TTC

Dit jaar bewandelen we de weg Willempie, net omwille van je competenties: C - C/F = B/F Ventileer F uit deze vergelijking, eerste stap.

Er lijken ook veel verschillende niveaus te zijn. Dogmatisme is de meer algemene duiding voor een overtuiging of houding waarbij iemand niet meer in staat is zijn opinies te herzien op grond van nieuwe informatie. Het begrip "dogmatisme" impliceert dat iemand zijn overtuigingen op een onnadenkende en conformistische manier hanteert zonder de fundamenten daarvan in vraag te willen stellen. Dogmatisme wordt als onverenigbaar gezien met een wetenschappelijke en/of rationele ingesteldheid, waar zelfcorrectie intrinsiek deel van uitmaakt. (bron)

Kunnen het dan ook beter over absolute waarheden hebben, zo hoeven we misschien niet te zien wat we vergeten zijn. Net zoals vorige keer dan.

In essentie maakt het ook niet uit of het morgen WOIII wordt, het zou slechts een getuigenis zijn van wat je aangeeft.

Zeer mooie procesbeschrijving, de theorie lijkt iets eenvoudiger dan de praktijk laat zien.

Wat de metaforische rupsen betreft. Een vierde concept is het ‘metaforische concept van waarheid’. Een trance-ervaring zoals de ervaring van een engel die zover de blik reikt zich vertoont of van onbeschrijfelijk mooie ‘werelden’ wordt niet gezien als een representatie van een innerlijke of uiterlijke realiteit, maar als een metafoor voor een complex en mysterieus verschijnsel. Twee elementen zijn belangrijk bij dit concept van waarheid: ten eerste wordt er gerefereerd aan een ondefinieerbaar of onuitsprekelijk iets, en ten tweede is er sprake van een specifieke ervaring die wijst naar de

Zie de wereld, het is destructie troef.

Het lukt vrij aardig, zie ik.

Waarom zouden we dan wachten om dat te doen?

Wellicht ook daarom dat een aantal deze wereld absoluut kapot wil?

Geest zonder meer?

Wie of wat is er dan niet vergankelijk?

Ergo, alle christenen nemen dat als waarheid, tenzij in de Bijbel staat dat het niet waar is? Overigens, in het andere topic. Simpelweg de personificatie van het kwade, iemand die nog in verwarring leeft? De duivel (van het Griekse Διάβολος, Diábolos, letterlijk "doorelkaargooier" in de betekenis van "iemand die zaken verwart", "iemand die de feiten verdraait", "lasteraar", samengesteld uit διά, dia, "uit elkaar" en βάλλειν, bállein, "gooien", samengevoegd tot διαβάλλειν, diabállein, "uit elkaar halen", "door elkaar gooien" en als afgeleide "lasteren"; Latijn: Diabolus) is in vers

Over de religieuze waarheid. Een religieuze waarheid is de verheffing boven elke twijfel van een religie. Hierbij wordt een beroep gedaan op de openbaring waarmee de rede ondergeschikt wordt gemaakt aan geloof. Daarmee wordt dit een persoonlijke subjectieve waarheid die desondanks universele objectieve pretenties kan hebben. De exacte inhoud verschilt evenwel per religie. (bron) Stel dat we zeggen dat de Duivel bestaat, is dit een absolute waarheid?

Over wie heb je het hier nu, over Dat beloof ik?

Binnen het verhaal van Dat beloof ik dienen we mi ook rekening te houden met de schijnbare onmogelijkheid van de dis-identificatie van de geest, of datgene wat nu net zo'n verschil maakt in hoe er naar religie gekeken wordt. Zoals we inmiddels weten kan dit gegeven tot nogal wat verwarring leiden, de getuigenissen legio.

Dat was eigenlijk de vraag niet, het is een beetje als zeggen dat mens niet geest wil zeggen. Hierbinnen zijn veel gradaties. Het woord "mens" (Duits Mensch, Zweeds människa, Deens menneske) is een variant van "man" (Duits Mann, Engels man), dat uiteindelijk zou teruggaan op een Indo-Europese stam *man-: "denken" of *ma-: "meten". Deze stam treft men aan in Latijn mens, mentis: "geest, verstand" (vergelijk Engels mind), memoria: "geheugen, herinnering", Grieks menos: "geest", mnèmè: "geheugen", Sanskriet man-: "denken, geest", Russisch mnit' "menen, denken". Het Iraanse woord voor "ik" (v

Zeg je dan ook niet dat niets waar is?

Dan zal het een dogma zijn wellicht. Zou je dan niet eerst moeten bewijzen dat er zoiets bestaat als niet-christenen?

Wat gezegd wordt door iets dat spreekt. Het feit dat hier en nu iets bestaat is een argument om de mogelijkheid van een absoluut niets uit te sluiten. Zelfs indien men een toestand veronderstelt van de meest absolute fysische leegheid, waarin geen tijd, geen energie en geen ruimte bestaan - dus minder nog dan de singulariteit die aan de oorsprong van de oerknal lag - dan nog zou men het bestaan van zuiver abstracte wetten en wiskundige principes moeten aanvaarden, zonder volgens dewelke nooit iets zou zijn kunnen ontstaan. In die optiek is bijvoorbeeld de wiskunde in haar abstractie onafh

Het zijn geen raadsels, het zou echter wel kunnen dat iemand denkt in een stolp te leven zonder dat anderen dat kunnen zien.

Kringloopwinkel.

Stel je voor.

We zullen eerst de uitkomst afwachten.

We zullen eerst de uitkomst afwachten.