Robert Frans

Het zal voor bepaalde groeperingen nooit, nooit genoeg zijn. De Sint zal uiteindelijk ook niet goed genoeg zijn, als blanke, niet-gehandicapte mannelijke bisschop. Denk dus maar niet dat zij zullen zwijgen als wij hun volop de zin zouden geven, zelfs al zou de Sint uiteindelijk een stevige, Surinaamse vrouwelijke imam in een rolstoel worden.
Macht maakt nu eenmaal dorstig naar meer en het zeer politiek-correct mogelijk "SJW-denken" kan érg verslavend worden als je het gevoel voor relativering en humor kwijtraakt. Net zoals een strenge religie alleen maar meer strengheid en compromisloosheid kan opwekken bij gelovigen die de bovengenoemde nederigheid en vrolijkheid van hart missen.
Niet teveel van aantrekken, denk ik dan, en ook niet al te serieus nemen.
Misschien dat Herman Finkers je daarbij een handje kan helpen?
 

Het zal voor bepaalde groeperingen nooit, nooit genoeg zijn. De Sint zal uiteindelijk ook niet goed genoeg zijn, als blanke, niet-gehandicapte mannelijke bisschop. Denk dus maar niet dat zij zullen zwijgen als wij hun volop de zin zouden geven, zelfs al zou de Sint uiteindelijk een stevige, Surinaamse vrouwelijke imam in een rolstoel worden.
Macht maakt nu eenmaal dorstig naar meer en het zeer politiek-correct mogelijk "SJW-denken" kan érg verslavend worden als je het gevoel voor relativering en humor kwijtraakt. Net zoals een strenge religie alleen maar meer strengheid en compromisloosheid kan opwekken bij gelovigen die de bovengenoemde nederigheid en vrolijkheid van hart missen.
Niet teveel van aantrekken, denk ik dan, en ook niet al te serieus nemen.
Misschien dat Herman Finkers je daarbij een handje kan helpen?
 

Heb het idee, en ook weleens in een nieuwsitem gezien, dat kinderen over het algemeen een stuk volwassener hierop reageren dan de grote mensen zelf. Voor het gemiddelde kind maakt de kleur daarbij echt niet zoveel uit, zolang er maar pepernoten worden geleverd. Een vrij pragmatische benadering dus.

Mijns inziens is de roetveegpiet een prima ontwikkeling. Sluit naadloos aan op het schoorsteenverhaal en daar we steeds minder en schonere schoorstenen hebben is het zelfs logisch dat de pieten minder zwart worden. Wel moet je bij het schminken extra goed erop letten dat de piet onherkenbaar blijft.
Gekleurde pieten slaan dan weer nergens op, ook al omdat de zwarte kleur een oudere oorsprong heeft dan zwarte piet. Het komt van Krampus, de zwarte demon die voorheen met Sint op pad ging en in verschillende landen nog steeds doet. En daarbij tegenwoordig vooral stoute volwassenen een pak slaag geeft.

Ik denk dat het gewoon een kwestie is van zoveel mogelijk rekening met elkaar houden en elkaar niet voor watdanook uitmaken. Als iemand met het vieren van de klassieke zwarte piet geen racistische bedoelingen heeft, dan is het niet kies om diegene voor racistisch uit te maken. En als iemand echt bezwaar heeft tegen zwarte piet, dan is het niet kies om daar zomaar overheen te walsen.
De kunst is denk ik om niet te proberen elke opmerking van de opponent zo negatief en cynisch mogelijk te interpreteren. Met name fanatieke actielui, van beide kanten uit, hebben daar nog weleens last van.
Ga er vanuit dat ieder vanuit goede wil handelt, behalve natuurlijk zij die bedreigen en geweld gebruiken of daartoe oproepen, neem de social media ook niet al te serieus en ga er vanuit dat negentig procent van de berichtgeving daar fake news is, dan hoeft het ook niet zo uit de hand te lopen.
Op persoonlijk niveau kun je dus prima rekening mee houden met de ander in dit soort dingen, op maatschappelijk niveau kun je daar een natuurlijke tussenweg in vinden. Zwarte pieten samen met roetveegpieten dus en dan misschien elk jaar steeds minder zwarte pieten, for the time being.

