Petra.

Zo zie ik dat ook. 
 
1 Johannes 4:8
Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde. 1 Johannes 4:8
 
1 Korintiërs 13:2
Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen – had ik de liefde niet, ik zou niets zijn. 1 Korintiërs 13:2
 
P.S.  Volgens mij heeft dit niks meer met dit topic te maken. Een topic over Jezus en liefde lijkt me wel een goed idee. 

Het komt er op neer, dat God geen mens op het oog heeft zoals Adam, maar zoals Jezus Christus. De overtreding van Adam is dan ook geen 'foutje', maar een logische gevolg van het feit dat de mens is wie hij is. De mens moest deel krijgen aan de zonde en alles wat daarbij hoort, zodat de 'leegte' die daarvan het gevolg is, zou leiden tot het verlangen uit die leegte te 'ontsnappen'. Die ontsnapping wordt geboden door de nieuwe (of ware) Adam, Jezus Christus.
Het leiden en sterven van Jezus kun je derhalve zien als het afleggen van een examen. De opstanding is het bewijs, dat Hij voor dat examen is geslaagd. En dus is Hij officieel de nieuwe Adam, die van de Vader zelf het zegel heeft ontvangen.
PS: Als je deze gedachte 'in de groep' wilt gooien, mag je, als je dat tenminste wilt, deze wel weer gebruiken voor een nieuw topic. Zelf heb ik daar momenteel de energie niet voor. Ik zal echter wel weer reageren, indien nodig.
Het is een teken, vast! Overigens kan ik me wel wat voorstellen (understatement) bij hun mening, dat religie "het kwaad der aarde" is.

Er wordt een stuk bijbeltekst geciteerd maar wel met een bepaalde negatieve intentie. En dan nog ik heb al eerder tegen je gezegd dat als je de bijbel maar in klein genoeg stukjes tekst snijdt, staat er zelfs in de bijbel dat er geen God is. Die weerstand is niet tegen het woord Gods maar tegen de zeer vrouwonvriendelijke uitleg die jij er aan geeft.
Als je heel Prediker en Spreuken leest zie je dat Wijsheid als een vrouw ten tonele gevoerd wordt. Dat alleen al is een duidelijke bijbelse stellingname tegen de vermeende superioriteit van de man.

Het is nog beter... de man was geen gelovige toen hij afstudeerde in wiskunde, maar is dat pas later geworden toen hij daarna ook nog 's filosofie studeerde. 
Hij heeft het gepresteerd om gebruik makend van wiskunde (modale logica) een argument voor het bestaan van God neer te pennen wat tot op heden nog niet weerlegd is. 
 
 

Hi Hermanos, 
Ik heb in dit topic op 12 juni 2022 ❗geschreven: 
 
 & vervolgens op 12 juni 2022 ❗nog eens dit:
 
Ik dacht dat ik mijn mening best wel aardig toegelicht had in bovenstaande reacties. Had je die over het hoofd gezien ? 
Ik heb een beetje getwijfeld of ik er nog op wilde reageren omdat er imo nogal verschil is tussen een welwillend geïnteresseerd wederzijds gesprek en laten opjutten. Het eerste heeft mijn voorkeur. Voor mij ging het er destijds vooral om dat ik mezelf geen atheïst meer wilde noemen omdat ik die alleen maar religie zag bestrijden. Maar wat dan? Aangezien ik behoorlijk fan was/ben van neuroscientist David Eagleman kwam ik bij Possibilianism terecht. Mocht je interesse hebben in het het gedachtegoed dan kun je op de link klikken die ik in mijn eerste reactie had gezet. Mocht je verder nog vragen hebben hoor ik het wel. Ik sluit af met nog een citaat wat me erg aansprak: 
 

Binnen de mystiek is rede en logica ook aanwezig.  Voor mij is het logisch dat er aan de fysica metafysica voorafgaat.  Of anders gezegd: dat er aan het wordende (de mens) het  'zijn' (ik ben die ik ben) voorafgaat.  Hoe het e.e.a. zich verhoudt , daar kunnen we het over hebben.   Zolang we het er maar over eens zijn dat het 'zijn' (God) aan het 'wordende' (de mens) voorafgaat.  En daar kom ik op een lastige kwestie.  Wie als wordend mens het 'zijn' (God) denkt die zit op een steeds verdere verwijdering van het Oorspronkelijke.

