Flawless victory

"Want tot wien van de engelen heeft Hij ooit gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb ik U gegenereerd? En wederom: Ik zal Hem tot een Vader zijn, en Hij zal Mij tot een Zoon zijn?" (Heb 1:5, zie ook v4)
Deze woorden sprak God alleen aangaande Zijn Eniggeboren Zoon Jezus Christus, Hij is dus geen engel!

Met dit grote onderscheid, dat de Heer Jezus Christus is van geboorte, en Paulus als volwassen man door de wedergeboorte van Christus is geworden.

Het geheim van het evangelie is m.i. dat God mens wordt in Jezus.  
Jezus is niet een wandelende God.
Het zegt dus meer over hoe God wil zijn, maar ook hoe God behandeld wordt op aarde.  
En natuurlijk is het ook geloofstaal en krijg je het niet in een model.  
Dan krijg je van die rare vragen: hoe kan Jezus nu met zichzelf als God praten of hoe kan God nu Jezus (als God) opwekken uit de dood. 
Dat deze God van Israël zich zo openbaart in Jezus en dat de eenheid er is, tussen de Vader en de Zoon, daar spreekt het NT continu over.  
Maar wat en wie God is blijft een geheim, maar juist Jezus heeft dat geheim (voor wat voor de mens is bestemd) geopenbaard.  
Uniek en enig: dat is wat het NT m.i. wil verkondigen.  

Het kon natuurlijk niet goed blijven gaan (met het eens zijn), hier moet ik het toch weerleggen. Als de Heilige Geest een kracht was dan had Hij geen eigen wil, een kracht heeft geen wil, die word gestuurd door eentje met een wil:
1 Kor. 12:11 "Doch deze dingen alle werkt een en dezelfde Geest, delende aan een iegelijk in het bijzonder, gelijkerwijs Hij wil."
In 1 Kor. 12 is sprake van drie Gods openbaringen, vs .4 van de Geest, in vs. 5 van de Heere, in vs. 6
van God, ik zal het citeren voor je:
Vs. 4: "En er is verscheidenheid der gaven, doch het is dezelfde Geest;"
Vs. 5. "En er is verscheidenheid der bedieningen, en het is dezelfde Heere;"
Vs. 6. "En er is verscheidenheid der werkingen, doch het is dezelfde God, Die alles in allen werkt."
@Jahu schijnt te denken dat ik de Godheid van Christus niet erken, waarschijnlijk omdat hij niet goed leest wat ik schrijf.
2 Cor. 13:13 spreekt van de genade des Heeren Jezus Christus, de liefde Gods en de gemeenschap des Heiligen Geestes. Je houdt wel gemeenschap met iets persoonlijks, maar niet met een kracht. Gemeenschap wijst op wisselwerking. Bij een kracht is daarvan geen sprake.
Wie in de Geest alleen een kracht ziet, legt daarmee de redding in de mens. God is dan geen volkomen Redder. Hij doet wel een kracht uit Zich vloeien, maar laat aan het schepsel die te benutten of het tegen te staan en is machteloos om Zijn besluit door te zetten. Gods wil (in de zin van "verlangen" Gr. Thelema) kan wel weerstaan worden, maar Gods besluit (Boulema) is onweerstandelijk. Omdat de Geest Die openbaring Gods is, Die als inwerkende God, Christus' volbracht werk in ons niet alleen aanvangt, maar ook leidt, ja volbrengt tegen ons zelf in. Ook hier geeft God Zijn eer niet aan anderen. "Uit Hem (als de Vader) en door Hem, (als Zoon) en tot Hem (als Geest) zijn alle dingen, Hem zij de heerlijkheid... Amen !" Rom. 11:36.
Aristarkos
 

In Galaten 2:20.  Ik ben met Christus gekruisigd, en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij.
Paulus was/is net zoals Jezus Zoon van God.  Christus was niet de achternaam van Jezus.

Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. 
Paulus is vrij helder in zijn brieven, dat wat we 'Christus' noemen kan leven in de mens.   Paulus was een personificatie van Christus, net zoals Jezus een personificatie van Christus is.  (Daarom is Jezus ook niet God, want dan zou Paulus ook God zijn.)
Deze personificatie staat in principe voor ieder mens open.   Het waarachtig Licht schijnt immers in ieder mens komende in de wereld.   Maar doorgaans is de personificatie welke de mens ontwikkeld er een van natuurlijke mens.   De mens meent dat hij de persoon is die uit zijn vader en moeder is voortgekomen.
Maar het kan nog erger, sommige mensen lijken wel een personificatie van Satan.  Ik zal ze hier niet noemen, want dan worden hun fans opstandig.   Maar grosso modo kun jij als natuurlijke mens jezelf laten aantrekken tot de liefdeskracht van dé Christus.   Want er is maar één Christus, verschijnend in velen.  (Minimaal in Jezus en Paulus )
Of je laat je aantrekken tot de vertegenwoordigers van Satan die zo her en der president (of premier in het geval van Israel) zijn.  De bekende rattenvangers.

