Hongerige Wolf

Hoi.

Je moet het allebei doen, doen èn laten. Laten door na te denken over je zonden in daad, woord en gedachte, en hier mee op te houden, doen door je handen uit de mouwen te steken. Denk aan mensen in nood bij jou in de buurt, het milieu, enz. Er is zoveel te doen!

Op vrijdag 20 maart 2009 14:43:20 schreef Morphogenesis het volgende: [...] Ik houd\hield sowieso van bloederige oorlogs verhalen Die dood van de koning wordt ook in mooie details beschreven

Prachtig beschreven inderdaad:

"nadat hij de schatting aan de vadsig dikke koning Eglon had aangeboden"

"de kling verdween tussen de vetkwabben, die zich daarna ook om het gevest sloten"

Ehud stak een mes bij één of andere vadsige koning in zijn bast. Best een leuk verhaal hoor.

Met een stoffeerdersnaald en stevig draad.

Thomas. Omdat hij twijfelde.

Hebben Panoplia en NSL geen huizen?

Verder:

link

link

link

Succes.

Dat zeker niet, maar het wordt althans in het OT niet afgeraden ofzo. Jij had het over de Bijbel, niet over het NT, en OT en NT zijn nogal eens met elkaar in tegenspraak. Maar dit is dus wat ik bedoel: ga je in het wilde weg "toetsen aan de Bijbel", dan kun je nog steeds jezelf naar de mond praten als het ware. En ja Barbapapa, daar heb je mensen voor, maar die zijn met name in bepaalde kringen ook weleens behoorlijk onlogisch bezig naar mijn smaak.

Dat hoeft niet zo te zijn nee, maar zo kun je het feit dat je twee geliefden hebt, zonder dat ze dat van elkaar weten, wel goedpraten.

Dat is niet wat ik versta onder interpretatie van sola scriptura. Wat ik bedoel is: wat versta jij onder sola scriptura, wat houdt de theorie in?

Dus we zijn het er over eens dat dat sola scriptura is? Dan kunnen we het namelijk over de zin en onzin er van gaan hebben.

Duh. Dat is dan ook absoluut niet wat ik zei.

Het kan wel op zich, als je de hypothese aanneemt dat het geloof vlak vóór de reformatie, dus zonder sola scriptura, een dwaling was, dus dat het verworden was tot een afwijking van de oorsprong. Of dit zo is of niet, is achteraf moeilijk te bepalen.

Dus als mijn broer vermoord wordt, en ik hoor Gods stem die zegt dat ik de moordenaar moet doden, dan mag dat dus? Want in de Bijbel is eerwraak toegestaan mits het gaat om eerwraak naar aanleiding van moord en niet van doodslag. in Deuteronomium staan zelfs richtlijnen voor het instellen van speciale steden waar mensen die onterecht vervolgd worden door eerwraakzoekers terecht kunnen. En dat van dat overspel vind ik ook heel lastig want in de Bijbel is polygamie ook geen enkel probleem. Dus je mag best aan veelwijverij doen mits je er maar mee getrouwd bent? Dat is wel wat de Bijbel zegt eigenlijk, dus hoe duidelijk is de Bijbel als richtlijn, kun je je afvragen.

Ik neem aan dat je sola scriptura bedoelt. Hoe interpreteer jij sola scriptura eigenlijk? Gewoon even voor de zekerheid hoor.

Wat ik er van begrepen heb: de Bijbel is de enige echte autoriteit, de enige juiste bron van christelijk geloof, en daarnaast heb je in principe niets nodig. Een onderbouwing voor die opvatting zou je kunnen zien in Marcus 7: "De geboden van God geeft u op, maar aan tradities van mensen houdt u vast.' En hij vervolgde: 'Mooi is dat, hoe u Gods geboden ongeldig maakt om uw eigen tradities overeind te houden!"*

Er zijn vast nog wel meer argumenten te bedenken. Persoonlijk denk ik dat menselijke tradities niet slecht zijn, zolang ze niet tegen het evangelie in druisen en tegen mijn geweten, maar ik ben dan ook geen echt sola scriptura-type.

