Christelijke informatiedag seksueel misbruik

[rmondy 4]

Op 6-5-2018 om 21:05 zei ZENODotus:

Ik ben persoonlijk niet erg voor reclaimed voices... Enerzijds omdat ik vind dat ze het vanaf het begin vrij vuil spelen door het vooral in de media te willen spelen... In een rechtstaat (en dat wordt wat kindermisbruik betreft nogal eens vergeten) moet schuld bewezen worden, maar uit reclaimed voices komen er geen strafrechtzaken voort... Meer nog, sommigen die ik erover heb aangesproken willen niet heel de heisa terug bovenhalen rond hun misbruik (wat ik begrijp) maar wat is het verschil om het wel in de media uit te spelen en het niet waar het hoort in het gerecht? Verder heeft reclaimed voices geen enkele bevoegdheid, het is een vzw opgericht door enkele misnoegde ex-leden.

Het is vreemd om hier van 'vuil spel spelen' te spreken. Het geheel is begonnen met artikelen in Trouw deze zomer. Er bestond toen nog geen REclaiemd Voices en er waren ook nog geen plannen voor die stichting. 
De stichting is ontstaan doordat een aantal personen al verschillende misbruikverhalen kende en men van mening was dat hier meer bekendheid voor moest bestaan en dat er iets moest veranderen.

De stichting heeft in November 2017 de media van haar bestaan op de hoogte gebracht (zie dit persbericht). Doel was om bij een groter publiek bekend te zijn en een groep mensen te bereiken met misbruikervaringen binnen JG. Dat viel trouwens samen met een themaweek in november: de week tegen kindermisbruik. Frank Huiting (peningmeester van de stichting en misbruikslachtoffer) werd door RTV Noord (regionale TV zender in de provincie Groningen) gevraagd om zijn verhaal te delen nav die uitzending gat het bestuur van JG aan 'onder voorwaarden' met stichting Reclaimed Voices in gesprek te gaan.

Omdat het bestuur geen daden bij het woord voegde heeft Reclaimed Voices zelf het initiatief te nemen door een respectvolle brief te schrijven. Op deze brief heeft de stichting geen inhoudelijke reactie gekregen dan alleen een ontvangstbevestiging.

Ondertussen was de media geïnteresseerd in het aantal meldingen dat de stichting ontving en begon hierover te publiceren. Toevallige samenloop van omstandigheden wilde bovendien dat halverwege december de minister van rechtsbescherming de Tweede Kamer op de hoogte bracht van een gesprek die hij met bestuurders van JG gevoerd had.

De vele media-aandacht sindsdien is NIET een gevolg van een stichting die een vuil spel speelt in de media. Maar is het gevolg van de opstelling van het ebstuur van Jehovah's Getuigen die een stichting uit de weg gaat, personen die verzoeken om inzage van hun dossiers treineert en die de media op een vreemde manier in haar reacties te woord staat.

Reclaimed Voices is niet één of ander 'nietszeggend' stichtingkje van misnoegde ex-leden zoals jij suggereerdt zonder enige bevoegdheid. De stichting is een serieuze gesprekspartner voor overheid, OM en politici. De stichting probeert in haar uitlatingen respectvol te zijn, zich zoveel mogelijk op feitelijkheden te baseren en hun mening te onderbouwen met gedegen argumenten.

In hun uitlatingen in de media zijn het kalme en beheertse mensen en GEEN misnoegde ex-leden. Het isopvallend dat je juist een beeld probeert te ebvestigen die Jehovah's Getuigen ook over hun exleden hanteren terwijl je nochthans zelf een ex-lid bent.

Op 6-5-2018 om 22:20 zei ZENODotus:

Ze zochten een stok om mee te slaan, de voorzitter al zolang hij een ex-Jehovah's getuige is trouwens, en nu heeft hij één gevonden, die officieus is, het is een VZW'tje, zonder enige pressiemiddel of het is de media en zijn achterban, die ra ra ra, vooral uit ex-leden bestaan, ze zijn trouwens eerder naar de media gestapt dan naar de JG, de JG hebben van hun bestaan moeten vernemen via de media.

Je lijkt de zaak om te draaien. DE JG hebben een probleem met hun interne procedures omtrent misbruik zoals bijvoorbeeld duidelijk door een onderzoek in Australië is gebleken. Onderzoeksjournalisten van trouw laten zien dat dit probleem ook in Nederland speelt. Een aantal personen bewogen door eigen ervaringen of door de verhalen die ze van dichtbij kenden proberen vanuit goede intenties dit probleem odner de aandacht et brengen met de insteek dat de religieuze gemeenschap een veilige plek voor kinderen moet zijn en dat het belangrijk is dat slachtoffers van misbruik gehoord, gezien en erkent worden ipv genegeerd.