Vleselijke mensen zijn nooit een kind van God, juist omdat ze de geestelijke dingen niet verstaan.  Ze zijn nog doof en blind.  Ze wanen zich nog een mens voortkomend uit de natuur (geboren uit een vrouw).  Dat is ook de betekenis van 'natuurlijke mens'.  (Of vleselijke mens, wat uiteraard hetzelfde is).  De geestelijke mens is geboren uit God: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet opnieuw geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet zien.”
Deze uitspraak van Jezus staat in verband met het 'zijn als de kinderen'.   Als de mens er niet zelf aan werkt om 'te zijn als de kinderen' sla dan de Bijbel maar dicht.  Dan gaat het nooit wat worden.   Dat 'zijn als de kinderen' zul je zelf uit moeten vogelen.
Ik geef niks om die vrome christenen, die begrijpen er niks van. Praatjes voor de vaak , zottenklap is wat ze verkopen.  Je met bijbelteksten om de oren slaan, daar zijn ze goed in.

Zacharia 12 (HSV)
Jeruzalems redding
1 De last, het woord van de HEERE over Israël. De HEERE spreekt, Die de hemel uitspant, de aarde grondvest en de geest van de mens in zijn binnenste vormt.
2 Zie, Ik ga Jeruzalem maken tot een bedwelmende beker voor alle volken rondom, ja, ook tegen Juda zal het gaan bij de belegering van Jeruzalem.
3 Op die dag zal het gebeuren dat Ik Jeruzalem zal maken tot een steen die moeilijk te tillen is voor al de volken. Allen die hem optillen, zullen zichzelf zeker diepe sneden toebrengen, en al de volken van de aarde zullen zich tegen haar verzamelen.
4 Op die dag, spreekt de HEERE, zal Ik alle paarden met schichtigheid slaan en hun ruiters met krankzinnigheid. Maar over het huis van Juda zal Ik Mijn ogen openhouden en alle paarden van de volken zal Ik met blindheid slaan.
5 Dan zullen de leiders van Juda in hun hart zeggen: De inwoners van Jeruzalem zullen voor mij een bron van kracht zijn door de HEERE van de legermachten, hun God.
6 Op die dag zal Ik de leiders van Juda maken als een vuurbekken in een stapel hout en als een brandende fakkel in een graanschoof. Rechts en links zullen zij al de volken rondom verteren en Jeruzalem zal nog op zijn plaats blijven, in Jeruzalem.
7 En de HEERE zal de tenten van Juda het eerst verlossen, opdat de luister van het huis van David en de luister van de inwoners van Jeruzalem niet groter zijn dan die van Juda.
8 Op die dag zal de HEERE de inwoners van Jeruzalem beschermen. Wie onder hen wankelt, zal op die dag als David zijn, en het huis van David zal zijn als goden, als de Engel van de HEERE voor hun ogen.
Belofte van de Geest van de genade
9 Op die dag zal het gebeuren dat Ik alle heidenvolken die tegen Jeruzalem oprukken, zal willen wegvagen.
10 Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de Geest van de genade en van de gebeden uitstorten. Zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben. Zij zullen over Hem rouw bedrijven, als met de rouwklacht over een enig kind; en zij zullen over Hem bitter klagen, zoals men bitter klaagt over een eerstgeborene.
11 Op die dag zal in Jeruzalem de rouwklacht groot zijn, zoals de rouwklacht van Hadad-Rimmon in het dal van Megiddo.
12 Het land zal rouw bedrijven, elk geslacht afzonderlijk: het geslacht van het huis van David afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk, het geslacht van het huis van Nathan afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk,
13 het geslacht van het huis van Levi afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk, het geslacht van Simeï afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk,
14 al de overige geslachten: elk geslacht afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk

From the river to the sea, Palestine will be Hamas free.

Het woord bijbel staat ook niet in de bijbel.

Het woord bijbel staat ook niet in de bijbel.

De Heilige Geest daalde in gedaante van een duif op de Heer Jezus Christus, en bleef op Hem. En dat was mogelijk, omdat de Heer Jezus alrede Heilig was: Hij is immers Heilig van geboorte, en daarom kon de Heilige Geest permanent op Hem blijven.
De duif is daarbij een bevestiging van de profetie, die Johannes over de Christus in Joh.1:33 had ontvangen. 
Het moment van dopen in de rivier de Jordaan, en ook het nederdalen van Gods 'duif', is geen nieuwe ervaring van de Heilige Geest voor de Heer Jezus Christus, maar het is louter Zijn inauguratie als Allerhoogste Majesteit.
 
 

Geboren, niet geschapen. Heel simpel.  En lees dan vooral even door naar vers 16. 
 
Kolossenzen 1 (HSV)
15 Hij is het Beeld van de onzichtbare God, de Eerstgeborene van heel de schepping.
16 Want door Hem zijn alle dingen geschapen die in de hemelen en die op de aarde zijn, die zichtbaar en die onzichtbaar zijn: tronen, heerschappijen, overheden of machten; alle dingen zijn door Hem en voor Hem geschapen.
17 En Hij is vóór alle dingen, en alle dingen bestaan tezamen door Hem.
18 En Hij is het hoofd van het lichaam, namelijk van de gemeente, Hij, Die het begin is, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in allen de Eerste zou zijn.
19 Want het heeft de Vader behaagd dat in Hem heel de volheid wonen zou,
20 en dat Hij door Hem alle dingen met Zichzelf verzoenen zou, door vrede te maken door het bloed van Zijn kruis, ja door Hem, zowel de dingen die op de aarde zijn als de dingen die in de hemelen zijn.

In de theologie kom je als ongelovige niet zo ver met enkel het woordenboek.   De zon brengt licht voort. Heeft de zon nu licht geschapen? Nee de zon brengt licht voort. Zo is de Heere Jezus het beeld van de onzichtbare God, het Afschijnsel Zijner heerlijkheid en het uitgedrukte Beeld Zijner zelfstandigheid. Hebreeën 1:3.

Dat de Heer Jezus Christus de Heilige Geest heeft en altijd heeft gehad, is onmiskenbaar. Die heeft Hij dus niet pas ontvangen toen Hij aan de rechterhand van God ging zitten! Dat wordt in v33 ook niet bedoelt trouwens. Maar dat de Heer Jezus Christus, na Zijn dood en opstanding, de mensen die Hem aanbidden met de Heilige Geest kan dopen, dát was de grote belofte! 
Joh 12:32 SV
'En Ik, zo wanneer Ik van de aarde zal verhoogd zijn, zal hen allen tot Mij trekken.'
Dan zal Hij beginnen Zijn volgelingen te 'verhogen', dat is door hen te dopen met de Heilige Geest!

Het is blijkbaar niet zo eenvoudig uit de bijbel af te leiden.  
Het is wel zo dat vrijwel elke christelijke kerk de eenheid tussen de God van Israël, de Zoon en de Geest belijdt. Het is nogal wat om hier afstand van te nemen.  Nu ben ik zelf wel overtuigd dat die eenheid in de bijbel terug te vinden is. Niet heel duidelijk (ook voor de schrijvers is het een lastig thema) maar men verbindt God de Vader, Jezus de Zoon en de Heilige Geest steeds heel subtiel.
Tientallen voorbeelden zijn te vinden, zoals:
Johannes 8:42 Jezus dan zei tegen hen: Als God uw Vader was, zou u Mij liefhebben; want Ik ben van God uitgegaan en gekomen. Want Ik ben ook niet uit Mijzelf gekomen, maar Hij heeft Mij gezonden.
Nog enkele spaarzame teksten die iets over de jonge Jezus zeggen.
Mattheüs 1:18 De geboorte van Jezus Christus was nu als volgt. Terwijl Maria, Zijn moeder, met Jozef in ondertrouw was, bleek zij, nog voordat zij samengekomen waren, zwanger te zijn uit de Heilige Geest.
Lukas 2:40 En het Kind groeide op en Het werd gesterkt in de geest en vervuld met wijsheid, en de genade van God was op Hem.
 

Die alles in herinnering zou brengen wat Jezus hun gezegd had. En dan nog beweren dat de Heilige Geest niet de derde Persoon is. Alle kenmerken van een Persoon zijn aanwezig.
 
Er bestaan veel misverstanden over de identiteit van de Heilige Geest. Sommigen zien de Heilige Geest als een mystieke kracht. Anderen denken dat de Heilige Geest een onpersoonlijke kracht is die door God beschikbaar wordt gemaakt voor volgelingen van Christus. Wat zegt de Bijbel over de identiteit van de Heilige Geest? Eenvoudig gezegd: de Bijbel vertelt ons dat de Heilige Geest God is. De Bijbel vertelt ons ook dat de Heilige Geest een Persoon is, een Wezen met een verstand, emoties en een wil.

