Kaasjeskruid

Ja, zoveel mensen zoveel meningen. De mijne zijn meestal uitgesproken. Hmmm, wel mijn schrijfsels zijn ontsproten uit een oprechte belangstelling voor wat er in de Bijbel staat. Mijn ouders zijn geenszins van dien aard dat ze mij (of welke van mijn broertjes en zusjes dan ook) de gereformeerde doctrine hebben opgelegd. Ik snap niet zo goed waarom je ze zo zwart maakt en vat dit dan ook op als een zwaktebod.

Dus naast pantheïst en reïncarnist, kan ik daaraan toevoegen: universalist. Ik ben van mening dat de meeste verleden-leven herinneringen, het gevolg zijn van vergeten ervaringen uit het huidige leven. Veelal traumatisch van aard.

Wil je daarmee zeggen dat iedereen incarneert totdat men Jezus heeft gevonden?

Waarom reïncarneren we dan volgens jou?

Onzin. Er staat duidelijk in de Bijbel: Niemand, als hij verzocht wordt, zegge: Ik word van God verzocht; want God kan niet verzocht worden met het kwade, en Hij Zelf verzoekt niemand. (Jak.1:13)

Als ik je goed begrijp dan geloof jij in de leer dat een ziel overgaat van lichaam tot lichaam door een geboorte-dood-wedergeboorte cyclus, alsook in karma. Denk jij dat deze wedergeboorte bedoeld wordt met het schrijven hieromtrent in de Bijbel? Sec genomen beschouw ik jou als een pantheist: je gelooft dat alles God is en God alles is, elk mens inbegrepen. En tevens als reïncarnist, ik zie niet in waarom jij zoveel waarde hecht aan Jezus. Reïncarnatie leert immers dat redding er pas komt wanneer een mens zichzelf vervolmaakt. Ik geloof dat Jezus ons verlost van slechte karma...

Dat is geen exegese maar eisegese. Mijn vraag aan jou is hoe jij dan het volgende Bijbelvers uitlegt: En gelijk het den mensen gezet is, eenmaal te sterven, en daarna het oordeel; (Heb.9:27)

Hmmm, van erfzonde naar erftrauma.

Het is wat met al die soorten en maten grefo's. Dan wat?

Misleidende conclusie. Thinkfree beweert nergens dat God verantwoordelijk is voor het in zonde ontvangen en geboren worden.

Uit een van die kringen, of beter gezegd: uit een van die splinters. Ik ben niet bekend met alle denkwijzen binnen deze splinters, dus van daar mijn vraag. Als een antwoord weet ik wel dat men uitgaat van verbondsautomatisme, waarbij de doop ipv de besnijdenis zou zijn gekomen. In mijn optiek behoorlijk antisemitisch gedachtengoed.

En de calvinisten die dit niet onderschreven, welke reden dragen zij dan aan om een kind te dopen?

Dat is niet volledig wat ik ervan geleerd heb. Omdat wij niet in staat zijn tot iets goeds, zijn wij ook niet in staat om te geloven. Dit geloven is pas mogelijk wanneer je wedergeboren bent. Deze regeneratie is een zaak die God bij sommigen wel doet, maar bij de meesten niet. Om ons onbekende redenen. Je krijgt dan vreemde constructies als de zuigelingendoop, waarbij het uitgangspunt is dat het kind reeds wedergeboren is en pas veel later tot geloof kan komen.

Integendeel. Dit is een zorgelijke wetenschap die ik niemand gun.

Dankjewel Mystic, wanneer gaan we eens knuffelen op de dojo?

Geen punt, ik heb er veel over nagedacht ten tijde van mijn gereformeerd zijn. En het is fijn om mijn gedachten zo te ventileren. Ik geloof dat de hel gevuld zal worden met mensen die verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor hun daden cq de keuzes die ze maken.

Ook als baby/kind?

Uuuuhm, ik heb geen haren waar je in kunt vliegen. De tondeuse is mijn vriend.

U bent ene grote zoutpilaar! Geen sneeuw te bekennen bij u in de buurt.

Extremisme in een notendop. Zulke interpretaties leiden enkel tot fatalistisch denken. Waar ik me wel in kan vinden is dat wij niet in staat zijn om het voortdurend en zo goed te doen dat het naar Gods maatstaf is. Stel dat wij niets goeds kunnen doen, vanwaar de behoefte om de ander te helpen? Als wij niets goeds kunnen doen, dan kunnen wij dus ook geen keuze maken om God te dienen, hebben wij geen vrije wil. En als wij nu niets goeds kunnen doen, hoe leg je dan het volgende Bijbelgedeelte uit? Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen, die der wet zijn,

Stel dat we niet geboren worden met een zondige natuur, dan hebben wij het potentieel om perfect, volmaakt te zijn door niets verkeerds te doen. Zou dit mogelijk kunnen zijn? Wordt zodoende genade niet een beloning ipv een gave?

Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw. Ik hou nog steeds van je hoor, maar wat hebben we aan zwijgen? Daar leer jij niets van, maar ik ook niet.

Jij moet wel hele lange tenen hebben. Ik veroordeel niemand, maar beoordeel wel gedrag en doctrine. Als jij daar niet tegen kunt, is dat jou probleem.

Correct, maar dat betekent niet dat niemand dezelfde hallucinatie kan hebben... Hoe deze beleefd wordt, is een andere kwestie.