TTC

Uit de donkere nachten van de ziel. In het moderne leven onderdrukken we het kind meestal, want kinderlijkheid is een belediging voor het soort ego dat we bewonderen. We geven de voorkeur aan de welopgevoede, beheerste, aangepaste en nogal uniforme mens die heeft geleerd dat hij moet passen in de doelstellingen van onze maatschappij, die grotendeels vorm hebben gekregen door ons geloof in het Kapitalisme. We definiëren rijpheid in die termen en steunen een opvoedingssysteem dat die filosofie schraagt. Ons gebrek aan wellevendheid is grotendeels te wijten aan het onderdrukte kind dat ingaa

Het was een ernstige vraag, kan je echt niet meer normaal ageren? Er zijn namelijk ook religieuze mensen die zelfmoord plegen omdat ze deze duivelse wereld niet langer aankunnen, het heeft voor hen immers geen zin meer om nog langer naar deze menselijke tragedie te kijken. Verder ligt religie ook aan de grondslag van etnische zuiveringen en andere machtsspelletjes, moeten we dat alles als een getuigenis van gezond verstand zien misschien? Wetenschap? Conclusion Religious affiliation is associated with less suicidal behavior in depressed inpatients. After other factors were controlle

Interessant, denkt wetenschap daar hetzelfde over?

In deze wereld kunnen we beter zwijgen over moraliteit, er komt namelijk altijd heibel van. Maar interessante suggestie, hoeveel definities bestaan er over dat nihilisme en welke daarvan geniet ieders voorkeur? Heb je een aantal in de aanbieding voor het debat? Of strookt dit niet met de insteek van dit topic? Volgens Nietzsche wordt het nihilisme gekenmerkt door: Ongeldigheid van moraal, in de zin dat morele waarden geen absolute geldigheid hebben; moraal is subjectief. Ongeldigheid van waarheid: objectieve eeuwige waarheden zijn niet kenbaar; waarheid is subjectief. Er is

"Een nihilist, dat is iemand die niet buigt voor autoriteiten, iemand die geen principe zomaar op goed geloof aanneemt, hoe goed en eerbiedwaardig het ook moge zijn..." (bron)

Je bent goed op weg om jezelf te hervinden, laat ons weten wanneer je daar bent zodat we verder kunnen. Straks komt Jezus neergedaald, ben er haast zeker van dat je hem naar Jezus zal verwijzen om hem te verlossen.

Gedenk te sterven, zo hoef je niet langer te zoeken naar wie je al was van voor je geboorte.

Is dat besef nu net niet wat tot bevrijding leidt en het op zich dan weer zinvol maakt? Hoe dan ook, verschillende mensen zullen dat op een verschillende manier inkleuren, op zich wonderbaarlijk dat het allemaal kan binnen dit leven. En dan hebben we het nog niet over de realisatie van een vredesrijk.

Niet willen weten is een keuze, langs de andere kant is het vaak beter voor de gemoedsrust om bepaalde zaken niet te weten. Het zijn uiterst precaire processen, ook dat is geweten.

Zo is dat, zonder meer. Misschien ligt het aan dat begrip nihilisme, hoe vul je dat zelf in? Zeker weten, het is een prachtige stelling die wellicht andere grondslagen kent om ze te uiten, niet?

Ik ken geen atheïstische filosoof, deze combinatie kan immers niet zonder de (h)erkenning van God/Wijsheid. Een atheïst laat zich niet zomaar wat aanpraten maar wil voor zichzelf ervaren, het is blijven ontkennen/zoeken tot de wedergeboorte daarop volgt. Geen garantie op succes weliswaar, de getuigenissen legio.

Hoe kom je erbij dat de uiterste consequentie van atheïsme nihilisme zou zijn, is dat niet een kwestie van perceptie? Een waar atheïst onderzoekt het leven om dan te ontdekken dat al het gemanifesteerde niet waar kan zijn, op deze manier komt hij steeds dichter tot zichzelf als de bron van waaruit en waarin alles geschiedt. Met andere woorden, door zelfonderzoek komt hij tot wedergeboorte, een zoekproces dat inherent leidt tot de dood van verkeerde aannames over zowel zichzelf als een buiten onszelf geprojecteerde God. In deze zin is een atheïst veel religieuzer dan wat het stereotiepe debat d

Velen weten dat maar misschien niet diegenen die ons leiden? In het verlengde kunnen we ons verschuilen achter Satan, het is een handig excuus.

Mooi verhaal, vergeet echter niet dat je zelf ook een wondervrouw bent, het was niet Jezus die wonderen verrichte maar God. Ik zou je snel vervoegen in de andere kwesties hier op het forum.

Ja, en zo ontstaat uiteindelijk een absurd pijnlijk schouwspel, de mensheid in strijd met problemen die in werkelijkheid (theoretisch) al lang opgelost zijn. Veel onderzoekers hebben daar rapporten over gemaakt, het ligt allemaal op de tafel maar door allerhande pre-occupaties/afleidingen wordt dat zelden gezien. De situatie is wat ze is, straks misschien WOIII om redenen die bijna te absurd zijn om er geloof aan te hechten, toch gebeurt het. En dat is waar we vandaag voor staan, we kunnen niet kiezen voor alternatieven die we niet kennen/begrijpen, het zegt niet dat ze er niet zouden zijn.

Die voorzienigheid zegt nu net alles, ook jouw mening dat het niets voorstelt. Dat is het punt hier, volgens het lineaire OF/OF denken kan niet beide waar zijn, dit verandert wanneer we het EN/EN perspectief herinneren, toelaten en/of integreren. Zie bijvoorbeeld naar het woord individu, dit betekent niet verdeeld maar on-verdeeld, God is onverdeeld in ons allen en doet zich voor als velen. En wat er ook gebeurt, alle meningen, elke natuurramp ... niets kan bestaan zonder God die hierin werkzaam is. Binnen deze context, Dat beloof Ik als afgescheiden persoonlijkheid heeft geen zeggens

Dit alles is Goddelijke Voorzienigheid, ook het niet nemen van je verantwoordelijkheid jegens medemensen. Je hebt daar geen zeggenschap over, enkel God.

Hij doet dat niet opdat jij er vragen over kan stellen, hij verwacht nu dat jij ze persoonlijk gaat helpen. Of wil je het moeilijk maken misschien?

God vraagt jou om al je bezittingen te verkopen en de opbrengst te schenken aan Puerto Rico. Waarom zou jij dat wel/niet doen?

Is dan je vraag niet beantwoord?

In de bijbel staan zeer praktische richtlijnen om profane problemen op te lossen, het hoeft niet altijd metafysica te zijn. Hetzelfde vinden we ook terug in veel andere werken, zelfs wetenschappelijk onderbouwd.

Gods voorzienigheid is willekeur? Het begint bij te begrijpen wat het betekent, de afgeleiden komen daarna.

Dat is een bijzondere vraag inderdaad, zouden we onszelf dan ook niet offeren zoals Jezus deed? Ja, naast alle romantiek, wie is daartoe bereid?

Heeft dit leven niet pas zin als er ook iets te verdienen valt? Zoals je het voorstelt een volgend leven op een betere plek, elders dan hier. Hoe weten ze dat?

Welkom, kan/wil je ook iets meer zeggen over die wellicht bijzondere ervaringen?