Uit sola scriptura vloeit geloof ik ook de opvatting voort dat de Bijbel alleen juist kan worden geïnterpreteerd door Paus en bisschoppen. Dat was ook waar Luther nogal moeite mee had. Het lijkt mij vrijwel onmogelijk argumenten te vinden voor het juist interpreteren van de Bijbel (Paus en bisschoppen vs. iedereen die er verstand van heeft) ìn de Bijbel, terwijl de Bijbel op het moment dat de Bijbel geschreven werd nog niet gecanoniseerd was. Dat geldt ook voor mijn definitie van sola scriptura hier boven: hoe kan je nu argumenten vinden in iets, voor de autoriteit van datzelfde iets, terwijl dat iets op het moment dat het geschreven werd nog niet dezelfde vorm had, er eigenlijk nog niet echt wàs dus?

*) Ik wil hier even opmerken dat ik de term "mooi is dat" echt een potsierlijke keuze van de vertalers vind. Het ziet er echt niet uit.

Ik denk dat vrouwen die dat onrechtvaardig vinden een andere kerk zoeken, vroeg of laat.

Op donderdag 12 maart 2009 13:41:01 schreef Machiavelli het volgende: [...] Uhm, het punt is nu juist dat ik niet zielig doe doordat ik, ondanks dat ik ziek ben, niet thuis zit .

Dan heb je geen griep.

Wat een ferme taal.

Jij bedoelt: wat boeit het?

Niks.

Daar zijn vanuit de literatuurwetenschap drie antwoorden op.

1. Als ik het zeg.

2. Als het de tand des tijds weerstaat.

3. Als de literaire fabriek het zegt.

Wat dit laatste betreft zou je eigenlijk eens voor de lol Geerten Meijsing's De grachtengordel moeten lezen.

link

Ik gooi mijn charmes constant in de strijd; vrouwelijke èn mannelijke.

Op literair gebied is alles toegestaan wat mij betreft, zolang het maar GOED is.

Neuh, het is alleen de interpretatie van het grondpersoneel waar ik niet altijd even veel waarde aan hecht.

Pius. Resumé: jij gelooft in het eeuwige leven omdat de Kerk het leert, en daar geloof je weer in vanwege Jezus? Oké. Maar dan kun je niet spreken van bewijsvoering, aangezien er nogal wat aannames in voor komen. Bijvoorbeeld dat de Kerk zoals wij die kennen door Jezus is gesticht met de intentie dat zij zo zal worden zoals zij is en datgene zal leren wat zij nu leert. Ook het punt van de correctheid van het leergezag van de Kerk is geen bewijs voor wat dan ook m.i., maar slechts een aanname waar je nu eenmaal in gelooft of niet.

Maar pop, als het voor jou werkt ben ik tevreden.

Nou, ik hóóp natuurlijk dat er iets onwijs gaafs gaat gebeuren met veel rook en lichteffecten en een gelukzalig gevoel, maar er in geloven doe ik niet, en ik vind het ook volslagen irrelevant.

Meid toch. Ik verslik me in mijn eierkoek. Maar volgens mij is het wel een beetje verboden ofzo ja, ik herinner me althans iets met bomberjacks en hakenkruizen, ergens in de jaren '90.

Mooi. Maar die ansjovis maakt het gerecht echt lekker pittig, het geeft het een soort kick zeg maar, net als de chili trouwens. Ik ga het binnenkort weer eten! Mmm.

Op dinsdag 10 maart 2009 21:57:37 schreef Luxuria het volgende: [...] Oh ja.. nu ben ik overtuigd.

Je neemt me de woorden uit de mond.

Ja, ik geloof er gewoon niet in. Kan ik het helpen.

@Think:

Samengevat:

- je gelooft niet in de scheppingsleer;

- je gelooft niet in een almachtige God die "dus" achter al dat leed staat;

- je gelooft niet dat de Bijbel het onfeilbare, letterlijk te interpreteren en übereeuwig van toepassing zijnde Woord van God is

Klopt dat? Tot hier ben ik het gewoon met je eens eigenlijk. Dat van die verliefdheid kan ik begrijpen, maar niet beamen. Bij mij hebben dat soort zaken geen invloed op geloof. Ik denk eerlijk gezegd, als ik dit zo lees en overpeins, dat je niet zozeer niet gelooft in God, maar niet gelooft in een bepaald Godsbeeld waar ik ook niet in geloof.