Kaasjeskruid

Dus geen vrije wil. Zou je mij kunnen verklaren waarom, als je geïsoleerde Bijbeltekst zo letterlijk wordt genomen als dat je nu doet, we niet met zijn allen achter slot en grendel zitten? Of op zijn minst binnen de muren van een zwaar bewaakt gesticht? Zo staat dat niet in de Bijbel: En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet. (Op.22:17) Zie ook de volgende Bijbelteksten: Matt.11:28-30; Joh.1:12; 3:15-17; 4:13-14; 6:35-37, 47, 51, 54, 58; 7:37-38; 10:9; 11:25-26; 20:3

Toch wel, het heet niet voor niets vrederijk... In geen geval een oefening, want Jezus zal heersen.

Zolang de Dordtse leerregels hun uitleg blijven doen in de gereformeerde kerken, blijven ze calvinisten. Augustinus was de grondlegger van het idee dat Christus niet voor alle mensen stierf maar voor een beperkt aantal dat God heeft verkozen en gepredestineerd om Zijn kinderen te worden. Calvijn heeft deze leer weer in leven geroepen en borduurt voort op de ideeën van Augustinus. Augustinus werd later heilig verklaard door de Rooms-katholieke kerk. En Calvijn door de gereformeerden, althans hij werd op een voetstuk gezet. De Dordtse leerregels leren duidelijk het 5 punts calvinisme: Totale ver

Nee, wedergeboorte volgt op geloof. Wedergeboorte is de doop met de Heilige Geest. Deze neemt niet plotseling bezit van je, maar deze vestigt zich in je hart als je geloofd. Dat kan ik niet, aangezien dit door een ieder weer anders beleefd zal worden. Geen mens gelijk immers.

Afgezien van het feit dat ik al meermaals commentaar heb gegeven op die vraag, voel ik niet de behoefte om mijn persoonlijke ervaring in dit topic te ventileren. Graag bij het onderwerp blijven.

Offtopic.

Dat suggereer ik niet, dat stel ik. U mag graag vragen naar de bekende weg, dan ook een bekend antwoord: ja.

Desgewenst zal ik een poging wagen, hoewel ik het er niet mee eens ben om dit tot spelregel te verheffen. Als een ander dit tutoyeren om wat voor reden dan ook niet ziet zitten, dan zie het kwaad van vousvoyeren niet in. Kwestie van fatsoen. We kruipen in Nederland wat mij betreft toch al te gauw bij een ander op schoot. En Sinterklaas bestaat nu eenmaal niet. Als God voor de grondlegging van de wereld al (onvoorwaardelijk) bepaald heeft wie er gered zullen worden (het bloed van Jezus vloeit alleen voor hen), laat dat geen andere optie over dan dat de rest dus voorbestemd is om naar de

Met mijn aardse vader. Het gesprek zou dan gaan over hoe de zaken die tussen hem en mij instaan de wereld uit te helpen. God moet niks. Hij doet wat goed is voor de ander. Stel ik vraag iets waarop het antwoord uitblijft, dan weet ik dat dit het beste voor mij is. In gebed kan ik alles aan Hem vragen en mag ik ook alles van Hem verwachten, mits het goed voor mij is. Ik zou Hem bijvoorbeeld vragen hoe ik nou toch aan voedsel kan komen op dat kale eilandje in uw volgende vraag. Vissen vanuit het bootje. En ik kan heel goed vissen... Mocht dat ook niet mogen, dan wordt het stropen

Op ‎17‎-‎7‎-‎2017 om 10:15 zei Robert Frans: De katholieke kerk erkent de protestanten echter gewoon als broeders en zusters in het geloof, met wie zij veel gemeen heeft. Ze noemt hun gemeenten dan ook bewust kerkgemeenschappen, omdat zij het christelijke geloof en de christelijke vroomheid wel in hen erkent en zo dus wel degelijk ook een deel van de Kerk. Het ligt, zéker sinds Vaticanum II, dus allemaal iets genuanceerder dan "wel of niet." Deze uitspraak lijkt mij haaks te staan op: Furthermore, we declare, we proclaim, we define that it is absolutely necessary for salvation t

Dat is dan uw mening, ik vind hem bijzonder vaag.

M.a.w. er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden... Dat is een pertinente onwaarheid, er is maar een weg die naar God leid. Wellicht is er sprake van een miscommunicatie. Het punt is dat u eerst beweert dat God niet kenbaar is en nu durft u niet te beweren dat u God niet kent... Zou u voor de duidelijkheid een keuze kunnen maken of het verschil tussen beide beweringen kunnen verduidelijken?

