Kurt

Quote: Op donderdag 16 juli 2009 23:24:19 schreef Mr. Emilio het volgende: Waarom zeg je nu zelf wat mij, wanneer ik het zeg de verwensingen homofoob, homotohater en "enge, bekrompen Christen"? Misschien ben ik dom, maar deze zin is niet logisch en ik snap 'm niet. Ik heb je in ieder geval geen homofoob, homohater of 'enge, bekrompen christen' (kleine letter!) genoemd. Quote: God maakt inderdaad geen onderscheid, maar homoseksualiteit is blijkbaar inmiddels als algemeen maatschappelijk aanvaardbaar geacepteerd terwijl moord, verkrachting, incest, alcoholisme,

Hij keurt wel meer af, maar afkeuren staat niet gelijk aan verdoemen, dat weet je zelf ook wel. Natuurlijk zegt je relatie of je seksualiteit wel iets over je levensstijl, maar men lijkt er vaak vanuit te gaan dat homo's per definitie een zondig en losbandig leven leiden (en op die homo's lijken de meeste bijbelteksten ook betrekking te hebben), terwijl ook een homo een nette relatie kan hebben, waar de liefde voor een god en elkaar centraal staat. Dat iets oorspronkelijk niet de bedoeling is geweest - volgens religieuzen - zal allemaal wel, maar het is nu eenmaal zo. En ik erger me mate

Als jij mij uitlegt wat -bijvoorbeeld- cybergothic met de oude gotiek te maken heeft? Samengevoegd: De gothic zoals wij die kennen is een muziekgenre met allerhande subgenres en mensen die ernaar luisteren. Sommige (!) van die mensen vinden het nodig zich op een bepaalde manier te kleden, maar er zijn niet bepaald richtlijnen of zo... ("Hoe je écht gothic wordt!" ) Zo zijn er vrouwtjes in die verschrikkelijk lelijke jurken, maar ook cybergothics en ook weer van die meer industrial-achtige types, of van die steampunk-types. Allemaal even vreselijk, daar niet van... Cyber, achterlijke jur

Wellicht - voor mijn onbegrijpelijk, maar ik weet dat ze er zijn -, maar dat zegt niet veel over de eventuele levensstijl van iemand. Iemand kan een heel net leven leiden en een homoseksuele relatie hebben. Dan kun je stellen dat iemand wellicht zondig leeft, maar ja, wie niet? Alsof een god dan denkt: "Bah, wat smerig, hij doet het met mannen, naar de hel met 'm."

Dan vind ik de term 'bijpassende levensstijl' wel erg over de top. Er bestaat namelijk niet heel veel verschil in levensstijl tussen een homopaar dat in liefde samenleeft en een heteropaar dat hetzelfde doet.

De gotiek is totaal onvergelijkbaar met gothic als zogenaamde levensstijl. Dat snap je toch zelf wel?

Gothic is GEEN levensstijl. Gothic is muziek. Punt. Dat sommige mensen zich op een bepaalde manier kleden, prima, maar dat maakt ze geen 'gothic' (wat dat ook moge wezen). Gothic is in essentie gewoon een muzikale subcultuur/een muzikaal genre.

Ten eerste vind ik de levensstijl niet per definitie zonde. Ik vind het eerder 'zonde' als je je leven lang in een kronkel leeft door te ontkennen wie en wat je bent. Een homo kan ook een monogame en liefdevolle relatie hebben. Een homo sekst niet per definitie met iedere andere homo in een of andere obscure darkroom, meneer.

Met het verschil dat homo-zijn geen keuze is, roken, hoereren, pooier worden, roddelen, et cetera, wel. Onzinnige vergelijking dus.

Goed, ik lees ook dingen door elkaar. Namelijk: De Avonden van Gerard van het Reve, Nacht van Elie Wiesel, Jezus, feit of fictie? van Josh McDowell, In alle redelijkheid - Christelijk geloof voor welwillende sceptici van Tim Keller (de vraag of ik een welwillend scepticus ben, laat ik in het midden ).

Quote: Op zaterdag 20 juni 2009 15:27:26 schreef Caesarion het volgende: Niet alle postpunk is goth. Anders zou goth niet goth heten maar eerder iets met Neo Verder is er een andere thematiek. Postpunk is sowieso geen gothic, maar postpunk. Dat het vaak enigszins sombere en melancholische muziek is en er daarom best veel gothics zijn die ook naar postpunk luisteren, is iets anders.

Fakkelbrigade moet ik recenseren. Ik ben benieuwd. C-Mon & Kypski zijn fijn en Pete Philly & Perquisite ook.

Man, ik zeur maar wat. Alhoewel ik de teksten hier en daar redelijk expliciet vind. Overigens, dat andere christenen naar muziek luisteren die tegen hun eigen geloof ingaat, hoeft voor jou nog geen reden te zijn om het ook te doen en het maakt iets niet opeens goed.

Quote: Op donderdag 09 juli 2009 11:49:08 schreef *nath* het volgende: Ik kwam vandaag een mooie man tegen op het net. [afbeelding] Charlie Winston. Hij maakt ook erg leuke muziek. Winston is een mooie man ja. Die had ik jou al veel eerder laten zien, toch?

Mwah... Als ik ervoor in de stemming ben. Ben geen groot fan, maar waardeer de bijdrage die ze hebben geleverd aan de Nederlandse hiphop. Luister jij daar als christen naar trouwens?

Ik ben ook wel redelijk thuis in de hiphop, recenseer 't ook regelmatig. Ben zelf aardig te spreken over bepaalde Nederlandse hiphop, van bijvoorbeeld groepen/artiesten als Opgezwolle, Nedertoon, Sticks, Rico, Kubus, BangBang, Zo Moeilijk, Zwart Licht, Winne, et cetera. Maar ook internationale oude en nieuwe artiesten als Eminem, Kanye West (GENIAAL!), N*E*R*D/Pharrell Williams/The Neptunes, Grandmaster Flash & The Furious Five, Run DMC, Public Enemy, Tupac, The Game, Beastie Boys, The Notorious B.I.G., Nas, Jurassic 5, et cetera.

Absoluut. 100% waar. Volledig overrated. Het plaatsen van seks op zó'n voetstuk, maakt alleen maar mensen, relaties en andere dingen kapot.

'HET ondraagbare lichtheid...'?

Daarbij doe je het voorkomen alsof iedereen maar hetzelfde moet voelen en/of ervaren als jij. Andere mensen kunnen er heel anders mee omgaan, of niet? Waarom 'waarschuwen'? Moet iedereen dat niet gewoon voor zichzelf uitzoeken?

O, ik wil uiteindelijk sowieso trouwen. Ik zou ook niet gaan samenwonen als ik niet mijn leven zou willen delen met die persoon. Trouwen is an sich ook wel mooi.

Ah, mijn vriendin was ik vergeten expliciet te noemen, maar die hoort er natuurlijk wel bij. Al is een relatie niet helemaal vergelijkbaar met een vriendschap.

Ja, bizar idee is dat. Ik post dit maar even hier: Ik vind het [samenwonen] zeker niet laf, maar ik ben dan ook niet iemand die samen gaat wonen als hij een maand een relatie heeft. Voor mij is samenwonen net zoiets als trouwen: het is voor mij dezelfde keuze als de keuze die ik zou maken om te trouwen. Redenen om dan niet te trouwen is niet het feit dat ik niet definitief zou willen kiezen of zo, maar bijvoorbeeld: financiële redenen (ik wil een perfecte bruiloft, en dat kost geld), geen zin in rompslomp, geregel en geneuzel over oninteressante randzaken, et cetera. Ik hecht niet veel w

En over jong trouwen: ik heb ook wel 's 't idee dat mensen het niet goed doordenken. Sowieso zijn je hersenen en karakter nog niet uitontwikkeld als je bijvoorbeeld trouwt op je negentiende... Het lijkt mij persoonlijk niet altijd even verstandig. Dat geldt ook voor samenwonen wat mij betreft, trouwens... Anderzijds ben ik ook weer niet zo'n voorstander van enorm langdurende relaties zonder echte keuze... ("Vijf jaar relatie en dan zie wel verder...") Ik denk gewoon niet dat het verstandig is om heel jong een relatie te starten en heel jong te trouwen, en met heel jong bedoel ik sowieso a

Muse is live beter in ieder geval.

Hoe gaan we dat opzetten?