Ik heb de video bekeken. Vooral interessant vind ik het worden wanneer hij tot zijn conclusie komt, ongeveer vanaf 15:00. Nu wil het toeval dat ik deze visie op het verhaal van Adam en Eva al jaren deel (vooral op mijn eigen website, natuurlijk). Ook op dit forum heb ik die al in diverse berichten en reacties gedeeld. Vooral met @sjako. Mijn mening is dat God de overtreding van Adam (ik noem het niet de zondeval of de oorzaak van de erfzonde) had voorzien en dus ook wilde. Maar dat God de overtreding niet aan de nakomelingen van Adam toerekent, maar dat 'we' wel de gevolgen van die overtreding delen. Dat werpt ook, consequent, een geheel ander licht op de komst van Jezus. Ook daar heb ik op dit forum al diverse woorden aan gewijd.
Het punt is echter, en daar hintte ik zojuist in het gesprek met @Fundamenteel ook al op, dat je dan tegen een collectieve/groeps-mening aanloopt, waarvan onder geen beding kan worden afgeweken. En ik vind inderdaad dat je daarvan moet afblijven, omdat je die ander dan nodeloos onder druk zet. En dan keert het zich tegen jou en verlies je de mogelijkheid om te praten. Immers, het gesprek verhardt zich en men trekt zich terug achter de baricade van de groepsmening. Het gevoel ergens bij te horen is nog altijd sterker dat het toegeven dat je - individuele - mening misschien aan het veranderen is.
Ben ik met je eens. Je mist gewoon een aantal zintuigen. Dan kom je als vanzelf op die lappen tekst die ik schrijf; het is één grote poging om misverstanden te voorkomen. Maar dan nog. Er zijn voorbeelden van lui die in staat zijn hun eigen (chronische) misverstand altijd en in elke tekst te projecteren. Zucht...
En dus kun je het op een forum enkel maar hebben over dat wat geschreven wordt en hoe dat overkomt. Op een Christelijk forum, what's in a name, proberen sommigen iets te delen, wat je nooit op papier hun doorgeven. Zodra je iets in een bericht vastlegt, valt het onder de wet: "Er staat geschreven". Dus moet je uitkijken met wat je opschrijft.
Dat Jezus zegt: Niemand is goed, dan God alleen. Dat kan je helpen om het goede alleen bij Hem te zoeken. Waarmee we weer middenin de topic-vraag terechtkomen.
Dat begrijp ik heel goed. En dat respecteer ik ook; Een ieder is slechts voor zichzelf verantwoordelijk en niet voor een ander, als het gaat om de inspiratiebron of de 'geest' die de levensweg bepaalt. Het is precies zoals Jezus tegen Johannes zei, toen deze vroeg wat er van Petrus zou worden: "Wat gaat het u aan; volgt gij mij".
Wat dat betreft, vertelt de Bijbel heel duidelijk hoe de vork in de steel steekt. Ook hier hangt het dus weer af van het persoonlijke geloof dat je wél of niet hebt. Dat wat jij hoopt is voor mij een zekerheid.
Maar ik begrijp heel goed waarom jij die zekerheid niet hebt. Het is een worsteling die ieder mens voor zichzelf moet doormaken. Gelukkig is God zelf er ook nog: "Want des HEREN ogen gaan over de gehele aarde, om krachtig bij te staan hen, wier hart volkomen naar Hem uitgaat. ...." 2 Kronieken 16:9 (NBG1951)

ik heb de film gisteren gezien @Petra en ik vond deze maar matig. Tenminste als je dat van die rabbijn bedoelt die beweert dat we ervoor kozen naar de laagste vorm te incarneren om die wereld te herstellen. Er is maar 1 Redder voor de gehele mensheid en het is nodig wegens onze gevallen natuur. De mensheid is enkel te herstellen via onze Heer en Meester Jezus Christus.

