Hoe vind je vrede voor jouw ziel?

[Petra. 716]

13 minuten geleden zei Fundamenteel:

Ja deugd dat niet he. Maar ik heb wel een doel ja en het plan is nooit meer afgeleid te geraken door de schoonheid van een andere vrouw

Wat er volgens mij niet aan deugt, is dat je dat dan koppelt aan "Het zal nu heel peil bergaf gaan" i.p.v. iets positiefs. Maar goed, ik dacht dat je dat schreef omdat je je hele bezit ging weggeven. Zoals Jezus tegen de rijke zei die volmaakt wou worden (Bergaf op aarde om de hemelse weg omhoog te bereiken zeg maar).   

[Hopper 813]

https://www.stucom.nl/document/0264.pdf

Citaat

De ziel hoeft zich niet te dwingen op één plaats te blijven, “tenzij het om zelfkennis gaat!” 

In zelfkennis is de ziel maar op één plaats.  

Citaat

Toch is er tussen de ziel en God een verschil als tussen schepsel en Schepper. Het is een onoverkomelijk onderscheid. Voor het verstand is de schoonheid van de ziel onbegrijpelijk. Teresia schrijft deze verduistering van de menselijke waarneming of van het menselijk verstand toe aan de zonde. Het is alsof iemand zichzelf niet kent, of zijn ouders of zijn eigen vaderland. Wij leven in zekere zin fundamenteel vervreemd van onze diepste oorsprong.

Om de ziel (in zelfkennis) te begrijpen dienen we te beseffen dat deze geheel vrij is van zonde.  Dat is voor het verstand (het discursieve denken) niet te begrijpen. Het is dan ook het verstand wat de zonde initieert samen met het gemoed.

Citaat

Welnu, zonde is het verlaten van de bron van Leven die God is. Wanneer je die bron verlaat, kan er alleen maar onvruchtbaarheid zijn.  De bron zelf kan niet stoppen, maar je kan er wel van afgesneden zijn.

Dit document gaat over mystiek.  In de mystiek is de bron van Leven altijd in jezelf te vinden, nooit buiten jezelf.  Wie bij de ziel is aangekomen bemerkt idd dat de bron zelf niet kan stoppen.  Alleen de ziel kan dit weten omdat ontologisch gezien de ziel iets anders is dan de persoon die je bent.

Citaat

Maar het kasteel van de ziel heeft vele verblijven, hetgeen mogelijk maakt dat God zich op heel verscheiden wijze meedeelt, ook ondanks onze zonde. 

Ik druk dit liever anders uit.   De ziel is van zichzelf leeg behoudens het kenvermogen, het is juist dit kenvermogen wat het 'medegedeelde' kan kennen.   Hetgeen weer aansluit op de eerste quote: in haar leegte kan de ziel naar een andere plaats (verblijf).  Van de andere kant is dit gezeur van mij, er zijn vele wijzen om hetzelfde uit te drukken.

Citaat

Gods zelfmededeling is dus volgens Teresia niet het resultaat van persoonlijke heiligheid. “Het gebeurt dat wie zijn gaven ontvangt niet heiliger is dan wie ze niet ontvangt.”  Zelf mocht zij ervaren dat God zich deed kennen ondanks haar eigen zwakheid en zondigheid. Mystieke begenadiging is pure gratuïteit. Nederigheid: het is aanvaarden dat God werkt in ons zoals we zijn.

Heiligverklaring van personen is verhevenheid, hoogmoed.  Nederigheid is aanvaarden dat God in ons werkt zoals we zijn.  In oordeelloosheid zal ik over mijn eigen zwakheid en zondigheid ook niet oordelen.  Ergo: juist de mogelijkheid om zonden te begaan schept de mogelijkheid om er van af te zien.

[Hopper 813]

Citaat

Enkel vanaf het vijfde verblijf is de mens volledig passief onder Gods invloed, zij het maar voor korte ogenblikken. Verschil is hier de “slaap van de vermogens”. In feite gaat het hier om een verdieping van het gebed van rust. Teresia spreekt hier over het gebed van vereniging. “Hier zijn al onze vermogens in slaap en wel in een vaste slaap met betrekking tot de dingen van de wereld en onszelf. Want gedurende de korte tijd dat deze vereniging aanhoudt is het inderdaad als waren ze gevoelloos, niet in staat te denken ook al zou je het willen. Het is hier dan ook niet nodig kunstmatig de gedachten stil te leggen.” (V,1,3) De slaap van de vermogens gaat dieper dan het sluimeren tijdens het gebed van rust. In het gebed van vereniging worden nu ook het verstand en de verbeelding door Gods mystieke invloed in beslag genomen.

