Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

RobertF, dat wat jij zegt is inderdaad al niet echt de negatieve eigenwaarde die ik bedoelde. De reden waarom er zoveel aandacht voor zelfvertrouwen is in deze tijd, is dat er mensen zijn die zichzelf haten. En dat is niet goed.

Alleen vraag ik me af waar je op baseert dat Christus wil dat je onverschillig naar jezelf bent? Jezus zegt toch dat je je naaste lief moet hebben ALS jezelf, en niet dat je je naaste meer moet liefhebben dan jezelf?

Ik ken inderdaad mensen die ik niet haat en van wie ik niet houd. Maar dat zijn mensen met wie ik niet veel omga. Als ik met mensen veel optrek, is het toch wel handig als ik om ze geef. En aangezien ik de rest van mijn leven met mezelf zal moeten leven, lijkt het me essentieel dat ik ook van mezelf houd.

Want onverschillig zijn naar jezelf is ook niet goed. Ik weet bijvoorbeeld ook van mensen die altijd maar aan anderen dachten, niet aan zichzelf dachten, en op een gegeven moment overspannen raakten. En toen konden ze helemaal niks meer voor anderen betekenen. Dus wil je iets voor anderen betekenen, dat zul je ook voor jezelf moeten zorgen en voor jezelf moeten opkomen. Paulus deed dat ook.

De Bijbel zegt wel dat we niet egoïstisch moeten zijn en anderen moeten dienen. Maar er staat niet dat je dus niet om jezelf mag geven. Sterker nog, ik denk dat mensen die even veel van zichzelf houden als van anderen, de mensen zijn die het minst met zichzelf bezig zijn. Want arrogante, egoïstische mensen die steeds maar doen alsof ze beter zijn dan de rest van de wereld, zijn vaak heel onzeker.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 328
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

  • 7 months later...

De eenzame die alleen in in het vuil sterft, en die maar dankbaar moet zijn dat anderen zich voortplanten... het werd weer gezellig in het romantische topic. knipoog_dicht.gif

Quote:

Dat klopt, maar dankzij de mensen die zich voortplanten wordt ik nog begraven, kan ik in mijn oude dag wellicht van wat rust genieten, rekenen op enige zorg en voedsel. Alleenstaand zijn is heel leuk en aardig, maar slechts wanneer er anderen zijn die zich wél voortplanten.

Zo is natuurlijk niet gezegd dat iederéén alleen zou moeten leven. Net zoals niet iederéén zou moeten trouwen en kinderen krijgen. Ieder mens heeft zijn eigen weg te gaan in deze wereld. De alleenstaande kan zich extra toewijden aan zijn werk en of aan Christus, omdat hij geen gezin hoeft te onderhouden, en de gehuwde kan met zijn echtgenote een liefdevol gezin stichten en daarin nieuw leven doen scheppen.

Ook een leuke is een bericht ervóór, over waarom alleenstaanden extra dankbaar zouden moeten zijn:

Quote:
Omdat jij later niet in het vuil en de eenzaamheid wilt sterven.

Het beeld van de arme, slonzige kluizenaar doemt hier weer op, terwijl natuurlijk niet gezegd is dat de alleenstaande meteen totáál geen vrienden of anderszins sociaal leven zou hebben. En het is natuurlijk ook niet gezegd dat alleen gehuwden voor mensen zouden zorgen. Er zullen ook volop verplegers, verzorgers en begeleiders zijn die alleen wonen en dat prima vinden.

Een gemeenschap van zo'n honderd mensen is al voldoende om elkaar in alles te kunnen voorzien wat nodig is en natuurlijk om nieuwe kinderen te krijgen. En we zijn met zo'n zeven miljard mensen op deze aardbol, waarvan heel veel mensen een gezin met kinderen willen. En dus ook heel veel mensen liever alleen blijven en soms dat eenzame leven zelfs bijzonder heiligen in het klooster. Of tot het priesterschap geroepen worden. Dus een tekort aan kinderen zit er voorlopig niet in, dacht ik zo.