Ik was sinds tiener al atheïst. Oh en heel fanatiek! Ik had een gruwelijk hekel aan het geloof. 4 jaar geleden ben ik bekeerd, maar ik ben universalist. Christen. Ik kan niet God aanbidden die ondertussen ook mensen pijnigt in de hel. Hij is liefde maar ook sadist. Ik las de bijbel en maakte connecties. Ik dacht huh de hel is heel wat anders dan men denkt, ik dacht serieus iets nieuws te hebben ontdekt. Ik keek op google en zag gelukkig dat meer mensen dit al wisten. God liet me precies zien wat ik moest lezen. 
In elk geval, ongeveer een jaar lang weinig interesse gehad in mijn geloof. Sinds een aantal weken ben ik weer helemaal 'terug'. 
Zo fijn! Ik ga niet naar de kerk. Daar voel ik me niet thuis. Ik bid, lees elke ochtend de bijbel, ik kijk preken. Misschien dat ik zelfs meer doe dan een christen die elke zondag vooraan in de kerk zit. Maar goed, ik ben blij dat God nu in mijn leven is. Ik doe niet aan religie, wel aan Jezus. 

Dat ben ik met je eens. 
Ik denk daarom dat iedereen op de eigen manier een steentje bij kan dragen.  Sowieso om de afvalberg te minderen en idd pak 's wat vaker de fiets. Best wel jammer dat het carpoolen niet heeft doorgezet, dat was best een mooi intitiatief.  En wat veel mensen niet eens bedenken.. de vleesindustrie is één van de grootste vervuilers. Nou hebben we geprobeerd vegetarisch te leven, maar phew phew phew wat is dat moeilijk. Gelukkig helpt het minderen ook al enorm. 

Wat is normaal ? 
Hetero's  die zich elk jaar dagenlang wild uitdossen en klemzuipen ? 
Er zijn mensen die walgen van die overdreven gekte, er zijn er die het schadelijk vinden. Ik moet er ook niet aan denken, maar ik heb vrienden die elk jaar uitbundig carnaval vieren en de rest van het jaar hun leven leven. Ze vinden zichzelf ook heel normaal. Ik vind ze ook normaal ondanks hun (mijn woorden) jaarlijkse gekte. 

Naar wat ik lees.. wil de dominee het ontmoedigen. 
Dat is imo een andere benadering dan verbieden. 
Ik rook en drink ook wel. Maar toch... vind ik een ontmoedigingsbeleid beleid helemaal prima! 

Mijn indruk, voor wat die waard is, is dat er geen twee mensen op deze planeet zijn te vinden die overal hetzelfde over denken.  Het ware christendom onderscheidt zich door wederzijdse liefde en aanvaarding. En dit is volkomen Bijbels. Het is nooit Gods bedoeling geweest dat we allemaal hetzelfde zouden worden maar wel dat we elkaar aanvaarden, met al onze fouten, gebreken en verschillen. We hebben niet eens dezelfde vingerafdruk! Ieder mens is bijzonder en uniek. en in de christelijke gemeente heeft een ieder daarin een unieke functie. 

Het probleem van het lijden is denk ik het meest lastige geloofsvraagstuk. Het is ook de reden dat veel christenen het geloof verlaten. 
Als er zoveel kwaad is hoe kan er dan een goede almachtige God bestaan?  Is de kern van het probleem.
Een theodicee is een poging om daar een logisch antwoord op te geven. 
Er zijn een aantal verschillende theodiceeën waar je uit kan kiezen;  zie *
 
Sinds ik me wat meer in het Job epos (imo prachtige hoogwaardige literatuur) verdiept heb, lees ik elke menselijke poging om een antwoord te geven als een antwoord van één van de vrienden van Job.  
Die worden aan het eind van het verhaal allemaal terechtgewezen door God. Wat het antwoord wel is ? Zo complex dat de menselijke geest het niet kan bevatten. 
 
