Tomega

Wat ik zeg; neem het niet als tegenstelling, maar als aanscherping. Je gaat niet tot God in het vlees. Het vlees is jouw last, zolang het nog vlees is. Ook het afsterven van het vlees, doe je niet in enen; dat blijft je aankleven tot het vlees sterft. En dat is geen beeldspraak of overdrachtelijkheid, maar dat is het sterven dat gepaard gaat met het afgebroken zijn van deze aardse tempel. Dat is bij je laatste ademtocht. Pas dan is de wedren klaar, en kunnen wij uitroepen: "De loop is volbracht !" Dat wat Christus in Zijn verlossing volbracht, was voor iedereen. Maar ook iedereen moet He

Dat is groot gemaakt worden; terwijl het vlees ons bijligt en ons vlees regeert tegen onze wil. Christus ging ons voor in volmaaktheid. Wij volgen in onvolmaaktheid, met een wettig volkomen beroep op de volmaaktheid van Christus. Maar ondertussen nog steeds in onvolmaaktheid, zolang als wij leven. Met daarin een groei naar meer liefde, waarin Christus groot gemaakt wordt in ons. En zo leert de heilige Geest ons ook: zelfs ons willen is niet volmaakt. Het niet in het vlees zijn, van Romeinen 8, gaat dus niet over volkomen zijn, maar over het willen, dat zich niet moet richte

De heilige Geest heeft tot taak om de ziel te drijven tot God. In vreugde, in bezieling, in vuur, in hoop, in verwachting. Maar ook in terreur en schrikaanjaging en in heilige stormen en vreselijk lijden in het geweten. Dat wil zeggen: de ziel zou daar verdrietig zijn, maar de verharde ziel die voelt dat verdriet niet, en hij is in staat om de Geest te bedroeven en om zover te komen dat de kandelaar van hem wordt weggenomen. Hier nu het lijntje doorknippen naar de hel en naar het oordeel, is de lijn met God doorknippen. Want waar de ziel niets meer fout kan doen, is de prikkel ver

Het verschil is dat de mens wel kan willen leven naar het beeld, en daarin ook toegerekend kan krijgen, de volmaaktheid in Christus, maar dat ondertussen nog niet is. Romeinen 7:21-26 Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt. Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendigen mens; Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is. Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Ik dank God, door Jezus

https://www.allabouttruth.org/dutch/is-de-bijbel-waar-c.htm

De vraag is wat het zijn in Christus Jezus is: die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, Dat is een (ver)taalfout; bedoeld wordt 'volgende' of 'naar' >> zoals in: die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest. Zoals het er nu staat, betekent het: die volgens het vlees niet leven, maar [wel] volgens de Geest.

God haat ongerechtigheid, onreinheid, en niets in Zijn heerlijkheid heeft een gebrek. Maar niettemin gaf Hij zijn eerstgeborene Zoon eraan over. Kennelijk is het dus voor de mens nodig om ook met ziekte te leren omgaan. Om ook daarin te erkennen dat ons vlees niet in onze macht ligt, maar overgegeven is aan de dood. Kennelijk is er een geestelijke norm om het vlees los te laten. Kennelijk valt er iets uit te leren: de haat voor de ziekte hoort samen te gaan met haat voor het vlees, juist wanneer dat gezond en rijk voorzien, geen enkel gebrek of tekort heeft. En ook dat is niet bedoeld als on

Vind je dat niet misleidend? En in die dagen kwam Johannes de Doper, predikende in de woestijn van Judea, En zeggende: Bekeert u; want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen. Want deze is het, van denwelken gesproken is door Jesaja, den profeet, zeggende: De stem des roependen in de woestijn: Bereidt den weg des Heeren, maakt Zijn paden recht! Wiens wan in Zijn hand is, en Hij zal Zijn dorsvloer doorzuiveren, en Zijn tarwe in Zijn schuur samenbrengen, en zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden. Toen kwam Jezus van Galilea naar de Jordaan, tot Johannes, om van h

Het is anders: de beweging is een wiskundige berekening op plaats en tijd. Plaats en tijd zijn waarneming, geen berekening.

Als je het zo ziet, dan is: - de Verlossing die in Christus is, Christus' eigen verlossing; - het geloof van Jezus, een geloof als Jezus ook heeft; - gelijkvormig zijn aan Jezus, een opdracht om net als Jezus, de redding die Jezus onderging, ook te ondergaan. Hoe bedoel je ´als je het zo ziet´? Er staat wat er staat. Zeker; maar fijner was geweest als geconstateerd werd dat er een ruis in de communicatie was. - Jouw verlossing is wat Christus heeft verdiend. - Christus' hoefde niet verlost te worden, want hij was volkomen rechtvaardig onder

Als je het zo ziet, dan is: - de Verlossing die in Christus is, Christus' eigen verlossing; - het geloof van Jezus, een geloof als Jezus ook heeft; - gelijkvormig zijn aan Jezus, een opdracht om net als Jezus, de redding die Jezus onderging, ook te ondergaan. Dat bezit waar je op doelt, is dan het Licht dat in de mens is, dat een bezit is, dat kan worden ontdekt, en waar Jezus de mens aan helpt herinneren en ze helpt en aanstuurt om naar te grijpen. Is dat wat je bedoelt?

Mattheüs 3:11-12 Ik doop u wel met water tot bekering; maar Die na mij komt, is sterker dan ik, Wiens schoenen ik niet waardig ben Hem na te dragen; Die zal u met den Heiligen Geest en met vuur dopen. Wiens wan in Zijn hand is, en Hij zal Zijn dorsvloer doorzuiveren, en Zijn tarwe in Zijn schuur samenbrengen, en zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden.

Personificatie van onderzoek, personificatie van het weten, en bijvoegelijke echtheid in natuurlijkheid. Dat kun je niet serieus tegenover een opvatting van een levend persoon plaatsen. Beter iets in overtuiging geraapt en niet licht opgevat, dan iets zonder overtuiging lichtvaardig verwerpen: je eigen inbreng is ondertussen volmaakt leeg.

Beste Tomega, mag ik vragen waarom je naar deze tekst verwees? Denk je dat het vuur van het oordeel in verband staat met het vuur van de Geest? Jij denkt dat, dank je. Nu je het zegt: inderdaad dat denk ik. Het vuur is het verterende vuur, en dat is de ijver van God om gerechtigheid te werken, die liefde is, omdat zij de liefde beschermt. Dat is niet het vuur van het oordeel aan het eind en ook niet het verterende vuur aan het begin, maar het is de werkzaamheid van het doen. God doet dat in vastberadenheid in tuchtigende liefde van wet en gerechtigheid tot behoud van de zi

De nuance zit soms in een detail. Daarom is inleving belangrijk. Dat is: dichterbij komen. Zó dicht dat je er als ware bij had kunnen zijn. Daarvoor is geen verstand nodig en zware redeneerkunst. Maar: dichterbij komen. Dat kan niemand anders voor je doen. Want als het gezien kan worden, kan het ook vertaald worden. En wat wordt vertaald, is in handen gegeven van een ander. Dan wordt het volgzaamheid, of geloof, of afhankelijkheid, of nog erger: dan wéét je het, zonder zelfs te beseffen, dat dat weten niet rust op kennis, maar op een aangedragen en aangenomen perspectief. We leven in een bed

Inderdaad, en om Zijn verlossend werk te kunnen doen moest Hij 100% mens zijn en wel een volmaakt mens. Inderdaad; en dat kan dus niet. Een 100% volmaakt mens is volmaakt uit twee mensen geboren. Dat is niet zo. Christus voldoet niet aan de eis om 100% volmaakt mens te zijn. Dus weet je al dat we ergens iets missen. Christus is mens omdat hij geboren is. Waarlijk warachtig uit Adam, die 100% mens is. En Hij is God omdat Hij door God Zelf verwekt is. Waarlijk waarachtig uit God, die 100% Geest is. Geen halfmens, geen halfGod maar waarlijk mens naar lichaam en waarlijk Go

Dan is het niet dat je ons erom hoeft te vragen; maar dan kun je ons erin onderwijzen! Liefde kan branden en het is ook heel sterk. Wees vurig van Geest, is ook de norm van brandende liefde, zegt de Schrift. Toch is het ook in die liefde dat er beproeving is. Met periodes van verwachting en toenadering en groeien, en ook met periodes van beproeving. Dat is in een huwelijk ook zo. En dat moet ook zo zijn, want in een liefdesrelatie blijft niemand zichzelf, maar zoekt hij of zij de ander. Dat vraagt energie en ontbering en afstandneming van wat je zelf verzonnen zou hebben, en ook om volh

Hoi, Ik denk dat een hart kan opspringen van vreugde, en verteerd worden van haat, en branden van jalouzie, en verschillende vormen van boosheid kunnen als een verterend vuur in je opkomen met een denkbeeldige kegel. Zoals een draak zeg maar. Willen we daar de heilige Geest in herkennen, en het met God identificeren, dan zul je toch een link verwachten met de bron waaruit dat vuur komt: eenwording met God in heiligheid en blijdschap/bezieling. Ik denk dat verschillende mensen een vergelijkbare dergelijke emotie kunnen hebben, en toch niet op dezelfde wijze één zijn met God. Om

Prima, maar het blijkt niet uit die specifieke teksten. Door het zo te beklemtonen dat Jezus God Zelf is, creëer je een nieuw pijnpunt, namelijk dat Jezus helemaal niet wezenlijk een mens is, maar een verschijning van God is als mens. En zo blijf je altijd maar kringetjes draaien, totdat iemand in genuanceerdheid de juiste balans en de juiste wegingen maakt. En dan wordt dat weer gebruikt door anderen om de extreme variant erdoor te drukken, want die ruimte wordt geboden als je het genuanceerd zegt. De belijdenis heeft de knoop doorgehakt door het beiden als een belijdenis luid

Ik wil niet je boodschap ondermijnen, maar precies die voorbeelden ondersteunen dat Jezus in de hoedanigheid van Gods Zoon, ook wordt erkend als Gods Zoon. Dat betekent dan dat Gods Zoon niet met een is-gelijk-teken staat naast God als God Zelf. Maar wel als Gods Zoon. Niet aan Gods linkerhand en niet aan Gods voeten; maar aan Gods Rechterhand.

Het 'wat' zou simpelweg het leven kunnen zijn, geen garantie dat het ook gebeurt. Over 'hoe' zijn 7 verschillende manieren van openbaringen bekend, deze zijn; Via een droom Goddelijke inspiratie in het hart zonder dat de engel zich toont Engel die de openbaring in de gedaante van een mens brengt Openbaring die in een soort klokgelui neerdaalt, waarbij het geklingel afnam als de boodschap werd begrepen Gabriël die zich in zijn werkelijk gedaante toont Aanspreken van boven de hemel, vanuit achter een hemelse gordijn

Het 'wat' zou simpelweg het leven kunnen zijn, geen garantie dat het ook gebeurt. Over 'hoe' zijn 7 verschillende manieren van openbaringen bekend, deze zijn; Via een droom Goddelijke inspiratie in het hart zonder dat de engel zich toont Engel die de openbaring in de gedaante van een mens brengt Openbaring die in een soort klokgelui neerdaalt, waarbij het geklingel afnam als de boodschap werd begrepen Gabriël die zich in zijn werkelijk gedaante toont Aanspreken van boven de hemel, vanuit achter een hemelse gordijn

Omdat je ons in verwarring brengt door telkens van hoedanigheid te wisselen, de ene keer doe je alsof je God bent en beetje later ontken je dat weer. Wat bepaalt hoe God verschijnt? Hoe zou het schepsel zichzelf ontgaan? Hoe zou een schepsel zijn Schepper ontgaan? Het goede dat we kunnen vatten, kunnen we niet vastpakken. Het slechte dat we verwerpen, kunnen we niet ontwijken. En het ergerlijkste: ook de bron van bewegen en bouwen kunnen wij niet vatten. Niet in het goede, en niet in het slechte. En zelfs niet in het daarboven uitstijgende transcendente. Toch merken wij hem in woord

In beide gevallen is het mijn disfunctioneren. Is dat niet afdoende bewijs en bevestiging dat het anders is?

Het gaat om het juiste diepere verstaan van Christus. Een man moet het draakje in zijn vrouw kunnen temmen en een vrouw moet de robot in haar man kunnen temmen. Dan groeien ze in liefde en bewustzijn van Christus, omdat ze beiden zo elkaars eigenschappen zelf ook ontvangen. Geen van beiden heeft gezag over de persoon van de ander. Lisette Thooft schreef hier een heel goed boek over getiteld De Alchemie van de Liefde. Geliefde in Christus, het lichaam van de man is van de vrouw en het lichaam van de vrouw is van de man, en zij beiden zijn elkaar de goedwillende verschuldigdheid ve