Hermanos2

Tegen Zijn discipelen.

Ja, daar kan ik in meegaan. Ik voel daar een spanningsveld. Een mens kan niet gered worden door zijn eigen verdienste, zijn eigen werken. God's Geest is werkzaam in de gelovige die zich overgeeft, zich openstelt. Dus het is Geest die werkt. Maar waarom schetst Jezus dat ideaalbeeld in de bergrede? Het lijkt een oproep tot actie. Span je in, doe goede daden! Help weduwen en wezen. Predik, werp demonen uit, doop!

De bijbel beschrijft beide. De weg, de waarheid en het leven. Maar ook de deur voor de schapen. Als Jezus de weg is, dan zie ik in de bergrede veel hoedanigheden die een gelovige moet nastreven. Maar dit vereist tevens eigen inbreng. Een prestatie dient geleverd te worden om een nieuwe persoon te worden. En te volharden tot het einde om gered te worden. Als Jezus de deur is dan is binnengaan als gelovige wellicht genoeg. Dan geldt, eens gered altijd gered? Of kunnen we Jezus' offer ook zien als het wegnemen van de (erf)zonde. De zonde die ons gevangen houdt. De zonde die ervoo

Mijn hart gaat uit naar de Russische burgers. Die willen geen oorlog en gaan door sancties etc een zeer zware tijd tegemoet. Daarbij komt nog dat ze in andere landen tot voorwerp van haat worden gemaakt. Voor Oekraïners wordt gezorgd. Maar wie gaat actie ondernemen om Russische burgers te helpen?

De bijbel zegt dat gelovigen moeten volharden tot het einde om gered te worden. Dit gaat in tegen het idee van, eens gered altijd gered. Mijn idee is dat de mens een vrije wil heeft. Maar door de zonde die vrije wil niet kan benutten. Jezus' offer neemt de zonde van Adam en Eva weg. De gelovige mens is nu geen zondaar meer en kan net als Adam en Eva kiezen. Dus Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven. Hij plaatst (door Zijn offer) de mens terug in de toestand vóór het intreden van zonde. Door Jezus aan te nemen en tot het einde toe niet meer los te laten wordt de gelovige g

Wat zijn jouw criteria om iemand (g)een broeder te noemen?

Ik ken een aantal paartjes die een miskraam hebben gehad. Het is nooit bij mij opgekomen om daar God van te verdenken. Bij David was dat een heel ander geval. Daar ging het om besmeuring van God's Naam. Om de geslachtslijn naar de Verlosser. Dat was veel belangrijker. Een reden om in te grijpen.

God kan zeker besluiten tot een miskraam. God kan alles. Maar waarom zou iemand bedenken dat dit bij hem/haar het geval is? En daarbovenop: welk mens kan hem/haar dit aantoonbaar aanrekenen als zijnde het gevolg van begane zonde? Bij David en Bathseba doodde God het kind op de 7e dag. Vóór de besnijding en de naamgeving. Via Nathan liet God weten: The LORD has put away your sin, you shall not die. However, because by this deed you have given great occasion to the enemies of the LORD to blaspheme, the child also who is born to you shall surely die. (2 Samuel 12:13,14) Laten we i

https://amp.nos.nl/artikel/2422540-tientallen-christenen-gedood-in-noord-korea-onderdeel-van-grotere-operatie.html#aoh=16482403016475&referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com&amp_tf=Van %1%24s Als dit bericht klopt dan kunnen wij toch maar blij zijn dat we elkaar kunnen bezoeken en bijbels kunnen aanschaffen. Ik ben wel benieuwd of dit blijft. In een New World Order zou men godsdienst het liefst uitbannen.

Marionettenstaat? Of trouwe bondgenoot. Die hebben we hier in het westen ook.

Veel verschillende meningen hier en elders over besnijdenis. Besnijdenis was al in zwang bij de heidense natiën. Daar was het een smerig vruchtbaarheidsritueel waarbij de voorhuid in lengte richting gekliefd werd en de eikel zichtbaar werd. Dit werd gedaan bij het bereiken van de jongvolwassen leeftijd. Bijvoorbeeld tijdens sport en spel was men naakt en kon men zijn lid letterlijk tentoon stellen. Het behoeft geen betoog dat dit geen goedkeuring vond bij God. Toen Abraham geroepen werd stelde Hij besnijdenis in bij zuigelingen als teken van het verbond. Een volk voor Zijn Naam. Bedenk dat Ism

Niks eten. En de kleur van je urine als graadmeter nemen. Die moet redelijker helder tot lichtgeel zijn. Donkergeel betekent te weinig gedronken.

Doop en besnijdenis zie ik als twee afzonderlijke zaken die vaak in één adem genoemd worden maar mi niets met elkaar gemeen hebben. Daarom deed Jezus beide.

Ik zie het als belangrijk dat Jezus zelf het voorbeeld geeft. Hij werd als baby besneden en als volwassene gedoopt. En gaf die opdracht (dopen) in het Mattheus evangelie. Zoals ik het zie dienen joden nog steeds besneden te worden. En iedereen die Christus aanneemt gedoopt. Dus op volwassen leeftijd. Babydoop is een verzonnen ritueel. Zit een hoop angst en dwang achter.

Ik kan je even niet volgen. Je beweert toch hetzelfde als ik? Eerst geloof, dan waterdoop, dan Geest. Of lees ik je reactie verkeerd?

Jezus doopte ook met water. Niet zelf, maar hij keek toe terwijl Zijn discipelen doopten. De waterdoop is verifieerbaar. De doop met de Geest is dat niet. Dat is de hoop die wij koesteren. En waterdoop dient hieraan vooraf te gaan. Zonder waterdoop geen Geest.

Het 'van boven geboren worden' waarover @Desidspreekt neemt de noodzaak van een opnieuw geboren worden, niet weg. Het vers erna is minstens zo belangrijk omdat ik lees dat men gedoopt moet zijn. Ik ben zelf ervan overtuigd dat de waterdoop door onderdompeling zeer belangrijk is. Meteen doen nadat men tot geloof komt.

Wat is de betekenis van Jezus' bewering erna? Unless one is born of water and spirit.... Verwijst dit naar de waterdoop?

Ik zie het nog gebeuren dat één van hen de Nobelprijs voor de Vrede gaat krijgen. Wat een slechte klucht....

Philippians 1:21 For to me, to live is Christ and to die is gain.

Ik denk dat deze uitspraak tekenend is voor het gemis aan levensvreugde. Het gebukt gaan onder dit leven. Ik kan er veel begrip voor opbrengen. Kijk maar naar de situatie rondom ons. De directe omgeving en de wereld in zijn algemeen. Iedere dag kan een nieuwe beproeving zijn terwijl we uitzien naar een tijd waarin iedere nieuwe dag met vreugde en verlangen tegemoet gezien wordt. Deze wereld heeft niet meer veel te bieden.