*  https://nl.wikipedia.org/wiki/Theodicee
 
 

Kunnen we homo's niet gewoon eens een keer met rust laten?
Elke keer als we over hen spreken, gaat het weer over hoe zondig hun gedrag zou zijn en over wat ze níét zouden mogen doen. Maar ik kan me voorstellen dat je ook als vrome homo daar wel een keer genoeg van krijgt, dat je dat wel een keer zat bent. Is dat dan het enige wat we hen te zeggen hebben? Heel inspirerend hoor...
Ik weet zeker dat God voor hen net zo een positieve, barmhartige boodschap heeft als voor hetero's, zonder uitzondering. En dat zij net zo behoefte hebben om daarvan te horen en eens een keer níét geoordeeld te worden, als 'wij' hetero's dat hebben.
Alsof hetero's niet minstens net zulke zondaars zijn; misschien nog wel erger ook als het om seksualiteit gaat.
'Ja, maar zij mogen dit en dat niet en zij zondigen zus en zo en Paulus dit en Leviticus dat...' So what? Dat zijn jouw zaken misschien wel helemaal niet.
Ik bedoel, ik kan ook niet trouwen volgens mijn kerk, omdat ik de gelofte van vruchtbaarheid niet wil afleggen en geen goede echtgenoot en vader kan zijn, maar zouden medekatholieken mij dat dan ook steeds onder de neus moeten wrijven? En zou ik dan bij elke zonde die ik op seksueel gebied zou begaan meteen streng geoordeeld en richting hel gepreekt moeten worden?
Sommige mensen, ook niet-gelovigen, menen zelfs dat mijn gebrek aan een kinderwens of aan seksuele activiteit onnatuurlijk of ongepast zou zijn, maar als dat dan zo zou zijn, so what?
Er zijn zoveel dingen die op ons tegennatuurlijk overkomen, maar die we weer de hemel inprijzen. Je vijanden liefhebben, de andere wang toekeren, lenen zonder terug te verwachten, zij die jou kwaad doen onvoorwaardelijk vergeven, kuis leven... allemaal dingen die we uit onszelf bepaald niet graag doen, maar die we toch mooi en lovenswaardig vinden en waarbij we zelfs om Gods genade bidden om zo te kunnen handelen. Ik bedoel maar.
En alsof dat nog niet genoeg is, heb ik ook nog eens een ongeneeslijke stoornis die mijn hele zijn diepgaand beïnvloedt, waardoor ik vaker niet dan wel aan allerlei sociale standaarden van kerk en samenleving kan voldoen en waardoor ik veel prachtige roepingen zal mislopen daardoor. Ook roepingen die mij aanspreken, soms tot mijn verdriet.
Moet mij dat dan ook steeds verweten worden, moet ik mijn stoornis dan ook uitsluitend als buiten Gods orde zien en moet ik dan vooral mijn mond maar houden als mensen allerlei vervelende tot veroordelende stigma's en clichés erover rondstrooien? En die mij vooral zeggen wat ik allemaal níét zou mogen doen, op straffe van hel en verdoemenis (gelukkig kom ik die in mijn omgeving niet tegen...)?
Of mag ik het misschien ook als een gift beschouwen, een bijzondere roeping in zichzelf, misschien wel om mijn omgeving eens wakker te schudden? Maak je maar geen zorgen, meestal doe ik dat niet, maar zou het kunnen? Zou God zo kunnen werken, dat juist degenen die wij (stiekem) zo minachten, uiteindelijk in de hemel zullen heersen?
Mag ik dan niet mijn eigen roeping in deze wereld weten, mag ik mij daarom niet geliefd weten door God, alleen omdat ik niet alles wat ik zou willen kan en mag doen? Mag ik mijn verhaal dan niet vertellen, louter omdat ik niet aan alle christelijke standaarden zou voldoen? Alsof er íémand is die dat wél doet en die wél alles kan en mag...
Ik zou al die strenge christenen hier willen uitdagen om nu eens een louter positieve post over andersgeaarden te schrijven. En met positief bedoel ik dus echt positief, precies zoals jij zou willen dat God over jou oordeelt straks. Zonder cynisme, zonder gemoraliseer, zonder onderhuidse sneren.
Over de genaden die God hen geeft, over hun bijzondere roeping in deze wereld, over dat zij geliefd en mooi zijn als kinderen van God, dat zij onze liefde, steun en respect daarom onvoorwaardelijk verdienen. Zonder meteen weer allerlei voorwaarden te willen noemen, want die weten we nu wel. Dat is oud nieuws en daar is het Evangelie niet voor.
Probeer nu eens echt over je schaduw heen te stappen en net zo gloedvol over Gods liefde te schrijven jegens bevolkingsgroepen die jou niet liggen, waar je je misschien aan ergert en waar je zo gemakkelijk over weet te oordelen, omdat je misschien niet in hun beproevingen hoeft te delen en het voor jou daarom zo prettig theoretisch blijft.
En als je dat niet lukt: probeer dan eens gewoon te zwijgen en naar hen te luisteren. Écht te luisteren, zonder vooringenomenheid en zonder kritisch te willen reageren. Naar hun verhalen, hun moeiten, hun strijd, maar ook naar hun unieke ervaringen en eigenschappen met God en met elkaar.
Zoals Herman Finkers in een van zijn shows heel droog zegt: 'Tja, homoseksualiteit is tegennatuurlijk. Net als over het water lopen en na een paar dagen weer opstaan uit de dood. Ik bedoel, je zou ook kunnen concluderen dat homoseksualiteit dus eveneens een wonder is.'

Vier de verschillen vind ik dan nog wel gemakkelijker gezegd dan gedaan. Als mensen lang beknot zijn geweest, dan kunnen ze in de vrijheid die ze gekregen hebben doorschieten. Ik denk dat dat erbij hoort, dingen moeten opnieuw hun plek krijgen. Vieren van de verschillen is voor mij in de eerste plaats een positieve betekenis geven aan de verschillen. Bij een strikte indeling in mannen en vrouwen en het handhaven van een heteroseksuele norm vallen de meeste mensen buiten de voorgegeven vakjes. Het is nu eenmaal zo dat de werkelijkheid veel meer een spectrum geeft, waarbij er twee duidelijke pieken zijn op een as van mannelijk naar vrouwelijk. Maar anderen proberen de variatie weer te geven op twee assen: een as van niet-vrouwelijk naar vrouwelijk en niet-mannelijk naar mannelijk. Duidelijk is in elk geval dat er een grote variatie is en dat een te strikte indeling in hokjes niet werkt; ja zelfs negatief uitwerkt. Door het loslaten van normen waaraan je wat betreft mannelijkheid, vrouwelijkheid en seksuele voorkeuren aan moet voldoen, wordt deze variatie steeds meer zichtbaar. Voor veel mensen voelt dit als een bevrijding, voor sommige mensen is het juist een bedreiging omdat de overzichtelijke wereld van vroeger niet meer bestaat. Het is denk ik een belangrijke waarde dat mensen in principe vrij zijn in hoe ze zich uiten; dus dat mensen die daar moeite mee hebben wel gehoord moeten hebben, maar niet de vrijheid van iemand anders op dit vlak kunnen inperken.
Vanuit het christelijk geloof denk ik aan Jezus die zegt dat we moeten worden als een kind. Dat kinderlijke zit allereerst in het vertrouwen dat we hebben in God; maar het betekent ook dat we onze oordelen over anderen loslaten. Tot een bepaalde leeftijd spelen meisjes en jongens zonder belemmering met elkaar en doen jongens meisjesdingen en andersom. Die onschuld verdwijnt, hoewel ik de indruk heb dat dat vroeger meer het geval was dan tegenwoordig. Die onschuld, die onbevangenheid, is hoe we elkaar als mensen tegemoet kunnen treden. Dat zit ook mooi in dit liedje:
Door ervaringen "wijzer" geworden, zijn we de onschuld kwijt. Grapjes zijn vaak niet onschuldig, er zijn steken onder water, we voelen ons vaak aangevallen, omdat we ook werkelijk worden aangevallen. De omgeving is vaak niet veilig; een sfeer van acceptatie en liefde ontbreekt. En daar ga ik wel mee in de kritiek op de aanpassingen die non-binairen vragen: zij vragen iets waarvan ik me afvraag of zij - en de maatschappij - er wel mee gediend zullen zijn.
Maar voordat ik het over die kritiek wil hebben, wil ik eerst de menselijkheid in het middelpunt hebben. Want zonder die menselijkheid wordt het aapjes kijken - je vergapen aan de absurditeiten - en vervallen in wij-zij denken.
Jezus had een grote aantrekkingskracht op hoeren en tollenaars, degenen die destijds werden uitgespuwd door de maatschappij. Nu leven we in een samenleving waar er in principe vrijheid is voor iedereen om te leven zoals die wil, maar is er zoveel veranderd? Of worden mensen nog steeds uitgespuwd, weggekeken, belachelijk gemaakt, etc? Is het niet zo dat wie uit de kast komt, nog steeds heel sterk in de schoenen moet staan en is het percentage zelfmoorden onder deze groep niet nog steeds heel hoog? Hoeren en tollenaars werden door Jezus gekend en bij hun naam genoemd, maar daarmee praatte Jezus hun verleden niet goed. Ook voor kerken geldt, dat ze hun principes niet hoeven verloochenen: acceptatie werkt immers twee kanten op: een lhbtiq'er heeft het recht zijn leven naar inzicht vorm te geven, maar ook de kerk heeft het recht haar huis naar eigen regels in te richten. Maar hoe dat kerkelijk huis wordt ingericht en welke regels daar gelden, daar is veel meer over te zeggen. In elk geval kan de kerk m.i. veel leren van lhbtiq'ers en wanneer de kerk ze accepteert als kinderen van God zal dit kerken diep en ingrijpend veranderen.

