik in Arnhem. op een gegeven moment op een jeugdweekend heb ik het toch aangedurft en na veel gepraat met een vriendin en allerlei gedoe heb ik hem toch gevraagd, in eerste instantie wees hij me af..ik balen! heb ik daar nog een half jaar over nagedacht!

volgende dag zei hij dat hij er nog over na moest denken..de hoop keerde terug maar ik verwachtte er niet te veel van. zondag avond ik was weer thuis. nog steeds geen antwoord, ik dacht al dit word niks meer. me br0er werd een beetje achterdochtig omdat ik het de hele tijd over hem had en begon mij over die jongen uit te horen. (ik was die avond op koor) en de dirigent die erbij stond ging voordat we gingen zingen verkondigen dat ik een vriend had (wat helemaal niet waar was (nog niet)).

diezelfde avond nog (tijdens koor) kreeg ik een smsje van die jongen dat hij toch wel wat met me wilde beginnen en sindsdien zijn we een stel..dat is vandaag precies 9 maanden geleden en nog steeds heel gelukkig!

we hebben elkaar de eerste drie maanden van onze verkering niet gezien omdat hij zo ver weg woonde en ik van mijn ouders geen vriend mocht hebben.

ze waren er heel erg tegen en heb heel veel ruzies gehad. nog steeds vind mijn moeder het heel moeilijk dat ik een vriend heb en mijn relatie met haar is dan ook nog niet zo best.

maar ik vertrouw erop dat het allemaal goed komt, en ik denk dat als god het met ons samen bedoelt heeft dat we ons hier ook doorheen vechten en dat we nog heel veel mooie moment zullen meemaken.

[WonderfulStar 0]

gaaf zeg!