Tomega

Het is totale onzin om bij een stelling uit te gaan van afwezigheid van tijd "in geval van afwezigheid van tijd" en aan het eind ervan te concluderen dat tijd altijd heeft bestaan. Dat is namelijk tegengesteld aan elkaar. Bovendien is 'we kunnen veilig aannemen dat' heel bedenkelijk. Vorige week nog reed mijn dochter in Genua tijdens haar vakantie over de nu ingestortte brug, aannemend dat die veilig was. 'Veilig aannemen dat' biedt geen zekerheid. Totale onzin? Bedenkelijk? Alleen zekerheid telt? C'est le ton qui fait le music, pas le chapeau du musicien. Misschien een he

Als je over wetenschap spreekt, moet je oppassen niet in valkuilen van pseudowetenschap te vallen. Het spreken over goden als bovennatuurlijk of immaterieel, verandert niet de feitelijke hoedanigheid van die goden, die er een is van wel bestaan en wel bestaanbaar of een van niet bestaand en onbestaanbaar. Wil je dus met toch iets van een wetenschappelijke blik kijken naar fenomenen die zich voordoen in de natuur of in de voorstelling van mensen, dan moet je beginnen met de fenomenen en die voorstellingen objectief en feitelijk te beschrijven. Maar dat doe jij helemaal niet. Je scheidt het godd

En dan blijft mijn vraag staan: Hoe weet je dat? Je doet een claim waarvan ik denk dat je die niet kunt staven. Je hebt namelijk geen voorbeeld hoe een mens naar iets met telekinetische eigenschappen evolueert. Hoe kun je dan die vergelijking maken? Je weet dat iets verplaatsen dmv blazen geen telekinese is toch? Je bent erg stellig in de claim dat telekinese mogelijk is. Daar zou ik graag bewijs voor zien, want wat ik nu merk is dat je puur op basis van eigen aannames en extrapolatie tot die conclusie komt. Voor mij is dat te weinig om te concluderen dat dat echt mogelijk is. Het i

"Ik heb gewoon simpelweg behoefte aan diepgang en liefde, zoals de meeste christenen. " "Het is wel dat zijn negatieve toon mij ernstig stoort en irriteert tot op het bot. Al weet ik niet waar hij het over heeft." Dat klinkt als Michael Douglas die de hitte en ergernis teveel worden in Falling Down: "I am the bad guy? How did that happen?" Er zijn harten die zoeken vervuld te worden, en harten die in eenvoud overlopen. Er zijn glazen die onophoudelijk gevuld moeten worden, en emmers die om één druppel overlopen. Maar je ziet in de praktijk vooral gebroken vaten die altijd gevu

Waarom registreer jij überhaupt wie jouw inbreng ter harte nemen? Waarom spreek je in termen van er zelf iets aan hebben? Als je gelooft dat God ziet en waardeert, dan weet je dat als het Hem goeddunkt Hij ook desnoods de zielen tot je bijdragen zal drijven. Als die inderdaad zijn gedaan met het oog op Hem in vertrouwen op Hem en dan ook door Hem nuttig en duurzaam genoeg bevonden worden om tot bouwing van anderen of tot versterking van jezelf te zijn. Wie in de Geest zaait, zal ook uit den Geest maaien. Maar wie in zijn eigen vlees zaait, zal ook uit het vlees maaien.

Jouw benadering kunnen we dus als ons uitgangspunt nemen, en die is dat we allerlei ontwikkelingen die vantevoren ongedacht waren gewoon beschouwen als natuurlijk. Dat betekent dat we voor de huidige situatie als te verwachten mogelijke omtwikkelingen voor de toekomst als natuurlijk beschouwen wat nu nog als volkomen onmogelijk of onnatuurlijk wordt beschouwd. Bijvoporbeeld een hond die praat. Of een poes in de diepzeeën. Of een slak die iets als honing produceert. Of een mens die kan vliegen. Of een denkende computernert zonder armen en benen. Niet één van die mogelijkheden is waarschijnlijk,

Ingeval van afwezigheid van tijd is het onmogelijk om ten aanzien van die tijd te denken in termen van tijd, waardoor die tijd er niet is en we veilig kunnen aannemen dat tijd altijd heeft bestaan.

Ik zei het volgende: Er was een oerknal. En vanaf dat moment was er materie. Leven heeft zich gevormd in materie. Niemand weet of dat leven zich in die materie vormde of al door de oerknal levensvatbaarheid kreeg. Maar in beide gevallen moet je terug tot de oerknalgebeurtenis om het begin van de evolutie te benoemen. Ik zeg daarmee helemaal niet dat de oerknal tot de evolutie gerekend moet worden en dat deed ik ook niet. Maar wat ik benoemde is de evolutie vanaf de oerknal. Het is kinderachtig om dan daar belerend over te gaan roepen dat ik er niets van snap. En onnodig afstandzettend

De essentie van de periode van ellende waar de bijbel de mens van probeert weg te houden, is om de ernst aan te geven. Dan is er alle reden om de eeuwigheid niet als een tijdelijk iets op te vatten, maar vooral als een veelvoud van eeuwigheden. En wat er werkelijk gebeurt, daarvan hebben we gewoon geen idee. Hoe meer we rekenen met de goedheid van God die alles wel weer recht zal maken, hoe minder we aangespoord worden om ook inderdaad te rekenen met God als een verterend vuur die alle ongerechtigheid en liefdeloosheid haat en niet in Zijn omgeving kan of wil dulden. Mattheüs 8:12 En de k

Wederom blijkt een gebrek aan kennis over de ET. Die zegt nl. helemaal niet over wat er in de toekomst gaat gebeuren. De ET zegt dat degene die het best in staat is om zich aan te passen aan de omstandigheden, zal overleven (survival of the fittest). Je hebt nu wel laten zien dat het geen zin heeft om nog verder in te gaan op wat je zegt over de ET, nu is wel genoeg gebleken dat je niet weet wat de ET in houdt. Waarom gebrek aan kennis toerekenen aan een ander tot afstandzetting? Wees liever wat flinker en verlies je niet in het rusten in jouw hogere kennis met een personi

Ik heb het nog steeds over de evolutietheorie. Allopatrische en sympatrische soortvorming. Dat wij hier spreken over het niet begrijpen van de evolutietheorie, is omdat ik van jullie niet mag zeggen dat het begin van de evolutietehorie ergens begint bij de oerknal. Jullie praten erover met een elan en doctrinaire precisie alsof er iemand bij geweest is. Maar als ik zeg om het begin van de evolutietheorie aan te geven, zul je toch weer aankomen bij het begin. Als je iemand de maat neemt dergelijke protocollaire dingetjes, kun je dan niet ook even een gedachte wijden aan je eigen geloofwaardighe

Ermee werken is niet hetzelfde als ergens in geloven. Stel dat een god een wezen is die op afstand dingen zou kunnen met zijn geest. En vraag dan een eencellige om de was op te hangen. Het is volstrekt ondenkbaar dat een eencellige zich zelfs maar een voorstelling kan maken hoe hij dat zou doen. De ontwikkeling van eencellige naar mens is véél groter, dan van een mens naar een wezen met telekinetische eigenschappen. Of stel dat een god gedachten kan lezen. Is dat een grote stap in ontwikkeling? Of stel dat een god supersterk is en kan vliegen. Is dat een grote stap voor de mens om te bedenken?

Hoezo de evolutietheorie anders definiëren? Evolutie is een zaak van elkaar beïnvloedende materie. Materie bestaat sinds de oerknal. Dus sinds (na) de oerknal is er evolutie. Het is dan onmogelijk een periode van veel latere datum te laten beginnen met de eerste evolutie.

Nu laat je je toch wel kennen. Heb ik iets gevoeligs geraakt? Waarom moet ik mij onderwerpen aan de afbakeningen die jij toerekent aan een bepaalde theorie? Dacht je werkelijk dat ik mij bekommer om protocollen en onderscheidingen die jij nu inzet om te vluchten uit het onderwerp en van de inhoud vandaan? Denk je werkelijk dat je zo de ander klein kunt houden en op afstand? Besef wel dat dit een vooral heel onwetenschappelijke wijze is waarop ook grote kerkgenootschappen in de middeleeuwen de leken op afstand hielden: door te vluchten uit de waarheid van redelijkheid en logica om te schuilen i

Net zoals je kunt begrijpen dat wat je nu bovennatuurlijk noemt, niet bovennatuurlijk is behorend tot het domein van de goden; maar voorspelbare mogelijke producten van evolutie die behoren tot een normale denkbare ontwikkeling van een eencellige tot wat nu nog als bovennatuurlijk wordt beschouwd. En dat weet je heel zeker, want de ontwikkeling van eencellige tot nu is - staande op het startpunt van eencelligen - volstrekt miraculeus en bovennatuurlijk en het domein van de goden. Hoezeer ook iets ontwikkelt dat zich manifesteert zoals jij gelooft dat een god zich manifesteert, jij zul

1. Absolute vanzelfsprekendheid = Het zit in het evolutiegeloof ingebakken. Onontkoombaar. 2. De moderne wetenschap heeft heel sterke en buitengewoon kenbare geloofspijlers. Fervente wetenschappers zijn meestal ook wetenschapsgelovigen en zien dat niet eens. De meeste burgers met wie je erover komt te spreken wel. 3. Lees jezelf waar je zegt: gangbaar is dat god "immaterieel en bovennatuurlijk" is. Ik weet niet hoe jij komt aan "de definitie die op dit forum gebruikt wordt", maar door God bovennatuurlijk en immaterieel te maken, haal je god uit de realiteit waarin we leven. In je definitie

Hoezo weten leeuwen en mensen beter als zij op een gegeven moment aan de 'top' van de veronderstelde evolutie staan? Dat klopt niet. Nu loop je vast in je eigen voorgevormde godsbeeld. Een god is vanuit de eigen aard niet gedefinieerd. Een god is een oppermachtig wezen aan wiens gunst en genade de soort die spreekt over goden, afhankelijk is. Een god is voor zichzelf een alleenheerser over heel zijn omgeving. Maar voor degene die hem als god beschouwt is dat een heel ander verhaal, aangezien hij zich een voorstelling maakt naar zijn eigen beeld en perspectief. En ook vanuit de eigen aard van b

1) Het begin is dat omdat mensen uit mensen voortkomen, er een eerste mensenpaar moet zijn. Gevolg is dat de mens nooit oorlog tegen de mens voert, want het is uit hetzelfde lichaam. Een natuurbreuk en natuurschending is dan dat de voortbrengselen van een levend wezen zijn eigen wezen en zijn gewemel het leven onmogelijk maakt. Liefde is daar geen zachtzoete stemming, maar de reële verzorging en ondersteuning van het eigen vlees zoals vele insekten, vogels en zoogdieren ook laten zien hoe het moet. En de verschuiving van aandacht van het geheel naar de individuele loot, breekt de natuurlijke o

Ik geloof dat de ziel een aard en een bestemming heeft om eeuwig te leven. Die aard en die bestemming is door God gegeven en staat als zodanig los van het aanvaarden van Jezus. Uit de aard van het verworpen zijn uit Gods heerlijkheid, is de bestemming van de mens eenduidig niet bij God en niet in heerlijkheid. Dat is dus de aard en de realiteit van het mensenleven. God kan dan die mens losbreken uit zijn aard en zijn bestemming. En daarvoor hoeft de mens zijn aard niet te verlaten (en dat kan hij ook niet), maar wel zijn wil zodanig principieel ontkoppelen van zijn aard, dat het voor hem en zi

