Kaasjeskruid

Nee, het is jou doemscenario en de kannibaal zijn feest. Met recht, bij gebrek aan een objectieve moraal. Daarom geef ik hem jouw dijbeen en een aai over zijn kop. En natuurlijk serveer ik altijd voldoende water. Wat kan mij publieke opinies schelen? Wees niet bang, ik zal je niet verdoven voor de slacht. Ik schotel je een heerlijk bord eten voor en knal je gewoon op de juiste plek voor je harses op het moment dat jij aan het genieten bent. Je denkt toch zekers niet dat ik een moraalloze barbaar ben? Vind ik ook. Ik vind jou lekker en daar gaat het om. Ik wil an

Ow, dus toch een absolute standaard? Zou jij me jouw definitie kunnen geven van dat concept en waarom het de moeite waard is om deze waarden te verdedigen als morele declaraties? Ben benieuwd hoe consequent je staat. Als er ergens geen consensus over bestaat, dan is het wel over seculiere ethiek.

Ja, dan zijn we uitbehandeld.

Best. Ik zal mijn emphatische vermogens aanwenden en mij inleven in een naturalistische kanibaal. Ik vind jou, als beest, heerlijk en geniet van de jacht, vangst, slacht en consumptie van Dat beloof ik. Ik vind dat dit moet kunnen, want mijn moraal is niets anders dan het gevolg van evolutie en bezit niet meer gezag over mijn gedrag dan enige andere activiteit van mijn brein. Compulsief van aard dat deze is maakt ze geen onderscheid tussen moreel of amoreel gedrag. Geen van beiden bezit meer gezag dan de ander, want ze is slechts het resultaat van chemisch geborrel en gebruis. Het is enkel mij

Hoe komt het dan dat deze moraal bij de een wel en bij de ander niet aanwezig is? En wat te doen met mensen waarbij deze moraal mist? Op grond waarvan zou je ze willen corrigeren?

Is God noodzakelijk voor deze moraal?

Het (de) vlees (pot) is sterk, maar de geest is zwak.

Waarom, uitgaand van naturalistisch gedachtengoed, zouden wij enige morele objectieve taken hebben richting andere beesten? Waarom is het fout van mensen, die dan relatief bekeken niets meer dan wat verder gevorderde beesten zijn, om pijn te veroorzaken bij beesten? Waarom mag de leeuw wel een zebra aan stukken scheuren en wij niet?

Ik heb je site eens grondig doorgenomen en vind het wel bijzonder om te lezen wat je zoal tegenkomt en meemaakt. Als deze mensen zo tot God mogen komen dan is dat mooi. Wat ik echter mis in de vele benaderingen is de echte reden waarom we tot God behoren te komen. Nergens lees ik je verhalen over zonde en schuld van de betreffende personen, althans de personen die God nog niet kennen, ten opzichte van God. Het lijkt er meer op dat de betreffende personen als slachtoffers worden neergezet ipv daders. Nu weet ik niet of dit nooit ter sprake komt, maar ik lees er niets over. Zou je eens kunnen ve

Dat is dan jou definitie, echter is deze op academisch niveau niet zo vastomlijnd.

Hier moet ik op terugkomen, want het voelt onverstandig om dit zo te poneren. Neemt niet weg dat de vraag blijft staan. Deze vraag kan nog concreter: Hoe ben ik tot geloof gekomen?

Onzin, jij komt met Romeinen 3 aanzetten.

Hoe kan een stinkend rottend wegwerpproduct dat tot niets goeds in staat is een goede keuze voor God maken?

Volgens mij doe ik dat voortdurend.

Met wie valt er nu geen discussie te voeren dan? Ik vind het jammer dat een slimme dame als jij zo gefixeerd in het leven staat. Maar goed, dit kan een gevolg zijn van bamboebotten. Ik mis bij jou het vragen naar hoe mensen dingen bedoelen die ze zeggen. Het is niet erg om iets niet te begrijpen van een ander.

Ik denk dat het onverstandig is om de mens te degraderen tot rottende en stinkende wegwerpartikelen, zoals de kanttekeningen in de SV dat doet.

Het grappige is dat als je het antwoord kent, er wel een algemeen antwoord mogelijk is. Wellicht is het zo dat deze meneer dyslectisch is en er weinig aan kan doen. Wat dan rest is zelf op zoek gaan naar de juiste spelling, het liefst zonder deze man te beschuldigen van slecht schrijven.

Het is verstandig om te vragen naar bedoelingen als je deze niet begrijpt...

Iets wat latent aanwezig is? Is het dan mogelijk om te geloven, dat geloof weer kwijt te raken en weer tot geloof te komen? Of is het zoiets als niet weten dat je geloofd en plots tot besef komen dat je dit toch doet?

Dus de betreffende cliënt/patiënt was reeds bekeerd?

Je had het over "markeren", wat bedoel je hiermee?

Die Aafje, zingen kan ze wel. Hoewel ik weinig alten mooi vind, vind ik haar uitstekend.

Laat mij maar lekker schuilen!

Geaardheid is bijzonder moeilijk te veranderen. Zo niet onmogelijk zonder God.

Nee, ik heb me wat te haastig uitgedrukt. Er hoort een woord bij geschreven te worden en dan komt er te staan: Goed dat je dit metaforisch opvat. Ik vrees anders dat in geval van wetiko het blijft bij een slag in de lucht.