Hetairos

Het is altijd zo dat het aanbod de keuzemogelijkheid bepaalt. 
Ik neem aan dat je bedoelt: leefden vóór de komst van Jezus? Voor hen geldt precies hetzelfde: de komst van Jezus gaf hen de mogelijkheid voor het leven te kiezen. De Bijbel verhaalt op verschillende plekken, welk effect de overwinning van Jezus op het dodenrijk had. Ik neem aan, dat je de relevante teksten zelf wel kunt opzoeken.
 

In dat geval moet je er dan maar mee leven, dat je aardappelen en gehakt eet. Anders ga je met een lege maag naar bed. En het is de vraag of je dat wil?
Je stelt vrije keuze gelijk aan een vrije wil, maar dat is natuurlijk niet correct. Als je namelijk tevreden bent met wat je wordt aangeboden en verder geen (keuze)eisen neerlegt, is er helemaal geen discussie of de wil vrij is of niet.
Maar in ons onderwerp gaat het over zonde waar geen mens zich aan kan onttrekken; op dat terrein heeft hij dus geen enkele keuze. Maar hij wil het misschien wel (dat onttrekken). Die mens raakt dan gefrustreerd.
Ik kan met name die frustratie hier wel herkennen:
Matt. 5:4-6 (HSV) "Zalig zijn zij die treuren, want zij zullen vertroost worden. (...) Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden."
Overigens denk ik dat het juist deze 'gefrustreerden' zijn, die God op het oog heeft, als Zijn Geest voortdurend de aarde doorwandelt, op zoek naar wie Hij krachtig kan bijstaan.

Er gaat aan deze vraag een vraag vooraf: Hoe word je een echte volgeling van Christus? Het antwoord op deze, laatste, vraag werkt als vanzelf als een filter.
In Johannes 6 wordt onder andere verhaald van een wonderbare spijziging. Als de schare de dag daarop weer op zoek gaat naar Jezus, dan zegt Hij tot hen:
"Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, gij zoekt Mij, niet omdat gij tekenen gezien hebt, maar omdat gij van de broden gegeten hebt en verzadigd zijt. Werkt niet om de spijs, die vergaat, maar om de spijs, die blijft tot in het eeuwige leven, welke de Zoon des mensen u geven zal; want op Hem heeft God, de Vader, zijn zegel gedrukt." Joh. 6:26-27 (NBG1951). Vele christenen komen tot Jezus, omdat ze onder de indruk zijn van wat Hij doet. Of in ieder geval van wat ze denken dat Hij doet. Het zijn, zoals ik dat graag uitdruk, supermarkt-christenen. Ze nemen zelf een besluit om naar Jezus te gaan en Hem te volgen, want Hij geeft hen te eten. Dat impliceert echter ook, dat als het eten hen op een bepaald ogenblik niet meer smaakt of verzadigd, dat ze op zoek gaan naar iets anders. En dan zie je vaak, dat men óók van Jezus een beeld maakt, dat past binnen een theologie die men voor zichzelf heeft ontwikkeld.
Vandaar dat men dan vraagt:
"Zij zeiden dan tot Hem: Wat moeten wij doen, opdat wij de werken Gods mogen werken?" Joh. 6:28 (NBG1951) Iemand die om deze reden naar Jezus toekomt en Hem wil volgen, vraagt altijd: "Wat moet IK doen, opdat IK kan laten zien, dat IK Gods werk doe". Het is de houding van de natuurlijke christen, die altijd op de één of andere wijze vastzit aan de wet en wil laten zien, dat hij een goed christen is. Jezus zegt dan:
"Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, die Hij gezonden heeft" Joh 6:29 (NBG1951). Nu wordt het enigszins cryptisch, want Jezus beantwoordt de vraag met een antwoord, dat misplaatst lijkt. De schare vraagt: Wat moeten wij doen, opdat wij Gods werk mogen werken, maar Jezus zegt eigenlijk: Niet júllie doen Gods werk, maar God werkt zélf. En het werk dat God doet, is dat jullie geloven in Hem die Hij heeft gezonden. Hier zien we dus een contrast ontstaan, namelijk tussen hen die in Jezus geloven vanuit zichzelf en hen die in Jezus geloven, omdat God zelf dat geloof in hen bewerkt.
Er ontstaat dan een gesprek (discussie?) tussen hen die Jezus vanuit zichzelf willen volgen en Jezus die zegt, dat het zo niet werkt. Dat gesprek sla ik hier even over, omdat Jezus dan weer ingaat op de vraag: Hoe kun je een ware volgeling van Mij herkennen. Of liever gezegd: "Hoe kan een volgeling van Jezus zichzelf herkennen als een ware discipel?" Waar het nu over gaat, is hoe je überhaupt een ware discipel van Jezus wordt? Dat wordt nog concreet door Jezus aangegeven iets verderop in het gesprek. En deze uitspraak laat helemaal geen ruimte meer voor het eeuwige: "Ja, maar": 
"Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader, die Mij gezonden heeft, hem trekke, en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage. Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen door God geleerd zijn. Een ieder, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot Mij. Niet, dat iemand de Vader gezien heeft; alleen die van God komt, die heeft de Vader gezien. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie gelooft, heeft eeuwig leven." Joh. 6:44-47 (NBG1951) Niemand kan komen, tenzij ... De grote vraag die iedere Christen nu dus voor zichzelf zal moeten beantwoorden is dus: "Volg ik Jezus vanwege hetgeen IK bij Hem verwacht te vinden?" of "Volg ik Jezus, omdat vanuit mezelf niets verwacht en ik door de Vader naar Jezus toe ben gebracht?"
En ben ik dan een voorbeeld van een volgeling, die "door God Zelf (Zijn Geest) wordt geleerd? Want "een ieder, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot Mij (Christus)". Er is immers slechts Één die namens God kan spreken en leren, en dat is Gods Geest zelf.
Wie het vatte kán, vátte het.

En wat dacht je hiervan?
Openbaring 21:1-5 (NBG1951) En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan, en de zee was niet meer. En ik zag de heilige stad, een nieuw Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, getooid als een bruid, die voor haar man versierd is. En ik hoorde een luide stem van de troon zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal bij hen zijn, en Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geklaag, noch moeite zal er meer zijn, want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij, die op de troon gezeten is, zeide: Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Maar ook:
Openbaring 22:1-5 (NBG1951) En hij toonde mij een rivier van water des levens, helder als kristal, ontspringende uit de troon van God en van het Lam. Midden op haar straat en aan weerszijden van de rivier staat het geboomte des levens, dat twaalfmaal vrucht draagt, iedere maand zijn vrucht gevende; en de bladeren van het geboomte zijn tot genezing der volkeren. En niets vervloekts zal er meer zijn. En de troon van God en van het Lam zal daarin zijn en zijn dienstknechten zullen Hem vereren, en zij zullen zijn aangezicht zien en zijn naam zal op hun voorhoofden zijn. En er zal geen nacht meer zijn en zij hebben geen licht van een lamp of licht der zon van node, want de Here God zal hen verlichten en zij zullen als koningen heersen tot in alle eeuwigheden. In deze beelden zijn hemel en aarde met elkaar versmolten. De vraag is echter: Op welk wijze is God bij dit alles betrokken? Er is dan maar één antwoord mogelijk; door Jezus Christus, die Hij als zijn vertrouweling alles in handen gegeven heeft.

1 Kor. 15:24 ziet niet op het einde van Christus’ Koningschap, maar op het einddoel van de schepping. In het Grieks staat voor “einde” het woord “telos” wat (eind)doel betekent. Dán is hét (namelijk Gods) doel bereikt, namelijk dat satan, de overste van deze wereld zoals Jezus hem meermalen noemt, door de Christus totaal is verslagen en dat de gehele schepping, door de Heiland op satan heroverd, weer vrede, liefde en gerechtigheid ademt.  Wanneer Christus in allen is gerealiseerd is er geen koning meer nodig want dan zijn allen koningen. 

Kerel, lees je niet wat ik ooit heb geschreven? Elisa rouwde wel. Hij had twee kleren en die scheurde hij..Dat was vroeger een teken van rouw. Maar hardnekkige mensen blijven hardnekkig.
 

Een koning regeert over onderdanen. Als in de bijbelvertaling koninkrijk staat, dan ligt het accent in de oorspronkelijke taal niet op het gebied maar op het regeren - Gods rule of Gods regel. De mensen zijn Gods onderdanen en van Adam kun je zeggen dat hij regeerde over de dieren.
Door de zondeval verdween de gelijkheid tussen man en vrouw - de man ging over de vrouw heersen. Maar in Christus verdwijnt deze vloek en maakt het niet uit voor je positie of je man bent of vrouw, slaaf of vrije, etc. Voor God ben je allemaal gelijk. De ene mens is niet meer waard dan de andere. Toen Israël een koning wilde, gebruikte God heel sterke bewoordingen: het volk had met die wens niet Samuel de richter verworpen, maar het had God verworpen. Toch kreeg het volk een koning, die het beste van het volk voor zichzelf zou eisen. Het grootste deel van de koningentijd leed het volk onder het bewind van de koningen, want de koningen sleepten het volk mee in hun zonde.
In de gemeente kan je allerlei leidende functies hebben, zoals herders, leraars etc, maar zij staan ten dienste van de gemeente en het zou niet terecht zijn om deze mensen als koningen boven hun broers en zussen te stellen. Dat is dus ook niet wat er gebeurt. Sterker, in de kerkgeschiedenis is er steeds weer sprake van ontwikkeling van hiërarchie, concentratie van macht en heerszuchtig optreden van enkelingen. Dat is juist niet wat de bedoeling is, want door de Geest hoef je, sterk gezegd, niet tegen elkaar te zeggen: "ken de Heer", want ieder kent de Heer en ieder is slechts aan de Heer verantwoording schuldig.
Als gezegd wordt dat we als koningen zullen heersen, dan ligt het accent op de activiteit van het heersen. Tegen Kaïn wordt gezegd dat de zonde op de loer ligt, maar hij moet daarover heersen. Of Kaïns heersen ook betrekking heeft over een gebied of een rijk ligt buiten de horizon van de tekst. Het heersen van de gelovigen zie ik daarom vooral als de beschrijving van een situatie waarin het voor de mens weer goed is en niet als een vestigen van een rijk of het ondergeschikt maken van andere mensen.

Natuurlijk. Maar dan is het nu goed om te bedenken, wat de aanleiding was van heel dit gesprek. De meeste christenen verwachten nog allerlei spektakel in de zichtbare wereld. Ik denk dan aan de grote verdrukking, die vóór, ná of tijdens een fysieke en letterlijke opname van de Gemeente valt. Ik denk aan een letterlijk en fysiek herstel van Israël. Ik denk aan een letterlijke troon die in een fysiek Jeruzalem wordt opgericht, ik denk aan de terugkomst van Christus die Zijn voeten op een fysieke Olijfberg zet met alle andere fysieke gebeurtenissen daar om heen. En dan is daar ook nog een fysiek duizendjarig rijk. Enz. enz.
Dat waar wij het over hebben is, zoals iemand, die hier niet meer welkom is, opmerkte: erg saai en weinig inspirerend. Maar dat is dan alleen maar zo, als je in de zichtbare, natuurlijke wereld al de zaken, die ik hierboven noemde, nog verwacht.
Wij zien eigenlijk nog maar één gebeurtenis aankomen en dat is het openbaar worden van de Zonen Gods (je noemt dit moment 'Jezus komst op aarde'). En waar wij over in gesprek zijn, is de weg daar naar toe. (als ik dit niet juist verwoordt, voel je vrij om me te corrigeren).
Maar als het gaat over de weg er naar toe en de juiste bewoordingen wijken onze meningen. Maar laten we daar niet al te veel nadruk op leggen, want wat mij aangaat, wil ik met Paulus zeggen: "Broeders, ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar één ding (doe ik): vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen vóór mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus. Laten wij dan allen, die volmaakt zijn, aldus gezind zijn. En indien gij op enig punt anders gezind zijt, God zal u ook dat openbaren; maar hetgeen wij bereikt hebben, in dat spoor dan ook verder!" Phil. 3:13-16 (NBG1951)
Hier kan ik geen 'fundamentele' accenten en gewichten ontdekken. Anders gezegd: ik ben het helemaal met je eens. Er is echter één punt, dat je misschien een accent kunt noemen: De wolken waarmee Jezus komt, zijn de getuigen die zich al in de onzienlijke wereld bevinden in het hemelse Jerusalem.
Hier ben ik het niet met je eens. Als er staat dat de schepping aan de vergankelijkheid, de leegheid, de doelloosheid, de vruchteloosheid, is onderworpen, dat durf ik dat wel degelijk 'slecht' te noemen en wel in de letterlijke betekenis van het woord: onderworpen aan verrotting. Wat echter niet wil zeggen, dat de schepping in zichzelf zondig IS; het is de dood die via de mens is gaan heersen. En dat komt weer omdat de mens door de zonde wordt overheerst.
Ik schrijf hier precies wat ik bedoel en ik probeer geenszins cryptisch te zijn. Als God Zijn koninkrijk op aarde brengt, dan wil dat niet zeggen dat Hij dan ook in dat Koninkrijk als Koning heerst. God heeft Zijn Koning in het Koninkrijk aangesteld en is nu tot Zijn rust ingegaan. Dat plan had Hij al vóórdat de wereld was en nu is dat plan IN BEGINSEL in Christus gerealiseerd. Hij laat alles nu (de bouw, het samenstellen van de regering, maar ook de toename van de bevolking) aan de Zoon over. 
Maar goed, laten we dat dan maar zien als een essentieel verschil van mening. In de praktijk maakt het echter niet uit. Dus we zien wel hoe het er uit gaat zien, als het echt klaar is.

Nee, daarom schreef ik ook waarschijnlijk. Deze figuur kan ook Jezus zelf zijn, maar IK neem dat niet aan. En waarom ik wél denk dat het Gabriël is, heb ik aangegeven.
Trouwens, over invulling gesproken; jullie (bij het WTG) doen niet anders. Zo langzamerhand kom ik er achter, dat jij in feite steeds in cirkels redeneert: Je neemt een leerstelling van het WTG, projecteert die in jouw Bijbel, die door het WTG speciaal voor dat doel is vervaardigd en legt vervolgens die leerstelling als bewijs weer terug. En zo gaat het voortdurend.
Je hebt echter niet in de gaten, dat jullie jezelf steeds verder bij de Waarheid vandaan manoeuvreren. Want hoe, in hemelsnaam, komen jullie er bij om zelfs maar te denken, dat Jezus de engel Michaël is. Laat staan, dat jullie onderbouwing van die gedachte, op enig punt geloofwaardig is.
De rest van jouw reactie laat ik dus, om bovengenoemde reden, maar schieten.

Blijkbaar is er een misverstand over de betekenis van het woordje ‘vorst’. Het Hebreeuwse woord „śar“ betekent: „een hoofdman, een chef, een heerser, een ambtenaar, een kapitein, een prins. Het primaire gebruik is officieel in de zin dat deze persoon onmiddellijk gezag heeft als de leider.“
Zoals @sjako het blijkbaar ziet, is Jezus „een hoofdman, een chef, een heerser, een ambtenaar, een kapitein of een prins“. Dat verklaart dus het principiële gezag dat het WTG aan Jezus Christus toekent. En het feit, dat het WTG Jezus aan Michaël gelijk stelt, verklaart voor mij enkel maar, waarom zij zich getuigen van Jehova noemen en niet getuigen van Christus. Volgens hun leerstellingen bevindt Jezus zich niet op het gelijke niveau als van God zelf (wat overigens volledig in tegenspraak is met dat wat de Bijbel zegt), maar op het niveau van een aarstengel.
In het nieuwe testament wordt het equivalent van het Hebreeuwse „sar“, „árchōn“ slechts één keer in relatie tot Jezus gebruikt en wel in Openbaring 1:5: „en van Jezus Christus, de getrouwe getuige, de eerstgeborene der doden en de overste van de koningen der aarde.“ Het woord legt dus de nadruk op de autoriteit die iemand heeft, maar suggereert in zichzelf niet dat dit dan ook de hoogste autoriteit is. Het kan een gedelegeerde autoriteit zijn.
Van Jezus wordt geschreven, dat Hij de hoogste autoriteit heeft; alleen God is daarbij uitgezonderd (1Kor15:25). De engelen hebben niet de hoogste autoriteit, maar een autoriteit die functioneel is. Dat wil zeggen: ze zijn aangesteld om leiding te geven en wel onder Iemand die weer autoriteit over hun heeft.
Wat het WTG doet, is in bepaalde woorden hetzelfde begrip (ééndimensionale interpretatie) lezen, waardoor de kleurrijkheid uit de grondtekst verdwijnt. Dat wordt dan ook meestal gedaan, door mensen die geen begrip hebben voor het eigen idioom én de grammaticale eigenaardigheden van de grondtalen van de Bijbel. Het is bewezen, dat, in de begindagen van het WTG, toen hun leringen zich ontwikkelden, men geen professionele kennis bezat met betrekking tot het Grieks en zeker niet het Hebreeuws. En later, toen de leerstellingen al tot dogma waren verheven, was men niet meer van zins en/of in staat op hun gekunstelde uitleg van de Bijbel terug te komen.

Op de vraag of Jezus identiek is met de aartsengel Michaël kan ik antwoorden met: Nee.
Michaël is een (aarts)engel, die als taak heeft Gods volk terzijde te staan. 
De engel Michaël komt 8 keer voor in de Bijbel:
Daniel 10:13 (NBG1951) "Maar de vorst van het koninkrijk der Perzen stond eenentwintig dagen tegenover mij; doch zie, Michaël, een der voornaamste vorsten, kwam mij te hulp, zodat ik daar, bij de koningen der Perzen, de overhand behield;" Het 'één der voornaamste vorsten' wijst er al op dat hij niet Jezus is. Degene die in dit gedeelte met Daniël in gesprek is, is waarschijnlijk de engel Gabriël:
Daniel 10:4-6 (NBG1951) Op de vierentwintigste dag nu van de eerste maand, terwijl ik mij aan de oever van de grote rivier, dat is de Tigris, bevond, sloeg ik mijn ogen op en zie, daar zag ik een man in linnen klederen gekleed en de lendenen omgord met goud van Ufaz; zijn lichaam was als turkoois, zijn gelaat schitterde gelijk de bliksem, zijn ogen waren als vurige fakkels, zijn armen en voeten glanzend van gepolijst koper, en het geluid van zijn woorden als het gedruis van een menigte. Dat is dezelfde verschijning als die Johannes ziet in Openbaring:
Openbaring 1:10-20 (NBG1951) "Ik kwam in vervoering des geestes op de dag des Heren, en ik hoorde achter mij een luide stem, als van een bazuin, .... En ik keerde mij om, ten einde de stem te zien, die met mij sprak. En toen ik mij omkeerde, zag ik zeven gouden kandelaren, en te midden van de kandelaren iemand als eens mensen zoon, bekleed met een tot de voeten reikend gewaad, en aan de borsten omgord met een gouden gordel; en zijn hoofd en zijn haren waren wit als witte wol, als sneeuw, en zijn ogen als een vuurvlam; en zijn voeten waren gelijk koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt, en zijn stem was als een geluid van vele wateren. En Hij had zeven sterren in zijn rechterhand en uit zijn mond kwam een tweesnijdend scherp zwaard; en zijn aanzien was gelijk de zon schijnt in haar kracht." Dat deze 'verschijning' niet Jezus zelf is, maar de engel (Gabriël?) van Jezus, blijkt uit: 
Openbaring 22:16 (NBG1951) Ik, Jezus, heb mijn engel gezonden, om ulieden dit te betuigen voor de gemeenten. Ik ben de wortel en het geslacht van David, de blinkende morgenster. Overigens is dit een normale situatie in de Bijbel, vooral in het oude testament, dat engelen het woord voeren namens God en, in dit geval Jezus Christus.
De engel Gabriêl wordt terzijde gestaan, door een andere vorst: Michaël:
Daniel 10:20-21 (NBG1951) Toen zeide hij: Weet gij, waarom ik tot u gekomen ben? Terstond moet ik terugkeren om met de vorst der Perzen te strijden, en zodra ik uitgegaan ben, zie, dan zal de vorst van Griekenland komen -; nochtans zal ik u mededelen wat geschreven staat in het boek der waarheid. - En niet één staat mij vastberaden tegen hen terzijde, behalve uw vorst Michaël. In de volgende tekst wordt duidelijk dat Michaël de engel van Gods volk is:
Daniel 12:1 (NBG1951) Te dien tijde zal Michaël opstaan, de grote vorst, die de zonen van uw volk terzijde staat; en er zal een tijd van grote benauwdheid zijn, zoals er niet geweest is sinds er volken bestaan, tot op die tijd toe. Maar in die tijd zal uw volk ontkomen: al wie in het boek geschreven wordt bevonden. Dat terzijde staan wordt vervuld in:
Openbaring 12:7-8 (NBG1951) En er kwam oorlog in de hemel; Michaël en zijn engelen hadden oorlog te voeren tegen de draak; ook de draak en zijn engelen voerden oorlog, maar hij kon geen standhouden, en hun plaats werd in de hemel niet meer gevonden. Een ander verschil tussen Jezus en Michaël is hun omgang met de duivel. Jezus gaat met de duivel om als een Heer met een ondergeschikte; Michaël gaat met de duivel om als (wezens)gelijke.
Judas 1:9 (NBG1951) Maar Michaël, de aartsengel, durfde, toen hij met de duivel in twist gewikkeld was over het lichaam van Mozes, geen smadelijk oordeel uitbrengen, doch hij zeide: De Here straffe u! De functie van de engelen is een ondersteunende. Dus ook van de aartsengelen:
Hebreeën 1:14 (NBG1951) "Zijn zij niet allen dienende geesten, die uitgezonden worden ten dienste van hen, die het heil zullen beërven?" Uit het bovenstaande kan ook duidelijk worden, dat alle handelingen in de onzienlijke wereld, die namens God en Jezus Christus worden uitgevoerd, maar een effect hebben in de zichtbare wereld, door engelen worden uitgevoerd. Ook niet vreemd, want degenen tegen wie ze strijden bevinden zich óók in de onzienlijke wereld.

Op de vraag of Jezus identiek is met de aartsengel Michaël kan ik antwoorden met: Nee.
Michaël is een (aarts)engel, die als taak heeft Gods volk terzijde te staan. 
De engel Michaël komt 8 keer voor in de Bijbel:
Daniel 10:13 (NBG1951) "Maar de vorst van het koninkrijk der Perzen stond eenentwintig dagen tegenover mij; doch zie, Michaël, een der voornaamste vorsten, kwam mij te hulp, zodat ik daar, bij de koningen der Perzen, de overhand behield;" Het 'één der voornaamste vorsten' wijst er al op dat hij niet Jezus is. Degene die in dit gedeelte met Daniël in gesprek is, is waarschijnlijk de engel Gabriël:
Daniel 10:4-6 (NBG1951) Op de vierentwintigste dag nu van de eerste maand, terwijl ik mij aan de oever van de grote rivier, dat is de Tigris, bevond, sloeg ik mijn ogen op en zie, daar zag ik een man in linnen klederen gekleed en de lendenen omgord met goud van Ufaz; zijn lichaam was als turkoois, zijn gelaat schitterde gelijk de bliksem, zijn ogen waren als vurige fakkels, zijn armen en voeten glanzend van gepolijst koper, en het geluid van zijn woorden als het gedruis van een menigte. Dat is dezelfde verschijning als die Johannes ziet in Openbaring:
Openbaring 1:10-20 (NBG1951) "Ik kwam in vervoering des geestes op de dag des Heren, en ik hoorde achter mij een luide stem, als van een bazuin, .... En ik keerde mij om, ten einde de stem te zien, die met mij sprak. En toen ik mij omkeerde, zag ik zeven gouden kandelaren, en te midden van de kandelaren iemand als eens mensen zoon, bekleed met een tot de voeten reikend gewaad, en aan de borsten omgord met een gouden gordel; en zijn hoofd en zijn haren waren wit als witte wol, als sneeuw, en zijn ogen als een vuurvlam; en zijn voeten waren gelijk koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt, en zijn stem was als een geluid van vele wateren. En Hij had zeven sterren in zijn rechterhand en uit zijn mond kwam een tweesnijdend scherp zwaard; en zijn aanzien was gelijk de zon schijnt in haar kracht." Dat deze 'verschijning' niet Jezus zelf is, maar de engel (Gabriël?) van Jezus, blijkt uit: 
Openbaring 22:16 (NBG1951) Ik, Jezus, heb mijn engel gezonden, om ulieden dit te betuigen voor de gemeenten. Ik ben de wortel en het geslacht van David, de blinkende morgenster. Overigens is dit een normale situatie in de Bijbel, vooral in het oude testament, dat engelen het woord voeren namens God en, in dit geval Jezus Christus.
De engel Gabriêl wordt terzijde gestaan, door een andere vorst: Michaël:
Daniel 10:20-21 (NBG1951) Toen zeide hij: Weet gij, waarom ik tot u gekomen ben? Terstond moet ik terugkeren om met de vorst der Perzen te strijden, en zodra ik uitgegaan ben, zie, dan zal de vorst van Griekenland komen -; nochtans zal ik u mededelen wat geschreven staat in het boek der waarheid. - En niet één staat mij vastberaden tegen hen terzijde, behalve uw vorst Michaël. In de volgende tekst wordt duidelijk dat Michaël de engel van Gods volk is:
Daniel 12:1 (NBG1951) Te dien tijde zal Michaël opstaan, de grote vorst, die de zonen van uw volk terzijde staat; en er zal een tijd van grote benauwdheid zijn, zoals er niet geweest is sinds er volken bestaan, tot op die tijd toe. Maar in die tijd zal uw volk ontkomen: al wie in het boek geschreven wordt bevonden. Dat terzijde staan wordt vervuld in:
Openbaring 12:7-8 (NBG1951) En er kwam oorlog in de hemel; Michaël en zijn engelen hadden oorlog te voeren tegen de draak; ook de draak en zijn engelen voerden oorlog, maar hij kon geen standhouden, en hun plaats werd in de hemel niet meer gevonden. Een ander verschil tussen Jezus en Michaël is hun omgang met de duivel. Jezus gaat met de duivel om als een Heer met een ondergeschikte; Michaël gaat met de duivel om als (wezens)gelijke.
Judas 1:9 (NBG1951) Maar Michaël, de aartsengel, durfde, toen hij met de duivel in twist gewikkeld was over het lichaam van Mozes, geen smadelijk oordeel uitbrengen, doch hij zeide: De Here straffe u! De functie van de engelen is een ondersteunende. Dus ook van de aartsengelen:
Hebreeën 1:14 (NBG1951) "Zijn zij niet allen dienende geesten, die uitgezonden worden ten dienste van hen, die het heil zullen beërven?" Uit het bovenstaande kan ook duidelijk worden, dat alle handelingen in de onzienlijke wereld, die namens God en Jezus Christus worden uitgevoerd, maar een effect hebben in de zichtbare wereld, door engelen worden uitgevoerd. Ook niet vreemd, want degenen tegen wie ze strijden bevinden zich óók in de onzienlijke wereld.

Zoals ik het zie, is er in de hof van Eden helemaal geen sprake van een geestelijke dimensie. Daarnaast is het maar de vraag of Adam en Eva een ongestoorde relatie met God hadden, want óók de satan was in de hof aanwezig en het eerste dat hij deed was God ter discussie stellen. Dat zou ik nu niet direct een ongestoorde relatie noemen. Dan hadden Adam en Eva geen van beiden een verheerlijkt lichaam en dat is toch ook wel een kenmerk wat bij een nieuwe hemel en aarde hoort.
Volgens mij kun je de hof in Eden, beter zien als een beeld voor de huidige situatie, die er is sinds Christus' overwinning op de dood. Christus is de nieuwe Adam, die Zijn Eva, op dit moment leert, van de boom van kennis af te blijven. Er is dus een boom van kennis, een boom des levens, een Adam (Jezus) en een mensheid. Het verschil is echter, dat zich binnen die mensheid een gelovige Eva bevindt, de Gemeente, die is geroepen om te getuigen. Die mensheid bestaat namelijk ook nog voor een belangrijk deel uit de oude Eva. Het getuigenis is bedoeld, om zovelen, die God er nog toe roepen zal, te verlokken om ook deel uit te gaan maken van die reeds verloste Eva.
Naar mijn mening is dat de situatie waarin de hele mensheid zich op dit moment bevindt.
PS: De hof in Eden was een ommuurde tuin, waar het leven nog niet bedorven was. Maar van een leven, dat geschikt is voor de eeuwigheid is, was geen sprake. Daarvoor moesten Adam en Eva eerst eten van de boom des levens, maar toen ze voor die andere boom kozen, hadden ze de kans op eeuwig leven verspeeld. Tot aan Christus dan, natuurlijk. 

Op de vraag of Jezus identiek is met de aartsengel Michaël kan ik antwoorden met: Nee.
Michaël is een (aarts)engel, die als taak heeft Gods volk terzijde te staan. 
De engel Michaël komt 8 keer voor in de Bijbel:
Daniel 10:13 (NBG1951) "Maar de vorst van het koninkrijk der Perzen stond eenentwintig dagen tegenover mij; doch zie, Michaël, een der voornaamste vorsten, kwam mij te hulp, zodat ik daar, bij de koningen der Perzen, de overhand behield;" Het 'één der voornaamste vorsten' wijst er al op dat hij niet Jezus is. Degene die in dit gedeelte met Daniël in gesprek is, is waarschijnlijk de engel Gabriël:
Daniel 10:4-6 (NBG1951) Op de vierentwintigste dag nu van de eerste maand, terwijl ik mij aan de oever van de grote rivier, dat is de Tigris, bevond, sloeg ik mijn ogen op en zie, daar zag ik een man in linnen klederen gekleed en de lendenen omgord met goud van Ufaz; zijn lichaam was als turkoois, zijn gelaat schitterde gelijk de bliksem, zijn ogen waren als vurige fakkels, zijn armen en voeten glanzend van gepolijst koper, en het geluid van zijn woorden als het gedruis van een menigte. Dat is dezelfde verschijning als die Johannes ziet in Openbaring:
Openbaring 1:10-20 (NBG1951) "Ik kwam in vervoering des geestes op de dag des Heren, en ik hoorde achter mij een luide stem, als van een bazuin, .... En ik keerde mij om, ten einde de stem te zien, die met mij sprak. En toen ik mij omkeerde, zag ik zeven gouden kandelaren, en te midden van de kandelaren iemand als eens mensen zoon, bekleed met een tot de voeten reikend gewaad, en aan de borsten omgord met een gouden gordel; en zijn hoofd en zijn haren waren wit als witte wol, als sneeuw, en zijn ogen als een vuurvlam; en zijn voeten waren gelijk koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt, en zijn stem was als een geluid van vele wateren. En Hij had zeven sterren in zijn rechterhand en uit zijn mond kwam een tweesnijdend scherp zwaard; en zijn aanzien was gelijk de zon schijnt in haar kracht." Dat deze 'verschijning' niet Jezus zelf is, maar de engel (Gabriël?) van Jezus, blijkt uit: 
Openbaring 22:16 (NBG1951) Ik, Jezus, heb mijn engel gezonden, om ulieden dit te betuigen voor de gemeenten. Ik ben de wortel en het geslacht van David, de blinkende morgenster. Overigens is dit een normale situatie in de Bijbel, vooral in het oude testament, dat engelen het woord voeren namens God en, in dit geval Jezus Christus.
De engel Gabriêl wordt terzijde gestaan, door een andere vorst: Michaël:
Daniel 10:20-21 (NBG1951) Toen zeide hij: Weet gij, waarom ik tot u gekomen ben? Terstond moet ik terugkeren om met de vorst der Perzen te strijden, en zodra ik uitgegaan ben, zie, dan zal de vorst van Griekenland komen -; nochtans zal ik u mededelen wat geschreven staat in het boek der waarheid. - En niet één staat mij vastberaden tegen hen terzijde, behalve uw vorst Michaël. In de volgende tekst wordt duidelijk dat Michaël de engel van Gods volk is:
Daniel 12:1 (NBG1951) Te dien tijde zal Michaël opstaan, de grote vorst, die de zonen van uw volk terzijde staat; en er zal een tijd van grote benauwdheid zijn, zoals er niet geweest is sinds er volken bestaan, tot op die tijd toe. Maar in die tijd zal uw volk ontkomen: al wie in het boek geschreven wordt bevonden. Dat terzijde staan wordt vervuld in:
Openbaring 12:7-8 (NBG1951) En er kwam oorlog in de hemel; Michaël en zijn engelen hadden oorlog te voeren tegen de draak; ook de draak en zijn engelen voerden oorlog, maar hij kon geen standhouden, en hun plaats werd in de hemel niet meer gevonden. Een ander verschil tussen Jezus en Michaël is hun omgang met de duivel. Jezus gaat met de duivel om als een Heer met een ondergeschikte; Michaël gaat met de duivel om als (wezens)gelijke.
Judas 1:9 (NBG1951) Maar Michaël, de aartsengel, durfde, toen hij met de duivel in twist gewikkeld was over het lichaam van Mozes, geen smadelijk oordeel uitbrengen, doch hij zeide: De Here straffe u! De functie van de engelen is een ondersteunende. Dus ook van de aartsengelen:
Hebreeën 1:14 (NBG1951) "Zijn zij niet allen dienende geesten, die uitgezonden worden ten dienste van hen, die het heil zullen beërven?" Uit het bovenstaande kan ook duidelijk worden, dat alle handelingen in de onzienlijke wereld, die namens God en Jezus Christus worden uitgevoerd, maar een effect hebben in de zichtbare wereld, door engelen worden uitgevoerd. Ook niet vreemd, want degenen tegen wie ze strijden bevinden zich óók in de onzienlijke wereld.

Met plezier heb ik jouw bericht gelezen. Maar dat wil ik nog een paar keer doen vóór ik er op reageer. Je schrijft heel veel, dat waard is om er goed op in te gaan. Laten mij nog even op die Raststätte staan en het eventuele verkeer aan me voorbij laten razen. 
Interessant overzicht. Hartelijk dank. Ik heb een dergelijk overzicht, maar dat is in het Engels. Dat zal ik eerst vertalen en dan aan dat van jou toevoegen. Samen weten we een hele hoop.

Inderdaad. Een en ander staat dus in relatie tot de theologie, die je al van te voren hebt; immers de Bijbel zelf claimt niet Gods woord te zijn. Dat kan dus niet zomaar uit een onbevangen (onbevooroordeeld) lezen worden geconcludeerd. Overigens denk ik wel, dat God over de samenstelling van de canon heeft gewaakt, zodat de Bijbelse Boodschap (die zich intrinsiek in de Bijbel bevindt) door iedereen kan worden gelezen. En de Heilige Geest doet dan de rest. Immers, de letter doodt, maar de Geest maakt levend.  
Het is echter de vraag wat iemand nu echt wil zeggen, als Hij poneert dat de Bijbel in geheel Gods onfeilbare Woord is. Men verschaft zichzelf dan toch een autoriteit, die de mogelijkheid geeft andersdenkenden af te wijzen wijzen of, nog erger, op de brandstapel te zetten?
In jouw reactie kan ik me wel vinden. Overigens ken ik een klein beetje Grieks, maar het heeft uiteraard geen zin om dat hier te ventileren. Datgeen wat jij er over zegt, wordt me ook opgelepeld door mijn Bijbelstudie-app . En die weet meer van het Grieks, dan ik ooit zal kunnen leren.
 

Ik heb het gelezen. Maar ik denk dat het vergeefse moeite is.
Overigens dank voor het compliment. Het geeft me het gevoel, dat ik mijn berichten op dit forum toch niet helemaal voor Jan L. schrijf.

Als men zelf definities gaat geven aan begrippen, kan men alles recht praten wat krom is. Je bent eigenwijs aan het doen. Hoeveel linkjes je ook geeft om je zogenaamde gelijk te bewijzen, Jezus wist prima wat het begrip "eigenwijs doen" inhoud en waarschuwt daar dan ook tegen:
Weest eensgezind onder elkander. Tracht niet naar de hoge dingen, maar voegt u tot de nederige. Zijt niet wijs bij uzelven. (Rom.12:16)
De verklaring van dit begrip, of wellicht beter gezegd: van het niet eigenwijs doen, wordt in hetzelfde hoofdstuk gegeven:
Want door de genade, die mij gegeven is, zeg ik een iegelijk, die onder u is, dat hij niet wijs zij boven hetgeen men behoort wijs te zijn; maar dat hij wijs zij tot matigheid, gelijk als God een iegelijk de mate des geloofs gedeeld heeft. (Rom.12:3)
Het is God die deze kennis geeft, dat kun je ook hier lezen:
Doch gelijk God aan een iegelijk heeft uitgedeeld, gelijk de Heere een iegelijk geroepen heeft, dat hij alzo wandele; en alzo verordene ik in al de Gemeenten. (1Kor.7:17)
Helaas zijn we dus niet eensgezind onder elkaar en voldoet iemand niet aan de opdracht. Ik ben van mening dat dit ook op gaat voor je uitspraken rondom de terugkomst van Jezus en andere eindtijdperikelen. Je bent m.i. te stellig in het verkondigen van wanneer het e.e.a. gaat gebeuren en zet daarmee anderen op het verkeerde been. Zelfs zodanig dat het tegenovergestelde effect bereikt wordt dan dat jij voor ogen hebt.

Openbaring 12 geeft voor mij wel veel van de chronologie weer: de vrouw is het volk van God, het kind is Jezus die opvaart naar de hemel, de strijd waarbij de draak op aarde wordt geworpen is Jezus' overwinning van kruis en opstanding, 1260 dagen (tijd, tijden en halve tijd) = 1000 jaar - dat is de tijd tussen hemelvaart en wederkomst (dit is de tijd in de woestijn, met de wederkomst kom je het beloofde land binnen - het eeuwige leven, het feest van de Heer).
De opname heeft erop betrekking dat we bij de wederkomst de Heer onthalen, hem tegemoet gaan en Hem ontmoeten in de lucht.
Israel is dat Israel dat besneden is van hart, de gelovigen uit de heidenen zijn in dat Israel ingelijfd en omdat er in Christus geen onderscheid is, is er geen statusverschil tussen gelovige joden en gelovige heidenen.
De gemeente is iedereen die geroepen is uit de wereld, joden en heidenen samen. De gemeente getuigt van het Koninkrijk van God dat komt en die leeft vanuit die realiteit.

Ik las ergens de uitspraak: "Als tevoren bekend is : bij keuze a ga je naar de hemel,  bij keuze b naar de hel, is er wel sprake van een keus maar niet van een vrije".
Ik ben van mening dat dit voorbeeld (bij keuze a ga je naar de hemel,  bij keuze b naar de hel) niet deugt, want er is helemaal geen sprake van een keuze óf voor het één of voor het ander. Je gaat of naar de hemel óf naar de hel, ondanks wat jij wil, die doet in feite helemaal niet ter zake. Hetzelfde geldt voor het oordeel. Dat wordt uitgesproken, of je dat nu wilt of niet.
Punt is echter dat 'de wil' in een eerder stadium de hoofdrol speelt. Hemel, hel, oordeel zijn als zodanig voldongen feiten (gevolgen) en dan is het de vraag of je onderweg daar naar toe van een vrije wil kunt spreken of niet. Om het in andere woorden te zeggen: "kun je onderweg 'een keuze maken zonder enige druk of invloed van anderen'". En kun je dan zeggen dat de wil vrij is? Of juist niet vrij?
Er is op dit forum geen gebied: "Filosofie", dus heb ik het topic maar aangemaakt onder "Christen vandaag".

