Noel

Waar hebben we het dan over? Een koninkrijk Gods kan volgens mij niet materieel zijn, in tegendeel zelfs. Ik ben het niet eens met de JG dat de macht van de wereld in handen is van de duivel, want ik denk dat de wereld precies zodanig uitdagend is door God, dat een individueel mens kan beslissen voor het koninkrijk Gods verder te gaan en af te zien van verdere inmenging. Dat hierbij de staat van de wereld steeds ernstiger vormen krijgt, betekent misschien dat er een eind komt aan hen die nog in dat koninkrijk kunnen komen, maar zeker niet dat we de wereld zouden moeten redden. Als de were

Genade door Jezus is beschikbaar door zijn werk aan het kruis. Ik hoop toch dat het jou wat meer zegt dan dat je dan alleen een man aan een kruis ziet. Kiezen = meedoen, niet-kiezen = niet-meedoen Hoe verwar ik Jezus met mijzelf? Vrede vinden in Jezus is voor mij een soort afweging maken tussen wat gunstig is en niet-gunstig is in jouw persoonlijke leven, en dan vrede hebben met het niet-gunstige omdat er het gunstige tegenover staat en volkomen compenseert. Het gaat er daarbij vooral om dat we niet streven naar alleen maar gunstig, maar juist naar de combinatie.

@Kaasjeskruid Jezus-bewustzijn staat tegenover zelf-bewustzijn en Jezus-realisatie is een besef hoe en waarom de genade door Jezus beschikbaar is. Soms denk ik echt dat er vooral veel gepraat wordt, maar nauwelijks benul is. Moraalloos allemansvriendje ben je door met iedereen mee te doen met wereldse zaken. Ik geloof niet dat dit voor mij van toepassing is. Grenzeloos vertrouwen dat in Jezus-realisatie de vrede steeds weer gevonden kan worden (omdat je die ook steeds weer kwijtraakt)

Ik hoop e.e.a te verduidelijken. Ik ben niet onverschillig naar de huidige situatie van samenleving en maatschappij, maar ken heel veel mensen voor wie er niets negatiefs aan is. Gewone mensen die er het beste van proberen te maken. Voor wie de voordelen opwegen tegen de nadelen. Gewoon mensen die aan kinderen beginnen, en blijkbaar een positief toekomstbeeld hebben. Of mensen die niet zo nadenken, maar waardering hebben voor hun natje en hun droogje, de regelmatige verre vakanties en best heel veel handige luxeartikelen. Wasmachines, afwasmachines, drogers, en dat soort gemakken voor de mens.

Ik heb sterk het idee dat je geen enkel idee hebt van waar Jezus Christus voor staat, en hoe in zijn leven en werk weerspiegeld is dat de uitersten verenigd raken, want als je dit toepast op welke situatie dan ook is in Jezus-realisatie vrede te vinden. De toestand van samenleving of maatschappij is echt alleen maar van ondergeschikt belang doordat het Jezus-bewustzijn dienend is.

@TTC Het is toch niet onmogelijk dat er mensen zijn die in de huidige (eventueel absurde, tragische, kapotte) situatie prima tevreden zijn? Als het niet onmogelijk is, dan is het toch ook zo? Het is dan toch denkbaar dat verandering van situatie deze tevreden mensen juist ontevreden gaat maken. Over rechtvaardigheid gaan wij niet, dat is aan God. Mijn geweten zegt me dat de tevredenheid van mensen die tevreden zijn ook een zaak van mij is. Ik kan dus niet zomaar zeggen dat een verandering ook altijd een verbetering is, zelfs niet utilitair als meer mensen tevreden gaan worden. Zodra

Ook hier is een gedachte dat het "beter" kan worden, in geloof, in bewustzijnsverruiming, in bevrijding van slavernij, wat dan ook. Iedere toestand heeft pro et contra, en het wil zeker niet altijd zeggen dat de nieuwe situatie meer pro heeft dan contra voor de betrokkene.

Dat "progressie-denken" kan ik niet zoveel mee. iedere toestand heeft zijn eigen pro et contra

We hebben het dan over "maakbaarheid". Maar het is al gemaakt. Je kunt onderzoeken hoe het is gemaakt. Dat gaat je bij eventuele acceptatie of verwerping misschien helpen. Maar wie zegt er dat een oordeel nodig is? Het enige waar we macht over hebben, volgens Epictetus, is onze opvattingen. En zijn idee was toch nog een soort maakbare opvattingen. Misschien dat haalbaar is zonder opvattingen leven, of is haalbaar dat we niet onder onze opvattingen hoeven te lijden. De eeuwige bron waaraan we ons kunnen blijven laven, als andere bronnen uitdrogen, is God.