Het is bovendien vreemd dat je de voorzitter van de stichting op deze wijze wegzet. Voor zover mij bekent behoort de voorzitter tot jou facebookcontacten. Je pleegt karaktermoord op de voorzitter, die voor zover ik hem ken op geen enkele wijze zoekt naar een stok om mee te slaan. Hij levert wel inhoduelijke kritiek op de JG met argumenten. De voorzitter maakt daarbij gebruik van zijn persoonlijke ervaringen, zijn insider blik, maar geeft in zijn commentaar op de JG geen blijk van een persoonlijke rancune richting JG. De voorzitter heeft een theologische en religeiwetenschappelijke opleiding gevolgd en probeert vanuit die achtergrond de JG te begrijpen, te analuyeren en te bekritiseren, waarbij hij persoonlijk begaan lijkt te zijn met de ervaringen van slachtoffers en de veiligheid van kinderen.

Uit je reacties maak ik op, dat je geen hoge pet op hebt van de voorzitter, maar ook niet van de stichting. Nochthans lijken het optreden van de voorzitter in de media, de website inhoud en het feit dat ministerie en politiek de stichting als serieuze gesprekspartner ziet, niet het beeld te bevestigen wat jij hier schetst.



 

[sjako 699]

2 uur geleden zei WdG:

Nogmaals, het is volkomen logisch dat je het verafschuwt! Kan je mij uitleggen waarom de betreffende ouders de dader niet mochten aangeven, omdat volgens de leiding "Jehovah boos zou worden"? Is hier sprake van manipulatie van de leiding, of hebben ze toch ergens een puntje? Mogen misdadigers aangegeven worden bij wereldse overheden, volgens het WTG?

Ik kan me niet voorstellen dat bij zoiets als kindermisbruik dit gezegd werd. Dit wordt wel gedaan met onenigheid en zaken zoals fraude tussen broeders onderling. In ieder geval is het beleid nu dat je aangespoord wordt gewoon naar de politie te gaan bij kindermisbruik en ernstige overtredingen. We hebben niet zo geleden een Wachttoren gehad over dit soort zaken. De twee getuigen regel  is volledig Bijbels maar in deze tijd gebeuren zulke ernstige zaken dat het niet altijd meer opgaat. 

[Cybelle Hawke 17]

@ kaasjeskruid

Geen gemaar. Doe altijd aangifte van kindermisbruik. Een kind moet niet alleen weten maar ook kunnen vertrouwen  dat hoe dan ook, wie dan ook, waar dan ook en wanneer dan ook, sexueel misbruik niet wordt getolereerd, weggepoetst, goedgepraat of anderszins wordt genegeerd.

Dat vertrouwen wordt gekweekt en begint  als ouders (volwassenen) datgene doen wat zij van kinderen ook verwachten, namelijk hun angst overwinnen en erover praten.... Het kan niet zo zijn dat kinderen hun angst overwinnen en volwassenen vervolgens gaan wegen of zij er iets mee kunnen.

 Dus geen angst voor onvoldoende bewijslast, geen angst voor God's woede, geen angst voor manipulatie, geen angst voor isolement. GEEN ANGST.... en daar valt ook angst voor de keiharde realiteit onder.

Voor Jezus is het tegenovergestelde van geloof niet ongeloof maar angst. Vandaar Zijn uitspraak : Weest niet bevreesd. Dat is geen doekje voor het bloeden, het is de kern van ieder keerpunt in onrechtvaardigheid.

 

 

 

 

P.S. Als een lijst van alle geseponeerde aangiften kindermisbruik in 2018 via b.v. social media zou worden vrijgegeven zal dat ongetwijfeld impact hebben. Maar wie kan de niet gedane aangiften in kaart brengen?

 

25 mei 2018 bewerkt door Cybelle Hawke

[ZENODotus 142]

In hun uitlatingen in de media zijn het kalme en beheertse mensen en GEEN misnoegde ex-leden. Het isopvallend dat je juist een beeld probeert te ebvestigen die Jehovah's Getuigen ook over hun exleden hanteren terwijl je nochthans zelf een ex-lid bent.

 

Wij van wc-eend...

Verder ben ik niet je bondgenoot omdat ik dezelfde achtergrond van religie heb.

