Figulus

Uiteraard is daar weer eens e.o.a. inefficiënte linkse prutser die moeilijk moet doen.

Volgens dit bericht zijn er geen levende Israëlische gijzelaars meer in bezit van Hamas in Gaza en zijn ze uitgeleverd. Dat wijkt af van wat in het officiële akkoord staat: het akkoord zegt dat de levende gijzelaars gefaseerd zullen worden vrijgelaten — niet ineens allemaal — dus beweringen dat er geen levende gijzelaars meer zijn, stroken niet met de gedocumenteerde afspraken.

Hamas voert binnen Gaza executies uit om te laten zien wie de baas is, wat intimiderend machtsmisbruik tegen hun eigen bevolking is en geen reactie op Israël. Ze houden zich wederom niet aan afspraken: ontwapening wordt geweigerd en geweld wordt gebruikt om hun macht te behouden, wat vertrouwen en vrede structureel ondermijnt. Of de gijzelaars daadwerkelijk worden vrijgelaten, blijft onzeker, aangezien Hamas hen als strategisch pressiemiddel inzet en alleen reageert als het hen uitkomt. Wel, als het niet rechtsom gaat dan maar linksom. Die ontwapening gaat met geweld afgedwongen worden.

Geloofwaardige, verifieerbare ontwapening en internationale monitoring — bijvoorbeeld in de vorm van een technocratie — brengt ons min of meer terug naar de situatie van vóór 1948. De instrumenten die nu als oplossing worden gepresenteerd (toezicht, ontwapening, neutrale zones) zijn exact dezelfde die toen werden geprobeerd, met beperkt succes. Deze vicieuze cirkel vormt een pijnlijke paradox, waarvan de onderliggende logica waarschijnlijk pas in retrospectief volledig begrepen wordt.

Dat is nu net het hele probleem bij jullie: een fabeltje op poten zetten, dat net zo vaak herhalen totdat je het zelf gaat geloven, om vervolgens een platte neus op te lopen en gaan huilen om de bloedneus.

💨💩 Dat woord “executeren” is niet terecht. Israël voert een oorlog tegen Hamas, niet tegen de burgerbevolking. Burgerslachtoffers zijn tragisch en haast niet te voorkomen in een oorlog, maar dat is iets anders dan doelbewuste executies. Het gebruik van dat woord vervaagt het onderscheid tussen terroristen en burgers, en maakt een eerlijk gesprek onmogelijk. Als we echt over oplossingen willen praten, dan moeten we het hebben over hoe je Hamas ontwapent en burgers beschermt — niet over retoriek die de situatie verder polariseert.

Hamas heeft niets te willen. Niet regeren is niet regeren. Israël zou wel hartstikke gek zijn als ze akkoord gaan met Hamas aan de macht.

Tja, men kan ratten in een paleis stoppen, slopen zullen ze het.

Trumps vastgoedproject kan hen net zo goed van degelijke behuizing voorzien. Uiteindelijk komt het hierop neer: of men vertrekt, of men blijft en past zich aan aan de nieuwe realiteit. Er is geen derde optie zolang de machtsstructuur in Gaza fundamenteel niet verandert. Hamas wacht cyclische decapitatie, totdat ze volledig uitgeput zijn en stuiptrekkend sterven. Zoals een braamstruik die steeds weer de kop ergens anders opsteekt en uitgeroeid moet worden. De ideologie zou verboden moeten worden. En een ieder die zich met hen identificeert zou als terrorist moeten worden aangemerkt met all

Daarom genieten de hond en ik regelmatig van de natuur buiten de stad. Maar als Staatsbosbeheer de trend voortzet, wordt het vanzelf oorlog en zal de onverschilligheid zich tegen hen keren.

Dat klinkt heel vriendelijk maar het steekt toch wat anders in elkaar. In werkelijkheid is er geen echte wapenstilstand, maar een gecontroleerd proces van ontwapening onder toezicht, waarbij de machtsbalans niet symmetrisch is. Het is dus geen vrede, maar fase één van een poging tot pacificatie — en die mislukt historisch vaak als er geen politieke opvolging komt.

Wellicht geeft een gesprek met @Najrebii verheldering, naar ik heb vernomen mag hij/zij er graag aan likken.