Als je er van uit gaat dat niets toevallig gebeurt dan verloopt alles op onze aardkloot volgens Gods Wil. 
Ik heb wel feeling met dat idee omdat verscheidenheid en diversiteit dan ook Gods Wil is. 
Dat niet alleen het goeie maar ook alle ellende dan ook Gods Wil is, is een consequentie die ik moeilijker te verteren vind. Gelukkig heeft God óók het humanisme laten ontspruiten, denk ik dan maar. 
 

Het is niet verstandig om geschokt te zijn over racisme.  Racisme an sich is 'zondig'.  Mijn credo is dan ook altijd: zoek de racist in je zelf.   Zo heb ik racistische vooroordelen in mijzelf onklaar gemaakt.   Om daadwerkelijke (naasten)liefde te beleven is er geen plaats voor racisme, homohaat, misogynie e.d.    Dat staat los van geloof m.i.   Racisme is vooral iets wat je jezelf aan doet.   Het is toch een leuk gezicht al die kleuren op straat?   Het is toch leuk om kennis te maken met andere culturen?  Ze zijn anno 2022 gewoon in Nederland te vinden!
 
Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt; want met het oordeel, waarmede gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden, en met de maat, waarmede gij meet, zal u gemeten worden.   Racisme is een oordeel, dat is alles.

De letters staan voor identiteit. Ook in de Bijbel zijn namen belangrijk. Namen zeggen iets over mensen, God roept mensen bij hun naam, dat wil zeggen dat Hij ze kent. Ook voor lhbtiq'ers is het belangrijk dat ze gekend worden, juist in datgene wat uit het verleden weerstand oproept bij andere mensen. Als ze er wel mogen zijn zolang ze geen kleur kunnen bekennen, dan stelt het niets voor dat ze er mogen zijn. Als het er mag zijn, dan moet het ook benoemd kunnen worden; daar staan die letters voor. 
Misschien is het een fase die de samenleving door moet en is het straks niet meer nodig dat mensen uit de kast komen. Maar om als maatschappij zover te komen, denk ik dat het eerst breed bespreekbaar moet zijn en ik denk dat dat gesprk misschien nu pas begint, nu het concreet wordt in discussies over mannen- en vrouwensport etc.

Mooi onderwerp. Er bestaat bij het accepteren van de veelkleurigheid van lhbtiqetc de neiging om alle verschillen uit te wissen, maar wat mij betreft vieren we de verschillen. Moedermelk blijft wat mij betreft moedermelk. Maar bijvoorbeeld toiletten kan je echt wel anders organiseren.
Uiteindelijk hangt het op dat je bepaalde waarden met elkaar deelt. Daar zit denk ik het echte probleem: veel mensen hebben zo iets van: doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Verandering van denken kan je niet afdwingen. 

Dit heb ik inderdaad begrepen uit het (voor mij zeer verhelderende) verhaal dat je schreef onder het topic, dat Modestus heeft aangemaakt.
Maar het mag je niet verbazen, dat ik het hier niet met je eens ben.
Overigens wil ik je complimenteren voor je respectvolle reactie. Je geeft me op die manier de gelegenheid geheel op mijn eigen wijze en in alle openheid, uiting te geven aan wat op dat punt in mij leeft.   
Dat helpt me om een volgende keer wat minder aanvallend (in ieder geval, naar jou toe) te reageren. Nogmaals dank, Robert Frans.

Ze wordt inderdaad vereerd (nogmaals: niet aanbeden) als de koningin van de hemel. Echter, zij heeft meer de status van 'koningin-moeder', zoals die in de oude koninkrijken bestond.
Ze heeft dus als moeder veel macht, maar absoluut niet dezelfde macht als de Koning, Christus zelf dus. Hij is en blijft de Almachte en alles wat Maria is, heeft zij van Christus ontvangen en komt dus niet uit haarzelf voort.
Die 'zijwegen' drijven dan ook niet per se van God af, integendeel. Ze kunnen de relatie met God verdiepen, omdat we die dan samen met Maria en de andere de gelovigen in de hemel beleven.
In de Schrift zie je al hoe Maria naar Jezus wijst op de bruiloft van Kana: 'Alles wat Hij u zegt, doe het maar.' En dat doet zij nog steeds. Wie zich tot Maria wendt, komt altijd bij Christus uit.
Natuurlijk is het mogelijk dat een katholiek zo intensief met Maria bezig is, dat Jezus wat op de achtergrond lijkt te verdwijnen. Maar dat is een valkuil die je bij alle vormen van devotie, gebed en vriendschap tegenkomt.
Een bijbeltijgerende protestant kan bijvoorbeeld zo gefocust zijn op de Bijbel, en soms zelfs op maar een paar bijbelboeken, dat hij vergeet dat God méér is dan enkel wat in de Bijbel staat.
Een moeder kan zo gefocust zijn op de liefde voor haar kind, dat ze bezitterig jegens het kind wordt en vergeet dat liefde enkel werkelijk vrucht draagt en goed is als zij als eerste op God is gericht.
Een gelovige activist kan zo fanatiek bezig zijn voor de goede zaak waar hij voor opkomt, dat hij deze zaak teveel vereenzelvigd met waarachtig christendom en daardoor vergeet dat het christendom een dergelijke vermenging niet toelaat.
En een gelovige kan zelfs zo bezig zijn met het hiernamaals, met het willen bereiken van de hemel of juist het vermijden van de hel, dat hij God feitelijk niet meer om God zelf liefheeft, maar enkel nog uit zelfbehoud.
Betekent dit dan dat we de Mariaverering, de Bijbelstudie, de moederliefde, het opkomen voor gerechtigheid en het hemelverlangen moeten verzaken of moeten verbieden? Nee, want al deze dingen zijn op zichzelf goed en verrijken het geloof, geven het handen en voeten.
We mogen het goede nooit vermijden of verbieden vanwege eventuele mogelijkheden tot zonde; dat zou zoiets zijn als een soldaat die de frontlinie vermijdt en zijn eenheid deserteert uit angst te sneuvelen.
Maar de waarschuwing dat alles wat wij doen en zijn altijd eerst op God gericht moet worden om echt vrucht te dragen, geldt echt niet alleen voor Mariavererende gelovigen. Die waarschuwing gaat ons allen aan.

Hemel wat een narigheid. Je hebt gelukkig verstandige ouders. Idd. met tieners ...praten, praten, praten. Maar dat doe ik nog steeds met mijn kroost. (Al leer ik tegenwoordig meer van hen dan andersom 😉). 
Wat dat wedstrijd gedoe betreft.. mijn uitleg is op boerenverstandlevel.  Ik had nada Bijbelkennis en een hoop dingen die ik lees vond en vind ik moeilijk te begrijpen. Gelukkig kon Peda (ander forum) goed uitleggen, en ik lees graag en veel dus mijn theologische kennis is inmiddels wel wat verbeterd.
 
Fundamenteel met een mooie gematigde reactie.. mijn complimenten! 🙂
Ik denk dat er in vele levensbeschouwingen goeie en minder goeie dingen zitten. Misschien is het juist de kunst om overal het Goeie uit te filteren. 

Hemel wat een narigheid. Je hebt gelukkig verstandige ouders. Idd. met tieners ...praten, praten, praten. Maar dat doe ik nog steeds met mijn kroost. (Al leer ik tegenwoordig meer van hen dan andersom 😉). 
Wat dat wedstrijd gedoe betreft.. mijn uitleg is op boerenverstandlevel.  Ik had nada Bijbelkennis en een hoop dingen die ik lees vond en vind ik moeilijk te begrijpen. Gelukkig kon Peda (ander forum) goed uitleggen, en ik lees graag en veel dus mijn theologische kennis is inmiddels wel wat verbeterd.
 
Fundamenteel met een mooie gematigde reactie.. mijn complimenten! 🙂
Ik denk dat er in vele levensbeschouwingen goeie en minder goeie dingen zitten. Misschien is het juist de kunst om overal het Goeie uit te filteren. 

Idd. Jezus had altijd een jurkje aan.  Tenminste.. zo wordt hij altijd weergegeven op beelden en afbeeldingen. 
Ik vind het ook een rare eis. Het is nog wel een zeldzaamheid wat je alleen nog in een beperkt aantal gebieden ziet. Mijn beste dinnetje moet zich na haar werk omkleden en haar broek voor een rok verruilen om de kindertjes van school te halen. Of nou ja.. echt moeten is het niet maar volgens haar leeft het makkelijker om zich maar aan te passen naar die norm. Haar broek is niet zo geaccepteerd en dan vertelt ze smalend over de mini mini rokjes die ze om zich heen ziet. 
Maar goed, het ging over jouw interesse in boeddhisme. Had je de epistels die ik linkte al gelezen ? 
Ik merk aan een aantal afwijzende reacties hier dat het nogal bedreigend kan zijn om je in een andere levensbeschouwing te verdiepen. Imo is het alleen maar goed.. wat je er ook van vindt.. je kunt je pas een gedegen mening vormen als je er wat meer vanaf weet.
Je ouders hebben je ook niet zo streng in de leer opgevoed las ik, mooi toch. Past ook wel meer bij de huidige tijd. Naar ik begrepen heb zijn de meeste christenen in het dagelijkse leven ook een stuk gematigder dan wat je zou denken als je op fora leest, dat lijkt meer op een -wie is de beste christen- wedstrijd. 🙂