Houden van is immers een kwestie van het hart! Wat verwacht u van mij? Dat ik u een cursus leren geloven voor dummies overhandig, zodat u aan de hand van een aantal nauwgezette stappen de hemel kunt bestormen? Dan zal ik u toch teleur moeten stellen, want dat werk ga ik u niet uit handen nemen, dat kan ik zelfs niet eens uit handen nemen. Geloven is een persoonlijke zaak tussen u en God. Dat is uw keuze. Ik kan u toch ook niet vertellen hoe u moet houden van een vrouw. U bent zich inmiddels al wel bewust van uzelf en de wereld om u heen. Zonde is het missen van perfectie. Ik b

Geloven in God is een kwestie van het hart, niet van het verstand. Hmmm, u bent het stadium van een baby toch wel voorbij vermoed ik. Niet genoeg geloven bestaat niet. Weet u nog: geloven of niet geloven. God is niet verantwoordelijk voor hoe u omgaat met uw mogelijkheid om te kunnen kiezen. U bent geen jaknikkertje. U vind dat u niks te verbergen hebt, u bent dus zonder zonde. Dan bent u de eerste die ik tegenkom die zich in een dergelijke staat bevind. U houdt mij niet voor de gek, echter uzelf des temeer.

Verwacht u hier iets anders dan? Die mening deel ik niet. U kunt beter zeggen dat u Hem niet kent.

Er kan maar een waarheid bestaan. Kwestie van onderscheiden. Liefde moet van twee kanten komen. U draait de zaken om, u houdt God verantwoordelijk voor dit verstoppertje spelen. Maar het is de mens die ervoor zorgt dat er scheiding is tussen God en de mens. Er staat zonde tussen Hem en u. En die zonde dat doet u en niet God.

Dat doet Hij immers, want u bestaat.

Onvoorwaardelijk=absoluut.

U drukt zich in deze zinsconstructie ten overvloede uit dmv een pleonasme.

Hoe u het ook wend of keert, u kunt niet met absolute zekerheid zeggen dat absolute waarheid niet gekend kan worden. Dus is het mogelijk dat hij gekend kan worden. U kan er wellicht allerlei voorwaarden aan stellen om deze te kunnen kennen, echter deze voorwaarden kunnen ook niet als absoluut noodzakelijk gesteld worden met uitzondering van eentje. Absolute waarheid is de oorzaak van zichzelf, is onveranderlijk, is eeuwig en is noodzakelijk. De waarheid zal geloofd moeten worden, alleen dan kan Hij gekend worden, maar men wil Hem vaak niet kennen. Wat dan met de uitspraak: "deze u

De basis van uw argument is een absolute waarheid, dus u weerlegt uw eigen stelling. U kunt dus ook niet met absolute zekerheid beweren dat absolute waarheid niet bestaat. Nogmaals, dat is uw mening die u poneert als een absolute. Ik deel deze dus niet. Ja.

Dan is het wellicht handiger om te zeggen dat volgens u het zo zou kunnen zijn dat geloven niks met kennis te maken heeft. Geloven is niet God het voordeel van de twijfel geven. Misschien bestaat God wel, dus ik geloof dat maar? Om maar bij uw stelling te blijven: je gelooft of je gelooft niet. De enige absolute uitspraak die we delen.

Dat is dan uw mening die u blijkbaar tot een absolute verheft. Ik deel deze niet. Geloof in God is een zeker weten.

Vrije wil en uitverkiezing... Dat levert een paradox op die met menselijk intellect niet valt te doorgronden. U geeft aan gereformeerd te zijn en dat staat gelijk aan vijf punts calvinisme zoals uitgelegd in de Dordtse leerregels. Enkelvoudige predestinatie laat niets anders over dan geloof in predestinatie van mensen die naar de hel gaan (zoals ook Calvijn aangeeft in zijn Institutie II, xxii, pag.11). Ik ben van mening dat het paard achter de wagen gespannen wordt op deze wijze. Voorwaarde voor redding is geloof in het werk van Jezus aan het kruis en niet eerst wedergeboorte.

Hey, Don Quichot en Sancho Panza, ik snap dat jullie graag een lansje mogen breken. Daarmee zijn jullie goed op weg, want oorlogstuig vormt een groot obstakel op de weg naar vrede.