Baars werkt enkel met de hersenen als uitgangspunt en verzandt daardoor in het onbewuste. Maar de mens is meer — en voornamelijk — geest, waarbij de hersenen functioneren als de fiets waarop de fietser rijdt. Baars verklaart het bewustzijn van onderaf, vanuit de hersenen omhoog, terwijl ik het juist zie van bovenaf, vanuit de geest omlaag — de hersenen als gereedschap, niet als oorsprong.

Misschien hangt er een punt tussen je ballen, maar ik mis het nog steeds volledig in je argumentatie.

De Biologische Dwang als Drogreden: Over Lust, Morele Verantwoordelijkheid en Respect Er bestaan nog altijd mensen die hun verlangens proberen te rechtvaardigen met een beroep op “natuur” of “biologische noodzaak.” Een treffend voorbeeld is de man die stelt dat seks voor hem een kwestie van overleven is, en dat hij daarom willekeurige vrouwen mag benaderen met de vraag of ze hem willen bevredigen. Deze redenering, die schijnbaar biologisch of religieus onderbouwd is, blijkt bij nader inzien een drogreden te zijn die zowel moreel als rationeel ondeugdelijk is. De verwarring tussen dri

https://www.youtube.com/watch?v=T_z8YekZFWc Hier valt alles ook weer op zijn plek. Die gaan toch niet akkoord, en dat smoesje met zoekgeraakte gijzelaars kunnen ze ook in hun kont stoppen. Cyclische decapitatie is het beste m.i.

Ah, nu valt alles op z’n plek. Blijkbaar heb ik met een vrouw van doen — dat verklaart je theatrale huil‑en‑scheld‑acties. Hehehe, stomme clownin, blijf jij maar lekker likken aan je edele delen.

Als je niet bij kunt dragen aan een argument, blijf dan maar huilen in je inbox en bespaar mij je intimidatiekunstjes, clown.

Dus als een atheïst mij kwaad doet, mag ik jou te grazen nemen. Interessante logica — laten we dan allemaal maar amateurrechters worden. Of wacht, je zei toch dat je ‘rechtvaardigheid’ wilt?

Er is geen sprake van hypocrisie als je benoemt wat het is: een laffe aanval op onschuldigen. Dat geweld in Gaza erg is, maakt het niet minder erg wat er in Manchester gebeurde. Als jij zegt “ik vind beide erg”, maar vervolgens beweert dat de ene aanslag het gevolg is van ander geweld, dan stel jij impliciet dat het eerste (Gaza) erger of belangrijker is — want alleen dan zou het het tweede “verklaren”. Dus volgens mij is er maar eentje die hypocriet doet — en dat is niet ik. Het ene afkeuren en het andere “verklaren” alsof het de schuld van iets anders is, dat is pas hypocriet gedrag.

Grappig dat mensen bij elke terreurdaad meteen beginnen over Israël. Alsof een man die onschuldige voorbijgangers met messen te lijf gaat ineens minder erg wordt, omdat er elders bombardementen plaatsvinden. Het is precies die morele drek die de discussie vergiftigt: alles wordt vergeleken, tot niemand meer verantwoordelijkheid hoeft te nemen. Als die man echt lef had ging ie vechten in Gaza. Wat overblijft na al zijn geweld en opgeblazen bravoure? Niets. Een dode laffe bodybuilder met een kleine pik, die dacht dat het terroriseren van onschuldigen zijn “principes” of moed zou tonen. Meer dan

Lelijke liegende trollen...

Zonder wetgever geen wet, zonder fotograaf geen foto; hun bestaan is onlosmakelijk verbonden met degene die ze betekenis geeft. Een foto is niet zomaar een stimulus; de fotograaf weet precies wat hij vastlegt. Wie beweert dat elke interpretatie evenveel waard is, negeert de intentie die de foto richting geeft. Hetzelfde geldt voor een wet. Je probeert te scheiden wat onlosmakelijk aan elkaar verbonden is, en daarmee vervalt je claim op relativisme doordat je de oorzaak negeert.

Je suggereert een soort “wet van interpretatie”: dat meerdere betekenissen van een stimulus “toegestaan” of “geldig” kunnen zijn. Maar er is geen wetgever: de stimulus zelf bepaalt niets, en er is geen objectieve instantie die zegt welke interpretaties geldig zijn. Je probeert een onveranderlijk iets veranderlijk te maken door de variatie in interpretatie aan het ding zelf toe te schrijven, terwijl die variatie uitsluitend in de waarnemer zit. Volgens volstrekt relativisme is zelfs de interpretatie ‘dood aan de relativisten’ even waardevol als welke andere interpretatie ook — en daarmee vernie