26 mei 2018 bewerkt door ZENODotus

[ZENODotus 142]

3 uur geleden zei Cybelle Hawke:

Geen gemaar. Doe altijd aangifte van kindermisbruik. Een kind moet niet alleen weten maar ook kunnen vertrouwen  dat hoe dan ook, wie dan ook, waar dan ook en wanneer dan ook, sexueel misbruik niet wordt getolereerd, weggepoetst, goedgepraat of anderszins wordt genegeerd.

Ik neig het eens te zijn met wat je stelt... Toch is wat kaasjekruid vermeld niet ongewoon... Meer nog, in een informatiebrochure over seksueel misbruik die enkele jaren geleden werd uitgegeven, werd net zo goed gesteld dat je moet nadenken voordat je aangifte doet, omdat er vaak te weinig bewijzen zijn om tot veroordeling over te kunnen gaan en of je het slachtoffer wel door zo'n heisa wilt loodsen voor niets. Professionele hulp voor het slachtoffer lijkt mij in ieder geval nooit een overbodige luxe.

26 mei 2018 bewerkt door ZENODotus

[Mullog 641]

9 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Let wel, ik ben geen voorstander van geen aangifte doen. Maar als je aangifte doet, weet dan zeker dat het slagingsgehalte hoog ligt. Maw; zorg voor voldoende bewijslast, anders wordt de last die het slachtoffer moet dragen alleen maar groter en gaat de aangifte averechts werken.

Een slachtoffer is zelden tot nooit in staat om te beoordelen wat de slagingskans van een aangifte is. Laat dat aan het OM en aan anderen over. Ik heb een keer met mijn dochter aangifte gedaan van een potlloodventer die ze op weg naar school was tegengekomen. De politie gaf al aan dat er weinig kans was dat alleen op basis van die aangifte iets gedaan zou kunnen worden, maar als er meer binnen zouden komen er wel mogelijkheden zouden kunnen ontstaan.

Aangifte doen en de rest in de handen van de autoriteiten laten lijkt mij beter dan ingewikkelde afwegingen over iets waar je geen verstand van hebt en waar je omgeving, in dit geval van de JG's, ook nog eens met hun eigen agenda invloed op proberen uit te oefenen.

[Kaasjeskruid 994]

7 uur geleden zei Cybelle Hawke:

@ kaasjeskruid

Geen gemaar. Doe altijd aangifte van kindermisbruik. Een kind moet niet alleen weten maar ook kunnen vertrouwen  dat hoe dan ook, wie dan ook, waar dan ook en wanneer dan ook, sexueel misbruik niet wordt getolereerd, weggepoetst, goedgepraat of anderszins wordt genegeerd.

Dat vertrouwen wordt gekweekt en begint  als ouders (volwassenen) datgene doen wat zij van kinderen ook verwachten, namelijk hun angst overwinnen en erover praten.... Het kan niet zo zijn dat kinderen hun angst overwinnen en volwassenen vervolgens gaan wegen of zij er iets mee kunnen.

 Dus geen angst voor onvoldoende bewijslast, geen angst voor God's woede, geen angst voor manipulatie, geen angst voor isolement. GEEN ANGST.... en daar valt ook angst voor de keiharde realiteit onder.

Voor Jezus is het tegenovergestelde van geloof niet ongeloof maar angst. Vandaar Zijn uitspraak : Weest niet bevreesd. Dat is geen doekje voor het bloeden, het is de kern van ieder keerpunt in onrechtvaardigheid.

Net zo belangrijk lijkt mij dat je in gesprek gaat met de dader. Voor Jezus houdt geloof in vergeving van zonden, waarvan dit er eentje is. En als de dader berouw toont en je wilt als slachtoffer per se de aangifte doorzetten, dan heb je natuurlijk wel het meest belastende bewijs dat je maar kunt hebben.

6 minuten geleden zei Mullog:

Aangifte doen en de rest in de handen van de autoriteiten laten lijkt mij beter dan ingewikkelde afwegingen over iets waar je geen verstand van hebt en waar je omgeving, in dit geval van de JG's, ook nog eens met hun eigen agenda invloed op proberen uit te oefenen.

Och heden, meneer heeft overal verstand van, maar nu laat zijn verstand hem in de steek...

26 mei 2018 bewerkt door Kaasjeskruid

[rmondy 4]

9 uur geleden zei sjako:

Ik kan me niet voorstellen dat bij zoiets als kindermisbruik dit gezegd werd. 

Strikt genomen heb je gelijk dat dit niet op deze manier gezegd wordt. Tegelijkertijd tonen de verhalen van misbruikslachtoffers aan dat zij over het algemeen wel sterk ontraden zijn om aangifte te doen, omdat dit "smaad op Jehovah's naam zou kunnen werpen".

In het handboek voor ouderlingen (KS10 131:19) staat vetgedrukt dat ouderlingen nooit tegen iemand mogen zeggen dat ze geen aangifte van kindermisbruik moeten doen bij de politie of andere instanties. -> Het feit dat dit vetgedrukt staat impliceert dat dit blijkbaar wel vaak gezegd wordt. Als de mening van de ouderling wordt gevraagd dan moet die duidelijk maken dat ieder dat persoonlijk moet beslissen en dat er in de gemeente geen sancties opvolgen. 

Oppervlakkig lezen zou kunnen suggereren dat beweringen van misbruikslachtoffers dat ze geen aangifte mochten doen op onwaarheid berusten. De verantwoordelijkheid tot het doen van aangifte wordt echter volledig bij het slachtoffer/de ouder gelegd. De gemeente-ouderlingen hebben hierin blijkbaar geen verantwoordelijkheid. In het beleidsdocument op de website van de JG wordt vermeld (punt 4):

"In alle gevallen hebben het slachtoffer en de ouders het recht om aangifte te doen van kindermisbruik. Het slachtoffer, de ouders of ieder ander die kindermisbruik bij de ouderlingen meldt, wordt er daarom door de ouderlingen duidelijk over geïnformeerd dat ze het recht hebben aangifte te doen. Iemand die ervoor kiest aangifte te doen, wordt niet door de ouderlingen bekritiseerd (Gal.6:5)."

Dit is conform de richtlijn zoals die is uitgezet in de brief van 1 september 2017 waarin voor het eerst de instructie aan ouderlingen wordt gegeven dat ouderlingen duidelijk moeten informeren dat melders van misbruik het recht hebben om aangifte te doen. Blijkbaar was dat tot dat moment dus niet de praktijk. Toch valt er zelfs op het meest recente beleid iets aan te merken: De houding van ouderlingen blijft passief. Men informeert, maar moedigt niet actief aan. Bij dit informeren speelt de toon een grote rol. Temeer omdat binnen de geloofswereld van Jehovah’s Getuigen nog het gedachtegoed heerst dat men geen negatieve informatie over de geloofsgemeenschap naar buiten brengt om te voorkomen dat er ‘smaad op Jehovah’s naam’ komt. Ook de aangehaalde tekst van Galaten 6:5 speelt hier in mee: ‘Want iedereen heeft zijn eigen vracht te dragen’. (Deze tekst heeft bovendien in de Bijbelvertaling van Jehovah’s Getuigen een kruisverwijzing naar 2 Korinthiërs 5:10, waar staat dat allen voor de rechterstoel van de Christus moeten verschijnen.). Bijbelteksten die wijzen op eigen verantwoordelijkheid kunnen het een individuele Jehovah’s Getuige juist moeilijk maken om iets te doen wat tot voor kort binnen het geloof werd ontmoedigd of afgewezen. Om de hele mindset of geloofsbeleving van Jehovah’s Getuigen te veranderen, zal men actief de inhoud van het document 'Het Bijbelse standpunt van Jehovah's Getuigen over de bescherming van Kinderen' met de gemeenteleden moeten bespreken. Niet eenmaal, maar dikwijls.

 

26 mei 2018 bewerkt door rmondy

[sjako 699]

17 minuten geleden zei rmondy:

In het handboek voor ouderlingen (KS10 139:12) staat vetgedrukt dat ouderlingen nooit tegen iemand mogen zeggen dat ze geen aangifte van kindermisbruik moeten doen bij de politie of andere instanties. -> Het feit dat dit vetgedrukt staat impliceert dat dit blijkbaar wel vaak gezegd wordt. Als de mening van de ouderling wordt gevraagd dan moet die duidelijk maken dat ieder dat persoonlijk moet beslissen en dat er in de gemeente geen sancties opvolgen. 

Hoe weet u dit?

19 minuten geleden zei rmondy:

De houding van ouderlingen blijft passief. Men informeert, maar moedigt niet actief aan.

Bij ons werd officieel gezegd dat we vrij zijn om de politie in te schakelen bij verdenking van kindermisbruik. Bij schuldig bevinden zal in de meeste gevallen uitsluiting plaatsvinden.

24 minuten geleden zei rmondy:

Om de hele mindset of geloofsbeleving van Jehovah’s Getuigen te veranderen, zal men actief de inhoud van het document 'Het Bijbelse standpunt van Jehovah's Getuigen over de bescherming van Kinderen' met de gemeenteleden moeten bespreken.

Eens. Ik vind vind wel dat ze behoorlijk goede stappen hebben gedaan in de goede richting. Maar het niet meewerken aan een onafhankelijk onderzoek keur ik ook af.

[rmondy 4]

26 minuten geleden zei sjako:

Hoe weet u dit?

In Australië is door de overheid een groot onderzoek gedaan naar seksueel misbruik binnen allerlei organisaties waaronder Jehovah's Getuigen. Er zijn hoorzittingen geweest en er zijn documenten bestudeerd. 

Het handboek voor ouderlingen (weliswaar de Engelse versie) staat als bewijsstuk (exhibit) bij case study 54 op de website van de Australian Royal Commission into Institutional Response to Child Sexual Abuse.
Ik verwijs je naar blz 131 punt 19 van dat boek.


 

 

26 mei 2018 bewerkt door rmondy

[sjako 699]

11 uur geleden zei rmondy:

Reclaimed Voices is niet één of ander 'nietszeggend' stichtingkje van misnoegde ex-leden zoals jij suggereerdt zonder enige bevoegdheid. De stichting is een serieuze gesprekspartner voor overheid, OM en politici. De stichting probeert in haar uitlatingen respectvol te zijn, zich zoveel mogelijk op feitelijkheden te baseren en hun mening te onderbouwen met gedegen argumenten.

Dat ze niet meewerken met Reclaimed Voices vind ik logisch. Als die club bestaat uit ex-Getuigen dan kan je niet spreken van een ‘onafhankelijk’ onderzoek.

[rmondy 4]

6 minuten geleden zei sjako:

Dat ze niet meewerken met Reclaimed Voices vind ik logisch. Als die club bestaat uit ex-Getuigen dan kan je niet spreken van een ‘onafhankelijk’ onderzoek.

Reclaimed Voices  pleit voor een onafhankelijk onderzoek uitgevoerd door een DERDE (onafhankelijke) partij. 
Bovendien vraagt deze stichting niet aan de JG om met hun mee te werken, maar heeft de stichting om een gesprek gevraagd NADAT de woordvoerder van de JG zelf in de media heeft aangegeven 'onder voorwaarden' in gesprek te willen.

26 mei 2018 bewerkt door rmondy

[Cybelle Hawke 17]

1 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Net zo belangrijk lijkt mij dat je in gesprek gaat met de dader. Voor Jezus houdt geloof in vergeving van zonden, waarvan dit er eentje is. En als de dader berouw toont en je wilt als slachtoffer per se de aangifte doorzetten, dan heb je natuurlijk wel het meest belastende bewijs dat je maar kunt hebben.

{hoera! de citeertoets functioneert weer. back in business, so to speak}

Wacht even Kaasjeskruid.  Je noemt hier in 2 zinnen wat ik toch niet zomaar aaneen wil schakelen.

1. Jezus maant ons om te vergeven als oprecht berouw wordt getoond. Ik onderschrijf dit zonder enkele reserve. Op zichzelf al moeilijk in praktijk te brengen en in combinatie met 7x70 duizelingwekkend maar nog steeds de opdracht.

Als kanttekening durf ik wel te zeggen dat als het gaat om berouw tonen en vergeven, dit proces zich af dient te spelen tussen dader en slachtoffer (in de simpele constructie) en niet uitsluitend tussen dader en b.v. predikant/priester/geestelijk verzorger/ of gevangenis buddy.

2. Berouw tonen houdt niet in dat er dus en daarom niet niet strafrechtelijk vervolgd kan worden en gemaand worden 7x70 te vergeven staat niet gelijk met dus geen aangifte mogen doen.

 

I

 

[Kaasjeskruid 994]

11 minuten geleden zei Cybelle Hawke:

Wacht even Kaasjeskruid.  Je noemt hier in 2 zinnen wat ik toch niet zomaar aaneen wil schakelen.

1. Jezus maant ons om te vergeven als oprecht berouw wordt getoond. Ik onderschrijf dit zonder enkele reserve. Op zichzelf al moeilijk in praktijk te brengen en in combinatie met 7x70 duizelingwekkend maar nog steeds de opdracht.

Als kanttekening durf ik wel te zeggen dat als het gaat om berouw tonen en vergeven, dit proces zich af dient te spelen tussen dader en slachtoffer (in de simpele constructie) en niet uitsluitend tussen dader en b.v. predikant/priester/geestelijk verzorger/ of gevangenis buddy.

2. Berouw tonen houdt niet in dat er dus en daarom niet niet strafrechtelijk vervolgd kan worden en gemaand worden 7x70 te vergeven staat niet gelijk met dus geen aangifte mogen doen.

Ik denk dat we elkaar nu wel gevonden hebben. Ik hoop van harte dat vergeving voorop komt te staan. En als het slachtoffer alsnog de aangifte wil doorzetten, dan zal een berouwvolle dader daar geen probleem mee hebben en zijn volledige medewerking verlenen. Althans, zo denk ik erover.

[sjako 699]

21 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Ik denk dat we elkaar nu wel gevonden hebben. Ik hoop van harte dat vergeving voorop komt te staan. En als het slachtoffer alsnog de aangifte wil doorzetten, dan zal een berouwvolle dader daar geen probleem mee hebben en zijn volledige medewerking verlenen. Althans, zo denk ik erover.

Helemaal eens.

[Cybelle Hawke 17]

6 uur geleden zei ZENODotus:

Ik neig het eens te zijn met wat je stelt... Toch is wat kaasjekruid vermeld niet ongewoon... Meer nog, in een informatiebrochure over seksueel misbruik die enkele jaren geleden werd uitgegeven, werd net zo goed gesteld dat je moet nadenken voordat je aangifte doet, omdat er vaak te weinig bewijzen zijn om tot veroordeling over te kunnen gaan en of je het slachtoffer wel door zo'n heisa wilt loodsen voor niets. Professionele hulp voor het slachtoffer lijkt mij in ieder geval nooit een overbodige luxe.

Goeiemorgen ZENODotus.

Ik begrijp heel goed, dat als je kind sexueel is misbruikt je enkel en alleen gericht bent op de heling/genezing van je kind en het wilt afschermen tegen nog meer pijn van de heisa rondom aangifte en strafrechtelijk procederen. 

Maar in dit topic vervallen van de ene ja maar in de andere. Ik begon met een reactie op het niet aangifte doen van ouders door manipulatie door een kerkgenootschap (WdG / WTG), daarna bracht Kaasjeskruid de kwestie van wel of niet aangeven op het risiko van seponeren en de impact hiervan op het slachtoffer, en nu stelt u de informatiebrochure aan de orde en is het voor het slachtoffer een hele heisa.

Er is ook nog zoiets als de dader. En er is ook nog zoiets als straffeloosheid. En als ik het correct beluister dan houden we dat dus wel overwogen in stand. Ik vind dit een hele rare gang van zaken maar soit.

26 mei 2018 bewerkt door Cybelle Hawke
witte tussenruimte beperken

[WdG 235]

1 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Ik denk dat we elkaar nu wel gevonden hebben. Ik hoop van harte dat vergeving voorop komt te staan. En als het slachtoffer alsnog de aangifte wil doorzetten, dan zal een berouwvolle dader daar geen probleem mee hebben en zijn volledige medewerking verlenen. Althans, zo denk ik erover.

"For I will be merciful toward their iniquities, and I will remember their sins no more."

Toch lopen er nu verschillende discussies door elkaar. Vergeving is iets anders dan gevolg. Bovendien leven we in een systeem waar we zelf regels hebben gemaakt, Kaasjeskruid! Als iemand door rood licht rijdt, volgt er normaal gesproken een boete, bij kindermisbruik of moord volgt normaal gesproken een gevangenisstraf. Zo is het systeem nu eenmaal opgezet. De vraag is wanneer we iemand willen of moeten aangeven? Ik erken dat ik niet naar de politie ga, wanneer iemand door rood licht rijdt. Ik heb wel eens aan de bel getrokken, omdat iemand dronken achter het uur zat. Bij kindermisbruik trek ik zeker aan de bel. Een zonde wordt vergeven, desondanks kan een zonde (grote) gevolgen hebben. Je hebt gelijk: vergeving hoort voorop te staan! Helaas zijn er situaties waar dat niet het geval is. Erkenning kan dan bijdragen in het vergeven! Ik ken mensen die misbruikt zijn door ouders. Soms kwam eerst de vergeving, soms eerst de boetedoening (en de daarbij horende juridische gevolgen), soms geen van beide. God herinnert onze zonden niet meer. In de wereld hebben zonden wel degelijk gevolgen. Twee verschillende uitgangspunten, waar toch wel rekening mee gehouden moet worden.

