Naeva

Jongens, relax We/jullie zijn het oneens. Dat kan. Felheid ook geen probleem. Maar dit moddergooien vind ik wel een beetje matig en al helemaal gezien heb onderwerp. Ga even een rondje lopen ofzo.

Waarom?

dat is mooi uitgelegd, dank daarvoor. Het is alleen niet het punt waar ik tegen Nikie op reageerde. Grote lijn is: iemand zegt 'ik vind God in het OT best barbaars'. Reactie: Dat zegt 99% van de mensen, dat komt omdat ze de context niet kennen en zich niet in God inleven. Wie dat niet zo kan zien, wordt volgens de uitleg Nikie dan bijvoorbeeld gedreven door zijn ego, is slechts liefdevol als het hem uitkomt en heeft liever de leugens lief. Ik vind dat nogal een oordeel over iemand die gewoon de bijbel leest en denkt: WTF? Het past ons niet om dat over anderen te zeggen, vind ik. Los

Bedankt voor je uitleg, dat waardeer ik. We gebruiken het woord context verschillend. Jij lijkt het te hebben over de context van de tekst ('Het is begrijpelijk dat God zo deed, want het volk beledigde hem'), ik heb het over de context van het geloof en de manier waarop je vervolgens bepaalde teksten interpreteert. Je zegt '99% van jullie noemt God barbaars'. Schaar je mij daarvoor onder? Zo ja, dan wil ik je vragen om mijn post met iets meer aandacht te lezen. Dat zeg ik niet. Inhoudelijk is je visie helder. Maar hij maakt me verdrietig. Hij heeft een hoge mate van wij/zij-den

Lastig te zeggen omdat ik niet precies weet wat je bedoelt te zeggen. Je zegt dat alle soorten mensen het lastig vinden om de Tanakh te begrijpen. Waarom denk je dat? En wat is daarin de rol van schaamte en ego?

Kun je dat wat verder uitleggen? Volgens mij zeg je hier namelijk best iets groots en ik wil het graag goed begrijpen.

Voor een positieve vibe: vertel hier waar je in het klein en groot dankbaar voor bent! Aftrapje: Ik ben dankbaar dat dit forum er nog steeds is, voor jullie als forumleden, de zinvolle onderwerpen en de crew die er tijd en energie in steekt. Really good to be back!

Mensen kunnen de God uit de Hebreeuwse geschriften als barbaars zien omdat hun bijbellezen niet is ingebed in een context. Ik kan me best voorstellen dat mensen dat barbaarse beeld hebben. Af en toe lijkt het er ook wel verdacht veel op. Als je dan geen hypothese hebt over wie God werkelijk is (op basis van geloof, ervaring) en hoe je zulke teksten moet plaatsen, zijn zulke teksten moeilijk te rijmen met het beeld van een liefdevolle God. Daarnaast kan liefde zo moeilijk voor ons zijn. Liefde is ontvangen, loslaten, vertrouwen, geven. Dat kan angst oproepen. Bij mij tenminste wel. Alle be

Bedankt voor deze mooie woorden. Het klinkt wel als een veel te groot compliment... even laten bezinken.

Is het je bedoeling om hier een open gesprek over te voeren of vind je het gewoon fijn om even te bashen? Ik wil namelijk best antwoorden op je vragen maar alleen als het zin heeft.

Ik begrijp dat je deze overtuiging hebt, die past helemaal binnen jouw visie (voor zover ik daar een inschatting van kan maken) en het is een duidelijk verhaal. Ik heb dan ook helemaal niet de intentie om jouw standpunt hierin te bediscussiëren. Een groot deel van mijn kerkgemeente denkt er ook zo over. Voor mij is het alleen net anders. De reden van mijn posts is vooral om erachter te komen wat dat "anders" precies is. Het is niet dat ik licht denk over het kwaad. Of dat het mij niet zou kan schelen wat in de ogen van God goed is. Ook mijn intentie is om waarheid te vinden en goed te leven. W

Ik snap je weerstand tegen wat Sjako zegt. Het heeft wel veel te maken met het godsbeeld wat je voor je hebt, denk ik. Ik kan die uitspraak namelijk een stuk beter verteren als ik me voor de geest haal dat God liefde is. Exclusieve toewijding aan de liefde... dat klinkt al heel anders. Liefde laat geen ruimte voor haat, dat kan niet én-én, in dat opzicht vraagt ze dus exclusieve toewijding. De reden dat ik het onderwerp uiteindelijk wel echt anders zie dan Sjako, is dat liefde ook geen ruimte laat voor angst. En het demoniseren van zaken zoals Halloween (wat per saldo ongeveer neerko

Is niet heel vreemd. Denken over de dood komt vaker voor op deze leeftijd. Kan aangewakkerd worden door een sterfgeval maar heeft ook met bewustzijnsvergroting te maken. Soms is het met een boekje afgedaan, soms heeft het meer aandacht nodig omdat een kind verder doordenkt dan het boekje. Dochter heeft nogal diepgravende vragen waar ze ook wel angstig van kan worden. Ik wil haar daarin wat houvast geven, want zelf komt ze er nog niet uit en dat versterkt de angst alleen maar. Maar back on topic

Later als ik groot ben hoop ik dat het mij ook nog eens lukt om in stilte structureel de getijden te bidden... Voor nu is deze versie het hoogst haalbare. En het levert ook wel wat op. Na alle ochtendhectiek begin ik de dag toch wat rustiger en even bewust van wat ook alweer belangrijk is. De tekst blijft ook echt wel hangen gedurende de dag.

Is dat een app om te lezen of te luisteren? De Bidden onderweg app is om te luisteren. Ik zet m aan als ik naar mijn werk rijd. Ideaal. Het is heel simpel: een tekst met een paar vragen om over na te denken en wat muziek. Precies genoeg voor mij. De muziek is wisselend, maar daar kan ik wel overheen komen.

Ik ben niet zo'n bijbelstudeerder. Voor mij is lezen in de bijbel zoiets als kijken in een fotoboek. Ik kan genieten van een mooie foto, maar ben niet bijzonder geïnteresseerd in foto's als studieobject. Welke belichtingstijd, lens, filter, dat zal me worst wezen. De fotoboeken waar ik graag in kijk, zijn míjn fotoboeken. Foto's van mijn kindertijd, onze trouwdag, de kinderen, onze vorige huizen, dat soort dingen. Foto's die mijn leven raken. Een fotoboek is geen historisch verslag, hoewel er historische elementen in zitten. Het is een boek met impressies. Het is niet volledig, maar dat h

Zijn er hier mensen die de app Bidden onderweg gebruiken? Wat vind je ervan? Voor wie het niet kent, info van de website: Bidden Onderweg biedt elke dag een nieuwe gebedspodcast aan. Een combinatie van muziek, enkele verzen uit de Bijbelteksten van de dag en vraagjes om de link te maken met je gewone leven. Het geheel is geïnspireerd door de ignatiaanse spiritualiteit. Bidden Onderweg is een initiatief van de jezuïeten. Het richt zich tot christenen van verschillende denominaties. De bijbellezingen zijn afkomstig uit de NBV (Nieuwe BijbelVertaling).

Hebben wij elkaar weleens gezien?

Mijn dochter (7) die zelf haar oorbellen in probeert te doen omdat ze het doodeng vindt als ik dat doe. Zelf doen is ook eng, maar ze had het zich voorgenomen. En dat het dan drie kwartier duurt met een hele hoop gehuil, getier en trillende handjes... En dat het dan ineens is gelukt. Dan kan ik wel janken. Zo kwetsbaar en zo sterk tegelijk.

Wat fijn Paul. Ik benijd je een beetje, rust en stevigheid houden is voor mij ook een ding en momenteel lijkt het nergens op. Vandaag kreeg ik wel een kleine knipoog van boven in een lied (Spotify stond op shuffle): 'Ook al kom je rust tekort, Zijn shalom zal steeds voldoende zijn.' Toch mooi.

Als ik aan meets denk, denk ik aan Glenn en z'n broertje, ArjenV, Michiel en Diana, Kenneth, Levi, Lisette, Nunc, Holla, JoostG... volgens mij was dat zelfs NOG eerder. Daarna was er een soort meeting-*boom* maar daar heb ik geloof ik niet echt aan meegedaan. Kan me wel herinneren dat we een keer met een echt grote groep ergens zijn geweest. Iets met een grasveld en een groepsfoto. Weinig herinneringen meer aan, maar op de terugweg kreeg ik een boete voor te hard rijden. Verder ben ik er denk ik niet bij geweest. Latere serie meetings was met Flash Gordon, wateengedoe2, bumblebee, Do

Daar ga ik eens over nadenken. Mijn middelste dochter van 5 is sinds een paar maanden soms ineens met de dood bezig. Ik ben nog een beetje zoekende in wat ik haar daarin aanreik. Ze had zelf 'Een boom vol herinneringen' uit de bibliotheek uitgezocht. Daarin werd de dood vooral geromantiseerd en als "een diepe slaap" uitgelegd. Vond ik niet helemaal eerlijk. Mooi eraan was wel hoe de rol van herinneringen werd uitgebeeld. Mocht iemand een ander boekje o.i.d. weten, let me know. Sterfgevallen zijn natuurlijk een ultieme gelegenheid, maar er gaat maar niemand dood en om er nu zelf ieman

Ja man. Heerlijk. ik zag gisteren dat ik me in 2005!!! heb geregistreerd. Toen student, inmiddels moeder van 3. Raarrr.

Bans waren een halve dagtaak. Levi kon er altijd iets moois van maken toen hij in de crew zat. Ik heb gisteren dit topic terug zitten lezen: huilen van het lachen.