De Heilige Drie-Eeenheid, het model voor ons leven

[Chartreuse 14]

De draad “eniggeboren” heeft een paar interessante ideen opgebracht.  Maar het is ook duidelijk dat er veel verwarring is hoe men de Triniteit moet  begrijpen, of zelfs of het waar is. Ik zal proberen er een lichtje op te schijnen zodat de gewone mens er iets van kan begrijpen, zo ver dat mogelijk is.  Ik ben geen theoloog en heb geen Hollands gesproken voor meer dan 60 jaren. Dus mijn taal gebruik is niet wat je noemt vloeiend.  Maar ja, zo lang je begrijpt wat ik bedoel.

De Heilige Drie-Eenheid is het grootste en mooiste mysterie van het Katholieke geloof,  Maar hoewel het het grootste en mooiste waarheid van het geloof is, is het ook het moeilijkste om te begrijpen.  Het is een enorm onderwerp en er zijn veel theologiesche boeken over geschreven, die het echter vaak niet gemakkelijker maken om het te begrijpen.

Het geloof in de Triniteit absoluut fundamenteel was voor ons begrip van God.  Triniteit zijn betekent dat God niet leeft als een enig en eenzaam persoon,

Dat is natuurlijk ook de essentie van ons leven.  Wij leven altijd in een gemeenschap, in verhouding.  Wij woren geboren en leven in een gezin en als wij opgroeien trouwen wij en vormen wij ook weer een gezin.  Overal leven wij in gemeenschappen, clubs, werkgroepen enz en als wij niemand hebben die ons lief heeft voelen wij ellendig en bedroefd.  De zwaarste straf die iemand kan ondergaan is dan ook “solitary confinement”  (eenzame opsluiting) en de moeilijkste Order in de Kerk zijn de Karthuizers die hun hele leven als kluisternaars leven.  Maar zelfs zij leven in een gemeenschap!

Toch schijnt dat de leer over de Heilige Drie-Eenheid mensen niet grijpt, waarschijnlijk omdat het een moeilijk onderwerp is, maar misschien ook omdat ze niet zien wat dat met hun dagelijks leven te maken heeft.  In tegenstel is de leer over Christus en Maria altijd erg interessant omdat, hoewel Christus God was, Hij ook mens was en als mens wij Hem  kunnen begrijpen.  (Dat is natuurlijk een van de reden dat God mens werd).

Maar de Goddelijke Drie-Eenheid???  Een is drie en drie is een???  Wat praktiesch resultaat kunnen wij daarvan krijgen?  Wat betekent dat voor ons?  Is het belangrijk?

Als wij Europeanen misschien een grote fout hebben in deze eeuw, is het dat wij te materialistiesch zijn, ook in onze Godsdienst.  Wij willen aktie, niet contemplatie!

De Drie-Eenheid is een moeilijk onderwerp.  De Kerk debateerde  eeuwen voordat het  precies kon zeggen wat het allemaal betekende, en vandaag noch hebben de Orthodoxe kerken een klein meningverschil met de Katholieken.

Mijn ideen komen van de leer van de Katholieke Kerk en ook van Paus Johannes Paulus boek over de Theologie van het Lichaam.  Feedback is welkom.  Uiteraard is alles wat ik zeg ondergeschikt aan de leer van de Kerk.

De Drie-Eenheid deelt met het innerlijk leven van God, het innigste liefde-leven van God, zoals Hij dat aan ons heeft geopenbaard en zover dat wij het met de leiding van de Kerk kunnen begrijpen.

Waarom is het innerlijk leven van God voor ons belangrijk?  Wat verschil zou dat eigenlijk maken?  Het schijnt zo ver van ons dagelijks leven te zijn.  Zelfs priesters vinden het vaak heel moeilijk om dat uitteleggen.

Het antwoord is dat het belangrijk is omdat wij in Gods beeld en gelijknis geschapen zijn. Wij zijn dus godde-lijk.  Beter kan het niet.  Dat is het grootst mogelijke compliment voor de mens.  Er is iets in ons dat godde-lijk is, iets dat dus buitengewoon mooi is.  Dus, om goed te begrijpen wie en wat wij echt zijn, is het belangrijk te weten wie en wat God echt is.   Dat betekent ook dat als wij naar God kijken, wij ons ideale voorbeeld  zien.  Wij moeten dus zijn zoals Hij is en wij moeten dus leven zoals Hij leeft en doen wat Hij doet.  Hij is ons model.  In Zijn leven is God  oneindig gelukkig en als wij kunnen leven zoals Hij, zullen wij ook oneindig gelukkig zijn.

Alles, ons heel bestaan en leven,  komt oorspronkelijk van de Heilige Drie-Eenheid en komt uiteindelijk daar op terug.  Hij is de Alpha en Omega.  Als wij het mysterie van Drie-Eenheid goed begrijpen, wordt het ook gemakkelijk de hele leer van de Kerk te begrijpen, ook de leer op gebieden die men gewoonlijk heel moeilijk vindt, zoals sexualiteit en de kwesties van abortus, contraceptie ,vrouwen priesters, homoseksualiteit, enz. 

Eerst een paar “domme” vragen.  Domme vragen zijn soms de beste vragen omdat men veronderstelt dat zij dom zijn omdat iedereen de antwoorden al weet.  Maar het is een beetje zoals de vraag wat de tijd is.  Iedereen zal dat weten, maar als men dan vraagt wat tijd eigenlijk is, dan begint het plotseling moeilijk te worden. Vraag Einstein maar.

Waarom is God Vader, niet Moeder?

Waarom zijn er eigenlijk drie Goddelijke personen, niet twee of vier of meer?

Waarom is er een Zoon, niet een Dochter?

Waarom is er een Vader en Zoon, niet een Moeder en Dochter?

Waarom werd God mens als een man en niet als een vrouw?

Waarom werd de Zoon mens en niet de Vader of de Heilige Geest?

Waarom word God de Heilige Geest zo genoemd?

Waarom heeft God ons eigenlijk geschapen?

Ik hoop dat het allemaal duidelijk zal worden.  Het is een moeilijk onderwerp, maar absoluut de moeite waard.  Het is het grootste mysterie van het geloof, God zichzelf!  Om met het uitleggen te beginnen zal ik eerst gaan naar Genesis gaan, waar in mythiese taal de oorsprong van de mensheid wordt verkondigt. 

 

[Breuk 175]

3 uur geleden zei Chartreuse:

De draad “eniggeboren” heeft een paar interessante ideen opgebracht.  Maar het is ook duidelijk dat er veel verwarring is hoe men de Triniteit moet  begrijpen, of zelfs of het waar is. Ik zal proberen er een lichtje op te schijnen zodat de gewone mens er iets van kan begrijpen, zo ver dat mogelijk is.  Ik ben geen theoloog en heb geen Hollands gesproken voor meer dan 60 jaren. Dus mijn taal gebruik is niet wat je noemt vloeiend.  Maar ja, zo lang je begrijpt wat ik bedoel.

De Heilige Drie-Eenheid is het grootste en mooiste mysterie van het Katholieke geloof,  Maar hoewel het het grootste en mooiste waarheid van het geloof is, is het ook het moeilijkste om te begrijpen.  Het is een enorm onderwerp en er zijn veel theologiesche boeken over geschreven, die het echter vaak niet gemakkelijker maken om het te begrijpen.

Het geloof in de Triniteit absoluut fundamenteel was voor ons begrip van God.  Triniteit zijn betekent dat God niet leeft als een enig en eenzaam persoon,

Dat is natuurlijk ook de essentie van ons leven.  Wij leven altijd in een gemeenschap, in verhouding.  Wij woren geboren en leven in een gezin en als wij opgroeien trouwen wij en vormen wij ook weer een gezin.  Overal leven wij in gemeenschappen, clubs, werkgroepen enz en als wij niemand hebben die ons lief heeft voelen wij ellendig en bedroefd.  De zwaarste straf die iemand kan ondergaan is dan ook “solitary confinement”  (eenzame opsluiting) en de moeilijkste Order in de Kerk zijn de Karthuizers die hun hele leven als kluisternaars leven.  Maar zelfs zij leven in een gemeenschap!

Toch schijnt dat de leer over de Heilige Drie-Eenheid mensen niet grijpt, waarschijnlijk omdat het een moeilijk onderwerp is, maar misschien ook omdat ze niet zien wat dat met hun dagelijks leven te maken heeft.  In tegenstel is de leer over Christus en Maria altijd erg interessant omdat, hoewel Christus God was, Hij ook mens was en als mens wij Hem  kunnen begrijpen.  (Dat is natuurlijk een van de reden dat God mens werd).

Maar de Goddelijke Drie-Eenheid???  Een is drie en drie is een???  Wat praktiesch resultaat kunnen wij daarvan krijgen?  Wat betekent dat voor ons?  Is het belangrijk?

Als wij Europeanen misschien een grote fout hebben in deze eeuw, is het dat wij te materialistiesch zijn, ook in onze Godsdienst.  Wij willen aktie, niet contemplatie!

De Drie-Eenheid is een moeilijk onderwerp.  De Kerk debateerde  eeuwen voordat het  precies kon zeggen wat het allemaal betekende, en vandaag noch hebben de Orthodoxe kerken een klein meningverschil met de Katholieken.

Mijn ideen komen van de leer van de Katholieke Kerk en ook van Paus Johannes Paulus boek over de Theologie van het Lichaam.  Feedback is welkom.  Uiteraard is alles wat ik zeg ondergeschikt aan de leer van de Kerk.

De Drie-Eenheid deelt met het innerlijk leven van God, het innigste liefde-leven van God, zoals Hij dat aan ons heeft geopenbaard en zover dat wij het met de leiding van de Kerk kunnen begrijpen.

Waarom is het innerlijk leven van God voor ons belangrijk?  Wat verschil zou dat eigenlijk maken?  Het schijnt zo ver van ons dagelijks leven te zijn.  Zelfs priesters vinden het vaak heel moeilijk om dat uitteleggen.

Het antwoord is dat het belangrijk is omdat wij in Gods beeld en gelijknis geschapen zijn. Wij zijn dus godde-lijk.  Beter kan het niet.  Dat is het grootst mogelijke compliment voor de mens.  Er is iets in ons dat godde-lijk is, iets dat dus buitengewoon mooi is.  Dus, om goed te begrijpen wie en wat wij echt zijn, is het belangrijk te weten wie en wat God echt is.   Dat betekent ook dat als wij naar God kijken, wij ons ideale voorbeeld  zien.  Wij moeten dus zijn zoals Hij is en wij moeten dus leven zoals Hij leeft en doen wat Hij doet.  Hij is ons model.  In Zijn leven is God  oneindig gelukkig en als wij kunnen leven zoals Hij, zullen wij ook oneindig gelukkig zijn.

Alles, ons heel bestaan en leven,  komt oorspronkelijk van de Heilige Drie-Eenheid en komt uiteindelijk daar op terug.  Hij is de Alpha en Omega.  Als wij het mysterie van Drie-Eenheid goed begrijpen, wordt het ook gemakkelijk de hele leer van de Kerk te begrijpen, ook de leer op gebieden die men gewoonlijk heel moeilijk vindt, zoals sexualiteit en de kwesties van abortus, contraceptie ,vrouwen priesters, homoseksualiteit, enz. 

Eerst een paar “domme” vragen.  Domme vragen zijn soms de beste vragen omdat men veronderstelt dat zij dom zijn omdat iedereen de antwoorden al weet.  Maar het is een beetje zoals de vraag wat de tijd is.  Iedereen zal dat weten, maar als men dan vraagt wat tijd eigenlijk is, dan begint het plotseling moeilijk te worden. Vraag Einstein maar.

Waarom is God Vader, niet Moeder?

Waarom zijn er eigenlijk drie Goddelijke personen, niet twee of vier of meer?

Waarom is er een Zoon, niet een Dochter?

Waarom is er een Vader en Zoon, niet een Moeder en Dochter?

Waarom werd God mens als een man en niet als een vrouw?

Waarom werd de Zoon mens en niet de Vader of de Heilige Geest?

Waarom word God de Heilige Geest zo genoemd?

Waarom heeft God ons eigenlijk geschapen?

Ik hoop dat het allemaal duidelijk zal worden.  Het is een moeilijk onderwerp, maar absoluut de moeite waard.  Het is het grootste mysterie van het geloof, God zichzelf!  Om met het uitleggen te beginnen zal ik eerst gaan naar Genesis gaan, waar in mythiese taal de oorsprong van de mensheid wordt verkondigt. 

 

Als protestant lees ik dit en dan denk aan de theoloog Karl Barth, die juist een onderscheid maakt tussen God in de hemel en de mens op aarde. De mens is juist niet goddelijk. De opdracht is om naar het beeld van God te leven, maar niet de plek van God in te nemen.  
Dat is de grote kritiek die in het oude testament al gelijk klinkt en blijft klinken. Maak het geschapene niet tot goden.   
 

In Genesis wordt niet de (algemene) oorsprong van de mens beschreven, maar het verhaal hoe Israël zich geroepen voelt als eerstgeborene, eersteling tussen de volken.  
(zie ook https://credible.nl/topic/31441-de-structuur-van-genesis/ )
Aan hen is de opdracht gegeven om vanuit dat beeld van die hele specifieke (niet een algemene) God te leven.  
De gevoelens die jij aan God toeschrijft zijn m.i. meer spirituele dan bijbelse denkbeelden.    
Het is niet de God van de bijbel die ik hier hoor, maar ik ben toch wel benieuwd naar het vervolg.