Wie de innerlijke weg bewandelt en kennis van de ziel begint te krijgen heeft ook kennis van de eigen vermogens.   Waar de ziel verenigd is met God daar 'slapen de vermogens'.  Hetgeen wil zeggen dat de ziel zich voorbij het discursieve denken én de eigen verbeelding zich bevindt.   Hetgeen ook logisch is, over het discursieve denken kan een neuroloog je meer vertellen dan ik en je eigen verbeelding (voorstellingsvermogen) bevindt zich altijd vóór je, net zoals de uiterlijke wereld.

Citaat

Het is voor de ziel op dit niveau wel duidelijk dat God zelf hier aan het werk is. Het is als het opvoeren van een verlangen bij een gevoel van afwezigheid, een soort liefdepijn; een pijn die zelfs de ingewanden raakt. (VI,2,4) Teresia refereert hier blijkbaar naar haar ervaring van de “doorboring” van haar hart.

De mystieke weg is er ook een van lijden, het is maar dat je niet weet.  Lijden is noodzakelijk om je te onttrekken aan de uiterlijke wereld.  Omdat je daar in geworteld bent. De mystieke weg is niet gratis.

Citaat

Wat bij de mystieke begenadiging centraal staat, is immers niet het genieten, maar de waarachtige navolging van Jezus Christus. Een grotere gunst bestaat er niet. (VII,4,4) Eigenlijk rust de mystieke begenadiging de ziel toe om het werk van de Heer te doen, vanuit het centrum van de ziel. (VII,4,5) Dáárom moest God zo diep graven! Hier krijgt men een totaal andere visie op Gods werking en op de ervaringen van het leven: beproevingen dienen voor God enkel... om de ziel tot grotere rust te brengen. Getekend met het kruis is er geen kleinmoedigheid meer.

In zelfkennis is de ziel in volledige rust, in het 'eeuwig nu'.  Terwijl 'de wereld' uiteraard wel door raast met haar oorlogen, klimaatverandering enz.   Dat klinkt als een onverschilligheid ten opzichte van de wereld.  Maar dat is een kleinmenselijk oordeel.

[Hopper 813]

Citaat

“Het meest verhevene van de ziel” zou men de “geest” kunnen noemen, niet de vermogens van de ”psychische mens”, maar het afgestemd-zijn van de “geestelijke mens” op de dingen van God, voorbij de zinnen (dit zijn lichamelijke, psychische, emotionele impulsen e.d. meer). 

De mystieke weg is een ervaringsweg.  Rumi noemt dit het 'weten buiten het weten'.   Hetgeen alleen kan ontwaken als het 'eigen willen' een einde begint te nemen en de zinnen tot rust zijn gekomen.  Mystiek kan alleen werken in (geestelijke) stilte.

Citaat

God schenkt in het diepste van de mens, in de essentie van zijn ziel (de geest) een diepere kennis die in Hem haar bron heeft.

Wat hier 'de geest' wordt genoemd is nadrukkelijk niet het discursieve denken (verstand).   Zolang jij nog denkt dat je degene bent die denkt zal iedere diepere kennis je ontgaan.

Citaat

Visoenen van het verstand manifesteren zich dus zonder waarneming. Het gaat niet om een zien, noch met de ogen van het lichaam, noch met de ogen van de ziel.

De auteur weet kennelijk niet het verschil tussen het verstand en 'de geest'.  Beetje jammer.  Verder klopt het wel, diepere kennis voltrekt zich niet zintuigelijk noch kenvermogend. (de ogen van de ziel)

Citaat

Dikwijls dacht men er in het geheel niet aan wanneer zulke woorden komen. Het kan zelfs gebeuren te midden van een gesprek. Het is alsof de Geest van God alle andere gedachten stillegt; onmogelijk om er niet naar te luisteren.

De ironie wil dat de auteur het hier toch weer wel lijkt te begrijpen, het (de innerlijke kennis) voltrekt zich juist buiten het denken.  Het is contemplatief van aard.

[Fundamenteel 1.017]

13 uur geleden zei Petra.:

Wat er volgens mij niet aan deugt, is dat je dat dan koppelt aan "Het zal nu heel peil bergaf gaan" i.p.v. iets positiefs. Maar goed, ik dacht dat je dat schreef omdat je je hele bezit ging weggeven. Zoals Jezus tegen de rijke zei die volmaakt wou worden (Bergaf op aarde om de hemelse weg omhoog te bereiken zeg maar).   

Ja het kan financieel significant omhoog gaan, maar alleen is maar alleen he... 

[Petra. 716]

3 uur geleden zei Fundamenteel:

Ja het kan financieel significant omhoog gaan, maar alleen is maar alleen he... 

Ow, ja dat snap ik. Ik dacht dat je met "andere vrouw" andere vrouwen dan je lief bedoelde.