Hongerige Wolf

Ook van mij: van harte.

Dit ging over: "En "genezen" van homofiele/biseksuele gevoelens is onzin en werkt destructief."

Bij mij heeft het in ieder geval behoorlijk destructief gewerkt.

Spreuken is wel volgens een bepaalde manier gerangschikt, bijvoorbeeld de wijsheidsspreuken, maar ondanks dat blijven het afzonderlijke spreuken waarop je steeds je aandacht moet focussen. De titel zegt het al denk ik.

Momenteel ben ik bijna door Jeremia heen. Het gaat nog steeds goed maar ik moet mezelf soms wel even aansporen.

Gepiepeld.

Ik ben student en ik ben studerende (dat zijn verschillende zaken), en dat gaat geweldig samen met geloof.

Het muisje heeft een klein staartje gekregen:

Ik hoorde NIETS van ze, helemaal niets. Ook geen bevestiging. Ik dacht dus, barst dan maar. En ik liet het er bij. Tot mijn verbazing hoorde ik dat ik wel van een mailinglist ben gehaald, van een ander gemeentelid. Blijkbaar is het dus wel gelezen. Maar vorige week kreeg ik opeens mail van de commissie bla, dat ik ben overgeschreven naar een andere wijk. Ik mailde terug: "Dat is niet nodig want ik kerk nu ergens anders. Dit heb ik aan de domina's laten weten maar ik heb niets gehoord. Is het wel aangekomen?". Waarop ik mail terug kreeg: "O wat raar? Ik zal eens vragen hoe dat zit want dat is niet netjes."

Dus ik ben benieuwd. Ik hoop niet dat ik nu een bom onder de kerk heb gelegd.

Dit klopt. Ik ben een keer bij een buitengewone Mis geweest en ik kon er niets van volgen, o.a. dus omdat veel zoals jij al zei onaangekondigd gebeurt. Het is natuurlijk ook gewoon wat je gewend bent.

Zoals beloofd, de scans:

link

link

link

En je punt is?

Het was ook maar een terloopsje.

@Harm-Jan:

Goochelen met benamingen is leuk ja. Tja, als je de doopsgezinden ziet als iets unieks (wat ik ook best verdedigbaar vind, zeker in Nederland, omdat ze volledig buiten de calvinistische traditie staan en een heel eigen gedachtegoed hebben) dan is dat ook oké. Maar protestantisme is natuurlijk niet enkel calvinisme.

@Michiel:

Kapitein legt de nadruk op de gelovigen die "naar het westen zijn vertrokken", niet louter op die gemeenten die zij bezocht hebben. Ik vind het belangrijk om even nuance aan te brengen m.b.t. de mennonieten. Wat je zegt over de evangelische inslag in Noord-Amerika is inderdaad ook mijn persoonlijke ervaring.

Dank voor je bevestiging over de zegen. Ik zal er ook eens over praten met de pastoor van de kerk waar ik weleens kom, want ik voel me altijd een beetje opgelaten omdat ik moet blijven zitten. Alsof ik een weerspannige heiden zou zijn ofzo. Ik wil niet het risico lopen dat hij me toch die Hostie in de handen drukt dus ik wil even zeker weten dat hij weet wat de bedoeling is.

Over verschil tussen Traditie en Schrift: ik probeerde eigenlijk een knuppel in het hoenderhok te gooien in plaats van Catechismus-citaten los te weken. Op basis van het feit dat de Traditie aantoonbaar ouder en breder is verdedigen sommige theologen (o.a. de jongere Kuitert bijvoorbeeld, inmiddels zal hij wel helemaal nergens meer in geloven) namelijk de stelling dat de Schrift in wezen ook een uiting van deze Traditie is, dus hetzelfde. Ik ben het daar zelf niet echt mee eens maar het leek me een prikkelend onderwerp.

Over Sola Scriptura. Als ik me goed herinner komt dit bij Luther vandaan, en hij is dit principe gaan aanhangen omdat er naar zijn mening in het verleden fouten zijn gemaakt door Paus en bisschoppen. Het is natuurlijk sowieso een ageren geweest tegen de "macht" van Rome. Echter, als ik zou moeten kiezen tussen de macht van een instituut dat de tand des tijds heeft doorstaan en de onduidelijke macht van een boek dat iedereen naar volstrekte willekeur kan interpreteren, dan heb ik snel gekozen denk ik.

Oké, het kan zijn dat ze daar een evangelisch karakter hebben. Maar ben je het dan meteen? Ik was laatst in Nederland in een PKN-kerk waar ze bijvoorbeeld ook heel evangelisch deden, maar zijn ze dan meteen evangelisch? De evangelische uitingen, dat bestrijd ik ook zeer zeker niet. Maar ik vind het niet correct om ze historisch gezien dan ook maar in het evangelische landschap te plaatsen, en ik denk ook dat je er rekening mee moet houden dat de mennonieten wereldwijd verbreid zijn. Het gaat lang niet overal zoals het daar gaat. Ik zou ze eerder plaatsen in het protestantse spectrum (zeker gezien hun verwantschap met Zwingli), met de kanttekening dat ze plaatselijk wel een behoorlijk charismatisch karakter kunnen hebben. Kunnen, want hier in Nederland is dat bijvoorbeeld allerminst aan de orde.

6. Ik kom hier soms wekenlang niet en post niet altijd.

Dat is me bekend. Maar daarom is het nog wel een verzameling losse spreuken.

Ketterij heeft in wezen niets te maken met de Bijbel (ook niet met ongelijk hebben trouwens), maar meer met een bewuste afwijking van A van de ideeën van B. Als de ideeën van B gebaseerd zijn op de Bijbel en A zegt dat de Bijbel er niet toe doet, dan is A inderdaad een ketter. Maar zeker niet enkel en alleen omdat het tegen de Bijbel in gaat.

Verder is het denk ik ook nuttig ons te realiseren dat iedere interpretatie van de Bijbel een interpretatie is, ook als deze interpretatie letterlijk is. Jouw interpretatie gaan verslijten voor het Woord van God, dat is naar mijn smaak pas ketterij.

Gaat de TS hier nog een keer op in?

@Kapitein:

De mennonieten zijn allesbehalve evangelisch te noemen.

Er staan soms wel leerzame dingen in. Daarnaast is het ook voor de Heidelberger Catechismus van belang de context te kennen. Deze context is 1563 en de toenmalige toestand in de wereld en in de Rooms-Katholieke Kerk. Hier reageert de Heidelberger Catechismus op en dat moeten we niet uit het oog verliezen.

Zo. En nu ga ik mijn Heilige Familie oppoetsen.

Overigens zie ik ook weinig kwaad in kinderbijbels waarin de beeltenis van Jezus staat. Dit kan een geweldig hulpmiddel zijn om het verhaal inzichtelijk te maken. Maar ik denk wel dat het van belang is om je/het kind te zeggen, dat we van Jezus geen foto hebben of zoiets, en dat we eigenlijk geen idee hebben hoe Hij er precies uit gezien heeft op het moment dat Hij mens was.

Op maandag 20 juli 2009 15:54:03 schreef Harm-Jan het volgende: Vr.98. Maar zou men de beelden in de kerken als boeken der leken niet mogen dulden? Antw. Neen; want wij moeten niet wijzer zijn dan God, Dewelke Zijn Christenen niet door stomme beelden a, maar door de levende verkondiging Zijns Woords wil onderwezen hebben b.

De Heidelberger Catechismus verwijst ook altijd naar een aantal Schriftplaatsen. Het is denk ik wel vruchtbaar die er bij te pakken. Bij punt a, stomme beelden, wijst deze Catechismus ons op:

Jeremia 10:8

Iedereen is dom en dwaas.

Hun afgoden zijn van hout,

Habakuk 2:18,19

Heeft een beeld wel zoveel winst,

dat het de moeite van zijn maker loont?

Een metalen beeld, dat leugen leert;

geeft het wel zoveel winst,

dat de maker kan vertrouwen op zijn eigen werkstuk,

hij, de maker van stomme goden?

Wee degene die tegen een stuk hout zegt: 'Word wakker!'

en tegen een stomme steen: 'Sta op!'

Wordt daar iemand wijzer van?

Zeker, het is met goud en zilver bekleed,

maar geest zit er niet in.

Ten eerste vraag ik me af of je profeten als "wet" moet beschouwen. Het neigt al snel naar smijten met Bijbelteksten en de Bijbel is zo omvangrijk dat je zo'n beetje ieder standpunt wel kunt verdedigen. Ten tweede denk ik zeker dat Jeremia en Habakuk hier een punt hebben: het beeld is geen God en we moeten ze ook niet zo gaan zien. Geen enkele christen zal dat weerspreken, ook onze katholieke vriendjes en vriendinnetjes niet.

Daarnaast denk ik dat iedereen het er wel over eens is dat het hebben van een Jezusbeeld in huis of kerk niets af hoeft te doen aan de verkondiging van het Woord van God. Ik zit vaak in een kerk waar het barst van de beelden en waar het Woord door de ruimte vliegt dat het een lieve lust is. Het kan wel degelijk naast elkaar bestaan. Maar het gaat er om dat deze vermeende beeldenverering, die in vroeger dagen wel degelijk veelvuldig voorkwam (en misschien bij sommige individuele gelovigen nog wel maar ik kan hun harten natuurlijk niet schouwen), niet de plaats van de verkondiging dient in te nemen. Als we ons daarvoor behoeden is er m.i. niets aan de hand.

Overigens geldt dit voor zo'n beetje iedere gezindte. Ook in bijvoorbeeld de bevindelijk-gereformeerde wereld heeft men nogal eens last van een zeker "beeld" dat de plaats van de verkondiging van het Woord dreigt te overschaduwen, helaas.

Het schijnt dat je ook de zegen kunt krijgen in plaats van de communie. Dit zou je dan aan de priester kenbaar kunnen maken door met gekruiste armen naar voren te lopen, in plaats van je hand op te houden of te knielen. Een kennis van me deed dit onlangs en kreeg toen tòch een hostie aangereikt. Is dit verhaal nu waar of niet, bestaat er zoiets als zegen i.p.v. communie? En wat als de priester het niet snapt, mag je dan zeggen "Liever de zegen alstublieft?" ofzo, of is dat onbeleefd? En wat houdt deze zegen precies in, wat zegt de priester dan? Het lijkt me ook zo ongemakkelijk als iemand je de hostie geeft en je deze dan weer moet weigeren.

Is er verschil dan?

Ja leuk is dat hè, ik luister dat weleens in de auto. Maar het voordeel van lezen is dat je dan kunt herlezen, je ogen even kunt laten tasten als het ware. Ik kan me dan iets beter inleven. Bij de downloadbijbel moet je dan meteen terugspoelen en zo.

In onze woonkamer staat altijd een kaars met daarop een afbeelding van Jezus, en ook een beeldje van de Heilige Familie siert ons theekabinet. Deze dingen staan er niet om te aanbidden, maar als een soort herinnering. Als ik er langs loop, of ik zit in de buurt en mijn oog valt er op, denk ik aan Jezus. Nee, ik zie er geen kwaad in zolang je het object zelf niet gaat vereren, maar alleen Die waar het naar verwijst.

Toch vond ik Spreuken niet zo interessant, er zit niet zoveel samenhang in. Ik heb gisteren Prediker afgerond en dat vond ik een stuk makkelijker te doen. Ik zal wel blij zijn als ik alle hokjes van het schema heb ingekleurd. Maar ik merk nu al dat het fijn is er toch een keer in vogelvlucht doorheen te zijn gegaan.

Mijn dank is groot.