Spring naar bijdragen

Gefascineerd door het kwaad


Aanbevolen berichten

Rolling Stones - Sympathy for the devil

Nou heb ik ik uiteraard geen sympathie voor de duivel (al blijft er ook in mij natuurlijk een voorliefde tot het doen van zonde zitten), maar ik heb wel een soort fascinatie voor het kwaad. Of noem het ontzag. Hoe meer ik tracht Christus na te volgen, hoe meer je ziet hoe ingenieus het kwaad in elkaar steekt. Nu ben ik bijvoorbeeld een (verouderd) psychologisch portret aan het lezen over Hitler, en dan wordt ik daar weer eens aan herinnerd.

Zijn er meer mensen die dit herkennen?

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 77
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Dat herken ik zeker. In fictie spreekt bijv. een echte machtige oer en oer slecht figuur mij ook erg aan. Bijv. Sauron in Lord of the Rings. Die is echt slecht en machtig, itt mislukte figuren als wormtongue.

En als ik kijk naar historische figuren, dan spreken slechte machtige figuren ook tot de verbeelding.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Misschien komt het wel door je menselijke gedachten daarbij 'kijk, zo slecht ben ik dus niet'.. Bij van die superheroes heb ik heel weinig 'kijk zo goed ben ik dus niet'..

Dat zou kunnen. smile.gif Ik ben zelf nu weer een psychologisch portret van Hitler aan het overlezen, maar dan bekruipt me ook wel eens het gevoel van dat je het zelf ook had kunnen zijn als je hier en daar nét wat andere keuzes had gemaakt. Dat is best eng.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Precies dat is wat mij fascineert. Niet Cartman (maar die is dan wel weer erg grappig natuurlijk, net als Mr. Burns), maar juist die slechterikken die heel menselijk blijken te zijn. Daarom erger ik me altijd zo aan hoe rechters en journalisten omgaan met misdadigers: "hij toonde geen emotie" en dat soort kwalificaties. Het kwaad wordt op grote afstand gehouden van de kijker/ burger. Ik geloof er geen zak van dat Volkert en Mohammed geen emoties kenden, of onbewogen waren. Wat mij betreft mag het "normale" van die mensen meer benadrukt worden.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Het kwaad wordt al op afstand gehouden als we bijvoorbeeld zedendelicenten beesten of monsters noemen. Niks daarvan, het zijn gewoon mensen als jij en ik, en het zijn ménsen die tot dit soort gruwelheden in staat zijn. Hitler, Dutroux, Volkert, het zijn allemaal mensen als jij en ik. Door ze beesten te noemen, haal je de menselijkheid uit het kwaad en dat lijkt mij dan weer hoogmoedig.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik vind het ook erg fascinerend, en inderdaad vooral omdat het kwaad ergens zo menselijk is. Ik heb bijvoorbeeld het portret van Van Temsche wel wat gevolgd, en ik vond het eigenlijk erg fascinerend: zo'n doodgewone 19jarige die naar school ging, bij een sportclub zat, naar muziek luisterde, wel eens de schoolregels overtrad en daardoor in de problemen kwam, wel eens erg kwaad was en daar geen blijf mee wist,... Dat klinkt als zowat elke 19jarige, maar toch heeft hij mensen vermoord terwijl de gemiddelde 19jarige gewoon af en toe eens tegen z'n ouders schreeuwt ofzo.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

Dat zou kunnen.
smile.gif
Ik ben zelf nu weer een psychologisch portret van Hitler aan het overlezen, maar dan bekruipt me ook wel eens het gevoel van dat je het zelf ook had kunnen zijn als je hier en daar nét wat andere keuzes had gemaakt. Dat is best eng.

Dat vind ik zo knap aan Der Untergang, dat de makers ervoor gekozen hebben Hitler als mens neer te zetten en niet alleen als een onpersoonlijk monster! Geweldige film!!!

Link naar bericht
Deel via andere websites

ik denk dat niet zozeer het kwaad opzich aantrekkings kracht heeft, maar wel het onbevreesde, en mensen die er WEL bang voor zijn. dat sauron zo machtig is, en bijna onsterfelijk. hij gaat zonder ook maar 1 stap opzij te gaan recht op zijn doel af, gaat er iets mis? dan incasseerd hij, hij stapt niet opzij, hij zegt niet: och ik ga wel wat anders proberen... nee hij gaat er helemaal voor, koste wat het kost.

en ik denk dat dat de kern is van wat er zo tof aan is, neit zozeer het slecht zijn of dingen doen die niet mogen, maar de vastberadenheid waarmee het gebeurt!

als de good-guys dit hadden, hadden ze net zo stoer geweest, maar nee, ze zijn bang, onzeker, ze ontwijken tegenstand, ze worden vertrapt en onder de voet gelopen. en dat is saai, dat is suf.

who's with me? puh2.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Klopt niet helemaal hoor. Sauron heeft al meerdere pogingen gedaan en heeft zich al een paar keer over gegeven en heeft een knieval gedaan. Maar ook dat waren schijnvertoningen. Zo heeft hij één keer toen de ringen cadeau gegeven en een tweede keer het voor elkaar gekregen dat de wraak van de valar op numinor neer kwam. Geniale plannen dus.

Maar Sauron is iig heel slecht en heel machtig en zo vreselijk goed in wat hij doet.

Op één of andere manier straalt een persoon als Sauron voor mij enige ontzag uit, terwijl ik een baron Harkonnen uit Dune maar een grote ranzige sukkel vind.

Om even op LOTR terug te komen: Ik vind dat de meeste good guy hoofdfiguren in LOTR ook dat trekje van vastberadenheid hebben. Ik vind een figuur als bijv. Gandalf ook niet saai.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik vind het machtsaspect van het kwaad het meest 'aansprekend'.

Het alles overheersende, geen tegenspraak duldende, niets ontziende kwaad waar niets tegen te beginnen is.

Alles kan, niets is onmogelijk, niemand houdt je tegen.

Volgens mij wordt je als je in dat ultieme machtscentrum zit, daar nog meer dronken van dan van een liter jenever.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Klopt niet helemaal hoor. Sauron heeft al meerdere pogingen gedaan en heeft zich al een paar keer over gegeven en heeft een knieval gedaan. Maar ook dat waren schijnvertoningen. Zo heeft hij één keer toen de ringen cadeau gegeven en een tweede keer het voor elkaar gekregen dat de wraak van de valar op numinor neer kwam. Geniale plannen dus.

Maar Sauron is iig heel slecht en heel machtig en zo vreselijk goed in wat hij doet.

Op één of andere manier straalt een persoon als Sauron voor mij enige ontzag uit, terwijl ik een baron Harkonnen uit Dune maar een grote ranzige sukkel vind.

Maar Vladimit had dan ook weinig stijl. Sauron had stijl, verfijning en voor mij ook herkenbaarder dan iemand als Harkonnen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat is zeker zo.

Maar daarnaast vinden wij (of althans ik) pedofilie toch vreselijk walgelijk als trekje van een bad guy, terwijl macht en vernietiging toch op een duistere manier aantrekkingskracht heeft.

Daarbij is het uiteraard zo dat Sauron in de gedaante van een machtige duistere vorst idd toch meer heeft dan zo'n gast die door zijn gewicht geen eens fatsoenelijk zich kan voort bewegen en dan met jongetjes loopt de rotzooien voor die ze gruwelijk kapot maakt.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid