Hetairos

‘Bekeren’ is een gewoon Nederlands begrip. Ieder levend en ’normaal’ denkend mens kan zich ergens van ‘bekeren’. Ik gaf eerder het voorbeeld van een mens die onderweg is in het leven. Alleen als die mens niet meer leeft, stopt het onderweg zijn op ‘zijn’ levensweg en dan komt zijn reis ten einde. Ieder mens ‘kan’ zich tijdens het onderweg zijn, bekeren. Zelfs meerdere keren. Zolang en zo vaak die mens maar wil. De gelijkenis van de trap en de stem Stel je individuele levenswegen voor als een soort rotonde waar je rondjes op loopt. Die rotonde heeft ontelbare afslagen. Maar elke afsla

Je begint de uitleg goed. Door te stellen dat de correcte vertaling betekent ‘op die manier’. Waarom eindig je dan met aan te geven dat dit je meer verteld over de omvang van God’s liefde? Want volgens mij doet het vers dat juist niet. Het legt uit op welke manier God verlossing heeft bedacht en bewerkstelligd. Door zijn volmaakte zoon te laten sterven en weer op te wekken. Zijn zoon wordt weer tot leven gewekt dus Jezus’ heeft eigenlijk zijn leven niet gegeven. Ik lees in dit vers meer dat Jezus onvoorstelbaar heeft moeten lijden en zwaar beproefd werd. Daarin zie ik ook de waarde voor de gel

👏 Ik heb het erbij gepakt: https://bijbel.nbv21.nl/bijbel/NBV21/JHN.3/Johannes-3/ "16 Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven," 🥰 Jaaaa, zie je wel dat het een rare tekst was. Als je de context leest waarin Johannes 3:16 staat, dan kun je begrijpen dat 'zo' betekent 'op die manier'. Je moet dus de verzen ervoor eerst lezen en begrijpen, voordat je iets kunt zeggen over vers 16. De betekenis van het Griekse grondwoord: οὕτως houtōs (voor een klinker); of οὕτω houtō; bijwoord uit 3778; op deze manier (verwijzend naar wat

Dat zie ik echt niet. Zoals ik het zie maakt teveel inkeer het hart ziek; teveel inkeer versterkt ongeloof in het hart en resulteert uiteindelijk in wanhoop. Die 'Ik' is voor mij een concrete persoon namelijk Jezus Christus. En dat weet ik, omdat ik Hem al lang geleden toegang tot mijn hart heb gegeven en ik met Hem van de maaltijden geniet, die Hij mij voorzet. Christus heeft mij de weg gewezen en toont mij het doel, namelijk het (eeuwige) leven. Als ik dan dus ga 'inkeren' dan zeg ik in feite, dat ik Hem (het eten dat Hij mij opdient) niet vertrouw. Ik doe liever wat David

Nee, dat had ik ook niet verwacht. Ik denk dat ik nu wel zo'n beetje (beknopt) uiteen heb gezet, uit welke hoek de wind bij jou waait .

Nee, met alle respect, we bedoelen NIET allebei hetzelfde. Bekeren is letterlijk 'een een andere richting' opgaan. Bekeren is dan ook alleen mogelijk als je weet welke richting je nu moet gaan. Stel je loopt een weg, genaamd 'De Levensweg'. Dan kun je jezelf afvragen of je deze weg wel in de goede richting loopt. Nu is het kennen van het levensdoel niemand gegeven, zolang je onderweg bent. Met andere woorden: dat 'kennen' is een kwestie van geloof. Dat 'geloof' in het bereiken van dat doel houdt je in beweging. Stel nu dat je onderweg het inzicht krijgt, dat je in de verkeerde richti

De betekenis van 'bekeren' is eenvoudig dat je je afkeert van het ene en je toewendt naar het andere. Het punt is dat een medaille twee kanten heeft. Jij geeft 'bekeren' de betekenis van 'loslaten' of 'afkeren van'. Als je zegt dat Paulus niet bekeerd, maar omgekeerd is! Wát is dan (voor hem) 'omgekeerd'? Eerst diende hij God op de ene wijze (via de wet) en nu dient hij God op de andere wijze (via de Geest).

Je kunt het zo zien. Ik denk echter, dat het schot door jou zelf wordt afgevuurd. Het is jouw initiatief, want het is een teken dat jij je hebt bekeerd. De doop is geen bevestiging van Godswege. Die bevestiging komt (misschien?) daarna, als jouw bekering in de ogen van God 'echt' is. Dat klopt, maar bij Paulus was dan ook duidelijk sprake van een 'echte' bekering. Daarmee liet Paulus zien dat hij zich had bekeerd. De goedkeuring (acceptatie) van God kwam, toen hij gedoopt werd in Gods Geest. Pas daarna kreeg hij te eten: Handelingen 9:17-19 (NBG1951) "En Ananias ging heen en kw

Ja, natuurlijk. Maar ik denk dat je je op een doodlopend spoor bevindt als je denkt dat de waterdoop de pure toewijding aan Christus vervangt. Je wordt eerst discipel en laat je dan pas dopen (op grond van je belijdenis). Discipelschap heerst over de doop.

Jezus onderging drie dopen! Is je wel eens opgevallen, dat Johannes de Doper met betrekking tot 'de doop van bekering' zelfs opmerkt: Mattheus 3:13-14 (NBG1951) "Toen kwam Jezus uit Galilea naar de Jordaan tot Johannes, om Zich door hem te laten dopen. Maar deze trachtte Hem daarvan terug te houden en zeide: Ik heb nodig door U gedoopt te worden en komt Gij tot mij?". Waarop Jezus zegt: Mattheus 3:15 (NBG1951) "Jezus echter antwoordde en zeide tot hem: Laat Mij thans geworden, want aldus betaamt het ons alle gerechtigheid te vervullen. Toen liet hij Hem geworden". En hierop hoorde hi

Waarom stierf Jezus aan het kruis? Een lange uiteenzetting geeft ruimte voor interpretatie. Dus wil ik zo beknopt mogelijk mogelijk reageren. Een Bijbelcitaat geeft uiteraard óók ruimte voor interpretatie. Dus gebruik ik zo min Bijbelcitaten en dan alleen om een bepaalde gedachte/visie nader toe te lichten. Ik citeer de Bijbel dus niet om iemand met een tekst ‘om de oren te slaan’, zoals Hermanos2 suggereert en ook niet om een bepaalde visie ‘te bewijzen’ als juist. Omwille van de beknoptheid van mijn antwoord op de bovenstaande vraag, knip ik de vraag in delen. Nu begrijp ik heel go

Als ik alle teksten in het nieuwe testament die iets zeggen over dopen, dan krijg ik de indruk dat je in elk geval twee soorten doop kunt herleiden; een doop van bekering, dus een doop waarvoor de dopeling zelf kiest, zeg maar als een getuigenis. En een doop waar de dopeling niet concreet voor kiest, maar die hij wel vrijwillig ondergaat omdat hij een discipel van Christus is. Dat onderscheid kun je al een beetje zien in de volgende tekst: Mattheus 3:5-11 (NBG1951) "Toen liep Jeruzalem en heel Judea en de gehele Jordaanstreek tot hem (Johannes de Doper) uit, en zij lieten zich in de ri

(a) Waarom stierf Jezus dan wel? (b) Maar is die vergeving niet juist het gevolg van het feit dat Jezus stierf voor de zonden? (c) Ja, maar dit zegt niets over de reden waarom Hij stierf. (d) Hoe onderbouw je deze gedachte? Op welke wijze kun jij persoonlijk aannemelijk maken dat: 1. De dood is overwonnen? en dat 2. Jezus dood niet heeft afgerekend met de zonde? (e) Ik denk dat je eerst 'de hel' wil definiëren, voordat je kunt zeggen dat je niet in 'de hel' gelooft. (f) Vele doorsnee christenen delen in de praktijk jouw inzicht. (g) Dit geldt ook voor de drie-eenh

In dit verband viel mij de volgende tekst op: Jesaja 55:6-9 (NBG1951) "Zoekt de HERE, terwijl Hij Zich laat vinden; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. De goddeloze verlate zijn weg en de ongerechtige man zijn gedachten en hij bekere zich tot de HERE, dan zal Hij Zich over hem ontfermen - en tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen, luidt het woord des HEREN. Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw wegen en mijn gedachten dan uw gedachten." Uiteraard zijn de acce

Alle gedachten hebben juist niet God als oorsprong. Maar de gedachte dat alle gedachten uit God voortkomen is ook maar weer een gedachte. Van wie? Van jou. Je moet het bericht waar je op reageert nu maar eens opnieuw lezen en jezelf de gelegenheid geven over dat wat ik schrijf, rustig na te denken; je moet vooral niet te snel reageren.

Al ik dit lees, dan denk ik op mijn beurt dat je de bel hebt horen luiden, maar niet weet waar de klepel hangt. Punt is, dat als we het hebben over 'denken' en alles dat daarmee in verband staat, dan hebben we het over begrippen die de mens zelf heeft ontwikkeld om met elkaar te communiceren. Dat wat we doen als we 'denken, weten we helemaal niet, maar we noemen het 'denken'. Ik denk dus wel dat je gelijk hebt, als je stelt dat ‘God niet over zichzelf denkt’. Tenminste, niet op de manier zoals wij ‘denken’ definiëren. God doet ongetwijfeld wel iets, maar dat gaat ons begrip te boven.

Uiteraard is dit bericht ook bedoeld voor @HJW2, maar tijdens het schrijven van dit bericht heb ik zijn bijdragen gemist. Ik reageer nu op een bericht van @neohumanist, maar eigenlijk heb ik dat in gedachten wat @Hopper een paar uur geleden in zijn bericht uiteenzette (dat met dat langere citaat). Ook heb ik nagedacht over wat @Robert Frans terecht opmerkte over het verschil tussen esoterische - en exoterische kennis. Allemaal zeer de moeite van het overdenken waard. En dat heb ik de afgelopen uren gedaan. Ik stel mezelf derhalve de vraag: "Hoe sta IK daar nu in?" En dan denk ik dat

Ik heb gemerkt, dat ik vanuit mijn visie (inzicht?) beter kan reageren op wat anderen schrijven, dan zelf een topic op te starten; velen snappen niet waar ik heen wil en ervaren het meer als een knuppel in hun hoenderhok. Als iemand echter zelf een, ook voor mij interessant, topic opstart, zal ik, niet direct om niet het gras voor de voeten van anderen weg te maaien, ongetwijfeld reageren. Het punt is wel dat ik altijd zorgvuldig en doordacht wil formuleren en dat roept soms irritatie op bij anderen. Daarnaast zijn er schrijvers op dit forum, die geen interesse kunnen opbrengen (om w

Dank voor je terechte correctie.

Ik denk dat dit verspilde moeite is. Het spijt me, maar ik zie het opstarten van een nieuw topic niet (meer) zitten. In mijn reacties zitten over het algemeen zoveel gedachten, waar men met mij over in gesprek kan gaan. Blijkbaar kunnen de meeste bezoekers van dit forum (en dat zijn er niet zoveel neer) alleen maar interesse opbrengen voor wat ze zelf produceren en lezen ze mijn berichten óf niet óf maar gedeeltelijk. Inhoud die werkelijk steekhoudend is, wordt vaak genegeerd of men voelt zich bij voorbaat aangevallen. Het kan natuurlijk ook zijn, dat ik werkelijk niets (meer) te zeg

Ik vroeg heel concreet het volgende: "Waarop baseer jij de kennis/wetenschap, dat: Jezus Zich niet als 'zoon van God' beschreef, niet Zijn eigen kruisiging voorspelde en niet Zijn opstanding (en hemelvaart!) voorzegde?" Als je dan vervolgens mij (ons?) weer met een kluitje in het riet stuurt met de opmerking dat jouw ontdekkingen niet voor iedereen toegankelijk zijn, maar slechts op aanvraag, dan vraag ik me af wat je hier doet. Als je dan mijn volhardende vraagstelling ook nog als 'vijandig' beschouwt, dan lijkt het me beter om je bespiegelingen maar helemaal voor je te houden.

Het gaat me nu te ver om alle verwijzingen in de Bijbel met jou te bespreken, die mij vertellen van het tegendeel. Daarnaast hebben we een verschillend begrip van 'geloven' (WW). Zo geloof ik niet in de duivel, maar ik weet wel dat hij er is. Het zou zinvol zijn een studie op te zetten naar het type geloof dat in Christus was toen Hij nog op aarde verkeerde en dan te onderzoeken of een dergelijk geloof ook voor ons bereikbaar is. En dat niet straks (want dan heb je er niets meer aan) maar in het 'hier en nu' van ons dagelijks bestaan. Dat kun je er tevens achterkomen waar de weg naar

Ik vraag me af of veel christenen zich wel in deze simpele redenatie kunnen herkennen. Je heb duidelijk niet begrepen (misschien zelfs niet gelezen?) wat ik je eerder hierover antwoordde. Ja, er ontstonden zelfs in de tijd van Jezus zelf al groepen die het niet met Hem eens waren. Tot zover vertel je me niets nieuws. De latere Christelijke kerk trachtte juist duidelijkheid te scheppen in het allegaartje van leringen, die al ontstonden (en bestonden!) sinds de tijd van Jezus. Of ze daarin geslaagd zijn is een punt van discussie, maar zomaar het kind met het badwater do

Altijd ? Het 100e schaap werd opgehaald, zonder ja-woord. Het verloren schaap maakte al deel uit van de kudde. Je zou dus kunnen zeggen, dat het Jezus al eerder had toegestaan z'n Herder te zijn. Hoe weet je dat een beslissing van de Heilige Geest bij je binnenkomt. Is dat een stem, een gevoel of iets anders ? Als de Heilige Geest je vriend is, dat is dat geen vraag meer. Al die verrekte afleidingen, ik weet er alles van. God respecteert de lengte van de weg die jij en ik nemen, Iemand die liefheeft, heeft geduld. Iemand die onvoorwaardel

Mattheus 16:15 Hij zei tegen ze: ‘Maar wie ben ik volgens jullie?’ 16 Simon Petrus antwoordde: ‘Jij bent de Christus, de Zoon van de levende God.’ 17 Hierop zei Jezus tegen hem: ‘Gelukkig ben jij, Simon, zoon van Jona, want dit is je niet door vlees en bloed onthuld, maar door mijn hemelse Vader. Hier bevestigd Jezus dat Hij de Zoon van God is. Ik weet dat ik nu het risico loop dat onze Neo-vriend nu inderdaad op de tribune achterover gaat leunen en eventueel nog wat verder stookt, maar ik wil je een beetje helpen. Zijn antwoord zal ongetwijfeld zijn (áls hij al inh