Hoe zou je niet kunnen weten dat God bestaat, als je in je eigen wetenschappelijke leer met absolute vanzelfsprekendheid werkt met goden en oppergoden? Ik bedoel daarmee dit: Voor de verstokte wetenschapsgelovigen is er nog wel een krent in de pap. Technisch gezien moeten we er mee rekenen dat als de evolutie klopt, ook het concept god bestaat. Want ten opzichte van de eencelligen zijn leeuwen goden en ten opzichte van leeuwen zijn mensen goden. Dus ten opzichte van ons is wat komen gaat absoluut te duiden als goddelijk en almachtig. Inclusief wat voor een eencellige als onmogelijk wordt bes

Lukas 4:9 De duivel leidt Jezus naar het tempeldak en daagt hem uit: als u oppermachtig bent, spring dan van het dak en dan zal u niets overkomen. Maar Jezus, antwoordde: "Er is gezegd: Gij zult den Heere, uw God, niet verzoeken." Waarom zou een almachtige zijn macht wegnemen als bewijs dat hij almachtig is? Dat is een paradoxaal grapje, rechtstreeks uit het sprookje van de Markies van Carabas. Almacht is een term in een omgevingsveld dat totaal wordt beheerst en totaal onderworpen is aan het almachtige. Maar tegelijk is het juist datzelfde omgevingsveld waarin schepselen macht hebben gekreg

A. In de definite van almacht zit een grenzeloze macht. Niet een filosofisch sluitende cirkelredenering-proof abstractie van almacht die ook onmacht impliceert onderdeel van almacht te zijn. In jouw definitie van almachtig is God niet almachtig. God komt niet tegen zichzelf in verzet en komt niet op Zijn scheppingswoord terug en vernietigt niet het goede dat Hij eens heeft gesproken. Zelfs dat wat Hij vernietigt wordt een onderdeel van de realiteit tot verheerlijking van hetgeen wordt verheerlijkt. B. Als het gaat om God niet doorgronden in het geloof, gaat het om het niet begrijpen van

"almacht" is een woord dat je niet mag misbruiken tegen zichzelf. Het spreekt en het is er, en het laat zich niet van zijn positie beroven door een gesproken woord van een onmachtige. A. God is een God is een almachtige Geest en een alles verterend vuur, dus kan niet weggedaan of weggedacht worden. Ook Hijzelf kan dat niet want God kan zichzelf niet verloochenen en ongerechtigheid kan niet nabij hem komen en kwaad heeft tot Hem geen toegang. B. Toch heeft God zijn positie in heerlijke ongenaakbaarheid verloochend en is daarin kwetsbaar en onderworpen geworden aan lijden en aanvechting en

Ik weet niet precies wat WdG hier zou antwoorden, maar wat mij betreft kun je prima een overtuiging hebben die afwijkt van de formele uitkomst, ook als je gelooft in het systeem. Een getuige die een misdrijf heeft gezien, die getuigt daarvan tegenover een rechter. Maar bij gebreke van tweede getuige wordt de dader vrijgesproken. Is nu de getuige niet integer als hij niet wijkt van zijn getuigenis?

Zij brengen een concrete overspelige vrouw. Dat is een concreet misdrijf dat vraagt om een concrete gerechtsprocedure. Maar ze vragen dan concreet Jezus niet op het punt van dit misdrijf, maar op het punt van zijn leer: "Mozes heeft ons in de wet geboden, dat dezulken gestenigd zullen worden; Gij dan, wat zegt Gij?" Jezus dan, antwoordt niet naar de leer, maar begint te schrijven in het zand. Dus als antwoord op 'wat zegt gij' begint hij te schrijven. Hierin zie ik een concreet antwoord, namelijk op het punt dat zij een gerechtsprocedure simuleren. Jezus stelt zich hier dan feitelijk op al