[rmondy 4]

1 uur geleden zei Kaasjeskruid:

 Ik hoop van harte dat vergeving voorop komt te staan. En als het slachtoffer alsnog de aangifte wil doorzetten, dan zal een berouwvolle dader daar geen probleem mee hebben en zijn volledige medewerking verlenen. Althans, zo denk ik erover.

Ik denk dat we moeten oppassen te stellen dat vergeving voorop dient te staan.
Slachtoffers van misbruik in christelijke gemeenschappen voelen zich vaak veel te veel onder druk gezet om daders te vergeven en dat is weinig heilzaam voor het slachtoffer. 

Dominee Alexander Veerman heeft hier veel onderzoek naar gedaan en schrijft hier blogs over: https://alexanderveerman.wordpress.com/2017/07/07/verwarrend-schadelijk-en-heilzaam-vergeving-na-misbruik/

Eerst en bovenal moet er ruimte zijn voor de gevoelens van het slachtoffer. Die staat immers centraal in het proces. Slachtoffers mogen nooit onder druk gezet worden om daders te vergeven en anderen zouden terughoudend moeten zijn om meteen vergeving centraal te stellen. In de Bijbel klinkt voor onderdrukten ook de roep om genoegdoening en gerechtigheid en de God van de Bijbel is ook een God van gerechtigheid.

Veel slachtoffers worstelen hun hele leven lang met de diepgaande gevolgen van het misbruik, Slachtoffers hebben recht op hun eigen gevoel, hun eigen proces van verwerking. Begrip, medegevoel, medeleven is belangrijk. Gezien en gehorod worden, erkenning geven. En veel, heel veel liefde, geduld en empathie met het slachtoffer.

[Cybelle Hawke 17]

37 minuten geleden zei rmondy:

Ik denk dat we moeten oppassen te stellen dat vergeving voorop dient te staan.
Slachtoffers van misbruik in christelijke gemeenschappen voelen zich vaak veel te veel onder druk gezet om daders te vergeven en dat is weinig heilzaam voor het slachtoffer. 

Dominee Alexander Veerman heeft hier veel onderzoek naar gedaan en schrijft hier blogs over: https://alexanderveerman.wordpress.com/2017/07/07/verwarrend-schadelijk-en-heilzaam-vergeving-na-misbruik/

Eerst en bovenal moet er ruimte zijn voor de gevoelens van het slachtoffer. Die staat immers centraal in het proces. Slachtoffers mogen nooit onder druk gezet worden om daders te vergeven en anderen zouden terughoudend moeten zijn om meteen vergeving centraal te stellen. In de Bijbel klinkt voor onderdrukten ook de roep om genoegdoening en gerechtigheid en de God van de Bijbel is ook een God van gerechtigheid.

Veel slachtoffers worstelen hun hele leven lang met de diepgaande gevolgen van het misbruik, Slachtoffers hebben recht op hun eigen gevoel, hun eigen proces van verwerking. Begrip, medegevoel, medeleven is belangrijk. Gezien en gehorod worden, erkenning geven. En veel, heel veel liefde, geduld en empathie met het slachtoffer.

Een hele juiste verwoording van een onmisbaar en uiterst belangrijk tussenstation. Zonder deze fase is vergeving gereduceerd tot een goedkoop danwel hollywood dramatisch sorry of neem me niet kwalijk.

Toch dient ook een slachtoffer vergevingsgezindheid te beogen. En het vermanen daartoe is een kunst die ik persoonlijk uitsluitend neer wil leggen bij de daartoe bevoegde predikant/priester (en dus pertinent niet de kerkenraad, ouderling, groepsleider,  of het gemeentelid), die samen met het slachtoffer, in de veiligheid van persoonlijke begeleiding, voorgaat in de lange, moeilijke weg tot vergeving. En ja.... dat kan jaren en jaren in beslag nemen.

De grootste valkuil voor een slachtoffer (maar nu doel ik perse niet op kinderen) is zijn slachtofferschap. Niet alleen de dader heeft uitzicht op vergeving en kan zo opgericht worden maar ook het slachtoffer behoort via het pad van de vergeving de heling te ervaren die gepaard gaat met het uiteindelijk kunnen vergeven. Het is een afsluiting die het slachtoffer opricht, zoveel meer dan welke therapie ook.

Druk, manipulatie, en geblaat van de schaapjes over Gij zult vergeven, vergeven en vergeven.... Dat is toch wel heel triest als dit in een gemeente van Jezus Christus plaatsvindt.....

26 mei 2018 bewerkt door Cybelle Hawke
typfouten en het herschrijven van een ingewikkelde zin. Nu eindelijk zoals ik het bedoel.

[Kaasjeskruid 994]

22 uur geleden zei rmondy:

Ik denk dat we moeten oppassen te stellen dat vergeving voorop dient te staan.

Ik ben ervan overtuigd dat vergeving de sleutel is tot genezing. Echter de weg daarnaartoe kan een lange zijn en mag niet afgedwongen worden, daar ben ik het wel mee eens. En vaak kan er niet vergeven worden omdat er niet om gevraagd wordt. Neemt niet weg dat bereid zijn om te vergeven (vergevingsgezindheid) de beste manier van in het leven staan is en ook dat kan een doel zijn om naartoe te werken.

27 mei 2018 bewerkt door Kaasjeskruid

[dingo 166]

Op 26-5-2018 om 09:13 zei Cybelle Hawke:

{hoera! de citeertoets functioneert weer. back in business, so to speak}

Wacht even Kaasjeskruid.  Je noemt hier in 2 zinnen wat ik toch niet zomaar aaneen wil schakelen.

1. Jezus maant ons om te vergeven als oprecht berouw wordt getoond. Ik onderschrijf dit zonder enkele reserve. Op zichzelf al moeilijk in praktijk te brengen en in combinatie met 7x70 duizelingwekkend maar nog steeds de opdracht.

Als kanttekening durf ik wel te zeggen dat als het gaat om berouw tonen en vergeven, dit proces zich af dient te spelen tussen dader en slachtoffer (in de simpele constructie) en niet uitsluitend tussen dader en b.v. predikant/priester/geestelijk verzorger/ of gevangenis buddy.

2. Berouw tonen houdt niet in dat er dus en daarom niet niet strafrechtelijk vervolgd kan worden en gemaand worden 7x70 te vergeven staat niet gelijk met dus geen aangifte mogen doen.

 

I

 

Omdat er te veel gevallen zijn waar het slachtoffer onder druk gezet wordt om geen aangifte te doen moet er altijd aangifte gedaan (kunnen) worden. Met of zonder medewerking van het slachtoffer. Bij seksueel misbruik is dat misschien moeilijker maar bij bijvoorbeeld huiselijk geweld zijn er vaak getuigen.

[Kaasjeskruid 994]

15 minuten geleden zei dingo:

Omdat er te veel gevallen zijn waar het slachtoffer onder druk gezet wordt om geen aangifte te doen moet er altijd aangifte gedaan (kunnen) worden. Met of zonder medewerking van het slachtoffer.

Het slachtoffer pushen om aangifte te doen, is ook een vorm van dwang waar het slachtoffer niet mee geholpen wordt. Dat gaat contraproductief werken.

[Cybelle Hawke 17]

13 minuten geleden zei dingo:

Omdat er te veel gevallen zijn waar het slachtoffer onder druk gezet wordt om geen aangifte te doen moet er altijd aangifte gedaan (kunnen) worden. Met of zonder medewerking van het slachtoffer. Bij seksueel misbruik is dat misschien moeilijker maar bij bijvoorbeeld huiselijk geweld zijn er vaak getuigen.

Aangifte doen zonder medewerking van het slachtoffer. Loopt dat niet heel snel spaak omdat vroeger of later men juist bij het slachtoffer uitkomt voor cruciale informatie?

[dingo 166]

1 uur geleden zei Cybelle Hawke:

Aangifte doen zonder medewerking van het slachtoffer. Loopt dat niet heel snel spaak omdat vroeger of later men juist bij het slachtoffer uitkomt voor cruciale informatie?

Dat hangt er dus vanaf of er getuigen zijn bijvoorbeeld als iemand betrapt is bij misbruik of geweldpleging. In dat geval heb je geen medewerking van het slachtoffer nodig om tot vervolging over te gaan.

2 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Het slachtoffer pushen om aangifte te doen, is ook een vorm van dwang waar het slachtoffer niet mee geholpen wordt. Dat gaat contraproductief werken.

Daarom is het juist belangrijk dat er ook aangifte gedaan kan worden door iemand anders dan het slachtoffer. Dan hoeft het slachtoffer niet gepushed te worden.

[Kaasjeskruid 994]

41 minuten geleden zei dingo:

Daarom is het juist belangrijk dat er ook aangifte gedaan kan worden door iemand anders dan het slachtoffer. Dan hoeft het slachtoffer niet gepushed te worden.

Artikel 161 wvs:

Ieder die kennis draagt van een begaan strafbaar feit is bevoegd daarvan aangifte of klachte te doen.