Ja, ik denk ook dat het WTG er naast zit, als het gaat om de manier waarop Jezus stierf. Maar, zonder dit zijsprongetje te willen kapen, @Hermanos2, valt er toch wel wat meer over te zeggen.
Het kruis vertegenwoordigt de vernedering die Jezus onderging. De Romeinen, drukten daarmee de onwaardigheid uit van degene die gekruisigd werd. Het kruis was voor het uitschot van een overheerste volksgroep (een Romein zelf werd niet gekruisigd, maar onthoofd; Denk aan hoe Petrus en Paulus aan hun eind kwamen).
Het is dus de vraag waarom het WTG een paal gebruikt? Ik denk dat dit te herleiden valt uit hetgeen het evangelie van Johannes vóór 3:16 vermeld in Johannes 3:14-15 (NBG1951) "En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zó moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat een ieder, die gelooft, in Hem eeuwig leven hebbe". Dan wordt dus de nadruk gelegd op het feit dat Jezus als Heer (die redding bracht) werd verhoogd. Zelf zegt Jezus tegen de S&F in Johannes 8:28 (NBG1951) Jezus dan zeide: "Wanneer gij de Zoon des mensen verhoogd hebt, zult gij inzien, dat Ik het ben en niets uit Mijzelf doe, doch dat Ik dit spreek, gelijk de Vader Mij geleerd heeft". Wat Jezus bedoelt wordt echter nog duidelijker in Johannes 12:31-33 (NBG1951) "Nu gaat er een oordeel over deze wereld; nu zal de overste dezer wereld buitengeworpen worden; en als Ik van de aarde verhoogd ben, zal Ik allen tot Mij trekken. En dit zeide Hij om aan te duiden, welke dood Hij sterven zou". Ook Jezus zelf ziet het kruis niet als een vernedering maar als een verhoging als reddende en genezende Heer.
Het kruis symboliseert dus de vernedering en verachting die Hem ten deel viel; de paal symboliseert daarentegen de verhoging van Jezus als Heer en Redder voor iedereen die z'n blik op Hem richt.
Het is overigens wel de vraag of het WTG dit inzicht deelt. Misschien hebben zij wel voor de paal gekozen, om zich af te zetten tegen de heersende traditie. Maar dat kan het beste door een JG beantwoordt.
Let er ook op, dat de protestantse traditie de overwinning van Jezus juist symboliseert door een leeg kruis, terwijl de RK-traditie Jezus op/aan het kruis plaatst en daarmee dus Zijn vernedering benadrukt.
Ik begrijp echt niet waarom je dit nu doet. Als je je hart wilt luchten (en niets inhoudelijk heb toe te voegen) gebruik dan een privé bericht.

Dat is toch in dit geval niet relevant? Jouw opmerking leidt af van waar het werkelijk over gaat. Ben je nu echt niet instaat om echt inhoudelijk te reageren?
Ja, en gekruisigde Christenen werden zelfs met pek overgoten en in brand gestoken om een feest in de tuin op te luisteren. Maar ook dit is totaal niet relevant.
Probeer nu toch zakelijk en 'to the point' (topic) te reageren. Van jouw manier van reageren, zou ik een bal op m'n maag krijgen. 

Je kunt wel overdrijven, hermanos2. En ik weet ook eigenlijk niet hoe ik er op moet reageren. Als jouw intellect niet toereikend is om te begrijpen waar mijn schrijfsels over gaan, sla ze dan maar gewoon over. Ik kan helaas de diepte van mijn reacties niet aan jou niveau aanpassen.

Zie vorige bericht.

Het is niet kaasjeskruid of @sandingisaskill die hier de boel verziekt, maar het zijn de reacties op zijn schrijven. Als hij iets schrijft waar je niet met de correcte houding en middelen op in kunt gaan, negeer dat bericht dan gewoon. Meestal ontstaat een verziekte atmosfeer als een reactie fout is of als er emoties een rol gaan spelen.
Kijk, dit is nu zo'n voorbeeld van een reactie die de atmosfeer verziekt. @Divine_will heeft gewoon gelijk als hij zegt, dat de Waarheid niets 'moet', maar dat zij wel zegeviert. Dat is namelijk het intrinsieke kenmerk van dé Waarheid.
Jij denkt echter dat jij de waarheid moet laten zegevieren. Maar daarmee probeer je de waarheid van je afhankelijk te maken.
Maar in dit geval is het jouw laatste opmerking, die hier de atmosfeer verziekt.
Kijk maar hoe het nu verder gaat:
De rest van het 'gesprek' tussen jou en @Divine_will is een voorbeeld van hoe het verder escaleert.
Maar de kern van wat ik wil zeggen is, dat dit door JOU is veroorzaakt. En je zult het met me eens zijn, dat zo iemand het moderatorschap onwaardig is.
Want als iemand de boel verziekt, door foute reacties te schrijven, kan enkel de moderator de boel corrigeren. Dat wordt echter onmogelijk als het de moderator is, die de atmosfeer verziekt.
Dan is dus nu de oprechte vraag: Hoe kan dit worden opgelost? Misschien een andere moderator. Eentje die zich wat meer boven de partijen bevindt en zich wat objectiever gedragen kan?