Naeva

??
 

Ontopic: vinden jullie dat je als christen vrijwillig in het leger kunt dienen?

Ik snap helemaal niks van wat je zegt. Het lijkt erop dat je een bruggetje probeert te maken naar jouw politieke ideeën. Maar dat heeft niks met het topic te maken.
Denk aan de zeeschildpadden. 

21 uur geleden zei Fundamenteel:

Het probleem is dat ze zoiets niet doen met de ouders erbij....

Nee. Maar dat is het punt niet. Ik gaf een voorbeeld om uit te leggen waarom geweldloosheid voor verreweg de meeste mensen een absolute regel kan zijn.

Ik vind dit soort algemene vragen lastig. Je kunt bijna nergens een absolute regel van maken. In de praktijk gaat het vaak om een afweging van principes.

4 uur geleden zei Fundamenteel:

Nochtans is het christendom een compleet geweldloze doctrine afgaand op het NT.

Als ze uw broek stelen, geeft er uw jas bij. Als ze uw linkerwang slaan, keer de rechter. Als iemand u 10km oplegt mee te lopen, loop er dan 20km mee.

En als ze je kind proberen mee te nemen?

Ik ben totaal niet gewelddadig maar in dat geval haal ik het uit mijn tenen. Het beschermen van mijn kind staat voor mij - en voor de meeste mensen - namelijk hoger dan geweldloosheid.

13 uur geleden zei Dat beloof ik:

Ik heb in deze casus geen houding, Johnny heeft een houding.
In mijn antwoord geef ik alleen maar zijn houding weer, omdat ik in de antwoorden hier een beetje lees dat niemand die houding in de gaten heeft. 
Johnny zegt wel een hoop, maar laat het bij woorden.
Het is aan hemzelf om de mensen om hem heen te laten zien dat hij het meent door daden.
Ik vermoed (als dat niet zo is hoor ik het graag) dat als je bij hem over het laatste begint, er sprake is van ontwijking en/of agressie.
In dat geval kun je conclusie trekken dat Johnny eigenlijk niet wil en alleen maar een gewenst verhaal loopt op te hangen. 

Je hebt je roeping gemist, dr Phil ?

27 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Ik zou niet weten welke positieve verandering er is geweest. Hij loopt nog steeds iedereen om zich heen te besodemieteren, zijn vrouw en kinderen voorop. Hij heeft zijn destructieve gedrag dus helemaal niet afgeleerd.
Deze man is dus absoluut niet in staat om zelf keuzes te maken. Anders had hij dat al lang gedaan.

Zo kun je het ook bekijken, jij bent mij niet. Maar wat denk denk je precies te bereiken met die houding?

23 uur geleden zei Hermanos2:

Casus:

Johnny komt tot geloof, bekeerd zich en laat zich dopen. Maar Johnny was vroeger, jaren geleden zeer actief als inbreker. Heeft in talloze huizen ingebroken, geld en sieraden en spullen gejat. De buit heeft ie gebruikt voor zijn verslaving aan gokken, drank en drugs. Hij heeft oprecht veel spijt. Zijn geweten is bezwaard omdat hij veel mensen pijn heeft gedaan en benadeeld heeft. Tegelijkertijd voelt hij er niets voor om naar de politie te gaan. Hij heeft ondertussen een gezin dat niet bekend is met zijn verleden. Hij vertelt jou zijn verhaal en vraagt om raad. Wat moet hij doen? 

Welke raad zou jij hem geven? 

Ik zou wat meer willen weten van zijn persoonlijkheid: wat is het voor iemand, hoe kijkt hij naar zichzelf, wat vindt hij belangrijk? En hoe is het hem gelukt om zo’n positieve verandering door te maken in zijn leven? Hoe is hij tot nu toe omgegaan met zijn “verborgen verleden” en wat drijft hem om het nu aan te pakken? 
Op basis daarvan zou ik met hem willen meedenken welke stappen hij zou kunnen nemen. Als hij zo sterk is dat hij zijn destructieve gedrag heeft kunnen afleren en een leven heeft kunnen opbouwen, geloof ik 100% dat deze man goed in staat is om zelf keuzes te maken in lijn met zijn geloof.

Ik ben trouwens wel voor openheid in je huwelijk, dus als het enigszins kan dan zou ik het vertellen. Als partner zou ik het ook willen weten.

Ligt eraan waar hij precies mee zit, wat is zijn vraag?

8 uur geleden zei Hermanos2:

Wauw, ik ben het op vrijwel geen enkel punt met je eens. Had ik laatst bij berichten van @Naevaook al.

Ik ben het ook op vrijwel geen enkel punt met gaitema eens, dus dat moet dan toch een band scheppen. ?

8 uur geleden zei Hermanos2:

Is tot geloof komen een prestatie (werk) van jezelf of een gave (vrucht) van God's Geest? 

Tot geloof komen is een kwestie van geloven. Je kunt per definitie niet onderscheiden wat het aandeel van God daarin is en wat het aandeel van jezelf is, om het simpele feit dat je op het moment dat je dat wilt onderzoeken, al gelooft. Of niet natuurlijk, en dan valt er ook weinig te onderzoeken. Het is dus een gegeven dat je wel of niet gelooft en daar moet je het mee doen. Zoals John Mayer zingt: You love who you love.  

Waaróm? Geen idee. 

Je kunt de vraag ook benaderen met een logische inslag. Hoe kan het dat als God iedereen wil redden en Hij alles kan, Hij niet iedereen redt? Dan is het antwoord simpel: error. Hij wil het niet of Hij kan het niet. Nou ja, je kunt je natuurlijk ook in bochten gaan wringen a la ‘maar jij moet ervoor kiezen’ enzo, maar dan ontstaan er een discussie waar je nooit uit komt. Er is gewoon geen echt goed antwoord op de vraag van vrije wil/uitverkiezing mogelijk, als je tenminste ook nog overeind wilt houden dat God rechtvaardig, almachtig en liefdevol is. 

Op zich ook niet erg, want als je niet gelooft dan hoef je je er niet druk om te maken: Hij bestaat immers niet. En als je wel gelooft dan hoef je je er ook niet druk om te maken, want je gelooft al. Je kunt je dan nog wel druk maken om mensen die niet geloven, maar als je consequent bent dan moet je je ook realiseren dat jij er niet voor kunt zorgen dat iemand anders gaat geloven, want dat was nu net een kwestie van God of die persoon zelf.

Vanuit elk perspectief is het dus eigenlijk een zinloze vraag.

26 minuten geleden zei Zola:

Anderen zijn dan weer verbaasd dat de Liefde in de huwelijkse trouw in het christendom  dwingend aan seks en voortplanting wordt verbonden. Doorgeslagen katholicisme.  Immers kan men niet huwen indien men onvruchtbaar is of anderszins niet tot voortplanting in staat.  Bijvorbeeld iemand die gehandicapt is.

Ik kan me voorstellen dat dat ook verbazing oproept. Ik weet daar het fijne niet van, ben niet RK.

10 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Is geheiligd hetzelfde als gered?

Dat weet ik niet zeker. Ik denk dat er wel een onderscheid is, omdat de partner ook geheiligd zou zijn terwijl deze op basis van niet-geloof in principe niet gered zou kunnen zijn.
Voor kinderen geldt dat ze tot een bepaald ontwikkelingsniveau geen bewuste keuze kunnen maken en daarom denk ik dat zij door het geloof van hun ouders en door de doop gered zijn. Maar ik ben geen theoloog, dus neem het met een korreltje zout.?

53 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Hoe zie jij dat voor je bij een baby? Die kan niet geloven.

Kinderen zijn geheiligd in het geloof van hun ouders. Zie 1 Korintiërs 7:14. 

16 minuten geleden zei Bastiaan73:

Tikfoutje, je bedoelt hoofdstuk 16, niet 6. Was het al bekend dat vers 9 t/m 20 niet in de oudste codici staan?

Citaat:

Papyrus 45 is weliswaar het oudste nog bestaande handschrift met tekst van Marcus, maar helaas is hoofdstuk 16 zwaar beschadigd en heeft geen leesbare tekst meer. De laatste twaalf verzen, 16:9-20, ontbreken in twee 4e-eeuwse handschriften, de Codex Vaticanus en de Codex Sinaiticus; dit zijn de oudste handschriften met het gehele boek Marcus. Codex Vaticanus heeft een lege kolom na het einde van 16:8 en plaatst kata Markon, “volgens Marcus.”

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Marcus_16#Handschriften

Zie eventueel ook http://codexsinaiticus.org/en/manuscript.aspx?book=34&chapter=16&lid=en&side=r&verse=8&zoomSlider=0

Je hebt gelijk, hoofdstuk 16.

En ja, ik weet het. Maar wil je daar een punt mee maken?

26 minuten geleden zei Peter79:

Ik had gequote waarop ik reageerde. Volgens mij stelt de topicstarter een legitieme vraag. Zelf zie ik de genoemde/veronderstelde dualiteit terug in de uitspraak "in de hemel alzo ook op de aarde" en ook in "wat u op aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn". Twee kanten van dezelfde medaille. Geestesdoop en waterdoop horen bij elkaar.

Het verschil tussen Rome en Reformatie zit in het doorgaande desacraliseren in de lijn van de Reformatie: heiligheid is niet een (verworven) eigenschap van het schepsel maar een van bovenaf toegekende staat. De gereformeerden hadden het over "teken en zegel", ze konden de katholieke opvatting niet helemaal loslaten. Uiteindelijk verschilt het natuurlijk niet zoveel: je gelooft allebei iets dat niet bewezen is, maar je verwacht het beiden van God.

Ik begrijp niet wat dat te maken heeft met wat ik zei. Zei ik dat je dopen kunt zien als magie? Dat je het niet zelf moet onderzoeken? Dat de TS geen legitieme vraag stelt? No offence maar dat heb ik allemaal niet gezegd of gesuggereerd.

Het is inderdaad een kwestie van dualiteit.

Ik denk trouwens dat de gereformeerden de katholieke opvatting niet alleen niet helemaal konden loslaten, maar ook niet helemaal wilden loslaten. Waar je de rol van van de kerk helemaal loslaat, wordt het geloof een volkomen individuele zaak met alle uitwassen van dien.

Overigens ben ik zelf al 35 jaar protestant. ?

1 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Wat zou men dan wel kunnen stellen? Wie gelooft en zich niet laat dopen wordt niet behouden? Of wie niet gelooft en zich wel laat dopen wordt wel behouden?

Ik weet niet of wij in de positie zijn om iets te stellen. Maar de opdracht is vrij duidelijk: geloof en laat je dopen. In het Marcusevangelie (6:15-16) lees je dat Jezus zegt: ‘Trek heel de wereld rond en maak alle mensen tot mijn discipelen. Wie gelooft en gedoopt is zal worden gered, maar wie niet gelooft zal worden veroordeeld.’ Geloven en dopen hoort bij elkaar, en aangezien ik nergens een reden zie waarom een gelovige zich níet zou laten dopen, denk ik: wat is het probleem eigenlijk?

Uit het citaat wordt ook duidelijk dat wel of niet verloren gaan uiteindelijk afhangt van geloof. Het is dus niet zo dat als je gedoopt bent maar niet gelovig bent, je sowieso gered bent. Maar je bent wel geheiligd, opgenomen in de gemeente van Christus. Wat daar precies het effect van is weet ik niet, maar het is wel een hoopvolle, troostende belofte.

1 uur geleden zei Peter79:

Je kan dopen zien als magie en genoegen nemen met de antwoorden die anderen geven. Je kan dopen ook onderzoeken en tot een eigen antwoord komen. Die zoektocht brengt je misschien wel weer dichtbij de kerkelijke formules. In dat proces verander je van iemand die iets van horen zeggen weet in iemand die iets heeft doorleefd. 

Ik weet niet zeker waar je op reageert. Mijn laatste opmerking?

Ik ben trouwens verbaasd over het gemak waarmee geloven en dopen  uit elkaar gehaald worden. Net zoals huwelijk en seks uit elkaar gehaald worden. Alsof het geestelijke leven en het handelen los van elkaar verkrijgbaar zijn. Doorgeslagen protestantisme.

7 uur geleden zei Gaitema:

Wel hecht ik veel waarde aan de eigen keuze en niet mee liften op dat van pa en ma

Waarom?

7 uur geleden zei Gaitema:

En dit past dus niet in mijn rechtvaardigheids denken. Griekenland zou er dan bijna 100 keer beter van af zijn dan Turkije. Maastricht zou dan meermalen beter af zijn dan Amsterdam. Echter ik geloof in wat de doop laat zien en dat is iets wat je in ontvankelijkheid moet aannemen. 

Is jouw rechtvaardigheidsdenken en wat jou aanspreekt (volgende post) bepalend voor wat waar is? Want dan wordt het een lastige discussie.

Verder lijk je te concluderen dat ik bedoel dat iedereen die gedoopt is, automatisch behouden is. Als je dat tenminste bedoelt met ‘beter af is’. Dat klopt niet.

1 uur geleden zei wonder:

Beste Naeva, wist je dat er naast de lichamelijke besnijdenis, er ook een besnijdenis van het hart is. (bekering) . Ik wist dit eerst (ook) nog niet. Het wordt in het ot zelfs al genoemd. In kolossensen wordt dit de besnijdenis zonder mensenhanden genoemd. Het was voor  mij erg interessant en ontdekkend om dat eens uit te zoeken en te vragen of God je nieuwe dingen laat ontdekken..( Paulus werd als besnedene ook gedoopt, als de doop in plaats van besnijdenis is, klopt dit niet. ) groetjes wonder.

Inmiddels ben ik al wel iets verder gekomen met mijn oorspronkelijke vraag.  Ik heb gisteren ontdekt dat de waterdoop niet een sterven is,  maar een begrafenis van de oude mens. Het sterven gebeurt denk ik al bij de bekering. 

Om je vraag te beantwoorden: ja, natuurlijk. 

Wat is jouw achtergrond qua geloof, als ik vragen mag? 

25 minuten geleden zei Gaitema:

Het dwaze wat ik een dominee hoorde zeggen is: "2 van mijn kinderen geloven niet meer, maar ik blijf geloof hebben in hun doop." Dan denk ik: "hoe naïef kan je zijn?”

Er is een dunne scheidslijn tussen naïviteit en vertrouwen. De (kinder)doop is het ultieme teken van de onvoorwaardelijkheid van Gods liefde. Wij kunnen niets afdoen aan, of toevoegen aan het offer en de overwinning van Christus. Al zouden wij van niets weten, zoals een baby, dan nog zijn wij geheiligd door de doop omdat ze ons deel maakt van de gemeenschap der heiligen.

Ik moet denken aan een prachtige zin uit een formulier dat bij de katholieke eucharistie gelezen wordt: ‘let niet op onze zonden, maar op het geloof van uw kerk’.

In onze cultuur overheerst het individualisme. Als het maar goed zit tussen mij en God. Maar de kerk is per definitie een gemeenschap, een lichaam. Wat een zegen dat ik deel mag zijn van die kerk, dat het niet allemaal van mijn geloof afhangt, dat er een gemeenschap is die mij draagt. En die mijn kinderen draagt, waar ik dat zelf niet kan. 

Ik begrijp die dominee heel goed.

Naast wat er allemaal al gezegd is: de doop is een teken van het verbond, vergelijkbaar met de besnijdenis die het Joodse volk kent. Dat verbond is niet alleen een zaak tussen God en individuen, maar ook (of vooral?) een zaak tussen God en zijn volk. Door middel van de doop word je deel van dat volk, ook wel de kerk genoemd. Doop en avondmaal zijn beide tekenen van de verbondenheid tussen God en mensen (verticale lijn) én mensen onderling (horizontale lijn). 

Ik lees onregelmatig de bijbel, telt dat ook? ?

Ben vanuit de kerk opgevoed met het idee dat vaak en serieus bijbellezen erg belangrijk is. En indirect ook met idee dat je dat “moet willen”. Toch heb ik dat nooit goed op poten gekregen. En inmiddels durf ik ook wel te zeggen dat dat deels is omdat ik het niet zo graag wil. Vraag me dan ook af of al die mensen die zeggen dat ze zo graag meer wíllen bijbellezen, dat ook daadwerkelijk willen. Of is het een ingebakken verwachting vanuit je omgeving? Net zoiets als: ik wil wel sporten, maar het lukt niet. Nee: ik wil veel liever met een zak chips op de bank zitten. Ik kan tegen mezelf zeggen dat het beter is om te sporten, maar dat is iets anders dan dat ik een innerlijk verlangen heb om te sporten. Hiermee wil ik niet zeggen dat je niet moet gaan sporten, maar zeg dan eerlijk dat je het niet wilt en kies er dan wel of niet voor om het tóch te doen. Of kies een andere vorm waardoor je niet de hele tijd in die spagaat zit. 

Het heeft mij best lang gekost om er gevoelsmatig een beetje van los te komen dat zelf bijbellezen per definitie hoort bij christen zijn. Waarmee ik niet wil zeggen dat de bijbel geen plaats heeft, want dat heeft ze natuurlijk wel. Maar niet iedereen is voor hetzelfde format gemaakt. Het Woord komt gelukkig op veel manieren tot ons. 

Eergisteren ben ik trouwens begonnen om de bijbel van voor tot achter door te lezen. Nu bij Exodus 16. Dus voorlopig scoor ik weer refo-punten. ?

Verhelderend @Trajecto, dankjewel voor de toelichting. Ik snap dat je handen gebonden zijn als de administrator onvindbaar is. Hoop dat iemand die dit topic leest hem alsnog kan bereiken. 

Op 12-6-2020 om 16:32 zei The Black Mathematician:

Je kan allemaal regels gaan verzinnen, maar ik geloof er helemaal niet in dat dat ook maar iets gaat helpen als er toch nauwelijks gemodereerd wordt.

Dat denk ik ook, ben dan ook benieuwd hoe @Trajecto de toekomst ziet.

Welkom!