In een groot aantal Schriftteksten kan duidelijk worden gezien dat de Heilige Geest God is. Handelingen 5:3-4 is hiervan een voorbeeld. In dit vers zegt Petrus tegen Ananias dat hij tegen de Heilige Geest had gelogen: “Niet de mensen heb je bedrogen, maar God zelf”. Uit deze uitspraak blijkt duidelijk dat liegen tegen de Heilige Geest hetzelfde is als liegen tegen God. We kunnen ook zien dat de Heilige Geest God is omdat Hij de eigenschappen of karakteristieken van God bezit. De Heilige Geest is bijvoorbeeld alomtegenwoordig, zoals we kunnen zien in Psalm 139:7-8: “Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen, hoe aan uw blikken ontkomen? Klom ik op naar de hemel – u tref ik daar aan, lag ik neer in het dodenrijk – u bent daar”. Vervolgen zien we in 1 Korintiërs 2:10-11 de eigenschap van alwetendheid in de Heilige Geest: “God heeft ons dit geopenbaard door de Geest, want de Geest doorgrondt alles, ook de diepten van God. Wie is in staat de mens te kennen, behalve de geest van de mens? Zo is alleen de Geest van God in staat om God te kennen.”

We kunnen zien dat de Heilige Geest inderdaad een Persoon is omdat Hij een verstand, emoties en een wil heeft. De Heilige Geest denkt en weet (1 Korintiërs 2:10). De Heilige Geest kan bedroefd worden (Efeziërs 4:30). De Heilige Geest is onze pleitbezorger (Romeinen 8:26-27). De Heilige Geest neemt beslissingen volgens Zijn wil (1 Korintiërs 12:7-11). De Heilige Geest is God, de derde “Persoon” van de Drie-eenheid. Als God kan de Heilige Geest volledig functioneren als de Trooster en de Raadgever die Jezus ons had beloofd (Johannes 14:16,26; 15:26).
https://www.gotquestions.org/Nederlands/Heilige-Geest.html
 

En dat allemaal omdat mensen seksualiteit terug naar de privé willen verplaatsen en geen propaganda rond hun kinderen willen.
De haat en het kwaad komt van "de andere zijde" in dit geval.
 

Aristarkos: "Dit gaat over Christus toen Hij als Jezus op de aarde wandelde (het dik gedrukte)"
U heeft het meerdere keren over de dwaling van satan gehad, maar met wat u hier beweert Aristarkos, laat u andermaal zien dat u daar zelf middenin zit.
Dat wordt duidelijk als wij bij uw uitspraak aangaande Hebr. 2:7, de juiste en meest crusiale vraag stellen:
Toen de Heer Jezus Christus 3 jaren op aarde wandelde en het Koninkrijk Gods predikte, was Hij toen weinig minder dan de engelen gemaakt?
Het antwoord is: NEE! Want de Heer Jezus Christus heeft dikwijls laten zien, dat Hij Heer is over de boze engelen, door hen uit de mensen te werpen!
De korte tijd dat de boze engelen (demonen) macht over Hem hadden, Hem konden pijnigen en doden, was toen Hij Zijn Goddelijke Kracht terzijde had gelegd (Fil.2:7): vanaf de Hof van Gethsémané, tot en met Zijn sterven aan het kruis van Golgotha.

@sjako schreef:
Sjeool en Gehenna komen uit het Hebreeuws en Hades en Tartarus komen uit het Grieks. Het woord ‘hel’ komt in de grondteksten niet voor maar is altijd een interpretatie van de vertaler.
Daarom schreef ik dat een koe een zoogdier is, maar een zoogdier niet altijd een koe. En dat is precies het probleem als een vertaler een, voor hem vreemd, begrip direct in z’n eigen taal wil omzetten.
Hoe lastig dit is, wordt duidelijk als je verschillende vertalingen met elkaar vergelijkt. Vooral als het gaat om oorspronkelijke talen die etymologisch geen enkele verwantschap hebben met de taal waarin je wilt vertalen.
De laatste opmerking van Sjako: „Tartarus is een soort van gevangenis voor gevallen engelen.“ is daarom veel te kort door de bocht en daardoor meen ik dat zijn conclusie: „Dus Jezus kan daar nooit geweest zijn“. onterecht is.
Voor wie het interesseert!
Ik heb derhalve wat studie gedaan, Het resultaat - gedeeltelijk - vinden jullie hierna.
(CWSB Woordenboek) 5020. ταρταρόω tartaróō; gecontracteerd tartarṓ, fut. tartarṓsō, van Tártaros (n.f.), de onderaardse afgrond uit de Griekse mythologie waar halfgoden werden gestraft. Het wordt genoemd in het pseudepigrafische boek van Henoch als de plaats waar gevallen engelen zijn opgesloten. Het wordt alleen in zijn werkwoordelijke vorm gevonden in 2 Petr. 2:4, wat betekent: in Tartarus werpen of daarheen sturen. Het maakt deel uit van het dodenrijk dat in de Schrift wordt aangeduid als She'ōl (7585, OT) in het OT en Hádēs (G0086) in het NT. Deze engelen worden in deze kerker van de onderwereld vastgehouden tot de dag van het laatste oordeel. Petrus' gebruik van deze term is geen bewijs dat het christendom een syncretistische godsdienst was of dat Petrus zelf geloofde in de heidense mythen over Tartarus. Petrus heeft een woord gebruikt en geen theologie overgenomen.
(CWSB Woordenboek) H7585. שְׁאוֹל še'ôl, שְׁאֹל še'ōl: Een zelfstandig naamwoord dat de wereld van de doden, Sheol, het graf, de dood, de diepte betekent. Het woord beschrijft de onderwereld, maar meestal in de betekenis van het graf en wordt meestal vertaald als graf. Jacob beschreef zichzelf dat hij naar het graf ging bij de veronderstelde dood van Jozef (Gen. 37:35; 42:38); Korach, Dathan en Abiram daalden af in de grond, die hun graf wordt, wanneer God hen oordeelt (Num. 16:30, 33; 1 Sam. 2:6). David beschreef zijn aanraking met de dood door de handen van Saul als het gevoel dat de touwen of banden van het graf hem omklemden (2 Sam. 22:6). De Heer verklaart dat Hij zijn volk zal loskopen uit het graf of Sheol (Hos. 13:14). Habak-kuk verklaart dat het verlangen van het graf naar meer slachtoffers nooit verzadigd wordt (Hab. 2:5). Het woord betekent diepte of Sheol. Job noemde de wegen van de Almachtige hoger dan de hemel en lager dan Sheol of de diepten der aarde (Job 11:8). De psalmist kon de Heer zelfs in de laagste diepten van de aarde niet ontlopen, in tegenstelling tot de hoge hemelen (Ps. 139:8; Amos 9:2). Het betekent het diepste dal of de diepste diepten van de aarde in Jesaja 7:11. In enkele gevallen lijkt Sheol de dood of een soortgelijk begrip te betekenen; dat Abaddon (vernietiging) onbedekt ligt, lijkt overeen te komen met de betekenis van Sheol voor de dood (Job 26:6). Het betekent de dood of het graf, want geen van beide is ooit tevreden (Spr. 7:27; vgl. Jes. 38:10) Het woord wordt het best vertaald als de dood of de diepte in Deuteronomium 32:22. Sheol of het graf is de plaats van de goddelozen (Ps. 9:17[18]; 31:17[18]); Ezechiël stelde het voor als de plaats van de onbesnedenen (Ezech. 31:15; 32:21, 27). Israëls zoektocht naar meer goddeloosheid en afvalligheid bracht hen naar de diepten van Sheol (Jes. 57:9). Anderzijds waren de rechtvaardigen niet gemaakt voor het graf of Sheol; het was niet hun juiste verblijfplaats. Zij werden niet achtergelaten in het graf of Sheol (Ps. 16:10) maar werden daaruit gered (Ps. 49:15[16]). Overspeligen en hoereerders werden metaforisch beschreven als in de lagere delen van Sheol of het graf (Spr. 9:18). Sheol en Abaddon (vernietiging) zijn even open voor de ogen van God als de harten en gedachten van de mensen; er is niets geheimzinnigs aan voor Hem (Spr. 15:11).
(CWSB Woordenboek) 86. ᾅδης hádēs; gen. hádou, masc. noun van het priv. a (G0001), niet, en ideín, het inf. van het 2d aor. eídō (G1492), zien. In Homerus en Hesiodus wordt het woord gespeld als Haïdḗs wat duister, donker, onzichtbaar betekent. Hades, het gebied van de vertrokken geesten van de verlorenen (Lucas 16:23). Het komt overeen met Sheol in het OT dat 59 keer voorkomt. In het NT komt Hádēs slechts 10 keer voor. Het komt nergens voor in het evangelie van Johannes, de brieven van Paulus, de brief aan de Hebreeën of de algemene brieven. Drie van de voorkomens liggen op de lippen van Christus (Matt. 11:23 [met Lucas 10:15]; 16:18; Lucas 16:23). In twee daarvan worden de woorden duidelijk in figuurlijke zin gebruikt: in het geval van Kafarnaüm om een absolute omverwerping uit te drukken, een vernedering zo diep als de vroegere verhevenheid en trots groot was geweest; in het geval van de Kerk om een zekerheid uit te drukken die bestand zal zijn tegen dood en verderf. De derde gebeurtenis, in het verhaal van de rijke man en Lazarus (Lucas 16:19-31), is van een andere aard en is zelfs opgevat als een bevestiging door onze Heer van het Joodse idee van twee compartimenten in de hel, gescheiden van en toch dicht bij elkaar. In Handelingen 2:27, 31 komt het woord Hádēs voor in een citaat uit Ps. 16:10 in een toepassing van het OT-geloof in de komst van Christus, Zijn dood en Zijn opstanding. Daarom heeft het opnieuw de betekenis van de wereld van de ontslapenen waarin Christus net als andere mensen is overgegaan, maar alleen om de aard ervan te veranderen van een plaats die zowel gelovigen als ongelovigen herbergt in een plaats voor alleen ongelovigen (Matt. 11:23; 16:18; Luk. 10:15; 1 Kor. 15:55; Openb. 1:18; 6:8; 20:13, 14). In alle NT-passages behalve Matt. 11:23; Lucas 10:15 wordt Hades geassocieerd met de dood. Het drukt het algemene begrip uit van de onzichtbare wereld of verblijfplaats waarin de geesten van de mensen onmiddellijk na de dood worden opgenomen. De meest voorkomende ideeën die ermee verbonden zijn in verband met de dood zijn die van ontbering, opsluiting en rechtvaardige vergelding. De gedachte aan de relatieve beloning van het goede is ondergeschikt aan de vergelding van het kwade en aan het strafkarakter van Hades als minister van de dood, als die al tot uitdrukking komt. In geen van de passages waarin het woord zelf voorkomt is sprake van vagevuur, zuiveringsprocessen of uitgebreide genadeverrichtingen. De toestand van de mens in Hades is onmiddellijk en onomkeerbaar na de dood, hoewel het niet de eeuwige toestand is, want Hades zelf wordt later de exclusieve plaats voor ongelovigen. Zij wordt geworpen in de vuurzee (Openb. 20:14), terwijl de heerschappij van de rechtvaardigen het paradijs wordt (Luc. 23:43; 2 Kor. 12:4; Openb. 2:7), dat uiteindelijk opgaat in de definitieve hemel (Openb. 21:1). Onze Heer leert in het verhaal van de rijke man en Lazarus onomstotelijk dat er na de dood geen mogelijkheid tot berouw is. In dit licht moet 1 Petr. 3:18-20 worden gezien (vgl. phulakḗ [G5438], gevangenis). Helaas zijn zowel de OT- als NT-woorden in de KJV vertaald als "hel" (Ps. 16:10) of het "graf" (Gen. 37:35) of de "put" (Num. 16:30, 33). Hades duidt nooit het fysieke graf aan, noch is het het permanente gebied van de verlorenen. Het is de tussenstaat tussen de dood en de uiteindelijke hel, Gehenna (Géenna [G1067]). Christus verklaart dat Hij de sleutels van Hades heeft (Openb. 1:18). In Openb. 6:8 wordt het gepersonifieerd met de betekenis van de tijdelijke bestemming van de verdoemden; het is het opgeven van hen die erin zijn (Openb. 20:13), en het moet worden geworpen in de poel van vuur (Openb. 20:14).
Synoniemen:
Géenna (G1067), de uiteindelijke bestemming van de goddelozen, de hel; tartaróō (G5020), de gevangenis van de gevallen engelen of boze geesten; ábussos (G0012), afgrond, de plaats waar de draak (drákōn [G1404]), d.w.z., Satan, gebonden is tijdens de duizendjarige heerschappij (vgl. Lucas 8:31; Openb. 9:11); límnē (G3041) en toú purós (G4442), vuurzee, de plaats waar het beest en de valse profeet in worden geworpen na hun nederlaag door Christus. Een aanvullende verklaring in Openb. 21:8 beschrijft hen die hun deel hebben in de poel van vuur, vergelijk de beschrijving van hen die buiten de stad zijn (Openb. 22:15). Antoniemen:
parádeisos (G3857) > paradijs; kólpos Abraám (kólpos [G2859] =  boezem; Abraám [G0011] = Abraham) > Abrahams boezem; ouranós (G3772) > hemel.

Daarom had ik het ook over 'interpretatie'. Ik schreef: "Een grond tot zorg is echter als iemand een bepaalde vertaling naar voren schuift en beweert dat die de bedoeling van de oorspronkelijke schrijver(s) weergeeft. En dat is wat je doet, als je beweert dat jouw interpretatie (vertaling?) de enige juiste is." Dan stel  je namelijk jouw begrip of uitleg boven die van anderen en pretendeer je het juiste inzicht te hebben. Nu is dat op zichzelf wat iedere gelovige doet en dus vind ik dat niet zo'n probleem. Maar als je voortdurend verkondigt dat JIJ gelijk hebt en alle anderen er naast zitten, dan ben je arrogant.
Je doet er goed aan te beseffen dat jullie mening slechts één van de vele meningen is en dat vanuit dat besef alleen een goed gesprek mogelijk is. Je kunt dan nog altijd vasthouden aan je eigen visie, maar toch die van een ander respecteren. Hier op het forum ontaardt een gesprek echter al gauw in een gevecht, waarbij je meestal geen andere keuze hebt, dan maar weg te lopen. Het nadeel dat de  schreeuwers dan denken dat ze alsnog gelijk hebben, kun je dan het beste maar op de koop toe nemen. 
Nee, dat ben ik niet met je eens; alleen de Heilige Geest maakt de tekst(en) in de Bijbel tot het woord van God. De Heilige Geest is daarbij niet afhankelijk van welke vertaling dan ook. Het gaat de Geest om het hart van de luisteraar/lezer. Je kunt de beste vertaling lezen die menselijk mogelijk is, maar als de Geest het woord niet neemt en er leven inblaast, dan kun je de Bijbel beter dichtdoen. Overigens maakt het in dat geval niet uit of de Bijbel door een gelovige of niet-gelovige wordt gesproken. Jij maar naar de praktijk hier op het forum. 
Dit bewijst alles mijn punt. Ondanks de, in jullie ogen, verkeerde vertaling van sommige begrippen, zijn er toch ontelbare gelovigen die de strekking of bedoeling van de geschreven woorden in de Bijbel juist interpreteren. 
Nee, dat is niet zo. Dit wordt bewezen door het feit, dat de groep, die vindt tot de juiste interpretatie te zijn gekomen JUIST door zich van de NWV verre te houden, oneindig veel groter is dan de Getuigen.
Door het bestuderen van de grondtalen, neemt de kennis van de Bijbelse inhoud ongetwijfeld toe, maar als je daarnaast de interpretatie van de Geest mist, blijft het begrip leeg en kan je beter een wandeling in de natuur maken; dan loop je meer kans de Geest tegen te komen, dan in je studeerkamer

@Dat beloof ik zegt: Daar staat niet dat het een visioen is, maar dat de mannen dat werkelijk mee maakten. Het woord visieon wordt nergens genoemd.
@sjako zegt vervolgens: Je hebt geen Bijbelkennis. (...) ‘En terwijl zij van de berg afdaalden, gebood Jezus hun, zeggende: Vertelt niemand dit gezicht, voordat de Zoon des mensen uit de doden is opgewekt.’ (...) Het is in de meeste vertalingen eruit vertaald, maar er staat visioen, in het Grieks opnama, wat letterlijk zie-effect betekent.
Sjako heeft geen gelijk; DBI geeft blijk van een kennis van de Bijbel die groter is dan van de meesten die hier schrijven. Het punt is echter op dat het in een goed gesprek eigenlijk nooit gaat over kennis (alleen), maar over begrip en dus interpretatie. Daarom worden er op dit forum zo weinig goede gesprekken gevoerd.
En dan valt mij op dat jullie uitgangspunten bij het interpreteren van de Bijbelse boodschap volkomen verschillend zijn, dus in de gesprekken steeds meer uit elkaar lopen en elkaar dus uiteindelijk nergens meer raken. DBI's uitgangspunt is het 'niet-geloven' en Sjako's uitgangspunt is 'dat alleen zijn club de juiste interpretatie (het juiste inzicht) kent'.
Zijn laatste opmerking is derhalve illustratief voor hem: "Het is in de meeste vertalingen eruit vertaald, maar er staat visioen, in het Grieks opnama, wat letterlijk zie-effect betekent". Het begrip, dat hij letterlijk met 'zie-effect' weergeeft is namelijk praktisch niet letterlijk te vertalen en dus wordt het begrip in de betreffende vertaling 'geweven'. Vertalingen die letterlijk de grondteksten volgen, zijn voor de meeste mensen praktisch onleesbaar geworden. Het punt is dat de meeste vertalingen met respect voor de grondtekst omgaan, door contextueel te vertalen. Bij de vertaling van Jehovah Getuigen lijkt het eerder om de bestaande leer te gaan, dan om de vraag wat de Bijbel nu werkelijk zegt. Met andere woorden: de JG laten de Bijbel buikspreken; zij vertalen dus gekleurd en met voorbedachte rade.
Wat een JG vervolgens doet, is zijn leer vervolgens legitimeren door hun interpretatie in een andere vertaling terug projecteren. Je krijgt dan een gesprek over spijkers en schroeven, in plaats van een gesprek over het werkstuk zelf. Als hij dan vervolgens 'overspringt' op een ander onderwerp, dat evenwel 'het thema onder discussie' niet meer raakt, dan heb je vervolgens een gesprek, dat min of meer typerend is voor fora zoals Credible; men praat langs elkaar heen, omdat beide partijen verzuimen het onderwerp goed te kaderen en te definiëren, door b.v. te vragen: wat bedoel je? Of leg dit eens uit? Misschien is men fora-moe en is men in de loop van de tijd een zekere mate van geduld en/of respect voor de ander kwijtgeraakt.
Je kunt je echter afvragen wat kwalijker is: Sjako, die altijd maar probeert zijn leer aan de man te brengen of DBI, die altijd elke leer afwijst en de letter ter discussie stelt.

