TTC

Je zit er nu eenmaal in vast, andere opties zijn er dan ook niet. Ik zou dan kiezen om verder in te krimpen, zo wordt de wereld ook groter maar dat is niet hetzelfde dan wat er met verruiming van visie bedoeld wordt.

In m’n analyses heb ik het vaak over onbewust stigma dat binnen een paradigmashift als normaal kan beschouwd worden, het is een bijzonder aandachtspunt voor pioniers die ijveren voor een harmonieuzer samenleving. Het is als zich begeven in het centrum van een orkaan tussen twee paradigma’s om zodoende een brug te kunnen vormen van A naar B. Op verschillende manieren kan dit proces gefaciliteerd worden, in de eerste plaats een denkproces waarbij oude overtuigingen worden losgelaten en nieuwe (hervonden) zich nestelen. Ook hier kunnen we heel wat raakpunten vinden met diverse psychische ongemakk

Evolutie komt zoals altijd met goed en slecht nieuws, het leven vergt dan ook onze continue alertheid om het redelijke evenwicht te bewaren. Situaties kunnen echter ook extreem uit de hand lopen waardoor de spanning op de spits gedreven wordt, biflatie maakt het mogelijk om ‘monetaire’ spanningen te neutraliseren maar zegt niets over hoe het dan verder moet. Dit is eigen aan de werking van katalysators, ze kunnen een proces op gang brengen maar de uitkomst is niet altijd voorspelbaar.

Het lijkt wel op een grammofoonplaat, we horen dat nu al meer dan 2000 jaar. En dan de totale verkramping door alles nog wat kortzichtiger te maken, angst- en zorgwekkend is het.

Als we zeggen dat we ons moeten harden tegen de maatschappij dan bedoelen we wellicht onze kinderen opvoeden op een manier dat ze ook bestand zijn tegen volwassen. En eenmaal dat gelukt is dan stellen ze zich ook geen vragen meer, tenzij een aantal die zich angstig ernstig zorgen maakt over het toekomstige lot van onze kinderen. Je zou bijna gaan denken dat het om een amusant bedoeld raadseltje gaat, niet wetend dat het zou kunnen geschreven zijn door mensen die rondlopen met suïcidale gedachten.

Vergeven is dan ook een kunst, wetend dat onwetendheid wel eens aan de basis kan liggen, onbewust.

Niet van toepassing dus, lange leve het christendom en zij die beweren dat te zijn.

Dat is gewoon wat een Jubeljaar betekent, stokoud.

Je hangt vast aan een contract, en het idee dat je intrest zou moeten betalen. Je kan de alternatieven dan ook niet begrijpen, er is immers geen ruimte voor.

Premisse, als de duivel de personificatie van onwetendheid is dan ben ik de duivel, en ik zal dat altijd blijven aangezien ik niet alles kan weten. En door dit te weten ben ik al iets minder duivel, een meer of minder bewuste duivel. En omdat dit voor iedereen zo geldt dan is de aarde bevolkt met duivels, die stuk voor stuk minder duivels kunnen worden doorheen het leven middels ervaring, studie en introspectie. Ergo, we kunnen in zekere zin ook goddelijk worden, door als duivel steeds meer te weten te komen. En omdat iedereen wel iets weet, is iedereen zowel duivels als goddelijk, gesymbolise

Sommigen denken dat het pad van spirituele ontwikkeling ver weg ligt achter de bergen van de toekomst, bijna onbereikbaar, terwijl er in werkelijkheid een betrekkelijk smal grensgebied ligt tussen het gewone leven en de spirituele mens. Het verschil ligt in essentie in iemands zienswijze en niet in metafysische afstand. Het is hetzelfde verschil dat bestaat tussen iemand die in de macht van de verleiding komt en er daarna de slaaf van wordt en een ander die de verleiding met succes weerstaat en er meester over wordt.

Aan je gevangenschap en vastklampen zal niemand twijfelen, dat mag gezegd. Maar hoe dan ook, de sleutels liggen als een open geheim verborgen in een virtuele ruimte, wat normale mensen gewoon internet noemen. En wie zoekt, het is nog steeds hetzelfde.

Je wil er liever in blijven hangen, zo heb je de duivel nodig als geliefkoosde tegenpartij.

Het is niet complex, dat is de misvatting. Maar als je de bronconfiguratie ontwerpt op basis van dubieuze logica dan zijn de neveneffecten complex, en daarin zit je nu verstrengeld op een manier die pijnlijk is voor de nuchtere toeschouwers.

Hoe moeilijk loslaten is kunnen we vandaag aantonen aan de hand van een aantal heel eenvoudige oefeningen, ook op die manier wordt het makkelijk om een aantal psychische ongemakken inhoudelijk beter te begrijpen. In het verlengde hebben we echter heel veel moeilijke woorden nodig om een en ander te verklaren, wat op zich dan weer de eenvoud naar de achtergrond verdrijft en het risico op misinterpretatie en miscommunicatie verhoogt. Als manifestatie binnen tijd en ruimte is het uiterst fascinerend, voor de gemoedstoestand veel minder waardoor we kunnen besluiten dat meer inzicht of ervaringsken

Het blijkt heel moeilijk om van denkspoor te veranderen, dat is gekend. Het vereist enige concentratie en de bereidheid om over iets na te denken dat gratis wordt aangeboden, namelijk informatie die voor iedereen toegankelijk is om er iets mee te doen. En zo weten we ook hoe tragisch absurd de situatie is, bijna ongeloofwaardig dat het anno 2019 nog steeds kan. Maar dat is de duivel, zeggen ze.

Nee, je had ook kunnen opletten, maar blijf rustig denken dat er geen alternatieven bestaan in jouw wereldje. Netjes verankerd aan de duivel, het is aandoenlijk. Is er iemand die wil meehelpen om een computersimulatie te bouwen? Het idee is heel eenvoudig, we gaan de wereldziel nabootsen waarin we alle gedachten, aspiraties en emoties van alle mensen herbergen om vervolgens te gaan kijken of we co-creatief niet iets kunnen doen om van deze wereld een betere plaats te maken. Ik kan me echter goed voorstellen dat de meeste mensen hier nu geen tijd voor hebben, ik zou daarom willen voorst

Je had ondertussen zelf nog veel meer opties kunnen bedenken, hoe kom je nu eigenlijk nog tot die intrest? Zie je, dat is het verschil, door je altijd met de duivel bezig te houden heb je geen idee van wat er in de rest van de wereld gebeurt. Overigens, je hoeft helemaal niet bij de nationale bank te zijn, waar haal je dat vandaan?

Man man, ze kunnen tegen hun schuldeisers zeggen om hetzelfde te doen maar dan omgekeerd, zo heeft iedereen z'n geld terug zonder dat er iemand aan kapitaal verliest. Denk je nu echt dat dit technisch allemaal zo moeilijk is?

Beperkte rationaliteit wil zeggen dat je niet alle opties kent om tot een beslissing te komen of een probleem op te lossen, het is betrekkelijk mild wanneer het om kleine problemen gaat in die zin dat de schade beperkt blijft bij een verkeerde keuze of oordeel. Dit verhaal wijzigt radicaal wanneer we het ruimer maken, dan heeft het een directe impact op heel de wereld maar wil allerminst zeggen dat iedereen het dan plots ook begrijpt. En wie zich hier wel ten diepste bewust van is draagt de wereld in zich met als bonus allerhande psychische ongemakken die inhoudelijk amper begrepen worden. Aan

Men vergeet altijd dat laatste stuk bij die uitspraak te vermelden, maar dat zal de duivel zijn die hem gedood heeft. Ken je iets van selectief geheugen? Het is een eigenschap van de duivel om alles snel onder de mat te willen vegen, ook dat wat voor iedereen zichtbaar is.

Je kan je er wat bij voorstellen, veel mensen die op zoek zijn naar geld om hun leningen af te betalen en dan plots komen een aantal ervaringsdeskundigen in de GGZ vertellen dat het eigenlijk niet meer hoeft. Natuurlijk denk je dat ze gek zijn, waarom ook niet? Maar omdat je toch zeker wil zijn stap je naar de GGZ om meer te weten en jawel, je vermoeden wordt bevestigd dat ze een slag van de hamer gekregen hebben met de boodschap dat je die mensen best kan negeren. Nu, wat je niet weet is dat dit de innerlijke pijn en het verdriet van die specifieke ervaringsdeskundigen in de GGZ cultiveert, j

Dacht even dat je ging zeggen dat de duivel ook niet weet waarom hij zichzelf gevangen houdt.

Wanneer psychiater Dabrowsky verwijst naar een toxische omgeving (primair niveau) dan sluit dat aan bij een aantal obstakels die ik tijdens m’n herstelonderzoek op het spoor kwam, meerbepaald zich uitend in een aantal autoconforme denksporen die telkens opnieuw naar die toxische omgeving afleiden zonder daar ‘mainstream’ bewust van te zijn. In die zin leidt ‘ontsporen’ tot heel andere inzichten die ook tot enige ‘overweldiging’ kunnen leiden, in theorie verbluffend eenvoudig om aan te tonen maar dat blijft niet zonder gevaar voor misinterpretaties, turbulentie, emotionele overprikkeling en zel

En wat zou je dan doen als je leeft naar God?