 

[Monachos 144]

5 uur geleden zei Chartreuse:

Wij woren geboren en leven in een gezin en als wij opgroeien trouwen wij en vormen wij ook weer een gezin.

Hoi Chartreuse, dit geldt niet voor iedereen. Sommige mensen kiezen er bewust voor kinderloos te zijn en blijven en m.i. hebben ze groot gelijk. In wat voor wereld zet je die kinderen? Andere mensen staan er helemaal niet bij stil of kinderen 'nemen' wel zo'n goed idee is en fokken maar door, als dieren. Of ze die kinderen wel een goede basis kunnen geven komt niet eens bij ze op. 

5 uur geleden zei Chartreuse:

De zwaarste straf die iemand kan ondergaan is dan ook “solitary confinement”  (eenzame opsluiting) en de moeilijkste Order in de Kerk zijn de Karthuizers die hun hele leven als kluisternaars leven.  Maar zelfs zij leven in een gemeenschap!

Voor introverte mensen hoeft eenzaamheid helemaal geen straf te zijn. Ik ben liever alleen dan dat ik continu met anderen moet communiceren. Medemensen kunnen erg vermoeiend zijn en in de eenzaamheid kan ik m'n batterij weer een beetje opladen. 

Over de karthuizers: komt jouw gebruikersnaam daar niet vandaan?

[Hopper 552]

6 uur geleden zei Chartreuse:

 

De Heilige Drie-Eenheid is het grootste en mooiste mysterie van het Katholieke geloof, 

 

Van het katholieke geloof ja, het mist wel Bijbelse grondslag.  Sedert Nicea volgt de kerk de Bijbel niet langer.  Er is maar één God en geen 3 personen.   Jezus zei het zelf al: Ik en de Vader zijn een.

Citaat

Triniteit zijn betekent dat God niet leeft als een enig en eenzaam persoon

God heeft geen tijdelijke of ruimtelijke beperking.   God is  Geest en daar is geen ruimte om daarnaast nog iets anders te zijn.   Geest zijn is tevens alleen zijn.   Je ontkent hier het 'enig' zijn van God, hetgeen suggereert dat er nog ergens een God is.   Je verlaat daarmee het monotheïsme.    En gaat daarmee in tegen het "Jullie mogen geen andere goden hebben dan Mij alleen. " uit Exodus 20.

Personen (wij mensen zijn personen) hebben wel een tijdelijke en ruimtelijke beperking. 

Citaat

Waarom is het innerlijk leven van God voor ons belangrijk?  Wat verschil zou dat eigenlijk maken?  Het schijnt zo ver van ons dagelijks leven te zijn.  Zelfs priesters vinden het vaak heel moeilijk om dat uitteleggen.

Het is belangrijk om geen beeld te maken van God omdat wij naar zijn beeld en gelijkenis geschapen zijn.  Vandaar dat het een individuele kwestie is, te belangrijk om aan een priester (of een andere zogenaamde geestelijke) over te laten. De weg is smal en de doorgang nauw.

Citaat

Waarom zijn er eigenlijk drie Goddelijke personen, niet twee of vier of meer?

Er zijn geen drie goddelijke personen.  Jezus zei het zelf al: "Ik en de Vader zijn een".   Wie Jezus volgt kan de betekenis van deze woorden kennen.   Maar als er in je denkwereld drie goddelijke personen zijn, hoe kun je dan tegelijkertijd Jezus volgen?!   Dan volg je de denkwereld van kerkelijke leiders.   Die vrijheid heb je uiteraard.

Citaat

De zwaarste straf die iemand kan ondergaan is dan ook “solitary confinement”  (eenzame opsluiting) en de moeilijkste Order in de Kerk zijn de Karthuizers die hun hele leven als kluisternaars leven.  Maar zelfs zij leven in een gemeenschap!

Eenzaamheid is geen straf.  De geestelijke mens is onbereikbaar voor hen die altijd maar het gezelschap van anderen opzoeken.  Jezus leerde iets geheel anders. Matteüs 10:34-39 leert dat Jezus is gekomen om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader en tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder.   Afgescheiden van je geliefden is eenzaamheid, dát is wat Jezus predikt.

[Robert Frans 1.476]

3 uur geleden zei Monachos:

Hoi Chartreuse, dit geldt niet voor iedereen. Sommige mensen kiezen er bewust voor kinderloos te zijn en blijven en m.i. hebben ze groot gelijk. In wat voor wereld zet je die kinderen? Andere mensen staan er helemaal niet bij stil of kinderen 'nemen' wel zo'n goed idee is en fokken maar door, als dieren. Of ze die kinderen wel een goede basis kunnen geven komt niet eens bij ze op. 

Voor introverte mensen hoeft eenzaamheid helemaal geen straf te zijn. Ik ben liever alleen dan dat ik continu met anderen moet communiceren. Medemensen kunnen erg vermoeiend zijn en in de eenzaamheid kan ik m'n batterij weer een beetje opladen. 

Over de karthuizers: komt jouw gebruikersnaam daar niet vandaan?

Ik denk dat het in dit soort discussies van belang is om toe te staan dat men in zulke algemeenheden spreekt, mits die algemeenheden natuurlijk redelijkerwijs kloppen. Wanneer men dat niet zou mogen, kan men over niets meer spreken wat het individu overstijgt. Als hier dus gesproken wordt over wat wij wel of niet doen, dan wordt daarmee gewoon wij als mensheid in het algemeen bedoeld. Natuurlijk zijn er mensen die geen gezin stichten en mensen die graag veel alleen zijn, maar de mensheid in het algemeen plant zich toch voort en de mensheid in het algemeen leeft toch in gemeenschappen.

[Monachos 144]

37 minuten geleden zei Robert Frans:

Ik denk dat het in dit soort discussies van belang is om toe te staan dat men in zulke algemeenheden spreekt, mits die algemeenheden natuurlijk redelijkerwijs kloppen. Wanneer men dat niet zou mogen, kan men over niets meer spreken wat het individu overstijgt. Als hier dus gesproken wordt over wat wij wel of niet doen, dan wordt daarmee gewoon wij als mensheid in het algemeen bedoeld. Natuurlijk zijn er mensen die geen gezin stichten en mensen die graag veel alleen zijn, maar de mensheid in het algemeen plant zich toch voort en de mensheid in het algemeen leeft toch in gemeenschappen.

Ik beweer toch niet dat dat niet mag? 

[Hopper 552]

Ik denk dat we Tertullianus kunnen beschouwen als de bedenker van de drie-eenheid.

https://koinoniabijbelstudie.nl/de-vader-van-de-triniteitsleer-tertullianus/bijbelse-theologie/

Het probleem hierbij is dat Tertullianus iets bedenkt, maar dat het later dogma wordt.

Citaat

Tertullianus begon in zijn eerdere geschriften met de Logos- Christologie, waarbij hij Jezus identificeerde met de Logos van Numenius en de Griekse Stoïcijnse filosofie, waarbij hij de nadruk legde op zijn eenheid van substantie met God met behulp van de metafoor van “een zonnestraal”.

Zo wordt Christus/Logos/Zoon de tweede “in wijze van bestaan”, niet in natuur of karakter.

De (neo)platoonse invloed op het jonge christendom is nauwelijks te onderschatten.   De triniteitsleer bevat ook een emanatie-karakter, welke we in de kerkelijke leer niet meer terugvinden.  (Wegens dogma). Het 'probleem' wat speelde was de goddelijke natuur van Jezus.   Wijze van bestaan is natuurlijk iets geheel anders dan God tot drie personen bombarderen.

Citaat

De voortbrenging van de Logos vond plaats vóór de schepping van de wereld, en de Logos was de noodzakelijke bemiddelaar om het werk uit te voeren dat God niet kon uitvoeren. 

Op deze wijze gezegd klinkt het al heel anders dan dat de tegenwoordige kerk het zegt.  De Logos (het Woord) is bemiddelaar tussen God en mens.   De voortbrenging is dan ook noodzakelijkerwijs voor de schepping van de wereld.  (Het 'in den beginne' uit Johannes 1)

Citaat

Ook was de Logos/Zoon “niet de gehele substantie, maar een afgeleide en deel van het geheel.”

De voortgebrachte Logos/Zoon is een tijdelijk wezen dat afhankelijk is van de wil van God en die, na het volbrengen van zijn missie, terugkeert naar de goddelijke substantie.

God brengt de Zoon voort in de mens als Middelaar.  De Zoon heeft dan ook geen eigen willendheid, geheel naar de woorden van Jezus.

Citaat

Wat Tertullianus onder “persoon” verstond is niet duidelijk.

Wij moeten deze term opvatten als een voorstelling van een afzonderlijk goddelijk individu met een afzonderlijke kwaliteit en functie.

En hier ging het fout.   Wat er onder een persoon wordt verstaan is onduidelijk, maar op het concilie van Nicea heeft men die term gewoon overgenomen.   Voor de niet-ingewijden, Constantijn de Grote regeerde toen het Romeinse Rijk en die -hoewel zelf geen christen- zag wel brood in het christendom.  Hij kon een samenbindende factor wel gebruiken!  Voor het beeld: een heiden was dus de voorzitter van dat concilie.   Constantijn had helemaal geen verstand van theologische kwesties.  Maar hij zag wel de waarde in van dogma.

Het kan dus best zo zijn dat Tertullianus de zaak goed doordacht heeft.  (Dat is weer een aparte discussie)  Maar theologische kwesties werden gekaapt door de politiek.  En dat is de geschiedenis van het jonge christendom.   

[Chartreuse 14]

5 uur geleden zei Monachos:

Over de karthuizers: komt jouw gebruikersnaam daar niet vandaan?

Goed ingezien!  Hoe krijg ik een plaatje van een Karthuizer (in mijn profiel) op een bijdrage???

Genesis leert ons dat de mens door God geschapen is en noemt het eerste echtpaar als Adam (van de aarde) en Eva (moeder van allen).  Zij waren geschapen in het beeld en gelijknis van God, als man en vrouw, en leefden dus in volmaakte onschuldigheid en liefde  in een intieme verhouding met God  Die intieme verhouding was de bron van hun geluk en dat is de diepste mening van het “Aarts Paradijs”.  Het paradijs was in hun hart.

Toen Adam en Eva zondigden, verloren zij hun speciale verhouding met God en was hun geest verduisterd.  Door dat verlies van oorspronkelijke onschuld, verloor het hele menselijke ras hun intieme verhouding met God en leefde in een toestand van die wij erfzonde noemen.  De erfzonde is een moeilijk begrip die ik hier niet verder zal uitleggen, maar mischien later in een aparte bijdrage. 

Als een resultaat van de erfzonde verliet de mensheid de nabijheid van God en  verloor het heel spoedig het begrip van de ene God.  Het is alsof een mens een warme kamer verlaat in een koude winter.  Heel vlug verliest hij de warmte van de kamer en na een tijdje is hij zo koud dat de warmte maar een vage herinnering is.  De kennis van de ware God verviel heel vlug en in plaats daarvan was er maar een vage herinnering van een opperwezen, die de mens begon te verbeelden in zijn eigen evenbeeld en gelijknis, dus een totale verdraaing van de waarheid.  In plaats van de ene God begon de mensheid in een hele gemeenschap van natuurgoden te geloven, beiden mannelijk en vrouwlijk en hadden zij erg materialistiesche en primitieve ideen over Goden.

Ooit gevraagd waarom de mensheid zo lang moest wachten voor dat Christus kwam?  Omdat de mensheid eerst voorbereid moest worden voor de volle openbaring.  Net zoals een klein kind niet klaar is op wiskunde te leren, zo moest de mensheid langzaam opgroeien en voorbereid worden, tot de “volheid der tijd”, voordat het de openbaring van  Christus kon ontvangen.

Voor ons is het vanzelfsprekend is dat er maar een God is, maar dat was niet het geval voor het komen van Christus, behalve in de Joodse godsdienst.  De reden voor dat is dat de mens het moeilijk vindt een God voor te stellen die helemaal alleen is. Wat doet ie de hele dag, zo op zijn eentje?  Wie heeft Hij lief.  Zichzelf?  Is Hij dan een enorme egotist?

Zo'n wezen is on-menselijk omdat mensen iemand moeten lief hebben om het leven mening te geven.  Een God op zijn eentje was onbegrijpelijk en on-menselijk.  Erg logiesch eigenlijk.  Ook het Joodse volk vond het daarom voor een lange tijd bijna onmogelijk om in een God te geloven en viel de hele tijd terug in afgoderij.

Abraham (eerst een aanbidder van de maan god) was door God geroepen om de ware God te vereren, maar voor een lange tijd had het Joodse volk maar een tamelijk primitief idee over God.  Hij was meestal gezien als een stam of oorlogs God. Alleen het Joodse volk had het geloof in de ene God en dat was omdat het een speciale roeping had van God, een roeping om het licht van de mensheid te worden. 

Over een lange tijds periode onderging het Joodse geloof een verdieping en verbreding.  Bij de tijd van Christus geboorte hadden zij een zeer ontwikkeld en geestelijk idee van het Goddelijk wezen.

In het Oude Testament hadden de Joden voorstrekt geen idee dat God een Drie-Eenheid was en de hele geschiedenis van het Joodse volk was dat zij moesten leren dat er maar een God is.  Dit is het hart van Judaisme, de Shema:

Sh'ma Yisrael Adonai Elohaynu Adonai Echad.
Hoor, Israel, de Heer is onze God, de Heer is een.

Maar God als een een-zaam wezen was moeilijk te begrijpen.  Zo’n God was iemand die men alleen maar van verre kon bewonderen en aanbidden, een “vreselijke” God, met wien de gewone mens geen intieme relatie kon hebben, zeker niet als Abba, Vadertje.  De Joden hadden daarom een geweldig eerbied en ontzag voor God, wiens naam maar een keer per jaar uitgesproken mocht worden door de Hoog Priester.

Daarom was Christus zo geheimzinnig over wie Hij was.  Als Hij meteen had gezegd dat Hij God was, hadden de disciepelen zich plat op de grond gegooid uit eerbied en angst en hadden ze nooit meer opgestaan.  Dus liet Hij hun maar heel langzaam tot de beseffing komen dat Hij een heel speciaal persoon was.  De hele tijd was hun vraag, “Wie is die man?”,  “Hij laat lammen weer lopen, drijft uit duivels, de wind en de golven gehoorzamen hem”.

Uiteindelijk kreeg Petrus de genade van de Vader te weten wie Jezus  was “ Gij bent de Zoon of God”.

Wat betekent dat?

Om het heel beknopt uitteleggen, betekent het dat er maar Een God is, maar dat in de Goddelijke natuur (wat Hij is) er Drie Personen zijn.  Een mooie definitie, maar moeilijk te begrijpen.  De Kerk heeft er ongeveer 10 eeuwen over nagedacht, voordat zij het helemaal klaar had.  Dat process begon al met de Apostelen.

Johannes: In het begin was het Woord, en het woord was bij God, en het Woord was God.  Het was in het begin bij God. (Joh 1,1)

Paulus: Hij is de afstraling van Gods heerlijkheid en het evenbeeld van zijn wezen, (Hebrews 1,3)

Dus Johannes noemt Jezus, de Zoon van God, het Woord (uitdrukking) van God de Vader, die zelf ook God is.  Paulus heeft het zelfde idee, maar noemt het afstraling en het evenbeeld (dus ook God).  De Zoon is daarom begrepen als de uitdrukking (Woord) en  weerspiegeling (evenbeeld) van God in de Goddelijke natuur.

De Kerk legt het zo uit:  God is het eeuwige Intellect, die zich zelf Jahweh noemt, (Ik ben wie ik ben), het Eeuwig “Zijn”.   Hij kent (beschouwt) zichzelf totaal, in één Gedachte/Idee (Wijsheid, Woord, Uitstraling).  Die Gedachte/Idee/Woord is een compleet evenbeeld van zijn wezen, (ZIJN) dus ook voledig God en ook een Goddelijk persoon.

Het eeuwige Intellect, de  Eerste Persoon, De Denker, brengt voort zijn Gedachte, de Tweede Persoon.  De Eerste Persoon is daarom de Vader van zijn Gedachte. De Gedachte wordt Zoon genoemd, omdat Hij uit de Vader voortkomt en zijn perfect evenbeeld is.

Wordt vervolgd

[Monachos 144]

6 minuten geleden zei Chartreuse:

Goed ingezien!  Hoe krijg ik een plaatje van een Karthuizer (in mijn profiel) op een bijdrage???

Je kunt de url (het internetadres) van een plaatje gewoon in het veld typen. De editor maakt er dan weer een plaatje van, als het goed is. Dit is bijvoorbeeld het plaatje uit jouw eigen profiel:

Ik heb vanaf jouw profiel met de rechtermuisknop op dit plaatje geklikt en gekozen voor 'Adres van afbeelding kopiëren' en dit adres vervolgens hier geplakt.

Maar je kunt ook plaatjes rechtstreeks vanaf het internet hier in deze editor plakken.

Terug naar de drie-eenheid: heb je wel eens gehoord van het Comma Johanneum?

[Robert Frans 1.476]

2 uur geleden zei Monachos:

Ik beweer toch niet dat dat niet mag? 

Het was gewoon bedoeld als reactie op jouw persoonlijke nuances. Die zijn prima, maar voor deze discussie is het dus goed om in correcte algemeenheden te blijven schrijven.

[Monachos 144]

13 minuten geleden zei Robert Frans:

Het was gewoon bedoeld als reactie op jouw persoonlijke nuances. Die zijn prima, maar voor deze discussie is het dus goed om in correcte algemeenheden te blijven schrijven.

Wat bedoel je precies met 'correcte algemeenheden'? Chartreuse heeft zelf getypt

12 uur geleden zei Chartreuse:

Feedback is welkom.

 

[Flawless victory 280]

1 uur geleden zei Chartreuse:

 

De Kerk legt het zo uit:  God is het eeuwige Intellect, die zich zelf Jahweh noemt, (Ik ben wie ik ben), het Eeuwig “Zijn”.   Hij kent (beschouwt) zichzelf totaal, in één Gedachte/Idee (Wijsheid, Woord, Uitstraling).  Die Gedachte/Idee/Woord is een compleet evenbeeld van zijn wezen, (ZIJN) dus ook voledig God en ook een Goddelijk persoon.

Het eeuwige Intellect, de  Eerste Persoon, De Denker, brengt voort zijn Gedachte, de Tweede Persoon.  De Eerste Persoon is daarom de Vader van zijn Gedachte. De Gedachte wordt Zoon genoemd, omdat Hij uit de Vader voortkomt en zijn perfect evenbeeld is.

Wordt vervolgd

Hallo Chartreuse,

Bedankt voor de beschrijving. Dat komt kwam inhoud ongeveer overeen met wat ik zojuist bedoelde in de topic over de Eniggeborene.  Ik heb alleen even een vraag: betekent jouw beschrijving dan ook dat de Kerk gelooft dat de Vader ook een mens is, net als Jezus? Als de Zoon Zijn perfecte evenbeeld is dan moet de Vader ook een mens zijn volgens de Kerk. Correct?

[Hopper 552]

2 uur geleden zei Chartreuse:

 

De Kerk legt het zo uit:  God is het eeuwige Intellect, die zich zelf Jahweh noemt, (Ik ben wie ik ben), het Eeuwig “Zijn”.   Hij kent (beschouwt) zichzelf totaal, in één Gedachte/Idee (Wijsheid, Woord, Uitstraling).  Die Gedachte/Idee/Woord is een compleet evenbeeld van zijn wezen, (ZIJN) dus ook voledig God en ook een Goddelijk persoon.