Mijns inziens is de roetveegpiet een prima ontwikkeling. Sluit naadloos aan op het schoorsteenverhaal en daar we steeds minder en schonere schoorstenen hebben is het zelfs logisch dat de pieten minder zwart worden. Wel moet je bij het schminken extra goed erop letten dat de piet onherkenbaar blijft.
Gekleurde pieten slaan dan weer nergens op, ook al omdat de zwarte kleur een oudere oorsprong heeft dan zwarte piet. Het komt van Krampus, de zwarte demon die voorheen met Sint op pad ging en in verschillende landen nog steeds doet. En daarbij tegenwoordig vooral stoute volwassenen een pak slaag geeft.

Ik denk dat het gewoon een kwestie is van zoveel mogelijk rekening met elkaar houden en elkaar niet voor watdanook uitmaken. Als iemand met het vieren van de klassieke zwarte piet geen racistische bedoelingen heeft, dan is het niet kies om diegene voor racistisch uit te maken. En als iemand echt bezwaar heeft tegen zwarte piet, dan is het niet kies om daar zomaar overheen te walsen.
De kunst is denk ik om niet te proberen elke opmerking van de opponent zo negatief en cynisch mogelijk te interpreteren. Met name fanatieke actielui, van beide kanten uit, hebben daar nog weleens last van.
Ga er vanuit dat ieder vanuit goede wil handelt, behalve natuurlijk zij die bedreigen en geweld gebruiken of daartoe oproepen, neem de social media ook niet al te serieus en ga er vanuit dat negentig procent van de berichtgeving daar fake news is, dan hoeft het ook niet zo uit de hand te lopen.
Op persoonlijk niveau kun je dus prima rekening mee houden met de ander in dit soort dingen, op maatschappelijk niveau kun je daar een natuurlijke tussenweg in vinden. Zwarte pieten samen met roetveegpieten dus en dan misschien elk jaar steeds minder zwarte pieten, for the time being.

Ach ja, ieder heeft zo zijn beperkingen.
Weer serieus:
Er zijn oorlogen en kruistochten gevoerd door de Kerk. Er zijn door haar andersgelovigen meedogenloos vervolgd en uitgemoord, waaronder ook joden. Er zijn kinderen en vrouwen misbruikt. Slachtoffers van bijvoorbeeld verkrachting opgesloten, mishandeld en vernederd, omdat zíj schuld zouden dragen. Er is binnen hoge kringen een decadentie geweest die wij ons nauwelijks nog kunnen voorstellen. Bevolkingen zijn veroverd en gedwongen bekeerd. Minderheden buitengesloten. En ga zo maar door.
Dit alles is binnen de Kerk gedaan, de meest gruwelijke, afzichtelijke zonden zijn binnen haar gepleegd. De satan gaat rond als een briesende leeuw en vele wolven in schaapskleren dringen op nietsontziende en slinkse wijzen de Kerk binnen.
Maar er is één ding dat zelfs de meest verschrikkelijke duivel niet kan voorkomen, en dat is dat Christus zijn gaven uitdeelt door zijn Lichaam, dat de Kerk is. Dat Christus zijn belofte over haar standhouding tegenover de poorten van de hel ooit zou verbreken. Al zou er maar één rechtvaardige zijn, voor die rechtvaardige zal Christus zijn Kerk overeind houden, om die rechtvaardige Hemzelf zo te kunnen geven.
Als ik op zondagmorgen me richting het altaar begeef tijdens de mis, dan ontvang ik het Lichaam van Christus onder de gedaante van brood. Punt. Geen twijfel over mogelijk. Ook al zou de priester een schurk zijn, op dat moment is dat niet relevant, want Christus' gaven staan los van mijn en zijn geloof of vroomheid.
En ja, in een andere parochie heb ik regelmatig een priester horen preken, die later hele bedenkelijke uitspraken deed over kinderen en seksualiteit en toen ook ontslagen werd. Maar ook híj deelde destijds het Lichaam van Christus uit, ook híj droeg destijds een legitieme mis op.
Je gelooft in wonderen. Ik ook. En ik zie het voortbestaan van de katholieke Kerk vandaag de dag oprecht al als een Godswonder.
Er zijn duizenden zeer legitieme, terechte redenen waarom zij allang van het wereldtoneel verdwenen zou moeten zijn en bij tijd en wijle ook bijna verdwenen wás. En ook vele legitieme redenen waarom mensen vandaag de dag het katholicisme bizar, oubollig en kwaadaardig vinden. Er zijn dan ook vele groeperingen die zich volkomen terecht van haar afkeerden en hun eigen gemeenschappen begonnen, zich baserende op een zuiverdere beleving van het Evangelie.
Maar er is één reden waarom zij er nog steeds is, namelijk Christus. Niet het kwaad, maar Christus. Christus overwint, Christus blijft zijn gaven uitdelen en zijn evangelie onderwijzen. En geen enkele duivel kan daar iets tegen beginnen.
De satan kan mensen van Christus afhouden, maar Christus nooit van zijn Kerk. De satan kan kinken in kabels slaan, maar de kabels nooit verstoppen.

Het valt mij inderdaad nog weleens op bij sommige gelovigen dat hoe minder uiterlijkheden ze hebben, hoe strenger ze aan die paar overgebleven uiterlijkheden hangen en op basis daarvan de oprechtheid van andere gelovigen oordelen.
De katholieke liturgie kent inderdaad veel ritueel, omdat wij God met heel ons hart én heel ons lichaam en dus al onze zintuigen aanbidden. Net zoals de joden in de tempeldienst destijds.
Ze heeft echter geen enkel probleem met sobere vieringen, daar zelfs de mis ook heel eenvoudig opgedragen kan worden, en al helemaal niet als je teruggetrokken in je kamer bidt. Integendeel zelfs, het een sluit het ander niet uit. En of je nu met je ogen open of dicht bidt, dat maakt haar ook werkelijk niets uit.
Vroomheid hangt immers af van intentie, maar je gebedshouding kan daarin wel een grote hulp zijn.
Maar jij impliceert nu dat als iemand zich niet aan jouw uiterlijkheden ofwel wijze van bidden houdt, diegene dan wel niet met de juiste intenties zou bidden. Dat het blijkbaar wél strikt afhangt van je uiterlijke gebedshouding.
Ben dan ook trouwens benieuwd of jij dan ook knielt tijdens het gebed. Binnen de katholieke kerk gebeurt dat namelijk wél tijdens de belangrijkste gebeden. En veel katholieken knielen ook thuis tijdens het gebed.
Het wel of niet sluiten van de ogen hangt binnen de katholieke vieringen eigenlijk af van wat er gebeden wordt. Tijdens het zingen, de lezingen en als er allerlei rituelen plaatsvinden zullen velen de ogen openhouden, maar tijdens een "gewoon" gebed of een koorzang gaan veel ogen volgens mij wel dicht en na de communie zul je niet zelden iemand zelfs geknield met de handen in het gezicht zien tijdens het nabidden, om zich even helemaal af te sluiten.
Eigenlijk zijn daar geen vaste regels voor en op het zitten, knielen en staan na "doet iedereen eigenlijk maar wat" en let daarin niemand op elkaar.
Ook tijdens meer contemplatieve, stille gebeden, van het schouwend gebed tot de rozenkrans, houdt men vaak de ogen gesloten, om zo helemaal in zichzelf gekeerd te zijn.
Het bidden met open en geheven handen, ofwel in de orantehouding, is evenzo een typisch katholieke gebedshouding voor voornamelijk de priester tijdens bepaalde gebeden. Maar hier en daar zie je parochianen ook tijdens het onzevader de handen geopend houden. En tijdens een charismatische mis natuurlijk weer vaker.
Eigenlijk wordt er alleen al tijdens de mis veel gebedshoudingen aangehouden door de priester en of het volk: staan, zitten, knielen, buigen, geheven handen, handen in het gezicht, handpalmen tegen elkaar, etc.
Je ziet vervolgens dat verschillende van deze gebedshoudingen netjes verdeeld zijn over de verschillende protestantse denominaties. Alleen het gezamelijk knielen, daar hebben veel protestantse kerkgemeenschappen gek genoeg weer veel problemen mee. Terwijl het toch een zeer bijbelse houding is.
Ora et labora inderdaad, bidt en werkt. Een goede gewoonte, om zo heel je dag aan God op te dragen.
Toch zou dit niet het teruggetrokken gebed moeten vervangen, maar juist aanvullen. Net zoals je ook tijd neemt om met je geliefden gewoon te praten, zonder van alles daarbij te doen, zo is het ook goed om regelmatig, het liefst dagelijks, echt tijd te nemen voor het gebed.
Om je inderdaad terug te trekken, de buitenwereld even buiten te sluiten en alleen met het gebed bezig te zijn, in een welbewuste gebedshouding die zowel voldoende comfortabel als voldoende eerbiedig is.
Dat deed Christus zelf immers ook, nachtenlang zelfs, dus waarom zou je jezelf deze mooie gunst dan onthouden?

Wat overigens sowieso mijns inziens een gezonde instelling is. Persoonlijke dingen bespreek je het beste met mensen die je nabij staan, ofwel met een geestelijk leidsman die je vertrouwt. En getuigenissen leg je het beste af onder vrienden, ofwel in een gemeenschap van gelijkgestemden.
Vertel je dergelijke ervaringen ongericht aan "de buitenwereld," dan kun je inderdaad kritische vragen en opmerkingen tegenkomen. Ook op een christelijk forum, omdat zelfs binnen eenzelfde kerk men heel verschillend over dergelijke ervaringen en of betrouwbaarheid van dergelijke getuigingen kan denken. Zelfs je vrienden kunnen kritiek geven, juist om je dan te willen helpen.
Een forum als deze is mijns inziens sowieso dan ook een weinig geschikte plaats om persoonlijke problemen te bespreken, behalve dan in zeer algemene bewoordingen en theorieën, die dan vaak voor de vrager weer niet voldoen. Ook al zou het hier één en al liefde en geknuffel zijn.
Het is denk ik daarom niet zozeer een kwestie van mensen wel of niet kwalijk nemen dat ze jouw ervaringen wel of niet geloven, maar meer een kwestie van zorgvuldig (blijven) afwegen wat je aan wie kan vertellen en welk doel je met het delen van je verhaal wil bereiken.

Olorin gaat naar de kerk:

Olorin gaat naar de kerk:

Kortom, zij die geloven dat er wonderen gebeuren, handelen vanuit vrome, zuivere intenties en zij die dat niet doen, doen dat niet? Overzichtelijk wereldbeeld, dat dan weer wel.
Alleen, wat dan te doen met hen die geloven dat Jezus ook vandaag de dag zeker wel wonderen verricht, maar dat die altijd een opmaat vormen tot de navolging van Christus zelf, ook als je lijdt en ook als je helemaal niets ervaart? Dat het uitsluitend najagen van de door jou bedoelde wonderen daarom uiteindelijk geen blijvende vruchten oplevert, omdat ze nooit op zichzelf staan en nooit het einddoel van het geloof zijn?
Die geloven dat het grootste wonder en de grootste genezing de vergeving van zonden is, het ontvangen van Christus zelf in de gedaanten van brood en wijn en zo de genezing en vervolmaking van de ziel en dat elk wonder dus ook uiteindelijk dáárheen verwijst?
Die samen met Franciscus van Assisi bidden:
Heer, maak mij een instrument van Uw vrede.
Laat mij liefde brengen waar haat heerst,
laat mij vergeven wie mij beledigde,
laat mij verzoenen wie in onmin leven,
laat mij geloof brengen aan wie twijfelt,
laat mij waarheid brengen aan wie dwaalt,
laat mij hoop brengen aan wie wanhoopt,
laat mij licht brengen aan wie in duisternis is,
laat mij vreugde brengen aan wie bedroefd zijn.
Laat mij niet zoeken getroost te worden, maar te troosten,
niet begrepen te worden, maar te begrijpen,
niet bemind te worden, maar te beminnen.
Want het is toch door te geven, dat men ontvangt
door te verliezen, dat men vindt
door te vergeven, dat men vergiffenis ervaart
door te sterven, dat men verrijst tot het eeuwige leven. Amen.
Hebben zij dan volgens jou de goede of de kwade intenties? Of hebben zij misschien van allebei wel wat, hebben eigenlijk álle gelovigen dat wel en is het misschien wel daarom ook niet aan jou of mij om daarover te oordelen?

Maak je geen zorgen. Mijn dag kan niet meer stuk vandaag.

Als jij nog geen seks wil, is het niet aan hem om daarop te blijven aandringen. Seks kan namelijk pas als jullie béíden dat wilen, niet eerder. Dat als eerste.
Verder hebben jullie blijkbaar ieder een eigen kijk op wat het huwelijk is. Wel is het vreemd dat hij trouwen een grote stap vindt, even van jouw schrijven uitgaande, maar het geregistreerd partnerschap dan weer als trouwen ziet. Waarom dan niet gewoon direct trouwen, als dat tóch hetzelfde zou zijn? Dat als tweede.
Over het algemeen wordt in het christendom, van katholiek tot protestants, een christelijk huwelijk geacht te worden gesloten of ingezegend in de kerk. In Nederland betekent dat daarbij ook dat eerst het burgerlijk huwelijk in het gemeentehuis wordt gesloten, omdat dat wettelijk verplicht is. Een geregistreerd partnerschap zal dus over het algemeen niet als huwelijk worden gezien en vooral in strengere kringen zelfs worden afgewezen.
Je kunt dus het beste hierover met je eigen pastoor of dominee te rade gaan. De kans is dan ook aanzienlijk dat zij ongeveer hetzelfde zullen zeggen als ik en jullie zullen adviseren om hier zelf uit te komen en elkaar niets op te dringen. Dus ook niet op seksueel gebied.

Waarbij interessant is op te merken dat Paulus daarbij geen bijbels uitdeelde en ook niet uit de bijbel citeerde of zelfs bijbelse beelden gebruikte tijdens zijn rede. De Schrift is als eerste bedoeld voor gelovigen, om daarmee hun geloof onderling te verwoorden en om daaruit te bidden. Zij is niet bedoeld als evangelisatiemiddel.
Áls je iets bijbels wil uitdelen, dan zou mijns inziens een evangelie in een goed leesbare vertaling het beste zijn, bijvoorbeeld die van Lucas, eventueel met informatieve en tot nadenken stemmende aantekeningen erin.

Nu het toch over beren gaat, deze heb ik hier en daar ook al eens geplaatst maar nog maar eens een keertje.
 
De atheïst en de beer
Een atheïst liep door het woud: “Wat een geweldige bomen! Wat een machtige rivieren! Wat een mooiere dieren!”, zei hij tot zichzelf.
Terwijl hij langs de rivier liep, hoorde hij iets ritselen in de struiken achter hem. Hij keek om en zag een twee meter hoge grizzly beer op hem af komen.
Hij rende zo snel hij kon het pad op. Hij keek over zijn schouders en zag dat de beer hem aan het inhalen was.
Hij keek nog eens over zijn schouder en de beer was nog veel dichterbij. Hij struikelde en viel op de grond. Hij rolde door om op te staan, maar zag dat de beer recht boven hem was, zijn linkerklauw naar hem uitstak en zijn rechterklauw ophief om hem te slaan.
Op dat moment riep de atheïst uit: “Oh, mijn God!”
De tijd stopte.
De beer bevroor.
Het woud was doodstil.
Een helder licht scheen over de man en een stem klonk vanuit de hemel: “ Jij ontkent mijn bestaan al deze jaren, onderwijst anderen dat ik niet besta en maakt van de schepping een kosmisch toeval. Verwacht je nu van mij dat ik je uit deze benarde situatie help? Moet ik je wel tot de gelovigen rekenen?”
De atheïst keek recht in het licht: “Het zou hypocriet van me zijn U te vragen om mij nu plotseling als een christen te behandelen, maar misschien kunt u van de beer een christen maken?”
“Dat is goed,” zei de stem.
Het licht verdween. De geluiden uit het woud kwamen weer tot leven. En de beer bracht zijn beide klauwen samen, boog zijn hoofd en sprak: “ Heer, zegen deze spijs, die ik dankzij uw gulheid mag ontvangen door Christus onze heer, Amen.”

Een priester, een rabbijn en een Baptist lopen in Burgers Zoo te discussiëren over wie het ware geloof heeft. Bij het berenverblijf staan ze stil en komen ze tot de conclusie dat ze elkaar niet met argumenten kunnen overtuigen. Dus een van hen zegt: laten we het anders proberen en een van de dieren, die niets van argumenten snappen, bekeren. 
Zo gezegd, zo gedaan. Ze besluiten elkaar om 16.00 weer te treffen en wie van hen dan als eerste een beer bekeerd heeft, die heeft het ware geloof. 
Om 16.00 treffen de baptist en de priester elkaar en praten na over hoe het is gegaan. De priester zegt: nou, ik kwam een beer tegen, die was hongerig! Hij kwam op mij af met zijn open bek, dus ik duwde er gelijk een hostie in en nu behoort hij aan Petrus. De Baptist zegt: het was zó warm, dat ik ik uitgedroogde beer tegenkwam die ik meeleidde de rivier in. Je weet wel, kopje onder gedompeld en nu behoort hij aan Jezus. 
Terwijl ze elkaar imponeren vragen ze zich af waar de rabbijn nou blijft. En plotseling zien ze hem aan komen: kleding gescheurd, bebloed, krassen op zijn gezicht. De rabbijn ziet er helemaal gehavend uit en terwijl hij naar de priester en baptist strompeld vragen ze hem: Wat is er met jou gebeurd? "Nou"; zegt de rabbijn, "ik denk toch niet dat besnijdenis de juiste manier is..." 

De discussie is helemaal niet of Hij kan genezen, maar of Hij dat daadwerkelijk op de wijze doet zoals de betreffende charismatischen het verkondigen.

We spreken hier over God, ofwel Jahwe, ofwel Jehovah, ofwel Elohim, ofwel de Heer. Niet over Jadabaoth. Als je over de gnostiek wil discussieren (wat overigens iets anders is dan enkel Wikipedia-pagina's spammen, dank u), dan doe je dat in Levensbeschouwing. Niet hier.

Volgens mij is dat hier al meerdere malen uitgelegd. Maria is niet dood, net zoals de heiligen dat ook niet zijn, maar zij leeft nu ten volle in de hemel.

Ik vrees dat sommigen het misschien gewoon een, wel, iets te pijnlijke vertaling vinden...

Klopt, ik beschouw dit dan ook als een aanvulling op mijn schrijven. Daarom schreef ik ook dat het WTG bij gebrek daaraan externe deskundigheid zou moeten aannemen hiervoor. Je kunt dit inderdaad niet zomaar door elke ouderling laten afhandelen.

Klopt, ik beschouw dit dan ook als een aanvulling op mijn schrijven. Daarom schreef ik ook dat het WTG bij gebrek daaraan externe deskundigheid zou moeten aannemen hiervoor. Je kunt dit inderdaad niet zomaar door elke ouderling laten afhandelen.

Pietje heeft aan zijn leerling-koks zijn recepten voor pannenkoeken overgeleverd en officiëel vastgelegd in zowel schriftelijke als mondelinge instructies, maar ook door zijn leefwijze zelf. Hij heeft daarbij opvolgers van zijn eerste koks aangesteld die de opdracht hebben de pannenkoeken in zijn naam te blijven bakken, waarbij hijzelf met lichaam en ziel in de keuken aanwezig zou blijven.
Nu ontstonden er discussies over of de pannenkoeken wel echt gebakken moesten worden, of slechts symbolisch of geestelijk bedoeld waren, of potentiële koks zich eerst moesten aansluiten bij de voorlopers van de pannenkoekenbakkers en of Pietje wel echt zo in de keuken aanwezig was, maar uiteindelijk werden de werkelijke pannenkoeken steeds meer verspreid over de wereld gebakken en steeds verder ontwikkelt. En verdwenen de meeste symboolbakkers weer van het toneel, soms door geweld, of bleven relatief marginaal aanwezig.
Hele oorlogen werden er uitgevochten om de pannenkoeken, vele bakkers misbruikten de keuken om hun eigen snode plannen te bedenken en uit te voeren, ook op topniveau, maar toch worden de pannenkoeken tot op de dag van vandaag in vele keukens over de wereld gebakken en door vele liefhebbers genoten.
Zien ze er anders uit dan toen? Ongetwijfeld, want het recept ontwikkelt zich steeds verder en het wordt steeds duidelijker hoe de pannenkoeken nog verfijnder en nog smakelijker gebakken kunnen worden en wat de principes achter het bakken nu werkelijk zijn.
Maar ze blijven nog altijd als Pietjes pannenkoeken herkenbaar. Ze worden niet ineens plakken cake, de ingrediënten worden niet ineens van elkaar gescheiden en de keuken wordt niet ineens van al haar al eeuwenlang gebruikte apparatuur ontdaan. Hoe graag sommige groepen bakkers dat ook willen en hoe hard ze ook blijven roepen dat de originele keuken niet de echte keuken zou zijn.
Ook het grote geheim achter de bakkerij wordt steeds duidelijker, want er gaan verhalen rond dat Pietje zelf eigenlijk de pannenkoeken bakt en de bakkers enkel zijn handen zijn en dat hij ooit voor iedereen zichtbaar terug zal keren om de slechte bakkers te bestraffen.
En dat de goede bakkers nu al steeds meer gevormd worden naar Pietje zelf en straks samen met hem en alle liefhebbers tijdens een heerlijke maaltijd mogen genieten van de resultaten van hun arbeid.
Dat verwarrende gedoe van jullie ook altijd; wordt toch gewoon katholiek.

Klopt, met name als waarschuwing voor nieuwe, heidense bekeerlingen. Maar hij schrijft ook dat er geen onderscheid meer is tussen Jood en Griek, dat Christus die scheidsmuur heeft neergehaald en van de twee één gemaakt heeft.
De godsdienst is dus niet langer exclusief joods, maar heeft wel haar wortels daarin liggen, alleen al omdat de Messias daaruit voortgekomen is. Zij is universeel en door Christus kan iedereen tot God komen.
Allereerst moet wel gezegd worden dat volgens het OT het Joodse volk haar land ook met veel geweld heeft veroverd, hele steden plunderde en platbrandde, vrouwen als krijgsgevangenen ontvoerde en zelfs opgedragen werd om Kanaänitische baby's te vermoorden. Ook zij kent dus haar geschiedenis van oorlogen, net zoals elke grote godsdienst van onze voorvaderen die kent.
Ik kan me zo voorstellen dat de Kanaänieten destijds hetzelfde gevoeld moeten hebben als de joden ten tijde van de polgroms.
En ook nu is er kritiek op Israël vanwege haar strijd tegen de Palestijnen en haar kolonisatiebeleid. Mag je van vinden wat je wil, maar het geeft enkel aan dat het Joodse volk niet enkel aan de kant van de vervolgden heeft gestaan en kritiek op haar niet altijd onterecht hoeft te zijn.
Wat je verder zegt over het volk, kun je dan ook over de Kerk zeggen. Ondanks de verschrikkelijke zonden die de Kerk begaan heeft en begaat en de zonden waaronder zij zucht, ondanks alle aanvallen, vervolgingen en haat, bestaat ook zij nog steeds, tezamen met het joodse volk.
Je geeft aan dat het ene volk na het andere "verslagen" zou zijn door of vanwege Israël, van de Kanaänieten tot de Romeinen, maar de Kerk is er nog steeds. De Kerk, die ook een vrij complexe, ingewikkelde relatie met het jodendom heeft gehad. En het lijkt er heel sterk op dat zij ook wel zal blijven.
Je zou dit dan dus óók als aanwijzing kunnen zien dat God met de Kerk een uniek plan heeft, net zoals Hij dat met Israël heeft. En dat Gods heil in deze wereld dus werkelijk niet uitsluitend voorbestemd is voor de joden, maar voor alle volkeren die Hem willen beminnen. Iets waar het OT ook al naar hint.
Ik zie dan ook bijzondere overeenkomsten tussen Israël en de Kerk. In beiden zie je een volk dat haar oorlogen gevoerd heeft om haar plaats op het wereldtoneel te vestigen. Een volk waarbinnen vele zonden gepleegd zijn, een volk dat God niet altijd even trouw heeft gediend, een volk dat ook lijden en vervolging heeft moeten doorstaan en een volk dat uitziet naar de verlossing.
Maar ook een volk waarvan God zegt dat zij bij Hém hoort, dat Hij haar zonden zal vergeven en haar tegen het kwaad zal beschermen, dat Hij haar zal verlossen van de dood en de vergankelijkheid, dat het volk eeuwig zal blijven bestaan.
We kunnen misschien niet altijd mét elkaar, maar ook niet zónder elkaar. Ik denk dat Kerk en Israël, Griek en Jood, door deze geschiedenis, al ruzieënd en vergevend, al vechtend en verzoenend, toch op één of andere wijze met elkaar verbonden zullen blijven.
En zijn het niet juist degenen die het meest op elkaar lijken, die soms het felst met elkaar lopen te ruzieën?
Ik geloof daarom ook dat als de Messias komt, volgens jullie voor de eerste keer en volgens ons voor de tweede keer, het dan niet enkel een tijd van oordeel zal zijn, maar juist ook een tijd van verzoening, van vrede. Tussen álle volkeren, Jood of Griek.

Jezus waarschuwde al dat er wolven in schaapskleren zullen zijn, die de kudde zouden aanvallen en proberen uiteen te jagen. Ik geloof dat de wolven nu werkelijk hun ware aard laten zien en we niet meer naïef kunnen zijn over die uitspraak, alsof het allemaal wel meevalt en het enkel om beeldspraak zou gaan.
Nee, het gaat duidelijk om hele reële, menselijke roofdieren, die zich als gelovigen en zelfs als geestelijken voordoen, maar het beslist niet zijn. Die allesverwoestend te werk gaan of het toestaan dat hun medewolven die verschrikkelijke aanvallen verrichten. Die zand in de ogen van de goedwillenden proberen te strooiën en daardoor de kudde tot op het hoogste niveau verscheuren.
En een ieder die niet wil meewerken aan de oplossing waar dat gevraagd wordt, is onderdeel van het probleem en zal door God ook zo geoordeeld worden.
Is het verschrikkelijk dat de kudde extra beschermd moet worden? Absoluut. Maar zo is het altijd geweest en zo zal het altijd zijn, tot aan de wederkomst. Net zoals je altijd je huis op slot zal moeten doen tegen inbrekers, altijd extra voorzichtig in het verkeer zal moeten zijn vanwege roekelozen, altijd slechte vriendschappen en zondige plaatsen zult moeten vermijden, noem maar op.
We kunnen dan bij de pakken neerzetten en erover jeremiëren, maar ook opstaan en recht doen aan hen die onze bescherming nodig hebben, al biddend dat de Herder zijn kudde bijeen wil houden, de roofdieren rechtvaardig wil bestraffen en barmhartig en liefdevol op ons wil neerzien, in het bijzonder op hen die door het aangedane leed de kudde verlaten hebben.
Jezus wil dan nu alreeds dicht bij je zijn, zijn overvloedige vrede geven en je zo tot grote troost en hulp zijn. Richt je daarom niet uitsluitend op het kwade in de wereld, ook niet als je zelf tracht een kwaad te bestrijden, maar richt je allereerst op Jezus.