Kaasjeskruid

Whahaha, das een goeie! Zo regelen we dat gewoon onderling.

Heb er onlangs nog 1 te pakken gehad. Een vuile verkenner kennis laten maken met een stuk staal op zijn hersenpan. Die niet liefheeft, die heeft God niet gekend; want God is liefde. (1Joh.4:8, SV)

Ja, een nachtje slapen kan goed zijn voor de beeldvorming. Heb ik ook gedaan. Ik snap je liefde voor kinderen en dat is een goede zaak.

Alles? Alle goede gave, en alle volmaakte gifte is van boven, van den Vader der lichten afkomende, bij Welken geen verandering is, of schaduw van omkering. (Jak.1:17, SV)

Er zijn gewoon grote genetische overeenkomsten tussen mens en dier. So what? Wat maakt ons mens? Gaan we de biochemie vergelijken dan zijn we zelfs verwant aan ratten... Gaan we moleculen bekijken dan lijken we net planten en kijken we op atomair niveau dan lijken we sprekend op een rots... Maar er is 1 zaak wat de mens uniek maakt: De geest.

Een kind is geen wedergeboren persoon en heeft de Geest dus niet. Zo kan ze de absolute waarheid niet in zich hebben. Een kind kan wel ontvankelijker voor de waarheid zijn, maar dan zal deze daar toch in onderwezen moeten worden. De psalm die je aanhaalt: De lofzang is in stilheid tot U, o God! in Sion; en U zal de gelofte betaald worden. (Psalm 65:2, SV) Gaat m.i. over iemand die God kent en geloofd. Soms komen woorden tekort namelijk omdat er zoveel gezegd kan worden dat niet in woorden is te vatten. Een heilig zwijgen is wat rest. God is dan bij machte om het hart te verstaan. Het

De vraag was of de waarheid in een kind kan worden gevonden. Daarop zeg jij "ja". Maar nu is het toch anders en staat een kind dichterbij de waarheid, dus zeg je "nee". Wat wordt het nu?

En dat komt omdat ze de waarheid in pacht hebben, of omdat ze gewoon nog niet zoveel tijd hebben gehad als de volwassene om hun schuld te praktiseren?

Een kind onschuldig... hoe leg jij dit uit dan? Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, en in zonde heeft mij mijn moeder ontvangen. (Psalm51:7, SV) En vanaf wanneer wordt een kind schuldig volgens jou?

Er zit wat mij betreft verschil tussen de objectieve waarheid zeggen en dat wat je denkt zonder doekjes erom heen te winden zeggen. In het laatste geval hoeft er niet perse de waarheid gesproken te worden, maar draait het om de waarheid zoals ervaren door het kind. Volgens mij is dat subjectieve waarheid. Een kind kan ontvankelijker voor de waarheid zijn dan de wat starre volwassene die zijn ideeën omtrent de waarheid reeds heeft gevormd en de waarheid daardoor kan tegensputteren. Maar objectieve waarheid is volgens mij niet te vinden in een kind.

Je draait om de vraag heen. Is de waarheid in een kind te vinden, ja of nee?

Daarmee implicerend dat door die stilte de waarheid in henzelf ontdekt kan worden? Dan blijft staan de vraag hoe jij erbij komt dat de waarheid in een kind is te vinden. Bij mij bestaat een gebed niet uit stilte overigens, dus oppassen voor het toepassen van jou definitie als ware het de mijne.

Jij bent vast een vrouw. Wie zegt er dat de waarheid in een kind te vinden is?

Ownee? Als moraal nu relatief is, dan wordt ze gereduceerd tot een persoonlijke voorkeur. Een kwestie van genot en zolang het je goed uitkomt, dan vind je het allemaal wel best. Komt er echter iemand anders langs die jou je spullen onder je kont vandaan jat omdat deze andere persoonlijke voorkeuren heeft, dan wordt je vast heel rap een morele absolutist die ineens een beroep gaat doen op eerlijkheid.

Prima dat je vanwege gezondheidsredenen ervan afziet om varkensvlees te eten. Maar het is geen verplichting meer. Je presenteert je als een zwakke in het geloof als je dat wel vind en vooral als je vind dat anderen dit ook zouden moeten doen.

Opdracht geven tot het vermoorden van iemand kan leiden tot veroordeling alsof de opdrachtgever het feit zelf begaan had. Het inschakelen van een 'huurmoordenaar' kan dus leiden tot levenslange gevangenisstraf.

Ook een ad hominem is een subjectieve aangelegenheid. In deze is jouw overwinning niets meer dan zelfadoratie.

Eigenaardige cognitieve ontwikkeling heb jij meegemaakt. Maar goed, ieder heeft zo zijn plafond.

Moraal kun je niet verplichten. Je zou de keuze om wel of niet homoseksuele relaties aan te gaan bij de ander moeten laten. Hooguit kun je ze waarschuwen voor de gevolgen daarvan.

Ik snap heel goed dat als we het hebben over moraal, dat jij jou moraal bedoeld. En jij vind jou moraal superieur aan die van een ander. Waar jij naar op zoek bent zijn mensen die dezelfde smaak taart lekker vinden.

Ja man, jij bent geen freethinker maar een deepthinker. Heel diep man.

Jazekers, zo kan de een de consequentie van de ander benadelen ervaren als zeer prettig omdat zijn eigen portemonnee er dikker van wordt.

Als moraal niet absoluut is, dan kunnen wij enkel ontdekken wat we voor onszelf juist of onjuist achten en dat kan men onmogelijk een ander opdringen. Dus die zogenaamde "we" waar jij het steeds over hebt bestaat niet.

Aha, dus morele waarden zijn te ontdekken en worden niet zelf geschapen. Dat is heel goed nieuws voor jou, want dat houdt dus in dat er ergens een absolute moraal moet zijn. Ik verzeker je: die is er. Heel veel succes met (onder)zoeken.

Het welzijn volgens jou persoonlijke mening bedoel je. Niets zo veranderlijk als de mens. Jij gaat voor wat goed voelt en voor eigenbelang. Zodra deze belangen in gevaar komen doordat een bepaalde moraal te lastig wordt, worden de belangen van anderen opzij gezet. Vele morele lafaards zijn er op deze wijze aan de macht gekomen. Nee. De morele waarheden die ik aanhang blijven waar ook al geloofd niemand er meer in.