Dave

De onvoorwaardelijke liefde die niet aan voorwaarden gebonden is, dat is een kracht die ook kan worden aangeboord zonder een Christen te zijn. Ook in andere geloven en levensbeschouwingen komt dit 'concept' voor. Zeker heb je deze kracht nodig om een relatie op lange termijn gezond te houden, maar ik geloof dat dit ook mogelijk is zonder specifiek het Christelijke geloof aan te hangen.

De bijbel zegt dat God liefde is. Het kan dan wel voorkomen bij andere levensbeschouwingen, maar de vraag is of dat dan echt van een hogere macht komt of door vooral het vanuit jezelf op te wekken. Waar denk je deze kracht dan vandaan te halen als het niet uit Jezus komt die in ons leeft?

God schept ook geen voorwaarden aan de liefde, Hij heeft dit al beschikbaar gesteld toen Hij zich via Jezus met de wereld verzoende. Het enige wat Hij vraagt is om zijn geschenk aan te nemen.

Waarom ben je zo hard op zoek om buiten God om, of buiten het geloof om dezelfde dingen te bereiken als een christen als ik vragen mag?

Het gaat helemaal niet buiten God om. Dat kán in mijn inziens niet eens. En ik ben helemaal niet hard op zoek naar iets daarbuiten, ik verbind het alleen niet rechtstreeks aan het Christelijke geloof, maar geloof dat ook andere levensbeschouwingen uit dezelfde bron kracht putten. Dit afschepen met: ''het vanuit jezelf opwekken'', getuigt mijns inziens van een tunnelvisie.

Dat ligt eraan, de bijbel is duidelijk dat het Christus in ons is die het uitwerkt. De conclusie zou dan kunnen zijn dat zonder Christus er alleen je eigen kracht en geloof overblijft, welke onderhevig is aan verandering en zelfgericht is.

De onvoorwaardelijke liefde die niet aan voorwaarden gebonden is, dat is een kracht die ook kan worden aangeboord zonder een Christen te zijn. Ook in andere geloven en levensbeschouwingen komt dit 'concept' voor. Zeker heb je deze kracht nodig om een relatie op lange termijn gezond te houden, maar ik geloof dat dit ook mogelijk is zonder specifiek het Christelijke geloof aan te hangen.

De bijbel zegt dat God liefde is. Het kan dan wel voorkomen bij andere levensbeschouwingen, maar de vraag is of dat dan echt van een hogere macht komt of door vooral het vanuit jezelf op te wekken. Waar denk je deze kracht dan vandaan te halen als het niet uit Jezus komt die in ons leeft?

God schept ook geen voorwaarden aan de liefde, Hij heeft dit al beschikbaar gesteld toen Hij zich via Jezus met de wereld verzoende. Het enige wat Hij vraagt is om zijn geschenk aan te nemen.

Waarom ben je zo hard op zoek om buiten God om, of buiten het geloof om dezelfde dingen te bereiken als een christen als ik vragen mag?

@Dave, mijn partner is geen Christen, dus dat wordt lastig. Gelukkig zitten wij wel op één lijn wat betreft onze fundamentele waarden. Ik vertrouw erop dat onze liefde rijk genoeg is ook nu al, zonder dat we getrouwd zijn. Is dat geen mooi vertrouwen? Dat voor Christenen een huwelijk met als derde partner Jezus veel voldoening kan geven geloof ik direct. Dit betekent echter niet dat het een voorwaarde is voor een zeer gelukkige relatie waarin beide personen zich liefdevol en geborgen voelen.

Hoi Dwab,

Mijn vrouw gelooft ook niet, dus dat is geen reden om niet te trouwen

De reden dan veel huwelijken stranden is dat beide partners het van elkaar verwachten, ze kijken en verwachten van elkaar om de liefde hoog te houden en er altijd voor elkaar te zijn. Maar de realiteit is dat jij en je partner beide maar mensen zijn, met hun fouten, verlangens, veranderlijke liefde etc. Gods liefde is onveranderlijk, dat is altijd contant. Hij houdt net zoveel van je, of je nu zondigt of vroom bent, wij houden vaak conditioneel van mensen, zolang ze ons geen pijn doen houden we meer van ze dan als ze ons kwaad doen.

Eens dat geloven niet betekent dat je een goed huwelijk zult hebben, maar dat komt omdat ze niet naar Jezus kijken maar naar elkaar. Zonder Jezus in je huwelijk te betrekken zul je op een gegeven moment van elkaar gaan eisen, echter ben je zelf niet in staat om dat te geven. Daarom hebben we allemaal Jezus nodig, Hij is de 'ik ben', ook in je huwelijk.

Als je zegt dat de ene vorm van bidden 'Bijbelser' is dan de ander, is dat wel degelijk een waardeoordeel waar een zekere rangorde uit spreekt. Als je vervolgens aangeeft zelf een 'ontwikkeling' gemaakt te hebben van de ene naar de andere vorm, bevestig je dat idee.

Daar houd ik het bij.

Even los van het waardeoordeel, in de Korinthe kerk zie je dat Paulus zelf het bidden hardop, aldan niet in de Geest bespreekt. Aan de andere kant zie je dat het bidden waar men alleen maar prevelt ook voorkomt in de bijbel. Elke vorm van aanbidding naar God is goed, of het nu hard of zacht, in stilte, dansend, psalmend is, het gaat om je persoonlijke relatie met God. Echter in de gemeente moet er wel enige orde zijn. Je ziet in ieder geval in de Korinthe gemeente dat er luidop gebeden wordt, dus het principe is dus niet vreemd. Daarnaast leert de bijbel ook om onze tong te gebruiken, net als God schiep God door het woord, Jezus is het woord, Jezus sprak en het gebeurde. Wij hebben dezelfde Geest in ons en kunnen nu onze tong gebruken om te zegenen, te aanbidden etc

Nou er zijn wel meer redenen om niet direct te trouwen. Je oordeelt nu wel erg hard over mensen die niet direct dezelfde keuze maken als dat jij nu doet. Trouwen heeft niet voor iedereen dezelfde betekenis, dit betekent niet dat er iets mis is met de relatie of dat de relatie minder sterk of waardevol zou zijn.

Ik oordeel er helemaal niet mee over andere mensen. Ik vind dat het écht een goede reden is als je eerst andere dingen wil doen met je geld. Maar onze keuze is om eerst te trouwen. Ik vind een studie in ieder geval geen reden om niet te trouwen, daar ging het me om.

niet of je die éne dag hebt meegemaakt waarop je een papiertje hebt ondertekend en een feest hebt gegeven met vrienden

Grappig dat je dit zegt, maar je denigreert het huwelijk nogal zo. Zoals je zelf zegt: 'trouwen heeft niet voor iedereen dezelfde betekenis.' Het blijkt dat het voor mij een heel andere betekenis heeft dan voor jou. Het gaat mij vooral om het getrouwd zijn zelf, niet om die ene dag. En we geven geen feest.

Het is voor ons geen afweging, zo van: we hebben geld, maar we gaan daar eerst van op wereldreis. Wij willen gewoon nog niet trouwen en misschien trouwen we wel nooit. De hele financiële kwestie speelt bij ons geen rol van betekenis. Twijfel gelukkig ook niet. We zijn realistisch en zien in dat een huwelijk onze relatie niet zal verdiepen of verrijken, dat kunnen wij alleen samen bereiken en aan blijven werken en daarnaast ook tevreden zijn met de stevige basis die we nu al hebben.

God heeft echter veel mooie zegeningen in het huwelijk gelegd. Dat is iets wat je mag gaan zien als je christen bent. Jezus is de derde partij in een huwelijk. Doordat beide partners zich richten op Jezus zullen ze op deze manier een veel diepere verrijking krijgen in het huwelijk en in hun relatie met God. Wellicht iets om eens nader te onderzoeken, daarmee zeg ik niet dat je huidige relatie minder is. Ik zeg alleen datvGod iets beters voor ons heeft dan wat de wereld kan bieden.

Admod note:
Topic is afgesplitst van viewtopic.php?f=21&t=23270

Welkom

Kort samengevat, Joh 4:

24 God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid

Oftewel, God proberen te begrijpen met je natuurlijke zintuigen gaat het niet worden.

Een poos geleden sloeg ik de bijbel willekeurig ergens open, zoals ik regelmatig doe. Toen kwam ik op een stuk dat ging over het aanrekenen van de zonde van je (voor)ouders op jou.

Ezechiël 18

En ja, hoe het kwaad je wordt aangerekend, ligt inderdaad nog altijd bij God. Ik snap ook hoe je dat bedoeld, Ursa, dat God je intenties veranderd. Als je je bekeert tot het christendom en je vertrouwt op God, dan kan Hij je intenties van kwaad naar goed veranderen.

Dat is de generatievloek. Deze is door Jezus ook gedragen en geldt niet meer. Kwaad wordt in het nieuwe verbond helemaal niet meer aangerekend als je gelovig bent. Voor de ongelovigen zal het oordeel er zijn en daarin zal God rechtvaardig zijn. God ziet het hart aan van mensen, daarin is echt zichtbaar of iemand kwaadwillig is of onwetend.

Als ik in iets geloof dan zou ik dat nooit verbergen, als je in iets gelooft dan moet je er trots op zijn.

dit is niet de eerste keer dat ik zoiets hoor, elke keer als ik met iemand over zijn geloof praat, zegt hij hetzelfde( jij bent moslim).

Waarom als iemand met een vraag komt en iets niet begrijpt over je geloof , zeg je meteen je bent dit of dat.

ik geen ben moslim maar wat maakt dat nou uit als ik het was, veranderd dat dan de waarheid.

er is maar een waarheid en die zoek ik en als je dat hebt dan moet je dat maar uitleggen en zo niet dan moet je me niet beschuldigen van iets zonder enig bewijs. of mensen soorteren en beschuldigen zonder enig bewijs is een dagelijks gebeurtenis.

Als je echt meer wil weten over het christendom dan moet je wellicht wat minder eisen stellen over hoe wij jouw antwoord moeten geven en wat je bij voorbaat al afkeurt. Het komt nu inderdaad over als troll gedrag.

Ach, ik vond en vind ook lang niet al mijn posts geweldig. Maar ik vind het wel erg geinig om zo mijn hele postgeschiedenis eenvoudig te kunnen teruglezen. En die van andere gebruikers natuurlijk.

Zat laat het dopen in de geest topic weer eens door te lezen waarin een leuke discussie met Levi gaande was. Waar is die gast gebleven?

Ursa schreef : ".... Daar ben ik bang voor, dat je te veel van het geloof verwacht en daardoor in een diep dal kunt vallen als het leven niet zo mooi blijkt te zijn.

En wij zingen( als gereformeerden) wel vaak Gezang 115 : "nooit kan t'geloof te veel verwachten, des Heilands woorden zijn gewis, 't faalt aardse vrienden vaak aan krachten, maar nooit een vriend als Jezus is........

Doet me gelijk aan Ef 3 denken:

20 Hem nu, Die machtig is meer dan overvloediglijk te doen, boven al wat wij bidden of denken, naar de kracht, die in ons werkt,

Je kunt God niet voelen. Hij onttrekt zich aan alle menselijke zintuigen en ongrijpbaar voor ons kenvermogen.

Het ligt er maar aan hoe je 'voelen' definieert.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:10 Toen de priesters uit het heiligdom naar buiten traden, vulde een wolk het huis des HEREN, 11 zodat de priesters vanwege de wolk niet konden blijven staan om dienst te doen, want de heerlijkheid des HEREN had het huis des HEREN vervuld.

Deze priesters voelden echt wel Gods aanwezigheid. Zelf heb ik ook vele malen in mijn leven Gods aanwezigheid gevoeld, of anders gezegd: (heel) sterk de aanwezigheid van Gods Geest ervaren.

Gods aanwezigheid kan je op veel manieren voelen: door (bovennatuurlijke) rust, warmte, blijdschap enz. .

Het wordt voelen komt niet in de tekst voor. Inlegkunde, onbijbels.

Je kunt de Geest in je wel degelijk ervaren, zeker bij het horen van het woord. Dit is bij mij ook al vele malen gebeurd.

Om hier nog op terug te komen: tof dat je er zo eerlijk over bent. Om zelf ook eerlijk te zijn, ik ben benieuwd hoe je gemeente er uit ziet. Ik kan moeilijk geloven dat men daar werkelijk bevrijd is van zorgen en ziekte. Tenminste, dat zou het bewijs zijn dat je overtuigingen kloppen. Tot nu toe is er blijkbaar geen discrepantie opgetreden, maar dat wil niet zeggen dat dat kan gebeuren.

Het gegeven dat o.a. ik zo kritisch ben op het 'evangelie van genezing' komt deels voort uit andere conclusies op basis van verschillende interpretaties van de Schrift. Op basis van die conclusies ben ik bang dat je jezelf voor de gek houdt. Wat als er nou wel iets ernstigs gebeurt? Als je kanker krijgt bijvoorbeeld? Dan kun je zeggen dat je gelooft dat God dat kan en wil genezen, maar wat als dat niet gebeurt? Daar ben ik bang voor, dat je te veel van het geloof verwacht en daardoor in een diep dal kunt vallen als het leven niet zo mooi blijkt te zijn.

Bij voorbaat excuses als je dit te persoonlijk vindt. Ik schrijf het vooral om mijn 'drive' in de discussie duidelijk te maken. Het gaat me er niet om m'n gelijk te halen maar anderen te behoeden voor teleurstelling.

Ik denk dat dat heel veel gebeurt door meer traditionele christenen. Ze menen dat ze anderen moeten behoeden voor teleurstelling en bedoelen dat zelfs goed. Maar in feite zeggen ze daarmee dat ze het eigenlijk zelf niet geloven. Stel je voor dat Petrus na Jezus' woord uit de boot wilde stappen om op het water te stappen, maar dat de andere discipelen allemaal zouden roepen: 'Pas op Petrus, doe het niet. Je weet niet wat er gaat gebeuren en of dit wel een verstandige keuze is. Je weet niet of het op een teleurstelling zal uitlopen.' En dit voorbeeld zou je kunnen doortrekken naar elke andere situatie waarin het gaat over geloof. Mensen zouden Abraham kunnen waarschuwen om er niet teveel op de vertrouwen dat hij wel een kind zou krijgen, mensen zouden tegen Noach kunnen zeggen dat het verspilde energie zou zijn om op droog land een boot te bouwen en mensen zouden aan Mozes kunnen adviseren om de farao niet al te boos te maken en het volk Israël maar in Egypte te laten wonen, want dat is misschien wel veiliger en beter dan de woestijn in te gaan.

Waar het op neer komt is of je gelooft wat God tegen en over je zegt. Geloof is niet zozeer dat je je best moet doen om het te geloven maar dat je vertrouwt op de persoon, in dit geval God, dat wat Hij over ons zegt waar is. Petrus stapte uit de boot omdat Jezus Hem riep, als je weinig waarde geeft aan een persoon zul je ook niet snel geneigd zijn om hem te geloven op zijn woord. De geloofshelden uit de bijbel zijn allemaal mensen die boven alles God vertrouwde.

Als ik simpelweg de statistieken bekijk zie ik binnen bevokingsgroepen geen verschil wat betreft het percentage ziekte of vroegtijdig sterven. Er zijn wel verschillen te constateren tussen bevolkingsgroepen met andere status, werksoort en inkomen maar geen verschillen binnen een dergelijke eenduidige groep.

Ik denk niet dat het nog veel zin heeft om verder te gaan. Je negeert de meeste teksten en nu ga je vage statistieken erbij halen om je punt te maken.

Laat ik dat gevoel bij jou en Eulogia nou ook hebben. Je hebt precies op ééń tekst van mij half gereageerd en dan nog faliekant anders uitgelegd dan ik doe en de rest genegeerd. Die statistieken zijn niet vaag want als je gelijk had dan zouden christenen, in ieder geval van de (sub)stroming waar Eulogia en jij toebehoren, er uit moeten springen door lagere cijfers voor ziekte en vroegtijdig sterven maar dat is niet het geval. Als je dat soort basale feiten negeert kun je je inderdaad afvragen of enig welke discussie dan ook zin heeft.

Geloof je dat Jezus aan het kruis een compleet werk heeft gedaan? Dus dat zonde, ziekte, dood etc is overwonnen?

Als ik simpelweg de statistieken bekijk zie ik binnen bevokingsgroepen geen verschil wat betreft het percentage ziekte of vroegtijdig sterven. Er zijn wel verschillen te constateren tussen bevolkingsgroepen met andere status, werksoort en inkomen maar geen verschillen binnen een dergelijke eenduidige groep.

Ik denk niet dat het nog veel zin heeft om verder te gaan. Je negeert de meeste teksten en nu ga je vage statistieken erbij halen om je punt te maken.

Dingo,

Het klopt dat ziekte en smarten zullen blijven tot de nieuwe wereld er komt. Maar geldt dat ook voor de gelovigen? Dat is juist waar de discussie over gaat. Jij gooit het op te weinig geloof, ik op een gebrek aan kennis van het woord van God. Wij zijn zo gevormd door onze natuurlijke mens dat onze geestelijke mens amper zendtijd krijgt.

Je ziet het ook bij het avondmaal waar Paulus uitlegt dat er vele ziek zijn en voortijdig sterven omdat ze het avondmaal niet op de juiste manier begrijpen. Het avondmaal kan dus krachteloos zijn als je niet snapt wat het betekent, het tegenovergestelde geldt dan ook dat als we het wel juist begrijpen er niet vele ziek of vroegtijdig sterven.

Dat bevestigt alleen maar mijn verhaal. Wat probeer je tegen te spreken?

Er staat in goed Nederlands dat we nog steeds in ons aards lichaam leven:"Wij zuchten in onze aardse tent en zouden willen dat onze hemelse woning er nu al over wordt aangetrokken." en "ook al weten we dat zolang dit lichaam onze woning is, we ver van de Heer wonen." en "We blijven vol goede moed, ook al zouden we ons lichaam liever verlaten om onze intrek bij de Heer te nemen."

We krijgen pas een verheerlijkt lichaam krijgen als we deze tent/woning/lichaam verlaten. Er staat nergens hier en nu krijgen we het al maar we zijn er op voorbereid door de Heilige Geest.

Ik spreek jouw verhaal/uitleg dus 100% tegen omdat ik duidelijk iets anders lees in dat citaat.

Dingo, lees nog een keer het stuk aub, ik zeg namelijk ook dat ons lichaam nog niet verheerlijkt is. Wel zeg ik dat onze geest vernieuwd is. Daarom moet je ook onderscheid maken tussen, lichaam, ziel en geest.

De bijbel leert ons dat zoals Jezus is, zo zijn wij in deze wereld. Dat kan niet over ons lichaam gaan, want die is nog vergankelijk.

Dat bevestigt alleen maar mijn verhaal. Wat probeer je tegen te spreken?

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:3 Hij was veracht en van mensen verlaten, een man van smarten en vertrouwd met ziekte, ja, als iemand, voor wie men het gelaat verbergt; hij was veracht en wij hebben hem niet geacht.

4 Nochtans, onze ziekten heeft hij op zich genomen, en onze smarten gedragen; wij echter hielden hem voor een geplaagde, een door God geslagene en verdrukte.

5 Maar om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op hem, en door zijn striemen is ons genezing geworden.

En dat is ook geen garantie voor hier en nu want ziekte en onze smarten zijn een straf en het gevolg van de zondeval en daarvoor is Jezus inderdaad op aarde gekomen, dat heb ik ook nooit ontkent.

De tekst uit Jesaja is een schaduw van wat er ging komen, namelijk Jezus, onze verlosser die de zonde van de wereld op zich nam en onze ziekten en smarten heeft gedragen. Je koppelt dingen los terwijl dat niet terecht is. In het OT lees je in Deut 28 wat de zegeningen en vloeken zijn die God belooft. Jezus heeft de vloek voor ons weggenomen zodat er alleen nog zegen overblijft. Als God nu zijn eigen Zoon niet gespaard heeft om ons te redden van de dood, zou ziekte dan opeens wel een probleem zijn? Eerder heb ik al laten zien dat ziekte een vloek is.

2 Kor 1:

20 In hem worden alle beloften van God ingelost; en daarom is het ook door hem dat we amen zeggen, tot Gods eer. 21 Het is God die u en ons Christus als fundament geeft, die ons allen heeft gezalfd, 22 heeft gewaarmerkt als zijn eigendom en ons als voorschot de Geest gegeven heeft.

Alle beloften van God zijn in onze nieuwe mens al waar. Wij bestaan uit een geest, ziel en lichaam. Onze geest is opnieuw geboren en een met de Heilige Geest. Ons lichaam en ziel echter zijn nog vergankelijk en zullen pas bij de wederkomst vernieuwd worden. We moeten dus leren hoe we geestelijk moeten gaan denken. God leeft en beweegt in de geestelijke wereld, niet in de natuurlijke wereld. Alles wat je dus waarneemt met je natuurlijke zintuigen gaan nooit en te nimmer de geestelijke waarheden begrijpen. Je moet op basis van het woord je denken vernieuwen.

Paulus laat al zien dat de geest strijdt tegen het vlees (lichaam). Als in de geest genezing al een volbracht werk is, maar je bent ziek, dan zal je lichaam dit niet bevestigen als waarheid. Maar wat is nu waar? Het zichtbare is voortgekomen uit het onzichtbare. Dus als in de geestelijke wereld, daar waar God leeft, genezing al een volbracht werk is, dan moeten dit vanuit het onzichtbare in het zichtbare komen. Dit is waar je geloof om de hoek komt kijken. Geloof je dat God je al genezen heeft, dan alle beloften in Christus ja en amen zijn of geloof je wat je lichaam je vertelt?

De geestelijke strijd moeten we niet onderschatten. De hele dag door wordt je overspoeld met nieuws/ellende/oorlog/dood/verdriet/moord etc uit de wereld. Dat bezwaart je hart en zorgt ervoor dat je aandacht van Jezus wordt afgehaald. Een ding is nodig zei Jezus tegen Martha, aan zijn voeten zitten en naar zijn woorden luisteren.

Wat mij namelijk opvalt, ook bij mijzelf, is dat zo'n beetje elke gelovige diens levenservaringen herleidt uit de Schrift (en het christelijk geloof in het algemeen) en niet andersom. Wat ik al schreef: een zieke gelovige zal niet zomaar bevinden dat God altijd geneest en dat hij blijkbaar niet voldoende kennis of geloof daaromtrent zou hebben. En een gelovige die het bijzonder voor de wind gaat, zal niet zomaar bevinden dat hij op de verkeerde weg is, omdat navolging van Christus lijden zou moeten betekenen. Het godsbeeld van veel gelovigen is nogal eens opvallend harmonieus met hoe zij leven. Ook bij bekeerlingen: zij beginnen vurig en radicaal aan hun nieuwe geloof en geloven dus ook dat God vooral vurigheid en radicaliteit is en vraagt. Weliswaar verwerpen zij dan hun oude levensstijl en willen die dan zelfs nogal eens als overdreven slecht omschrijven, maar dat is dan hun óúde levensstijl, die dus al voorbij is.

Ik ken althans maar weinig tot geen gelovigen die écht menen dat God veel meer voor hen zou kunnen betekenen dan Hij nu doet, maar dat zij een te klein geloof of te weinig kennis zouden hebben om daarnaar uit te strekken. Of écht menen dat alle mooie, spirituele dingen die zij meemaken, beslist niet per se Gods bovennatuurlijke vertroostingen hoeven te zijn, maar ook uit henzelf kunnen komen, daar ook veel andersgelovigen mooie, spirituele gevoelens kennen. Sterker nog: als je ook maar indirect insinueert dat iemand een klein of zwak geloof zou hebben, dan krijg je diegene op je dak. Terwijl het misschien wel volkomen terecht kan zijn als iemand je zegt dat je geloof te klein of je kennis te onvolkomen is. En gezien Jezus' leefwijze en die van de heiligen, zou het misschien van meer echte nederigheid getuigen als je die ander prompt gelijk gaf ook.

Eens, het lastige in een discussie is dat mensen vanuit hun huidige situatie redeneren in plaats vanuit het woord. Mensen beamen wat ze in het natuurlijke zien/voelen/beleven en bepalen daarop hun zienswijze wat betreft het woord van God. Gaat het voorspoedig, dan zijn teksten over genezing makkelijker dan als je ziek bent.

Paulus leert ons dat het gevecht niet in het natuurlijke is maar in het geestelijke, niet in het vlees maar in de geest:

2 Kor 10:

4 De wapens waarmee wij ten strijde trekken dienen niet ons eigen belang, maar zijn er om met hun kracht bolwerken te slechten voor God. We halen spitsvondigheden neer 5 en iedere verschansing die wordt opgetrokken tegen de kennis van God, we maken iedere gedachte krijgsgevangene om haar aan Christus te onderwerpen

Wat zijn deze gedachten? Wil God mij wel genezen? Houdt God wel echt van mij? Is God nog boos op mij? Heb ik wel voldoende geloof? Vul maar in, de lijst is eindeloos. Al deze gedachten moet je onderwerpen aan Christus, in Hem zijn alle beloften ja en amen. Het komt er uiteindelijk op neer wat je opinie over God is. Als je een beperkte opinie over Hem hebt, zul je beperkt aandacht geven aan zijn woorden en zul je weinig overwinning zien in je leven.

In Jesaja 53 zie je waarop deze tekst gebaseerd is:

5 Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden

Ook in Math 8 komt dit terug:

17 Opdat vervuld zou worden, dat gesproken was door Jesaja, den profeet, zeggende: Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze ziekten gedragen.

Dus wellicht heeft Eulogia het bij het rechte eind

Ik vind dit best wel een lastig punt. Ik ken mensen die niet geloven in God of Jezus, maar wel gewoon vrijwilligerswerk doen. Ik ken mensen die nu een halfjaar in Afrika zijn om daar te helpen met een school bouwen. Ook hier buitenom zie ik ze echt als goede mensen. Vriendelijk, respectvol, houden met mensen rekening enzo.

Maar zoals ik al zei: ze hebben duidelijk gezegd niet in God te geloven. Wat gaat er met deze mensen gebeuren na dit leven? Zal ik ze nog tegenkomen?

Wat we weten uit de bijbel is dat Jezus de enige weg tot God is. Zijn verlossingswerk is wat ieder mens nodig heeft om gered te worden. Proberen op eigen kracht gered te worden kan geen mens, God heeft namelijk laten zien waaraan een mens moet voldoen om op eigen kracht rechtvaardig te worden, namelijk de wet.

Ik geloof daarnaast dan mensen die nooit het evangelie gehoord hebben zullen geoordeeld worden naar hun daden. Maar zelfs op het moment van sterven van deze mensen geeft God ze wellicht nog een uitweg, wie zal het zeggen. Ik geloof dat God van al zijn kinderen zielsveel houdt, van elk mens en Hij zal er alles aan doen om ze niet verloren te laten gaan.

Waar ik op wijs is tweeledig, één het gaat idd over hoe slaven zich ten opzichte hun meester moeten gedragen. Ook als de striemen op hun rug staan die met de tekst van jou avatar genezen worden. Het tweede is dat hij zegt "Maar als gij goed doet en dan lijden moet verduren, dát is genade bij God.". Hij zegt niet je hoeft geen lijden te verduren omdat je goed doet zoals jij beweert maar als je moet lijden dan is dat genade bij God.

Ik ben niet Eulogia

Klopt, de reacties lopen wat door elkaar.

Ik beweer niet dat je geen lijden hoeft te dragen als je goed doet. Wat ik zeg is dat dit niet over ziekte gaat maar dat je slecht behandeld wordt. Moeten wij ons hetzelfde gedragen als de wereld of juist anders waardoor heidenen hierdoor Gods genade mogen zien?

De tekst van Eulogia gaat over hoe je je moet gedragen als je slecht behandeld wordt en niet over genezing althans het staat in die context want is hetzelfde hoofdstuk. Vandaar dat ik dat geen onderbouwing vind van dat je hier en nu altijd gezond, welvarend etc. zult zijn als je maar hard genoeg geloofd.

Ok, dus we zijn het eens dat deze tekst niet zozeer over ziekte gaat, maar over lijden wat je als christen meemaakt in deze wereld t.o.v. de heidenen.

Ik weet niet of ik om vergiffenis kan vragen, ik ben net vrij. Ik moet mijn leven oppakken en dat kan met god best denk ik dan.

Blij dat de bijbel gratis te lezen is, ik dacht even weer fout bezig te zijn. En god hou denk ik niet van stoute mensen.

God heeft al vergeving geschonken door zijn Zoon Jezus. Het enige wat je hoeft te doen is zijn offer te accepteren. Ik raad je aan een gemeente/kerk te zoeken zodat je meer kan horen over wie Jezus is en wat Hij voor je gedaan hebt. Je christelijke vriend zal je denk ik hier meer over kunnen vertellen.