Ik ga er verder niet over twisten, maar Mattheüs 16:26 spreekt nadrukkelijk over 'lossing' van de ziel. (SV)  Mattheüs 16:26 is feitelijk een retorisch vraag.
Dan de kwestie wat 'lossing' eigenlijk betekent?   Dat is het voorkomen dat je bezit geëxecuteerd wordt.  Ik lees Mattheüs 16:26 zo dat we onze schuld moeten afbetalen om onze ziel te 'lossen'.   Betreffende onze ziel hebben we dus ergens een schuld uit staan!  Daarom kan onze ziel niet 'los' komen.
De ziel is een deel van de (menselijke) geest en deze blijft leven als je lichaam sterft.   En dat heeft niks met de dood en opstanding van Jezus te maken, maar met de kwestie of de persoon in kwestie zijn schulden heeft afbetaald.  Want de retorische vraag is: Want wat baat het een mens, zo hij de gehele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel?
Aan de mens in kwestie dus de vraag of hij zijn schulden af gaat betalen of dat hij de gehele wereld wilt winnen?  Vandaar dat je altijd een twist-gesprek zult krijgen.  Degenen die hun schulden niet afbetalen zullen altijd ontkennen dat de ziel los van het lichaam kan bestaan.  En ja, ik weet dat Plato beweerde dat het lichaam een gevangenis was voor de ziel. 
 
 

Dat is geen bewering van ons, maar als de Heer Jezus Christus sterft, gaat Zijn Heilige Geest naar het dodenrijk. En dat gaat zo bij alle met zonde beladen mensen, als zij sterven, dan gaat hun geest naar het dodenrijk.
1Pe 3:19 SV "In Denwelken Hij ook, henengegaan zijnde, den geesten, die in de gevangenis zijn, gepredikt heeft"
Denwelken slaat op Zijn Heilige Geest.

Dat ben ik met je eens. Maar het is wel de vraag of wij hetzelfde begrijpen. 
Je doelt nu op het prediken? Ik had het over getuigen en dat doet elke gelovige of hij dat nu wil of niet. Zelfs ongelovigen doen dat. Getuigen is namelijk onlosmakelijk verbonden met de mens. Pas als je dood gaat stopt het getuigen en blijft je getuigenis als een soort afdruk achter.
Maar misschien is dat bij de Getuigen nu juist wel de kern van het misverstand, dat ze prediken (van hun eigen leerstellingen) verwisselt hebben met getuigen. Het is voor jullie dus een religieuze (en dus wettische) handeling geworden.
Ik denk dat dit komt omdat jullie de Geest zien als een werkzame kracht, die jullie, als mens, in staat stelt om iets tot stand te brengen. En dat is voluit religie en loon naar werken. In mijn optiek is de Heilige Geest echter Degene die mijn geest aanspoort slechts mijn oog op Christus te houden en als zodanig mijn getuigenis te geven; elke seconde van de dag. En dat totdat de Christus in mij gestalte krijgt. 

Wat het meest kwalijk is, is dat er niet letterlijk vertaald is.
Bij de JG staat er 'visioen'.   In de SV en andere vertalingen 'dit gezicht'.  NBV en NBV21 geeft 'wat jullie hebben gezien'.  Naardense bijbel 'dit vergezicht'.
Zou er een bijbel zijn met de grondtekst , dan zou ik weten dat al deze 4 vertalingen foutief zijn.  Mits @Sjako gelijk heeft en dat de letterlijke vertaling zie-effect is.  Die term zegt mij namelijk wel wat.