Zou de ene groep extra dankbaar moeten zijn ten opzichte van de ander? Mij lijkt van niet. Iedereen heeft iedereen nodig. De alleenstaande heeft de gehuwde nodig en de gehuwde weer de alleenstaande. Niemand kan zonder de ander, zelfs de religieuze kluizenaar niet. Ik zie geen reden om de ene groep mensen speciaal te verheffen boven de andere. En ook geen reden waarom met de ene groep meer rekening gehouden zou moeten worden dan met de andere groep.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Het beeld van de arme, slonzige kluizenaar doemt hier weer op, terwijl natuurlijk niet gezegd is dat de alleenstaande meteen totáál geen vrienden of anderszins sociaal leven zou hebben. En het is natuurlijk ook niet gezegd dat alleen gehuwden voor mensen zouden zorgen. Er zullen ook volop verplegers, verzorgers en begeleiders zijn die alleen wonen en dat prima vinden.

Die moeten wel geboren zijn. Een grote vriendengroep is leuk, maar er moet wél nieuw bloed bijkomen, anders krijg je een groep tachtigjarigen die elkaar moeten gaan verzorgen.

Quote:

Een gemeenschap van zo'n honderd mensen is al voldoende om elkaar in alles te kunnen voorzien wat nodig is en natuurlijk om nieuwe kinderen te krijgen. En we zijn met zo'n zeven miljard mensen op deze aardbol, waarvan heel veel mensen een gezin met kinderen willen. En dus ook heel veel mensen liever alleen blijven en soms dat eenzame leven zelfs bijzonder heiligen in het klooster. Of tot het priesterschap geroepen worden. Dus een tekort aan kinderen zit er voorlopig niet in, dacht ik zo.

Nee, gelukkig niet.

Quote:

Zou de ene groep extra dankbaar moeten zijn ten opzichte van de ander? Mij lijkt van niet.

Mij lijkt van wel.

Quote:

Iedereen heeft iedereen nodig. De alleenstaande heeft de gehuwde nodig en de gehuwde weer de alleenstaande. Niemand kan zonder de ander, zelfs de religieuze kluizenaar niet. Ik zie geen reden om de ene groep mensen speciaal te verheffen boven de andere. En ook geen reden waarom met de ene groep meer rekening gehouden zou moeten worden dan met de andere groep.

Ik wel, ik zie namelijk niet in waarom de gehuwde de alleenstaande nodig heeft. Voor een katholiek ligt dat wellicht anders, maar er -buiten dat religieuze domein- niets dat een alleenstaande kan wat een gehuwde niet kan. Vice vera heeft een alleenstaande het weldegelijk nodig dat anderen zich voortplanten.


Samengevoegd:

Quote:

Ik vind het eigenlijk ook een beetje beledigend, zo'n opmerking dat je als alleenstaande maar dankbaar moet zijn, zeker als je ongewild alleenstaand of kinderloos bent.

Waarom?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Machiavelli, ik geef je nog altijd gelijk op het punt dat het goed is dat er mensen zijn die zich voortplanten. Alhoewel er natuurlijk al stevig wat mensen op deze wereld zijn, maar houd de natuur daarin maar niet teveel tegen; God schept wie Hij scheppen wil, volle aarde of geen volle aarde. Net wat ik zeg: niet iederéén moet ongehuwd leven, net zoals niet iederéén zou moeten huwen. Dat zou simpelweg ook niet kúnnen.

Alleenstaanden kunnen zich extra toewijden aan hun werk, omdat ze niet gebonden zijn aan een gezin, kunnen zich extra toewijden aan geestelijke taken en het gebed en hebben wellicht meer tijd voor vrienden, omdat ze kunnen gaan en staan waar ze willen, zonder te hoeven overleggen. Ook in het Nieuwe Testament wordt positief over het celibataire of alleenstaande leven geschreven en het christendom kent inderdaad een fraaie traditie waarin de eenzaamheid geheiligd kan worden, dus opgedragen aan God.

Het is juist een grote rijkdom binnen het christendom, dat elke levenswijze geheiligd kan worden en dat elke levenswijze op gelijke wijze dienstbaar kan zijn aan de samenleving en zo aan Christus. Of dat nu op voornamelijk natuurlijke of bovennatuurlijke wijze is, is voor God om het even. Het gaat pas mis als de ene groep mensen meer respect en dankbaarheid eist ten koste van de andere groep en zo de andere groep dreigt te minachten. Dan krijg je frustraties en is de kans groter dat er hoogmoed in het spel komt. Het is veiliger de ánder dankbaar te zijn dan zelf dankbaarheid te verwachten.

Uiteindelijk heeft níémand iets om ergens op te roemen. Wij mensen zijn simpelweg helemaal niets, vergeleken met de grootsheid van het heelal en de oneindige grootheid en liefde van onze Beminde. En wat voor ons totaal nutteloos of minderwaardig kan zijn, kan voor God juist weer oneindig veel waarde hebben. Hiermee wil ik niet de alleenstaande ophemelen, maar enkel alles in perspectief plaatsen. Uiteindelijk is alles nutteloos, omdat God ons volstrekt niet nodig heeft voor wat dan ook, maar ons puur schiep omdat Hij ons wílde, omdat Hij daar domweg zin in had.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Alleenstaanden kunnen zich extra toewijden aan hun werk, omdat ze niet gebonden zijn aan een gezin, kunnen zich extra toewijden aan geestelijke taken en het gebed en hebben wellicht meer tijd voor vrienden, omdat ze kunnen gaan en staan waar ze willen, zonder te hoeven overleggen. Ook in het Nieuwe Testament wordt positief over het celibataire of alleenstaande leven geschreven en het christendom kent inderdaad een fraaie traditie waarin de eenzaamheid geheiligd kan worden, dus opgedragen aan God.

Het is juist een grote rijkdom binnen het christendom, dat elke levenswijze geheiligd kan worden en dat elke levenswijze op gelijke wijze dienstbaar kan zijn aan de samenleving en zo aan Christus.

Dit alles spreek ik dan ook niet tegen.

Quote:

Het gaat pas mis als de ene groep mensen meer respect en dankbaarheid eist ten koste van de andere groep en zo de andere groep dreigt te minachten. Dan krijg je frustraties en is de kans groter dat er hoogmoed in het spel komt. Het is veiliger de ánder dankbaar te zijn dan zelf dankbaarheid te verwachten.

In theorie klopt dat helemaal, maar dat belet niet dat alleenstaanden zich dankbaar zouden moeten weten aan hen die zich wél voortplanten. Beide zijn nuttig, maar gezinsvorming is voor de maatschappij als geheel een stuk nuttiger dan nukkige alleenstaanden die klagen over kinderen.

Quote:

Uiteindelijk heeft níémand iets om ergens op te roemen. Wij mensen zijn simpelweg helemaal niets, vergeleken met de grootsheid van het heelal en de oneindige grootheid en liefde van onze Beminde. En wat voor ons totaal nutteloos of minderwaardig kan zijn, kan voor God juist weer oneindig veel waarde hebben. Hiermee wil ik niet de alleenstaande ophemelen, maar enkel alles in perspectief plaatsen. Uiteindelijk is alles nutteloos, omdat God ons volstrekt niet nodig heeft voor wat dan ook, maar ons puur schiep omdat Hij ons wílde, omdat Hij daar domweg zin in had.

Oh, uiteindelijk nut ons niet en moeten wij het slechts van genade alleen hebben, maar dat wil niet zeggen dat er geen tijdelijk perspectief is of dat wij niet een opdracht ook hier op aarde hebben. En daarin is het 'gaat heen en vermenigvuldigt u' iets prominenter dan Paulus zijn persoonlijke visie dat het goed is alleen te blijven.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid