Hongerige Wolf

Hoi crokkie,

Het is heel lastig om op basis van het Nieuwe Testament uitspraken te doen over het al dan niet goed- dan wel afkeuren van homoseksuele handelingen. Hier zijn we het nog lang niet over eens. Er zijn op dit forum al heel veel discussies gaande over dit onderwerp, bijvoorbeeld link . Misschien kun je daar eens in snuffelen?

O, en welkom trouwens.

Ken je dit forum al? link

Weet iemand het volgende:

Als de afvoer onder je vaatwasser verstopt raakt, pompt 'ie niet meer af om overstroming te voorkomen. De verstopping heb ik nu gefixt, maar hoe krijg ik de beveiliging van de vaatwasser er af zodat 'ie weer afpompt en dus ook weer water aan kan pompen opdat ik mijn afwasborsteltje weer kan opbergen?

Ik ben nu bij Numeri 18, geheel volgens plan. Eigenlijk valt het best wel mee, zo lang ik het op een vast moment doe.

Ja dat valt mij ook op. Maar wat denk jij dan dat het is? Natuurlijke oorzaken, of Gods hulp?

Ik help weleens bij m'n oom die in de paprika's zit en het is net science fiction daar! Superleuk. Ze worden op steenwolbroodjes geteeld, groeien aan touwtjes en krijgen eten door plastic buisjes vanuit een enorm bassin. En ik krijg jeuk van de blaadjes. Ik heb leren zwemmen in het grote waterbassin buiten, denk dat dat misschien niet gezond was achteraf. Geen idee waar dat water voor dient, maar ik geef geen licht in het donker dus het zal wel loslopen.

Tot zover mijn duit in het zakje.

Het lemma 'rappor' komt in geen van mijn woordenboeken voor, hedendaags noch historisch.

@RobertF:

Bedoel jij te zeggen: wat maakt het uit, deze verschillen in kwantiteit?

Op woensdag 18 februari 2009 13:34:14 schreef Pius_XII het volgende: [...] Maar in welke zin dan? Hoe het in elkaar zit? Tot stand gekomen is? Of juist hoe je het moet doen zeg maar?

Eigenlijk alles wel, dus ik vrees dat het niet bij één boekje zal blijven. Ik ben al een tijdje bezig met deze techniek, en ik moet zeggen dat het me zeer bevalt. Zeker in het kader van mijn persoonlijke '2009 Bijbeljaar'-project vind ik het prettig over een tekst te mediteren. Het is ook een vorm van gebed die ik niet kende en het is altijd leuk nieuwe dingen te leren.

Maar goed, ik heb inmiddels iets gevonden om mee te beginnen. Stapje voor stapje...

Op woensdag 18 februari 2009 13:46:18 schreef Pius_XII het volgende: misschien voor jouw een platte vraag, maar wel gesteld uit oprechte nieuwsgierigheid; hoe zit het eigenlijk met het kindertal in gemeentes van soort 2?

Neuh is niet plat hoor, dat is praktisch. Ik vind het alleen lastig daar uitspraken over te doen, want daar zou ik cijfers voor nodig hebben. En die heb ik niet. Wat wil je weten? Hoeveel kinderen men heeft, of die de eredienst bezoeken, of andere activiteiten binnen de gemeente?

Wat mijzelf wel altijd opvalt is: hoe zweveriger, hoe meer grijze hoofden. Maar of dat echt de werkelijkheid is weet ik niet; dat is wat ik observeer maar kan ook liggen aan het feit dat ik niet in àlle vrijzinnige gemeenten in Nederland ben geweest, maar slechts daar waar vrienden kerken, of als ik toevallig een weekendje weg ben in eigen land en op zondag naar de plaatselijke kerk ga.

Mijn eigen gemeente is tamelijk kinderrijk, viel me afgelopen zondag weer op. Kinderen wonen niet de gewone eredienst bij maar alleen de kindernevendienst. Heel soms zijn er kinderen die ook de gewone diensten bezoeken. Ongeveer om de week is er kindernevendienst, en die worden best goed bezocht valt me altijd op. Niet alleen door kinderen uit Leiden zelf maar ook door kinderen die wonen in Wassenaar, Bodegraven, Oud Ade, enzovoorts. Wat ik wel leuk vind. Ãœberhaupt vind ik het erg leuk, dat jonge grut in de kerk. Qua jongeren hebben we wel een beetje een gat: van veertien tot twintig is praktisch niet aanwezig. Vanaf twintig weer wel, maar dat zijn dan meestal wel studenten die uit een andere gemeente (meestal zelfs ander kerkgenootschap, zoals ik) gekomen zijn.

Hier wil ik even de opmerking bij plaatsen dat er twee opvattingen van vrijzinnigheid bestaan:

1. Oosterhuis zelve verheven tot dogma in combinatie met een soort religieus humanisme. Zaken als zonde, vermaning en genade komen niet aan bod. Preken over Erasmus (persoonlijk meegemaakt in de doopsgezinde kerk te Haarlem, daar zakte mij de broek van af);

2. Ouderwetse vrijzinnigheid die zich uit in verdraagzaamheid in de leer, dus naar anderen toe. Maar die binnen het individu òf de gemeente als geheel orthodoxe vormen kan aannemen. Deze orthodoxie is echter geen norm zoals in niet-vrijzinnige kerken het geval is. Kijk maar eens in sommige doopsgezinde broederschappen in Friesland, daar gaat het er soms flink orthodox aan toe, inclusief donderpreek. Ook in sommige remonstrantse gemeenten is het bepaald geen Oosterhuis-orgie.

Ik denk dat je dit onderscheid moet maken als je spreekt over vrijzinnigheid, zeker omdat dit onderscheid in de vrijzinnige theologie ook vrij scherp gemaakt wordt.

@Pius: Dankje, maar ik ben meer op zoek naar een boek, met een kaft en zo.

Ik ga zaterdag naar Les Miserables! Bijna voor nop!

@Propje: en waarom worden monogame homo's dan niet door God gestraft, als zij toch verkeerd omgaan met seksualiteit (NB: dit doen zij volgens het door jou uit z'n verband gerukte stuk uit Romeinen; uit z'n verband gerukt, want je negeert namelijk doodleuk die post van me waarin ik vroeg of je wilt duiden waar dat "waarom" op slaat in je citaat)? Je zegt dat AIDS een straf is van God, en vervolgens moeten we vaststellen dat niet iedere overtreder gestraft wordt. Beetje eigenaardig hè?

Bovendien, ik vind het altijd frappant dat God lesbische vrouwen eigenlijk nauwelijks straft met AIDS. Ach ja, 's Heeren wegen zijn ondoorgrondelijk blijkt maar weer.

Weet er iemand een goed boek over het ignatiaans gebed?

Dat is een broodje-aap-verhaal.

Ik ken een heleboel homo's die in een monogame relatie zitten en (dus) geen AIDS hebben. Gaan die dan met seks om zoals God bedoelt heeft?

a) Omdat homo's veel meer seks hebben dan heteromannen. Zij hebben namelijk geen last van vrouwen met hoofdpijn, blèrende kinderen en aanverwante artikelen, maar hebben wel hetzelfde krankzinnige libido;

Omdat de anuswand makkelijker ziektekiemen doorlaat dan de vaginawand. Daarom is het ook zo dat homo's met een voorkeur voor de onderdanige rol in bed eerder besmet zijn met (bijvoorbeeld) HIV dan homo's die dat niet hebben. Of zou het zo zijn dat God tegen bottoms is?

Het ging goed, maar presentaties kosten echt járen van m'n leven. Ik denk er over er eens voor naar de huisarts te gaan want het is echt niet normaal dat ik drie nachten voor ik een presentatie heb niet kan slapen.

Ik zwem twee keer per week. Dat is de enige sport die ik echt leuk vind. Daarnaast wil ik nog weleens een stukje wielrennen op een zonnige zondagmiddag.

Ik wil niet meedoen, maar wat een goed initiatief zeg!

Ik bedoel met 'niet meer' ook niet dat het in hun leven ooit zo geweest is, maar meer 'n contrast met zij die wel geloven. Overigens, het kan wel zo zijn dat een jongere bijvoorbeeld als kind wel geloofd heeft (denk ik), maar het later kwijtraakt. In die gevallen is het dus eigenlijk wel zo dat ze eerst geloofden en toen niet meer.

Ook nooit geweest, wanneer het is geweest zou het nog zijn

Jij gelooft niet dat je van je geloof kan vallen?

Ik begrijp wat je bedoelt ja; de kerken waar de moeilijke onderwerpen niet ter sprake komen omdat het individu dat fijner vindt. Dat vind ik minder tof. Mijn opa ging naar zo'n kerk - nu gereformeerd PKN - en ik ben op mijn route naar tijdelijke buitenkerkelijkheid daar een tijdje vaste gast geweest. Het opvallende is dat jongeren in dit soort kerken uiteindelijk vaak terechtkomen bij een evangelische gemeente. Blijkbaar helpt dat gedoe dus geen zier. Maar ik vraag me wel af of deze kenmerken, dus die jij noemt, invloed hebben op het kerkbezoek.

Inderdaad, mij interesseert het bijvoorbeeld geen fluit.

Op maandag 16 februari 2009 17:09:03 schreef Pius_XII het volgende: Wat is dat trouwens? Een

Ja, dat vraag ik me ook al jaren af.

Vind jij.

Tsja, ik ken beide clubjes vrij goed. Van huis uit flink orthodox en nu ben ik zelf meer vrijzinnig georiënteerd met wel wat orthodoxe trekken in mijn persoonlijke geloofsleven. Wat ik bij de orthodoxere kerken vaak zie en zag, is dat a) kinderen mee naar de kerk MOETEN en er zo een ritme ontstaat, en dat er vaak sociale druk (familie en vrienden) is om ook later naar de kerk te blijven gaan. Waarschijnlijk is die druk er omdat er gewoon een bepaalde waarde wordt gehecht aan de wat meer uiterlijke geloofshandelingen. Kerkgang, Bijbel lezen na het eten, enzovoorts. De dingen gewoon doen. Het frappante is dat de aanwezigheid van dergelijke kerkgenootschappen gelijke tred lijkt te houden met de al dan niet verstedelijking van de woonplaats. Hier zie ik wel een aanwijzing in, want in een dorp is de sociale druk sowieso groter. Ik kan hier in de stad rustig besluiten naar een andere kerk te gaan; geen haan die daar naar kraait. Mijn broer in zijn dorpje durft dat niet (wil hij wel, hij wil eigenlijk helemaal niet naar een kerk maar dat terzijde), omdat er dan praatjes van zullen komen en "omdat het niet hoort", of omdat mijn ouders dan gaan zeiken en daar kan hij niet tegen. Het is de norm en daar is eigenlijk niks mis mee zolang iedereen daar tevreden mee is.

Maar wat mij begint op te vallen, is dat dezelfde jongeren die elke zondag in de kerk zitten, in veel gevallen geen sikkepitje meer geloven, hooguit in "de dingen doen zoals het hoort". De mond vol van de leer, maar van een persoonlijk geloofsleven is vaak geen sprake meer, ontdek ik als ik eens wat beter met ze praat. En dat vind ik jammer.

Wat voor "lichte" kerken zijn het trouwens waar het hier over gaat? "Zij hebben minder lange preken, met ook minder inhoud en zingen vaak ook bijvoorbeeld de evangelische liedbundel erbij." Is dat synodaal gereformeerd ofzo? En hoezo minder inhoud?

Dat zou ik ook wel eens willen weten.