Het eeuwige Intellect, de  Eerste Persoon, De Denker, brengt voort zijn Gedachte, de Tweede Persoon.  De Eerste Persoon is daarom de Vader van zijn Gedachte. De Gedachte wordt Zoon genoemd, omdat Hij uit de Vader voortkomt en zijn perfect evenbeeld is.

 

Het probleem hiermee is dat het Eeuwige Zijn geen gedachte is.   En daarmee ondeelbaar.  Dat wat de Eeuwige voortbrengt staat daarmee noodzakelijkerwijs af van de Eeuwige Zijn.

Vandaar ook dat Jezus het heeft over 'thuis komen'.  De verloren zoon.   Het thuiskomen kan alleen plaats vinden in het ondeelbare.

3 november bewerkt door Hopper

[Monachos 144]

2 uur geleden zei Chartreuse:

Genesis leert ons dat de mens door God geschapen is en noemt het eerste echtpaar als Adam (van de aarde) en Eva (moeder van allen).  Zij waren geschapen in het beeld en gelijknis van God, als man en vrouw, en leefden dus in volmaakte onschuldigheid en liefde  in een intieme verhouding met God  Die intieme verhouding was de bron van hun geluk en dat is de diepste mening van het “Aarts Paradijs”.  Het paradijs was in hun hart.

Toen Adam en Eva zondigden, verloren zij hun speciale verhouding met God en was hun geest verduisterd.

Je vergeet te vermelden dat er een slang in het paradijs was. Die slang kan daar nooit zijn geweest zonder medeweten en toestemming van God.

Ik heb een tijdje geleden een topic aangemaakt over Eva en hoe zij in hemelsnaam had moeten weten wat goed en fout was, zonder dat ze over die kennis beschikte. Die kennis kon namelijk alleen verkregen worden door te eten van de boom der kennis van goed en kwaad.

 

[Breuk 175]

4 minuten geleden zei Monachos:

Je vergeet te vermelden dat er een slang in het paradijs was. Die slang kan daar nooit zijn geweest zonder medeweten en toestemming van God.

Ik heb een tijdje geleden een topic aangemaakt over Eva en hoe zij in hemelsnaam had moeten weten wat goed en fout was, zonder dat ze over die kennis beschikte. Die kennis kon namelijk alleen verkregen worden door te eten van de boom der kennis van goed en kwaad.

 

Ik denk dat als je het verhaal van Adam en Eva uit de Joodse context haalt en probeert te achterhalen wat er destijds nu echt gebeurde, dat je dan flink vastloopt.   

Het verhaal staat echter als aanvang van het verhaal van Israël, waar bevrijde mensen de Torah (gebod, richtingaanwijzer) kregen. 
En natuurlijk ligt het kwaad van de verleiding op de loer om de Torah naast je neer te leggen (en het recht te niet te doen).
Als je dan leest, dat Israël hierdoor het beloofde land uitmoet, ja dan begrijp je ook waar deze ouverture van de gehele TeNaCh over gaat.   

Genesis 2:16 En de HEERE God gebood de mens: Van alle bomen van de hof mag u vrij eten,
17. maar van de boom van de kennis van goed en kwaad, daarvan mag u niet eten, want op de dag dat u daarvan eet, zult u zeker sterven.

Deuteronomium 30:19 Ik roep heden de hemel en de aarde tot getuigen tegen u: het leven en de dood heb ik u voorgehouden, de zegen en de vloek! Kies dan het leven, opdat u leeft, u en uw nageslacht,
20. door de HEERE, uw God, lief te hebben, Zijn stem te gehoorzamen en u aan Hem vast te houden – want Hij is uw leven en de verlenging van uw dagen – om te blijven in het land dat de HEERE uw vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft hun te geven.

Snap je nu de tekst onder mijn avatar.

[Breuk 175]

33 minuten geleden zei Hopper:

Het probleem hiermee is dat het Eeuwige Zijn geen gedachte is.   En daarmee ondeelbaar.  Dat wat de Eeuwige voortbrengt staat daarmee noodzakelijkerwijs af van de Eeuwige Zijn.

Vandaar ook dat Jezus het heeft over 'thuis komen'.  De verloren zoon.   Het thuiskomen kan alleen plaats vinden in het ondeelbare.

Je kunt zo een spirituele kalender uitgeven. Elke dag een mystieke tekst:

Maandag: het eeuwige zijn is geen gedachte

Dinsdag: het eeuwige zijn is ondeelbaar 

Woensdag: het eeuwige zijn staat af van dat wat het eeuwige voortbrengt 

Donderdag: Jezus heeft het over het thuiskomen

Vrijdag: Het thuiskomen kan alleen plaatsvinden in het ondeelbare

Zaterdag: het mystieke is niet te doorgronden 

Zondag: beter 1 navel in de buik dan 10 in de lucht

Die laatste 2 schenk ik je pro Deo.

 

Ps. Heb je nooit begrepen dat de tijdsaanduiding in de bijbel meer om dagen draait dan om het eeuwige (maar dan moet je wel het bijbels ABC leren spellen van Miskotte). 
Het woord dagen komt 1141 keer voor in de bijbel. Het woord eeuwige komt 172 keer voor.

[Monachos 144]

26 minuten geleden zei Breuk:

Snap je nu de tekst onder mijn avatar.

Nee.

[Robert Frans 1.476]

3 uur geleden zei Monachos:

Wat bedoel je precies met 'correcte algemeenheden'? Chartreuse heeft zelf getypt

Chartreuse schreef dat de mensheid in het algemeen zich voortplant en in gemeenschappen leeft. Daarop reageerde jij met de nuancering dat dat bij jou niet opgaat. Waarop ik aangaf dat het spreken in dergelijke algemeenheden noodzakelijk is voor een discussie die het individu overstijgt. Met correcte algemeenheden doel ik eenvoudigweg dat de algemeenheden wel feitelijk moeten kloppen. Ik denk dat we het echter wel voldoende hierin met elkaar eens zijn om dat nu te laten rusten en ons te concentreren op de discussie zelf.

[Monachos 144]

3 minuten geleden zei Robert Frans:

Chartreuse schreef dat de mensheid in het algemeen zich voortplant en in gemeenschappen leeft. Daarop reageerde jij met de nuancering dat dat bij jou niet opgaat. Waarop ik aangaf dat het spreken in dergelijke algemeenheden noodzakelijk is voor een discussie die het individu overstijgt. Met correcte algemeenheden doel ik eenvoudigweg dat de algemeenheden wel feitelijk moeten kloppen. Ik denk dat we het echter wel voldoende hierin met elkaar eens zijn om dat nu te laten rusten en ons te concentreren op de discussie zelf.

Ik ben één en al concentratie en wacht vol verwachting op de volgende waardevolle bijdrage.

[Hopper 552]

1 uur geleden zei Breuk:

Je kunt zo een spirituele kalender uitgeven. Elke dag een mystieke tekst:

Maandag: het eeuwige zijn is geen gedachte

Dinsdag: het eeuwige zijn is ondeelbaar 

Woensdag: het eeuwige zijn staat af van dat wat het eeuwige voortbrengt 

Donderdag: Jezus heeft het over het thuiskomen

Vrijdag: Het thuiskomen kan alleen plaatsvinden in het ondeelbare

Zaterdag: het mystieke is niet te doorgronden 

Zondag: beter 1 navel in de buik dan 10 in de lucht

Die laatste 2 schenk ik je pro Deo.

 

Ps. Heb je nooit begrepen dat de tijdsaanduiding in de bijbel meer om dagen draait dan om het eeuwige (maar dan moet je wel het bijbels ABC leren spellen van Miskotte). 
Het woord dagen komt 1141 keer voor in de bijbel. Het woord eeuwige komt 172 keer voor.

Je hebt niks met mystiek, Breuk.   Dan rest er niks anders dan dogma te volgen.  Dogma is niet mijn kopje thee.  Als de kerk de verkeerde dogma's heeft bedacht, wat volg je dan eigenlijk?  

[Breuk 175]

9 minuten geleden zei Hopper:

Je hebt niks met mystiek, Breuk.   Dan rest er niks anders dan dogma te volgen.  Dogma is niet mijn kopje thee.  Als de kerk de verkeerde dogma's heeft bedacht, wat volg je dan eigenlijk?  

Ik heb niet veel met teksten uit de bijbel die uit hun context worden gehaald.  
Als mystiek een wegvluchten is van de realiteit, dan heb ik daar ook niets mee.    
Een dogma dat juist hier onderscheid maakt, daar heb ik wel wat mee.  
Het gaat daarbij niet om het volgen van de kerk, maar om het volgen van de Bijbelse leer.   
Het gaat hierbij niet om de verkondiging van een starre leer, maar om een houding van luisteren (leerling zijn).    
Laat dat laatste nu ook al vele eeuwen in vele kerken te vinden zijn.  

In welke gemeenschap laat jij je voeden en tegenspreken? Hoe toets jezelf of je woorden en daden overeenkomen?
 

[Chartreuse 14]

6 uur geleden zei Monachos:

Je kunt de url (het internetadres) van een plaatje gewoon in het veld typen. De editor maakt er dan weer een plaatje van, als het goed is. Dit is bijvoorbeeld het plaatje uit jouw eigen profiel:

Hartelijk bedankt Monachus.  Maar ik bedoel het avatar.  Hoe krijg je dat?

 

3 uur geleden zei Monachos:

Je vergeet te vermelden dat er een slang in het paradijs was. Die slang kan daar nooit zijn geweest zonder medeweten en toestemming van God.

Iedereen bedankt voor de feedback.  Ik zal er later op terug komen, maar wil nu bij het onderwerp blijven.

 

Nu hebben wij de Goddelijke personen een menselijke beschrijving gegeven, met woorden die een geslachtige mening hebben.  Dat is een probleem, want God is een geest en heeft geen geslacht.  Maar betere woorden hebben wij niet en in ieder geval werden deze woorden ook door Jezus gebruikt.  Men kan de Eerste Persoon ook beschrijven als het “mannelijk” princiep, want het leven komt voort van Hem.

Wijsheid (Hochmah, vrouwelijk-Zijn gedachte,) is ook beschreven als consort, de “echtgenoot” van God : “Zij (!) is een ademtocht van Gods  kracht, pure uitstraling van de heerlijkheid van de Almachtige.”  (Wijsheid 7,25)  Dus kan men de tweede persoon als het “vrouwlijke” (ontvangelijke) princiep in de Drie-Eenheid beschrijven, want Zijn leven is ontvangen van de Eerste Persoon.

De Derde Persoon is de “liefdebond” van de twee personen,  de verbinding tussen de Denker en zijn Gedachte.  De omarming van de twee personen brengt voort de Derde Persoon, als het waar het liefdeskind, de zucht en vrucht van liefde.

Dat is het innigste leven van God en zoals Genesis zegt, wij zijn in dat beeld geschapen, als man en vrouw.

Wat betekent dat?

Denk er aan als een beeld in een spiegel.  Als ik in een spiegel kijk, dan zie ik een beeld van mij zelf.  Mijn beeld heeft een echt bestaan, maar een veel minder bestaan dan ik.  Als ik weg ga, verdwijnt het beeld.  Het beeld is helemaal aan mij afhankelijk voor het bestaan.

God de Zoon is een weerspiegeling van de Eerste Persoon in de Goddelijke natuur, het God-zijn.  Op de zelfde manier is God ook weerspiegeld in de spiegel van de menselijke natuur, het niet-zijn.  Door Zijn wil, wordt het niet-zijn een spiegel en ziet God zijn eigen beeld.  Dat beeld heeft een echt bestaan, net zoals ons eigen beeld in een spiegel, maar het heeft een veel minder bestaan, een bestaan dat totaal afhankelijk is aan het voorbeeld.  Zou Hij weg gaan, (niet langer bestaan), dan bestaat het beeld ook niet meer. 

Wij zijn helemaal afhankelijk aan Zijn bestaan.  Zijn bestaan is HET bestaan, het volle leven. Ons bestaan is het afhankelijk bestaan, het niets-dat-bestaat.

Eventjes terzijde: For God to be, is to think of me.  Voor God te zijn, is te denken aan mij.  Gods hele leven is in Een zin om aan ons te denken! God is dus met ons altijd.  Dat is Zijn Wezen. Het met-ons-zijn. (Hij kent elk haar van mijn hoofd!)

Maar hoe is de mens geschapen in zijn beeld en gelijknis?

God is een geestelijk wezen en in die geest zijn drie Personen.  De drie Personen zijn allen voledig de ene God en vormen een Wezen, maar verschillen in hun verhouding.  De Vader geeft, de Zoon ontvangt en zij omarmen elkaar in de Persoonificatie van Hun liefde, de Heilge Geest.

De mens is een geestelijk en lichaamelijk wezen.  De mens is een weerspiegeling van God en heeft daarom ook een geestelijke weerspiegeling van de drie personen, namelijk herinnering (bewustzijn, Vader),  verstand (zelf beschouwing, Zoon) en wil (liefde, Heilige Geest). Een mini drie-eenheid! 

Dus is God weerspiegeld in de menselijke geest als een drie-eenheid.  Maar omdat wij uit niets bestaan, hebben wij geen leven van ons zelf en zijn wij daarom geen drie personen, maar drie facetten, die van zichzelf leeg zijn, geen leven hebben.  Van ons zelf hebben wij geen leven, zijn wij duisternis.

Die leegheid moet gevuld worden door Gods eigen leven, Zijn Heilige Drie-Eenheid.  De heiligmakende genade.  Oorsprokelijk hadden Adam en Eva dat gekregen, maar zij verloren het door de erfzonde. 

Dat Goddelijk leven kunnen wij ontvangen in de herinnering, waar wij God kunnen beschouwen, in het verstand waarmee wij Hem leren kennen en in de wil waarmee wij Hem kunnen liefhebben.   Wij zijn vrij God te ontvangen of Hem te verstoten. 

Wij ontvangen Hem door de doop, waarin de Heilige Drie-Eenheid in ons komt te leven.  Zo lang de spiegel van de ziel vlak is, weerspiegelen wij God en hebben wij zijn leven.  Maar als die spiegel wordt gebogen (als wij door trots boven onze niets-zijn opstaan, zonde), dan wordt Gods beeld beeld vertwist en verdwijnt het vaak helemaal. 

Wordt vervolgd

[Monachos 144]

Zojuist zei Chartreuse:

Hartelijk bedankt Monachus.  Maar ik bedoel het avatar.  Hoe krijg je dat?

Als het goed is zou jij dat via deze link moeten kunnen doen:

https://credible.nl/profile/15236-chartreuse/photo/

[Chartreuse 14]

Maar de mens is niet een pure geest maar is ook lichaamelijk.  Dus weerspiegelt het lichaam God ook, zoals de Heilige Schrift zegt:  Wij zijn in Zijn beeld geschapen, als man en vrouw.  Maar hoe is de Triniteit weergespiegelt in het lichaam, als man en vrouw ???

De Kerk heeft daar nooit veel over gezegd, omdat daar vroeger de nood daar voor niet was, maar Paus Johannes Paulus in zijn Theologie van het Lichaam heeft er veel over geschreven. 

Johannes Paulus heeft gezegd, "[het lichaam] was geschapen om duidelijk te maken in de zichtbare realiteit van de wereld, het ontzichtbare mysterie verborgen in God door de eeuwen, en dus daar een teken van te zijn." (General Audience 2/20/80). Dus, het lichaam openbaart het mysterie van God!.

Maar wat is er in het lichaam dat wij het zo kunnen begrijpen?  

Het antwoord is de seksualiteit van het lichaam, dat elkaar vervuld en een maakt als man en vrouw.

Je kan het zo zien:   

De Wijsheid van God (Zijn gedachte, de Zoon) is ook beschreven als consort, de “echtgenoot” van God : “Zij (vrouwelijk!) is een ademtocht van Gods  kracht, pure uitstraling van de heerlijkheid van de Almachtige.”  (Wijsheid 7,25)  Dus kan men de tweede persoon als het “vrouwlijke” (ontvangelijke) princiepe in de Drie-Eenheid beschrijven, want Zijn bestaant leven is ontvangen bij Hem van de Vader.   

In het schepping verhaal komt het lichaam van Eva uit dat van Adam.  Hij heeft haar “voortgebracht”.  Dat verhaal moet men vooral figuurlijk en geestelijk verstaan, en niet helemaal letterlijk. Adam heeft echt niet een rib verloren, maar figuurlijk wel zijn hart!  Maar In een zekere zin kwam Eva echt van Adam, en dat is de betekenis van het rib verhaal.  God liet Adam in een diepe slaap vallen en toen hij wakker werd, zag hij Eva. 

Nu kan je zo’n beetje zien, dat Adam de eerste Goddelijk persoon weerspiegelde als Gever, Eva de tweede.als Ontvanger en hun kinderen de derde als Gezamelijke gave.  Tesamen waren zij de weerspiegeling van de Heilige Drie-Eenheid.

Niet zo vlug zal je zeggen, mijn vrouw komt niet lichaamelijk van mij uit!  Dat is natuurlijk waar en wat dat betreft letterlijk begrepen Eva ook niet van Adam!

Het verschil tussen en man en zijn echtgenoot en andere vrouwen is dat er een speciale verhouding van totale liefde bestaat met zijn vrouw.  Het huwelijk is eerst een geestelijke gemeenschap en van dat volgt de lichaamelijke gemeenschap.  Dus door liefde worden zij twee personen in Een geest en vervolgens Een lichaam (een vlees).  Gewoon een vleselijke vereniging zonder liefde maakt geen echtpaar.  Het is de liefde die een vleselijke vereniging een huwelijk maakt!

Je kan zeggen dat een man door het leven gaat met een droom: de ideale vrouw, zijn vrouw.  Op een bepaalde dag ontmoet hij die vrouw (hij wordt wakker).  Hij geeft zichzelf voledig, emotioneel, geestelijk en lichaamelijk aan deze vrouw, die hem aanneemt en zo doende haar zelf ook geeft.

Nu hebben wij een nieuwe realiteit.  Door zijn gave van liefde is de man is nu een nieuw mens, een nieuwe realiteit, een man in liefde, een man in verhouding, die zichzelf ziet en geeft in zijn vrouw.  Door zijn liefde is er ook een nieuw persoon voortgebracht, de vrouw die zijn leven aanvaardt en hem ontvangt.  Zij is ook een nieuw mens, een nieuwe realiteit, een vrouw in liefde, een vrouw in verhouding, die zichzelf helemaal begrijpt en geeft in haar man, en die man de gever maakt. 

Dus de gave van de eerste persoon van zich zelf, bringt voort een tweede persoon uit zich zelf en tesamen bringt hun liefde een derde persoon. (kind).

Dus in een huwelijk, de man (eerste persoon, gever, vader), door zijn liefde bringt voort zijn vrouw (de tweede persoon, ontvanger, zoon) en tezamen, door de wederzijdige liefde bringen zij voort het kind ( de derde persoon, gezamelijke gave, de Geest (essentie) van hun liefde.

Het lichaam volgt de geest en de man geeft zich zelf seksueeel aan zijn vrouw, die hem ontvangt en van die gezamelijke omarming komt de derde persoon voort, hun liefde in persoon, “love personified”.

Net als God één “Zijn” is in drie Personen, zo is de mens één wezen in drie facetten en één wezen (een vlees, lichaam) in drie “personen”. 

Van dat volgt ons hele leven, in het beeld van de Drie-Eenheid, ons voorbeeld.

 

Wordt vervolgd

[Monachos 144]

@Chartreuse even tussendoor een vraag: kun je zo snel typen of ben je deze tekst ergens anders vandaan aan het kopiëren - plakken? Als het jouw eigen tekst is is dat okee maar zo niet dan dien je de bron van de tekst te vermelden.