Als je niet weet wat geloofsinhoud vermag, eigenlijk geen idee hebt wat geloofsinhoud is, zou ik haar niet in het belachelijke trekken.

Ik ben wakker inderdaad, niet in de laatste plaats vanwege Greenpeace die een treitercampagne is begonnen tegen Shell, om hen de titel "Koniklijk" af te nemen, en ik me bijna gedachteloos had laten verleiden om de kant van Greenpeace te kiezen. Dat strookt niet met een dienstbare en gehoorzame opstelling vanuit het geloof, en ook niet met een volwassen afwijzen van kinderachtig treiteren en pesten. Toen ik jaren geleden een paar maanden voor Shell te werken kwam, voelde ik al gauw dat deze grote jongens de antecedenten van mensen ter beschikking hebben, en hoewel het er eerst veelbelovend voor

Nee, dat lijkt me inderdaad alleen kunnen voor een gedeelte van het leven met Christus, zeker niet het hele leven.

Wat versta je onder spirituele abortus? Pogingen om te voorkomen dat het leven precies die wendingen neemt om Jezus-realisatie te geven? Ik zou het wel snappen als men zou pogen de Jezus-realisatie en het Jezus-bewustzijn minder moeilijk te maken. Maar te makkelijk kan natuurlijk niet.

Realisatie in Jezus Christus kan eventueel volgen na zelf-realisatie, waarna dan nog wel een moeilijk besef kan zijn van demonische gebondenheid. Ik snap dat in wanhoop men dan zeker de beschikking over zichzelf helemaal bij de Allerhoogste wil neerleggen.

@WdG Dus een "afgod" is een god of godsleer vanuit het oude Babylon? En onderscheidend is daarbij de gerichtheid op een "zelf" en "zelf-realisatie" en niet op een realisatie in Jezus?

Je noemt nu een heleboel zaken, maar hoe zijn dat "afgoden"? Heb je daar een definitie voor?

Ik had het over hermetische poezie, en niet over Egyptische goden en Hermes Trismegistus. Je zette me ook op een ander spoor, want toen ik Thot opzocht kwam ik bij de urban dictionairy: Ik betrok dat op mijzelf, alsof ook ik met een soort high class act zou bezig zijn. Eventueel gepoch past daar wel in, doen alsof je meer bent. Niet zozeer narcisme, maar juist een soort onzekerheid.

nou...choco is wel erg makkelijk lid van de gemeenschap kunnen worden met captcha alleen, en spamt ons nu voor kraampjes..

Ik kan dit niet rijmen met het weten van "allemaal vrede willen, maar alleen op de eigen manier, waardoor er juist geen vrede is" de kinderwil = eigen manier; of heb je er vrede mee als er geen vrede kan zijn (dat is ook nog een mogelijkheid)? Hermetisch! Ik denk dat ik dit positief bedoel...maar er lijken sluiers te zijn.

Als het gaat om kinderlijke onbevangenheid kan ik je volgen, en snap ik dat je het hebt over ideologische volwassenheid. Als het andersom zou gaan om kinderlijke wil, dan zou de volwassenheid (zoals eerder in dit topic besproken) juist als positief moeten gelden: afgestemde wil.

Ik ben goed tevreden met hoe het nu is.

Ik vraag me wel af of je in de berekenende modus waarin je "triggers" zet, en wat je waarschijnlijk ziet als onderdeel van de rol waarmee je je identificeert, niet voorbij gaat aan een kinderziel die verscholen zit achter dit alles.

Inderdaad, de filosofie is verder niet nodig als je Jezus kent. Wat hoopvol dat de paus in China door de staat goedgekeurde bisschoppen mocht aanwijzen. Dat ervaringsdeskundigen het werk zouden kunnen gaan overnemen, is te voorzien iets dat weerstand op kan roepen.

Zeker interessant, bedankt voor het onder mijn aandacht brengen. Zal het eens met de arbeidspsychologe bespreken.

Als ik dit lees: https://www.kenniscentrumphrenos.nl/diensten/implementatietrajecten/wrap/ moet je wel eerst in de groep van aangedane mensen horen. Ik dacht meer aan een carierreswitch richting dichter... Ja precies Die misantrope toon Uit dichters kelen In zwart en wit gevangen Zo hard als het maar zijn kan Geeft te denken Dat de tijd iets behoeft Dat zacht als fluweel De pennevrucht ontsnapt En als een briesje Langs onbelezen boeken wervelt helaas nog teveel een opgeknipte zin...