Gaitema

Ik denk zelf dat bedoeld wordt waar het lied wat ze altijd zong, de inhoud van geïnteresseerd is. De bijbelse linken heb ik wat van opgezocht. Zie vorige 2 bijdragen. De gelijkenis van de zaaier uit Matheüs 13 gaat ook over wat God in jouw hart zaait. Celicia zing over het verlangen een zuiver hart te houden.

nog iets: zij zong ook over haar lichaam rein houden. Ook daar over lees je in de bijbel: 1 Korinthe 3:16 en 17 – ‘Weet u niet, dat u Gods tempel bent en dat de Geest van God in u woont? Als iemand de tempel van God te gronde richt, zal God hem te gronde richten, want de tempel van God is heilig, en deze tempel bent u’. 1 Korinthe 6:19 – ‘Of weet u niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, Die in u is en Die u van God hebt ontvangen, en dat u niet van uzelf bent?’ Romeinen 12:1 – ‘Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan Go

Lastig. Ik trof bij Wikipedia deze woorden van Cecilia aan wat ze telkens zong: "Mogen, Heer, mijn hart en mijn lichaam vlekkeloos blijven, opdat ik niet beschaamd zal worden". Dat komt het dichtste bij Psalm 119 wat gaat over een rechtvaardig levenswandel hebben. De langste Psalm in de bijbel. Bijvoorbeeld vers 10: Met heel mijn hart heb ik u gezocht, laat mij niet afdwalen van uw geboden. Psalm 119:10 1 Johannes 3:21 is ook een link: "Geliefden! Als ons hart ons niet veroordeelt, hebben wij vrijmoedigheid om tot God te gaan;"

Inderdaad. Hoe mystiek ook, is dit de beste omschrijving omtrent de afkomst van Jezus, voor Hij hier op aarde kwam. Het Levende Woord van de Vader.

God is de schepper.

Wat Paulus doet is ons aanzetten tot de beweegredenen van God om de wetten te schrijven te leren kennen. Namelijk een liefdevolle rechtvaardige samenleving te weeg brengen. Dan streef je vanzelf niet zozeer naar de wet, maar naar de liefde en ga je zo leven, dat het voorhouden van wetten om ons weer op het rechte pad te sturen overbodig is, omdat we dat pad dan al bewandelen.

Oké, dank je. Was ik er toch ingetrapt.

Dat geldt niet alleen voor de toekomst, maar ook voor het nu. Petrus dacht nog in oude joodse denkkaders. Paulus was een stap verder hierin. Paulus was duidelijk: die dingen die wijzen naar Het Lichaam van Christus terwijl Hij er nog niet was, zijn vervuld als het Lichaam van Christus er is. Nu, en wij zijn de tempel waarin het dagelijks Sabbath is en waar God in woont.

Voor elke dag dus. geestelijk is de sabbat niks anders dan "Gods rust binnen gaan".

De hele tekst maar: 16Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van enz.een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten. 17Deze zaken zijn een schaduw van de toekomstige dingen, maar het lichaam is van Christus. 18Laat u niet de prijs ontzeggen door iemand die behagen schept in nederigheid en engelenverering, intreedt in wat hij niet gezien heeft, zonder reden gewichtig doet door zijn vleselijke denken, 19en zich niet houdt aan het hoofd, waaruit het hele lichaam, dat van banden en pezen voorzien is en daardoor samengevoegd, opgroeit door de groei

Dat zeg je goed, maar even verderop staat dat het betekenisloos is en dient tot de bevredigend van het vlees, als het voorgeschreven wordt. Met andere woorden, we mogen samen komen wanneer we willen. Het gaat niet om de dag zelf. de reden staat gewoon in de volgende vers. 17Deze zaken zijn (Hebr. 8:5; 10:1)een schaduw van de toekomstige dingen, maar het lichaam is van Christus.

Ik las vandaag nog in Kolossenzen 2:16 dat we er helemaal niets mee moeten.

Het kan bijde waar zijn. We zetten snel ons zelf centraal, al willen we de ander graag te gemoed komen. Onbegrip staat vaak in de weg.

Het is voor mij een monnikenwerk om te ontrafelen waar God spreekt en waar de spreker zelf God voor de voeten gaat lopen. Dikwijls denk ik dat God dan zwijgend kijkt, tot zijn kibbelende kinderen zich weer richten op Hem, in plaats van op elkaar. Met al het het geduivel wat er van komt. Niet met je eens. Al op het moment dat er aan God en de liefde gedacht wordt, sijpelt Gods sprekende en levens-barende Geest binnen.

Als het goed is niet één persoon, want dat zou armoedig zijn. Dan is het hier één dood christelijk gebeuren. Daarom moet iedere christen serieus nadenken over de geest waaruit hij spreekt.

?

Klopt. Het had hier al weer een paradijs kunnen zijn.

Dat is een hele goede vraag. Door wie hier spreekt God? Wie fungeert als zijn spreekbuis?

Ja, zo werkt de wereld.

Dit filmpje gaat in het eerste verhaal over een homo die worsteld met zijn geloof

Ik denk er niks van. Ik lees, geloof en draag uit. Dat klopt. Mensen willen het ook niet weten.

Vanwege een koud hart. Vanwege egoïsme Kinds eenvoudig: eerlijk zullen we alles delen.

Gods kanalen Kan ik een heel verhaal over houden, maar ik accepteer jouw mening. Dat zijn de juiste woorden. Ik weet wel wat

De waarachtige Almachtige God

Dat is ook iets waar ik niet tussen wil zitten, maar laten we alsjeblieft niet Gods afbeeldingen zo laten buikspreken, alsof hij een minister Graphuis is die niet doet wat hij zegt. nu wat anders: